Lekcja 126
3 Nefi 17
Wprowadzenie
Na koniec pierwszego dnia pobytu pośród Nefitów Zbawiciel dostrzegł, że wielu z nich nie zrozumiało w pełni Jego słów. Nauczał ich, w jaki sposób otrzymać lepsze zrozumienie i podkreślił, jak ważna jest modlitwa i rozważanie. Kiedy ogłosił, że odchodzi, ludzie zapłakali. Przepełniony współczuciem pozostał z nimi jeszcze jakiś czas — uzdrawiał chorych, modlił się za lud i błogosławił jego dzieci. Nefitów przepełniła radość.
Propozycje dotyczące nauczania
3 Nefi 17:1–3
Jezus instruuje Nefitów, aby rozważali Jego słowa i modlili się o ich zrozumienie
Poproś uczniów, aby wyobrazili siebie w następującej sytuacji: Wraz z kolegą siedzicie w pierwszym rzędzie podczas konferencji generalnej lub konferencji obszaru, na której przemawia prorok. Będąc tam, macie okazję go spotkać osobiście. Po zakończeniu konferencji wracacie do domu.
-
Jak myślicie, o czym byście rozmawiali ze swoim kolegą po tym spotkaniu?
Przypomnij uczniom, że Jezus Chrystus nauczał Nefitów przez niemal cały dzień. Kiedy przygotowywał się, aby ich opuścić, dostrzegł, że wielu z nich nie w pełni zrozumiało Jego nauki. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 3 Nefi 17:1–3 i odszukali, co Zbawiciel powiedział Nefitom, że powinni zrobić, aby uzyskać lepsze zrozumienie Jego słów. (Możesz zaproponować, aby uczniowie podkreślili to, co odnajdą). Po tym, jak uczniowie podzielą się tym, co odszukali, zapytaj:
-
Czym jest rozważanie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła. Poproś uczniów, aby uważnie słuchali jego nauk na temat rozważania.
„Czytanie, studiowanie i rozważanie to nie to samo. Czytamy słowa, które mogą inspirować myśli. Studiując, odkrywamy wzorce i powiązania w pismach. Lecz gdy rozważamy, zapraszamy objawienia Ducha. Dla mnie rozważanie to rozmyślanie i modlitwa, które następują po uważnym czytaniu i studiowaniu pism” („Służ z Duchem”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 60).
-
Jak równoczesne rozważanie i modlitwa mogą nam pomóc w zrozumieniu tego, czego uczymy się w Kościele lub na seminarium?
Zwróć uwagę uczniów na radę, która znajduje się w wersecie: 3 Nefi 17:3, zgodnie z którą Nefici powinni „[przygotować] swe umysły na jutro”, kiedy Pan do nich powróci, aby ich dalej nauczać.
-
Co dana osoba może zrobić, aby przygotować swój umysł na uczestnictwo w spotkaniach kościelnych lub seminarium?
-
Jaką to robi dla nas różnicę, jeśli przygotujemy nasze umysły na takie możliwości nauczania?
Aby pomóc uczniom w rozpoznaniu zasady nauczanej we fragmencie: 3 Nefi 17:1–3, napisz następujące zdanie na tablicy i poproś uczniów, aby je uzupełnili na podstawie tego, czego się nauczyli.
Kiedy rozważamy i modlimy się do Ojca, możemy…
Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Kiedy rozważamy i modlimy się do Ojca, możemy otrzymać większe zrozumienie.
Napisz na tablicy:
Przygotowałem mój umysł na uczestnictwo w spotkaniu kościelnym lub seminarium
Rozważyłem to, co usłyszałem w kościele lub podczas seminarium
Pomodliłem się o to, co usłyszałem w kościele lub podczas seminarium
Poproś uczniów, aby wybrali jedną z czynności zapisanych na tablicy. Daj im czas na zastanowienie się, (1) w jaki sposób to uczynili i (2) jak to im pomogło w zdobyciu większej wiedzy na spotkaniu kościelnym lub seminarium. Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami z resztą klasy. Zachęć uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób mogą poprawić się w jednej z tych trzech czynności i niech zaplanują, co zrobią, aby to osiągnąć. Możesz zasugerować im, aby zapisali swoje cele w notatniku lub dzienniku do studiowania. Powiedz uczniom, że podczas kolejnej części lekcji będą mieli okazję poćwiczyć rozważanie.
3 Nefi 17:4–25
Zbawiciel uzdrawia chorych spośród Nefitów, modli się za nich do Ojca oraz błogosławi ich dzieci
Pokaż ilustrację: Jezus naucza na zachodniej półkuli (62380; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 82). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: 3 Nefi 17:4. Wskaż na wyrażenie: „a teraz odchodzę […] do Ojca”. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że spędzili dzień ze Zbawicielem, a On w pewnym momencie oświadczył, że nadszedł czas, że musi odejść. Poproś kilku uczniów, aby podzielili się tym, co by czuli w takiej sytuacji. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: 3 Nefi 17:5, a pozostałych uczniów o wskazanie na to, jak zachowali się Nefici, kiedy Zbawiciel powiedział im, że zamierza ich opuścić.
