Alma 14

Wprowadzenie

Kiedy ludzie w Ammonihah wysłuchali nauk Almy i Amuleka, niektórzy z nich uwierzyli i odpokutowali. Większość mieszkańców miasta wpadła jednak w gniew i pragnęła zniszczyć obu proroków oraz tych, którzy uwierzyli w ich słowa. Alma i Amulek zostali aresztowani, skazani i ostatecznie wtrąceni do więzienia. Niegodziwi ludzie z Ammonihah wypędzili mężczyzn, którzy uwierzyli, a ich żony i dzieci spalili na stosie. Almę i Amuleka zmuszono zaś, by na to patrzyli. Po wielu dniach Pan uwolnił Almę i Amuleka z więzienia i zniszczył niegodziwych przywódców Ammonihah.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 14:1–13

Alma i Amulek są uwięzieni, a wierzący mieszkańcy Ammonihah zostają wypędzeni lub spaleni

Zachęć uczniów, aby pomyśleli o wyzwaniach, z którymi zmagali się w przeszłości i z którymi borykają się obecnie. Niech jeden z nich przeczyta na głos następującą wypowiedź:

„Przeciwności mają różne źródła. Czasami możesz napotkać próby, które są konsekwencją twej dumy czy nieposłuszeństwa. Prób tych można uniknąć, prowadząc prawe życie. Inne stanowią po prostu naturalny etap życia i mogą pojawić się wtedy, kiedy żyjemy w prawości. Na przykład: możesz doświadczyć prób w postaci choroby, niepewności lub śmierci bliskich ci osób. Czasami przeciwności mogą pojawić się jako następstwo złych wyborów czy raniących słów i uczynków innych osób.

Twoje powodzenie i szczęście, zarówno doczesne, jak i wieczne, w dużej mierze zależą od tego, w jaki sposób reagujesz na trudy życia” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 127).

Wyjaśnij, że podczas dzisiejszej lekcji uczniowie będą omawiać dzieje ludzi, którzy doświadczyli niezmiernie ciężkich prób. Większość z ich cierpień została zadana przez inne osoby. Zachęć uczniów, by rozważyli, w jaki sposób omawiane prawdy odnoszą się do ich życia niezależnie od tego, z jakiego rodzaju próbami mają oni do czynienia.

Napisz na tablicy:

Alma i Amulek

Zeezrom

Nawróceni mężczyźni

Nawrócone kobiety i dzieci

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 14:1–10. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst i poszukają przykładów cierpień, jakich doznały osoby wypisane na tablicy.

Co przeżyli ci ludzie? (Odpowiedzi uczniów zapisuj na tablicy).

Zwróć uwagę, że kiedy Amulek zobaczył cierpienie kobiet i dzieci, chciał użyć mocy kapłańskiej, by je uratować. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 14:11 i poproś pozostałych uczniów, by zobaczyli, co Alma odpowiedział na prośbę Amuleka.

Dlaczego Pan pozwolił, aby te kobiety i dzieci spłonęły na stosie? (Być może będziesz musiał wytłumaczyć znaczenie tego wersetu. Pan pozwolił, by ludzie cierpieli, aby ich śmierć była świadectwem przeciwko tym, którzy ich zabili. Zob. także Alma 60:13).
Jak, według Almy, kobiety i dzieci miały zostać pobłogosławione za ufność, jaką pokładały w Panu?

Możesz podkreślić, że w tym konkretnym przypadku wolą Pana było, że pozwolił, aby ludzie cierpieli. Jednak nie zawsze tak jest. Zapewnij uczniów, że Pan ich kocha i pragnie, aby byli szczęśliwi i aby ich życie przepełniał spokój. Jeśli ktoś wyrządza im krzywdę lub w jakikolwiek sposób ich wykorzystuje, powinni szukać pomocy u rodzica lub przywódcy kościelnego, aby rozwiązać ten problem.

Z jakich jeszcze powodów Pan może zezwolić, abyśmy cierpieli? (Przykładowe odpowiedzi: pragnie, abyśmy zrozumieli konsekwencje niemądrych decyzji, chce, abyśmy rozwijali cierpliwość, pragnie, abyśmy rozwinęli w sobie empatię dla innych cierpiących oraz chce, abyśmy zrozumieli, że musimy na Nim polegać).

Zapisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy pokładamy ufność w Panu, On wzmacnia nas w czasie naszych prób. Następnie poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 14:12–13.

W jaki sposób słowa Almy świadczą o tym, że ufał on Panu?

