Biblioteka
Lekcja 160: Moroni 10:8–26, 30–34

Lekcja 160

Moroni 10:8–26, 30–34

Wprowadzenie

Po tym, jak Moroni nauczał, w jaki sposób zdobyć świadectwo o prawdzie wszystkiego dzięki Duchowi Świętemu, nawoływał tych, którzy będą czytać jego słowa, aby przyjęli i rozpoznali dary duchowe. Zakończył zapisywanie Księgi Mormona, nawołując, aby wszyscy ludzie przystąpili do Jezusa Chrystusa, przyjęli każdy dobry dar, jaki On oferuje oraz stawali się w Nim doskonali.

Propozycje dotyczące nauczania

Moroni 10:8–26

Moroni naucza o darach Ducha i ich celu w dziele Pana

Zachęć uczniów, aby zastanowili się, kiedy Ojciec Niebieski pomógł im zrobić coś, czego sami nie mogli zrobić. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Moroni 10:8 i poszukali wyrażenia, które opisuje duchowe uzdolnienia czy błogosławieństwa, jakie Bóg daje wiernym („dary Boże”). Wyjaśnij, że często mówimy o tych darach jako darach Ducha lub darach duchowych.

  • Dlaczego Bóg daje dary Ducha Swoim dzieciom, zgodnie z tym, co jest napisane w wersecie: Moroni 10:8? (Gdy uczniowie odpowiedzą na pytanie, zapisz na tablicy następującą prawdę: Bóg daje dary Ducha dla dobra Swoich dzieci. Być może będziesz musiał wyjaśnić, że w tym kontekście wyrażenie dla dobra oznacza: aby błogosławić lub pomóc).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Moroni 10:9–16 i poszukali, jakie dary Boże opisał Moroni w tych wersetach. Możesz zaproponować im zaznaczenie tego, co odnajdą.

  • Jakie dary Ducha znaleźliście w tych wersetach? (Kiedy uczniowie odpowiadają na to pytanie, możesz wypisać ich odpowiedzi na tablicy).

  • Jakie przykłady tych darów widzisz w Kościele?

  • Kiedy widziałeś, jak ludzie otrzymywali błogosławieństwa dzięki temu, że inni korzystali ze swoich darów duchowych? (Możesz przygotować się do podzielenia się przykładem tego, co widziałeś).

  • W jaki sposób dary Ducha są dla dobra tych, którzy je otrzymują?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Moroni 10:19, 24. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst i odszukają, co jest przeszkodą dla otrzymania i rozpoznania darów duchowych.

  • Jaką znaleźliście przeszkodę dla otrzymania i rozpoznania darów duchowych?

  • Jak myślicie, dlaczego ludzie w stanie niewiary nie potrafią rozpoznać lub przyjąć mocy i darów Bożych?

Niech uczniowie przeczytają po cichu wersety: Moroni 10:25–26 i poszukają, co się stanie z tymi, którzy odrzucają dary i moc Bożą. Poproś, aby powiedzieli, co znaleźli.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Moroni 10:20–23. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i odszukali, jakie są błogosławieństwa posiadania wiary, nadziei i miłości bliźniego. (Zanim uczniowie zaczną czytać, możesz wyjaśnić, że wyrażenie: „co uznam za wskazane” w wersecie: Moroni 10:23 odnosi się do tego, co jest w harmonii z wolą Pana).

  • Jakie błogosławieństwa, jak nauczał Moroni, będą udziałem tych, którzy mają wiarę, nadzieję i miłość bliźniego?

Gdy uczniowie będą odpowiadać, zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeśli będziemy mieli wiarę, będziemy w stanie robić to, co Zbawiciel chce, abyśmy robili. Możesz zasugerować uczniom, by zapisali tę zasadę obok wersetu: Moroni 10:23.

  • Jak myślicie, jaki związek mogą mieć ze sobą te dwie zasady zapisane na tablicy? (Jeśli będziemy mieć wiarę, Bóg da nam dary, których potrzebujemy do wykonywania pracy, jaką ma dla nas).

  • W jaki sposób znajomość tych dwóch zasad może wam pomóc teraz i w przyszłości?