Wyjaśnij, że wydarzenia opisane w rozdziałach: 3 Nefi 17 i 18 nie miałyby miejsca, gdyby nie prawe pragnienia, które przepełniały serca Nefitów. Poniższe ćwiczenie ma na celu pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu miłości, jaką Jezus Chrystus darzył zgromadzony lud oraz w samodzielnym odszukaniu w pismach świętych prawd o charakterze Jezusa Chrystusa. Napisz na tablicy następujące odsyłacze do pism i poproś uczniów, aby zapisali je w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania:
Przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona:
„Człowiek, który wiedzie życie na wzór Chrystusa, jest wspaniałym, najszczęśliwszym i wielce błogosławionym człowiekiem. Nie ma to związku z doczesnym bogactwem, władzą czy prestiżem. Jedynym prawdziwym testem wspaniałego, wielce błogosławionego człowieka i odczuwanej radości jest to, jak bardzo nasze życie odzwierciedla Mistrza, Jezusa Chrystusa. On jest właściwą drogą, pełnią prawdy i obfitym w bogactwo życiem” („Jesus Christ — Gifts and Expectations”, Ensign, grudzień 1988, str. 2).
Daj uczniom 5–10 minut na przeczytanie po cichu każdego z wersetów, które zapisałeś na tablicy. Poproś ich, aby odszukali prawdy określające charakter Zbawiciela. Podczas studiowania powinni odnaleźć przynajmniej jedną prawdę w każdym wersecie. Poproś ich, aby zapisali, co znaleźli.
Po tym, jak uczniowie ukończą to ćwiczenie, poproś kilku z nich, aby podeszli do tablicy i zapisali prawdę, której nauczyli się o Zbawicielu w danym wersecie. Następnie zadaj im następujące pytania:
-
Dlaczego jest ważne, abyśmy znali te prawdy o Zbawicielu?
-
Jaki znaleźliście dowód na to, że Zbawiciel jest wrażliwy na nasze potrzeby i pragnienia?
-
Co w tym zapisie wywarło na was największe wrażenie? Dlaczego?
-
Jak myślicie, dlaczego ci ludzie byli przepełnieni radością? (Zob. 3 Nefi 17:18).
-
Jak myślicie, dlaczego radość Zbawiciela była pełna? (Zob. 3 Nefi 17:20).
Poproś uczniów, aby podsumowali to, czego się nauczyli z fragmentu: 3 Nefi 17:6–25. Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi. Jedna z prawd, którą mogą wskazać, brzmi: Zbawiciel ma dla nas wielkie współczucie. Zapisz ją na tablicy. Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali tę lub inną odszukaną prawdę na marginesie swoich pism świętych obok wersetu: 3 Nefi 17:6.
Aby pomóc uczniom docenić, jak zrozumienie charakteru Jezusa Chrystusa pomaga wzmocnić naszą wiarę, przeczytaj następujące zdanie:
„Możesz wykazać się wiarą w Chrystusa, kiedy masz pewność, że On istnieje, masz właściwe wyobrażenie o Jego charakterze i wiedzę, którą wykorzystujesz, gdy starasz się żyć wedle Jego woli” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 175).
-
Jak zrozumienie miłosiernej natury Zbawiciela pomaga wam w wykazaniu się wiarą w Niego?
Zwróć ich uwagę na wyrażenie: „[cierpiący] z różnych przyczyn” w wersecie: 3 Nefi 17:9.
-
O jakich „różnych” dolegliwościach może być tu mowa? (Wszelkiego rodzaju: fizycznych, emocjonalnych, umysłowych i duchowych).
Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy istnieje powód, dla którego „cierpią” i jeśli mieliby szansę, aby Zbawiciel ich osobiście pobłogosławił tym, o co by Go poprosili. Przypomnij im, że mimo iż Zbawiciel nie jest pośród nas i nie służy nam osobiście, Jego moc, aby błogosławić i uzdrawiać, jest dostępna dzięki kapłaństwu.
-
Do kogo się zwracacie z prośbą o błogosławieństwo kapłańskie?
-
Kiedy ostatni raz odczuliście uzdrowicielską moc Zbawiciela w waszym życiu?
Przypomnij uczniom zasadę rozważania, o której dyskutowali na początku lekcji. Zasugeruj im, że jednym ze sposobów, w jaki można rozważać, jest wyobrażanie siebie w sytuacji, która jest opisana w czytanym przez nich fragmencie. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są pośród Nefitów w czasach, kiedy miały miejsce wydarzenia opisane w rozdziale: 3 Nefi 17. Daj uczniom czas na zapisanie w notatnikach lub dziennikach do studiowania, co by usłyszeli, zobaczyli, poczuli lub czego nauczyli się, gdyby byli pośród Nefitów i mieli okazję przebywać ze Zbawicielem. Możesz zasugerować, aby napisali o „cierpieniu”, które chcieliby z pomocą Zbawiciela przezwyciężyć. Kiedy ukończą to ćwiczenie, możesz poprosić kilku z nich o podzielenie się z innymi uczniami tym, co zanotowali. Upewnij się, że rozumieją, że nie powinni czuć się zobowiązani do podzielenia się czymkolwiek, co jest zbyt osobiste lub prywatne.
Gdy kilku z nich podzieliło się tym, co napisali, możesz poprosić jednego lub dwóch uczniów, aby opowiedziało o tym, co pomogło im zrozumieć, że Jezus Chrystus ich kocha i jest wobec nich miłosierny. Zachęć uczniów, aby rozważyli tę lekcję i aby zaufali miłosierdziu Zbawiciela, kiedy będą zwracać się do Niego o pomoc w zakresie swoich pragnień, słabości, bolączek i prób.