Biblioteka
Lekcja 69: Alma 1–2

Lekcja 69

Alma 1–2

Wprowadzenie

Wkrótce po tym, jak Alma został naczelnym sędzią, człowiek o imieniu Nehor obwołał się kaznodzieją pośród ludu. Przemawiał przeciwko Kościołowi i jego doktrynom oraz przekonał wielu ludzi, by uwierzyli jego słowom i przekazywali mu pieniądze. Po zamordowaniu Gideona, który był wiernym członkiem Kościoła, Nehor został oddany pod sąd Almy. Uznano go za winnego wypaczania religii oraz wprowadzania siłą fałszywych nauk i skazano na karę śmierci. Kościół rozkwitał pod przywództwem oddanych i pokornych kapłanów, lecz wypaczanie religii nie ustawało. Amliki, podstępny człowiek pokroju Nehora, zebrał popleczników pośród ludu i bez powodzenia starał się zostać królem Nefitów. Wraz ze swoimi sprzymierzeńcami zbuntował się przeciwko Nefitom, stanął z nimi do walki, a na koniec przyłączył swe siły do armii Lamanitów. Wzmocnieni mocą Pana Nefici ponieśli wprawdzie dotkliwe straty, lecz odparli ataki tych połączonych sił.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 1

Pomimo rozprzestrzeniania się fałszywych nauk i prześladowań wielu ludzi wiernie trwa w wierze

Napisz na tablicy słowo popularny.

  • Jakie niebezpieczeństwa wiążą się z zabieganiem o zdobycie popularności? Jakie ryzyko niesie ze sobą podążanie za kimś tylko dlatego, że jest on popularny?

Wyjaśnij, że wśród ludzi w Zarahemli popularność zdobył człowiek o imieniu Nehor. Poproś uczniów, by po cichu przeczytali fragment: Alma 1:2–6 i odnaleźli, czego nauczał Nehor oraz jak ludzie reagowali na te nauki. Kiedy uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli, możesz zadać im następujące pytania:

  • Dlaczego to, czego Nehor naucza w wersecie: Alma 1:4, jest niebezpieczne? (Jeśli odpowiedź na to pytanie sprawi uczniom trudność, zwróć ich uwagę na to, że Nehor nauczał, że „cała ludzkość zostanie zbawiona”, niezależnie od uczynków i wyborów ludzi. Nauka ta podważa potrzebę pokuty, obrzędów i przestrzegania przykazań Boga. Zob. także Alma 15:15).

  • Jakie mogłyby być skutki, gdyby ktoś uwierzył w tę doktrynę?

  • Jaki wpływ wywarły na Nehorze odnoszone sukcesy? (Zob. Alma 1:6).

Podsumuj wydarzenia z fragmentu: Alma 1:7–15, wyjaśniając, że pewnego dnia, kiedy Nehor zamierzał nauczać grupę swoich wyznawców, spotkał Gideona, który pomógł wyzwolić lud Limhiego z niewoli i który służył jako nauczyciel Kościoła. Nehor „zaczął się z nim ostro sprzeczać, aby odwieść ludzi Kościoła. Jednak [Gideon] oparł mu się i zganił go, przytaczając słowa Boga” (Alma 1:7). Nehor rozgniewał się, wyciągnął miecz i zabił go. Lud Kościoła pojmał Nehora i zaprowadził go do Almy, naczelnego sędziego, aby osądził go za popełnione zbrodnie. Alma skazał go na śmierć i Nehor „poniósł haniebną śmierć” (Alma 1:15). Możesz wyjaśnić, że haniebny oznacza niegodny, niechlubny lub nikczemny.

Poproś uczniów, aby w pierwszych linijkach wersetu: Alma 1:12 odnaleźli wyrażenie, jakim Alma określił to, co Nehor zapoczątkował pośród tego ludu. Poproś uczniów o odszukanie fragmentu: 2 Nefi 26:29. Poproś ich, by go po cichu przeczytali.

  • Jak własnymi słowami zdefiniowalibyście wypaczanie religii? Co, według was, oznacza, że ludzie „[wynoszą] się ponad innych za światło świata”? Dlaczego jest to niebezpieczne?

  • Co w naukach Nehora sprawiło, że były one wypaczaniem religii?

  • Co zdaniem Almy stałoby się z ludem, gdyby wypaczone nauki zostały wprowadzone w życie?