Zapisz na tablicy następujące zdania do uzupełnienia. Aby pomóc uczniom dostrzec, w jaki sposób obietnica znajdująca się w wersecie: Moroni 10:23 wypełniła się lub może wypełnić się w ich życiu, daj im kilka minut na uzupełnienie jednego ze zdań w ich notatnikach lub dziennikach do studiowania:

Zaznałem wypełnienia obietnicy z wersetu: Moroni 10:23, kiedy…

Obietnica znajdująca się w wersecie: Moroni 10:23 może mi pomóc, kiedy…

Gdy upłynie wyznaczony czas, niech uczniowie podzielą się z osobą obok tym, co zapisali.

Moroni 10:30–34

Moroni zaprasza wszystkich, aby przystąpili do Chrystusa i stawali się w Nim doskonali

Napisz na tablicy słowo Doskonałość. Pod spodem napisz: Możliwa czy niemożliwa?

Poproś uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami na temat pytania znajdującego się na tablicy. Po krótkiej dyskusji poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 3 Nefi 12:48.

  • Co powiedział Zbawiciel na temat tego, co jest ostatecznym celem dla każdego z nas? (Stać się doskonałym). Jak jest to możliwe?

Kiedy uczniowie podzielą się swoimi przemyśleniami, poproś jednego z nich, aby przeczytał poniższe wyjaśnienie Prezydenta Jamesa E. Fausta z Rady Prezydenta Kościoła:

Obraz
Prezydent James E. Faust

„Doskonałość jest wiecznym celem. Choć nie możemy być doskonali w życiu doczesnym, dążenie do niej jest przykazaniem, którego ostatecznie — dzięki Zadośćuczynieniu — możemy dochować” („This Is Our Day”, Ensign, maj 1999, str. 19).

Wyjaśnij, że choć doskonałość jest nieosiągalna w tym życiu, ostatecznie staniemy się doskonali. Moroni nauczał, że możemy stać się doskonali poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Przerysuj na tablicę poniższą tabelę, nie wpisując odpowiedzi znajdujących się w nawiasach.

Co muszę zrobić…

Co Bóg obiecuje…

(Możliwe odpowiedzi: musimy przystąpić do Jezusa Chrystusa, starać się o dobre dary i je przyjąć, unikać złych darów i nieczystych rzeczy, wyzbyć się wszelkiej bezbożności i kochać Boga ze wszystkich sił, całym umysłem i mocą).

(Możliwe odpowiedzi: On wypełni Swoje przymierza, wystarczy dla nas Jego łaski, będziemy udoskonaleni w Jezusie Chrystusie, otrzymamy łaskę Bożą, będziemy uświęceni i otrzymamy odpuszczenie naszych grzechów, staniemy się święci i bez skazy).

Poproś uczniów, aby poszukali w wersetach: Moroni 10:30–33 wyrażeń, które opisują, co musimy zrobić i co Bóg nam obiecuje, aby pomóc nam stać się czystymi i doskonałymi. Poproś jednego z uczniów o zapisywanie odpowiedzi we właściwych kolumnach tabelki. Zwróć uwagę, że słowo łaska odnosi się do boskiej pomocy i siły, które otrzymujemy z powodu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.

  • Jakie zdanie zapisalibyście pod tą tabelką, które by podsumowało nauki Moroniego na temat stawania się czystym i doskonałym? (Uczniowie mogą użyć różnych sformułowań, lecz ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą prawdę: Kiedy przystępujemy do Jezusa Chrystusa, możemy stać się czyści i doskonali poprzez Jego Zadośćuczynienie).

Jeśli to możliwe, rozdaj uczniom kopie poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tej wypowiedzi na głos, a pozostali uczniowie niech śledzą tekst. Zanim uczeń zacznie czytać, zachęć pozostałych, aby słuchali uważnie i zastanowili się, co mogą zrobić w wyniku studiowania Księgi Mormona w tym roku, aby przystąpić do Jezusa Chrystusa.

Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland

„Ostatnim, ostatecznym i jedynym apelem tego kamienia zwornikowego naszej religii i najbardziej poprawnej księgi kiedykolwiek spisanej jest to, by nie dotykać tego, co nieczyste, by być świętym i bez skazy, by być czystym. A owa czystość może przyjść jedynie poprzez krew tego Baranka, który obarczył się naszym cierpieniem i dźwigał nasze boleści, Baranka, który został przebity za nasze grzechy i bity za naszą niegodziwość, Baranka, który był wzgardzony i gnębiony, a którego mieliśmy za nic (zob. Mosjasz 14) […].

Czystość — dzięki krwi Baranka. O to błaga ta księga” („A Standard unto My People” [przemówienie skierowane do nauczycieli KSE, 9 sierpnia 1994], str. 13–14, adres internetowy: si.lds.org).

Poproś uczniów, aby we fragmencie: Moroni 10:32–33 znaleźli wyrażenia, które podkreślają, że możemy być doskonali jedynie „w Chrystusie”, czyli poprzez oczyszczającą moc i łaskę Jego Zadośćuczynienia.

  • Dlaczego potrzebujemy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, aby stać się czystymi i doskonałymi?

  • Jakie znaleźliście wyrażenia w wersetach: Moroni 10:32–33, które są dla was zachętą, gdy staracie się być czystymi i by osiągnąć wieczny cel doskonałości?

Poproś uczniów, aby wybrali jedno lub dwa wyrażenia z pierwszej kolumny tabeli znajdującej się na tablicy. Daj im kilka minut na zapisanie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania swoich przemyśleń lub spostrzeżeń o tym, w jaki sposób mogą udoskonalić się w tych dziedzinach.

Zakończ lekcję, czytając werset: Moroni 10:34. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i poszukali dowodu na to, że Moroni pokładał wiarę i nadzieję w Jezusie Chrystusie. Kiedy powiedzą, co znaleźli, zachęć ich, aby zapisali przemyślenia lub spostrzeżenia, jakie mają na zakończenie tegorocznego kursu studiowania Księgi Mormona. Zastanów się nad poproszeniem kilkorga uczniów o podzielenie się ich odpowiedziami z resztą klasy. Złóż świadectwo o błogosławieństwach, jakie Ojciec Niebieski im obiecał, jeśli przystąpią do Jezusa Chrystusa poprzez postępowanie zgodne z Jego naukami i opieranie się na wierze w Jego Zadośćuczynienie. Zachęć uczniów, aby studiowanie Księgi Mormona było dla nich zadaniem na całe życie.

Omówienie Księgi Moroniego

Poświęć nieco czasu, aby pomóc uczniom omówić Księgę Moroniego. Poproś ich, aby zastanowili się, czego nauczyli się z tej księgi, tak na lekcjach seminarium, jak i podczas osobistego studiowania pism świętych. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zachęć ich, aby przypomnieli sobie podsumowania rozdziałów Księgi Moroniego, co pomoże im zapamiętać, o czym jest ta księga. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilku uczniów, aby podzielili się naukami z Księgi Moroniego, które ich zainspirowały lub pomogły rozwinąć wiarę w Jezusa Chrystusa.

Komentarz i tło historyczne

Moroni 10:8–19. Dary Ducha

Starszy Bruce R. McConkie opisał cele i powody zdobywania darów duchowych:

„[Celem darów duchowych] jest oświecać, zachęcać i podbudowywać wiernych, aby odziedziczyli pokój w tym życiu i byli prowadzeniu ku życiu wiecznemu w przyszłym świecie. Ich obecność jest dowodem na boskość dzieła Pana; gdzie ich nie ma, tam nie ma Kościoła i królestwa Bożego. Obietnica mówi, że nie zostaną one zabrane tak długo, jak istnieć będzie ziemia w swym obecnym stanie, chyba że pojawi się niewiara (Moroni 10:19), lecz kiedy nadejdzie dzień doskonały i święci zostaną wyniesieni, nie będą już im potrzebne. Paweł wyraził to tymi słowy: ‘Lecz gdy nastanie doskonałość, to, co cząstkowe, przeminie’(I List do Koryntian 13:10).

Oczekuje się, że osoby wierne będą dążyć do uzyskania darów Ducha całym swym sercem. Mają ‘[starać] się tedy usilnie o większe dary’ (I List do Koryntian 12:31; NiP 46:8), ‘[starać] się też usilnie o dary duchowe’ (I List do Koryntian 14:1), ‘[pytać] Boga, który daje szczodrze’(NiP 46:7; Ew. Mateusza 7:7–8). Niektórym dany będzie jeden dar, innym — drugi; a ‘niektórym dane było posiadanie wszystkich tych darów, aby był głową i aby każdy członek z tego skorzystał’(NiP 46:29)”(Mormon Doctrine, 2. wyd. [1966], str. 314).

Starszy Marvin J. Ashton z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Moim zdaniem, jedna z największych tragedii w życiu ma miejsce wtedy, gdy ktoś klasyfikuje siebie jako kogoś, kto nie ma talentów czy darów […].

W Naukach i Przymierzach 46:11–12 mamy tę prawdę: ‘Bowiem nie wszyscy dostają każdy dar; gdyż wiele jest darów, każdemu człowiekowi dany jest dar przez Ducha Boga.

Jedni dostają ten, drudzy inny, aby wszyscy z nich korzystali’.

Bóg dał każdemu z nas jeden lub więcej szczególnych talentów […]. Do każdego z nas należy szukanie darów, które dał nam Bóg, i budowanie na nich […].

Bóg żyje. Naprawdę błogosławi nas darami. Kiedy rozwijamy dane od Boga dary, dzielimy się nimi i korzystamy z darów otaczających nas ludzi, świat może być lepszy, a dzieło Boże będzie szybciej postępowało naprzód” („There Are Many Gifts”, Ensign, listopad 1987, str. 20, 23).

Moroni 10:22. Utrata nadziei „następuje […] wskutek nieprawości”

Prezydent Ezra Taft Benson podzielił się następującym spostrzeżeniem na temat tego, że dzięki czynieniu dobra unikamy rozpaczy:

„W Księdze Mormona czytamy, że utrata nadziei ‘następuje […] wskutek niegodziwości’(Moroni 10:22). ‘Kiedy robię coś dobrego, czuję się dobrze — powiedział Abraham Lincoln — a kiedy robię coś złego, czuje się źle’. Grzech ciągnie człowieka w przygnębienie i rozpacz. Choć człowiek może czerpać tymczasową przyjemność z grzechu, końcowym rezultatem jest nieszczęście. ‘Czynienie zła nigdy nie było szczęściem’(Alma 41:10). Grzech tworzy dysharmonię z Bogiem i przygnębia ducha. A zatem człowiek dobrze postąpi, gdy sprawdzi siebie, by zobaczyć, czy jest w harmonii ze wszystkimi prawami Boga. Każde prawo, którego się przestrzega, przynosi konkretne błogosławieństwo. Każde prawo, które się złamie, przynosi konkretną plagę. Ci, którzy są przepełnieni rozpaczą, powinni przystąpić do Pana, bo Jego jarzmo jest miłe, a brzemię Jego lekkie. (Zob. Ew. Mateusza 11:28–30)” („Do Not Despair”, Ensign, październik 1986, str. 2).

Moroni 10:34. Pożegnanie Moroniego

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się następującymi przemyśleniami na temat ostatnich słów Moroniego w Księdze Mormona:

„Czystość. Świętość. Charakter i sumienie bez skazy. Wszystko to dzięki łasce Chrystusa, która oczyszcza nasze odzienie, uświęca nasze dusze, wybawia nas od śmierci i przywraca nas do naszego boskiego pochodzenia.

Swym ostatnim zapisanym oddechem Moroni składa świadectwo o własnej niezachwianej wierze pokładanej w boskie odkupienie […].

W ten sposób Księga Mormona kończy się obietnicą Świętego Zmartwychwstania, o której głosił lecący anioł Moroni. [Zob. Objawienie 14:6]. Jest to bardzo odpowiednie, ponieważ to święte świadectwo — zapisane przez proroków, dostarczone przez aniołów, ochraniane przez Boga — przemawia niczym ‘słowa wołającego po śmierci’, nawołując wszystkich, aby przystąpili do Chrystusa i stawali się w Nim doskonali, który to proces zakończy się doskonałością w chwale celestialnej” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], str. 339).

Drukuj