  • Dlaczego, waszym zdaniem, perspektywa nauczania tak, by pozyskać uznanie i poklask innych, jest dla ludzi kusząca?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 1:16. Poproś uczniów, aby odnaleźli, w jaki sposób i dlaczego wypaczanie religii trwało nawet po śmierci Nehora. Kiedy opowiedzą, czego się dowiedzieli, zapytaj:

  • Jakie cele mają ludzie, którzy wypaczają religię — zgodnie z tym, co napisane jest we fragmencie: Alma 1:16? (Robią to „z myślą o bogactwach i zaszczytach” — innymi słowy dla pieniędzy i popularności).

Wyjaśnij, że wypaczenie religii i jego skutki prześladowały Nefitów przez wiele lat (zob. Alma 2; 15:15; 24:28). Zwróć uwagę, że w naszych czasach musimy wystrzegać się wypaczania religii zarówno w Kościele, jak i poza nim. Nie możemy pozwolić, by zwiedli nas ludzie, którzy głoszą fałszywe nauki. Musimy również wystrzegać się podobnych postaw i uczynków we własnych wysiłkach, by nauczać ewangelii.

  • Jakie macie okazje do głoszenia ewangelii? (Pomóż uczniom uzmysłowić sobie, że mają wiele okazji, by głosić ewangelię. Nauczają siebie nawzajem, gdy uczestniczą w zajęciach seminarium, w swoich kworach i na innych lekcjach. Mogą nauczać swoje rodziny podczas domowych wieczorów rodzinnych. Młodzi mężczyźni mogą służyć jako nauczyciele domowi. Młodzi mężczyźni i młode kobiety mogą zostać poproszeni o przemówienie na spotkaniu sakramentalnym. Mogą dzielić się ewangelią z bliźnimi już teraz i mogą przygotowywać się, by służyć na pełnoetatowej misji).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:

Starszy David A. Bednar

„Wszystko, co jako nauczyciele świadomie i celowo czynimy, by zwrócić uwagę na swoją osobę — w prezentowanym przesłaniu, w wykorzystywanych przez nas metodach czy w naszej postawie — jest formą wypaczania religii, gdyż stanowi przeszkodę dla skutecznego nauczania przez Ducha Świętego” („Seek Learning by Faith”, Ensign, wrzesień 2007, str. 66–67).

Podkreśl, że jeśli podczas nauczania ewangelii będziemy świadomie przyciągać uwagę do siebie, przeszkodzimy Duchowi Świętemu w skutecznym nauczaniu.

Przeczytaj znajdującą się poniżej listę pobudek, które mogą motywować ludzi do nauczania. Poproś uczniów, aby przedyskutowali, które z nich mogą być przykładem wypaczania religii i dlaczego.

By prowadzić bliźnich do Zbawiciela.

By pokazać, jacy są zabawni.

By pomóc bliźnim poczuć Ducha Świętego.

By popisać się swoją inteligencją.

By pomóc bliźnim stosować prawdy ewangelii w ich życiu.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 1:26–27. Poproś uczniów o wymienienie różnic między zachowaniem kapłanów Boga a zachowaniem Nehora.

  • W jaki sposób przykład nefickich kapłanów może nam pomóc ustrzec się przed wypaczaniem religii?

  • W jaki sposób ci kapłani okazywali swe oddanie Bogu?

Wyjaśnij, że wypaczanie religii doprowadziło do sporów i prześladowań pośród Nefitów. Aby pomóc uczniom przygotować się do studiowania fragmentu: Alma 1:19–33, zadaj im następujące pytania:

  • W jakich sytuacjach widzieliście, że ludzie wyśmiewali osoby, które przestrzegały przykazań Boga, szydzili z nich lub je prześladowali?

  • Czy sami byliście kiedyś wyśmiewani, wyszydzani lub prześladowani za przestrzeganie przykazań? Jeśli tak, jak na to zareagowaliście?

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Alma 1:19–20 i odnalezienie przykładów prześladowania członków Kościoła. Kiedy uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli, napisz na tablicy poniższe pytania i poproś ich, aby przepisali je do swoich notatników lub dzienników do studiowania pism. Daj im czas na przeczytanie po cichu podanych fragmentów z pism świętych i samodzielne odpowiedzenie na pytania.

Jak, zgodnie ze słowami we fragmencie: Alma 1:21–24, zareagowali na prześladowania niektórzy członkowie? Jakie były konsekwencje podjętych przez nich działań?

Jak żyli pozostali członkowie Kościoła pomimo prześladowań, według tego, co napisano we fragmencie: Alma 1:25–31? Jakie otrzymali błogosławieństwa?

Kiedy uczniowie przestudiują podane fragmenty, zapytaj ich, czego możemy się z nich nauczyć. Uczniowie mogą wymienić niektóre lub wszystkie z następujących zasad:

Nawet kiedy ludzie wokół nas są nieposłuszni Bogu, my możemy pozostać wierni i trwać niezachwianie w przestrzeganiu przykazań.

Kiedy żyjemy w zgodzie z ewangelią, możemy cieszyć się w życiu spokojem, nawet jeśli jesteśmy prześladowani.

  • W jakich sytuacjach zaobserwowaliście, że te zasady są prawdziwe?

Alma 2

Amliki i jego ludzie buntują się, by ostatecznie przyłączyć się do Lamanitów i walczyć wraz z nimi przeciwko Nefitom

Wyjaśnij, że mniej więcej cztery lata po śmierci Nehora kolejnemu niegodziwemu człowiekowi udało się zyskać popularność pośród Nefitów. Podziel uczniów na pary. Niech jeden uczeń z każdej pary przeczyta wersety: Alma 2:1–7, a drugi Alma 2:8–18. Poleć uczniom, aby na podstawie przydzielonych im wersetów wymyślili nagłówki wiadomości lub tytuły artykułów prasowych opisujące, co robili prawi ludzie, by sprzeciwić się niegodziwości. Niech uczniowie po kilku minutach przedstawią sobie nawzajem w parach wymyślone przez siebie tytuły. Możesz poprosić niektórych, aby przeczytali swe tytuły całej grupie.

Aby upewnić się, że uczniowie zrozumieli studiowane wersety, zadaj im następujące pytania:

  • Co chciał zrobić Amliki?

  • Zgodnie z tym, co napisano w wersecie: Alma 2:18, co pozwoliło Nefitom uniemożliwić Amlikiemu objęcie władzy królewskiej? („Pan wzmocnił rękę Nefitów”. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli to zdanie w swoich pismach świętych).

Poproś uczniów, aby podali przykłady niegodziwości, z jakimi musi się zmagać młodzież w dzisiejszych czasach. Mogą oni wymienić pokusy, ale również próby, jakim są poddawani z powodu niegodziwości innych osób. Zachęć uczniów, aby podczas dalszego studiowania rozdziału: Alma 2 zastanowili się, w jaki sposób mogą otrzymać pomoc Pana, by mogli oprzeć się pokusom i stawić czoła wyzwaniom.

Wyjaśnij, że neficcy wojownicy pokonali wielu Amlikitów, lecz ku ich zdumieniu reszta Amlikitów przyłączyła się do armii Lamanitów (zob. Alma 2:19–25). Zanim Nefici powrócili do miasta Zarahemla, zaatakowały ich połączone siły wroga. Poproś uczniów, by w wersecie: Alma 2:27 odnaleźli wyrażenie wskazujące na liczebność połączonej armii Lamanitów i Amlikitów.

Zachęć ich, by postarali się to sobie wyobrazić i zastanowili się, jakby się czuli, gdyby byli wówczas w armii Nefitów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 2:28–31, 36, a reszta klasy niech słucha, jaki był finał tej bitwy. Kiedy uczniowie opowiedzą, czego się dowiedzieli, możesz im zaproponować, by zaznaczyli sobie w tych wersetach słowa wzmocnieni, wzmocnił i wzmocniony.

  • Dlaczego, zgodnie z tym, co jest napisane w wersecie: Alma 2:28, Pan wzmocnił Nefitów? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi na to pytanie. Pomóż im dostrzec następującą zasadę: Kiedy zwracamy się do Boga, by pomógł nam sprzeciwić się niegodziwości, On dodaje nam sił).

  • Dlaczego, waszym zdaniem, ważniejsze jest otrzymanie Boskiego wsparcia w walce z niegodziwością niż proszenie o całkowite usunięcie złych wpływów z naszego życia?

  • Jak możemy naśladować przykład Almy w walce z niegodziwością?

Poproś uczniów, by napisali odpowiedź na jedno z następujących pytań:

  • W jaki sposób Pan dodał wam sił, kiedy zmagaliście się z niegodziwością?

  • W jaki sposób możecie już teraz sprzeciwiać się niegodziwości?

Kiedy uczniowie napiszą już swoje odpowiedzi, poproś kilkoro z nich o ich przeczytanie. Możesz też podać własną odpowiedź. Zachęć uczniów, by naśladowali przykład Nefitów — modlili się o pomoc Pana i byli godni tego, by Bóg dodał im sił w ich staraniach. Na zakończenie złóż świadectwo, że Bóg będzie nas wzmacniał w walce z niegodziwością.

Komentarz i tło historyczne

Alma 1:3–4. Odwaga, by stać po stronie dobra

Aby zdobyć poparcie, Nehor korzystał z pochlebstwa, a Kościół Boga atakował, głosząc fałszywe doktryny. Jego nauki zyskały popularność, ponieważ usprawiedliwiały grzech w imię religii. Zachęcał ludzi do czynienia niegodziwości, głosząc, że „w końcu wszyscy ludzie będą mieli życie wieczne”, niezależnie od ich uczynków (Alma 1:4).

Starszy L. Tom Perry z Kworum Dwunastu Apostołów wzywał nas, abyśmy mieli odwagę, by odrzucać współczesnych Nehorów i ich nauki:

„Słowa Nehora podobały się wielu ludziom, ale jego doktryna, choć popularna, była błędna. Przy podejmowaniu wielu życiowych decyzji łatwe i popularne nauki świata zazwyczaj nie wskażą nam właściwej drogi, a wybór dobra będzie wymagał wielkiej odwagi” („Choose the Right”, Ensign, listopad 1993, str. 67).

Alma 1:17–18. Kara śmierci

Czytając o tym, jak Alma wydaje wyrok na Nehora, uczniowie mogą mieć pytania na temat poglądów Kościoła na karę śmierci. Poniższe cytaty mogą ci pomóc w udzieleniu im odpowiedzi.

Pan objawił Noemu: „Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana” (I Ks. Mojżeszowa 9:6).

W 1889 roku Rada Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów wydały oficjalną deklarację na temat kary śmierci:

„Uroczyście składamy następujące deklaracje:

Ten Kościół postrzega przelewanie ludzkiej krwi za największą zbrodnię. Uważamy zabijanie istot ludzkich, poza przypadkami usankcjonowanymi prawem, za największą zbrodnię, która winna być karana przelaniem krwi przestępcy, po publicznym procesie przed legalnie ustanowionym sądem danego kraju […].

Osoby popełniające przestępstwo przeciwko życiu i mieniu [powinny] być oddawane pod sąd i sądzone zgodnie z prawem kraju” („Official Declaration”, Millennial Star, 20 stycznia 1890, str. 33–34).

Niedawno Kościół wydał następujące oświadczenie na temat kary śmierci: „Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich traktuje pytanie dotyczące tego, czy i w jakich okolicznościach państwo powinno wymierzać karę śmierci, jako kwestię, którą powinny rozstrzygnąć wyłącznie określone procedury prawa cywilnego. Nie opowiadamy się ani za karą śmierci, ani przeciwko niej” (newsroom.lds.org/official-statement/capital-punishment; stan z dnia 23 lipca 2012 r.).

Alma 1:19–20, 25. Wytrwanie pośród prześladowań

Prezydent Harold B. Lee powiedział, że powinniśmy bronić tego, co słuszne, nawet w obliczu prześladowań:

„Bycie prześladowanym w imię sprawiedliwości w wielkim dziele, gdzie stawką są prawda, cnota i honor, jest na wzór boży […]. Ogromna szkoda, jaka może wyniknąć z prześladowania, nie wynika z niego samego, lecz z wpływu, jaki może ono wywrzeć na osobie prześladowanej — z osłabienia zapału i wiary tej osoby w słuszność jej sprawy. Powodem prześladowań jest częstokroć brak zrozumienia, ponieważ ludzie mają skłonność do sprzeciwiania się temu, czego nie pojmują. Niekiedy wynika ono z ludzkiej chęci czynienia zła. Niezależnie jednak od przyczyn, prześladowanie zdaje się być powszechnym doświadczeniem tych, którzy angażują się w dzieło prawości […].

[…] Jeśli będziecie trwać wytrwale pomimo drwin tłumu czy nawet fizycznej przemocy, zostaniecie ukoronowani błogosławieństwem wiecznej radości. Któż wie, czy w naszych czasach, tak jak w przeszłości, ponownie nie będzie wymagane, by święci i apostołowie oddali swe życie w obronie prawdy? Jeśli to nastąpi, Boże, spraw, aby nie zawiedli!”(Decisions for Successful Living [1973], str. 61–62).

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że prześladowanie może nas motywować do większej odwagi:

„Nastaną trudne dni. W przyszłości bycie wiernym Świętym w Dniach Ostatnich rzadko będzie łatwe czy popularne. Każdy z nas zostanie wypróbowany. Apostoł Paweł ostrzegał, że w dniach ostatnich ci, którzy będą wiernie podążać za Panem, ‘prześladowanie znosić będą’ [II List do Tymoteusza 3:12]. To właśnie prześladowanie może albo pogrążyć was w cichej słabości, albo zmotywować was do bycia lepszym przykładem i wykazania się większą odwagą w życiu codziennym” („Z wiarą patrz w przyszłość”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 35–36).