Możesz poprosić jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Przykład Almy i Amuleka jest pouczający. Kiedy starali się oni szerzyć pośród mieszkańców Ammonihah dobrą nowinę, zostali wzięci w niewolę. Amulek zaufał swemu bardziej doświadczonemu towarzyszowi, a Alma przywiódł go do głębszego zaufania Panu. Zmuszony do patrzenia, jak kobiety i dzieci giną w ogniu, Amulek powiedział: ‘Może nas także spalą’. Odpowiedź Almy brzmiała: ‘Niech się stanie wola Pana’ — to nadrzędna zasada. ‘Jednak nasza praca nie jest ukończona, nie zostaniemy więc spaleni’ (Alma 14:12–13; kursywa dodana]” („To Be Healed”, Ensign, maj 1994, str. 8).

„To życie jest doświadczaniem przemożnego zaufania — zaufania Jezusowi Chrystusowi. […] Zaufać oznacza być posłusznym, nie wiedząc na początku, co będzie na końcu (Przypowieści Salomona 3:5–7). Aby mogło wydać owoc, wasze zaufanie do Pana musi mieć większą moc i być bardziej trwałe niż ufność, jaką pokładacie w osobistych odczuciach i doświadczeniach” („Trust in the Lord”, Ensign, listopad 1995, str. 17).

Wyjaśnij, że w wersetach: Alma 14:14–29 uczniowie odnajdą więcej przykładów tego, jak bardzo Alma i Amulek ufali Panu. Zobaczą również, jak Pan ich wzmocnił, by mogli wykonywać Jego dzieło.

Alma 14:14–29

Bóg uwalnia Almę i Amuleka z więzienia i niszczy niegodziwych przywódców Ammonihah

Podziel klasę na dwie połowy. Niech pierwsza grupa zapozna się z wersetami: Alma 14:14–19, druga zaś z wersetami: Alma 14:20–25. Niech wszyscy uczniowie odszukają, jakich cierpień zaznali Alma i Amulek z rąk niegodziwych przywódców Ammonihah. Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Wypisz ich odpowiedzi na tablicy pod nagłówkiem „Alma i Amulek”.

Która z tych prób byłaby dla was najtrudniejsza? Dlaczego?
Czy widzieliście ludzi, którzy doświadczali prób, mimo że starali się wieść prawe życie?

Poproś uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 14:25–29. Niech reszta klasy śledzi tekst i odnajdzie, co Pan uczynił, aby wyzwolić Almę i Amuleka z więzienia. Aby pomóc uczniom rozpoznać i zrozumieć zasady, o których mowa w tych wersetach, zadaj wybrane lub wszystkie z poniższych pytań:

Dlaczego Alma i Amulek byli w stanie otrzymać moc i siłę od Pana? (Zob. Alma 14:26, 28).
Jakich zasad możemy się nauczyć z pobytu Almy i Amuleka w więzieniu? (Odpowiedzi uczniów mogą być różne, lecz powinny odzwierciedlać prawdę, że kiedy będziemy wzywać Pana z wiarą, On doda nam sił w naszych cierpieniach i wyratuje nas na własny sposób i w czasie, który sam wyznaczy. Możesz zachęcić uczniów, aby w wersetach: Alma 14:26, 28 zaznaczyli wyrażenia, które podkreślają tę zasadę).
W jaki sposób ludzie mogą wykazywać się wiarą w Jezusa Chrystusa, kiedy przechodzą trudne chwile?

Zachęć uczniów, by opowiedzieli o sytuacjach, kiedy byli świadkami siły, jaką możemy otrzymać w życiu, kiedy polegamy na wierze w Jezusa Chrystusa i z pokorą Go słuchamy. Mogą podzielić się własnymi doświadczeniami lub doświadczeniami z życia osób, które znają. Ty również możesz podać przykład z własnego życia lub opowiedzieć o kimś, kogo znasz.

Na zakończenie złóż świadectwo o mocy Pana, by dodawać nam sił i ratować nas z opresji na Jego własny sposób i w wyznaczonym przez Niego czasie. Zapewnij uczniów, że kiedy ufamy Panu, On dodaje nam sił i mocy, abyśmy przetrwali nasze próby.

Komentarz i tło historyczne

Alma 14:7–11. „Pan przyjmuje ich do siebie w chwale”

Choć bolejemy nad śmiercią sprawiedliwych, radujemy się, wiedząc, że otrzymają swoją nagrodę w świecie duchów (zob. Alma 40:12), a ich ostatecznym przeznaczeniem jest królestwo celestialne (zob. NiP 76:50–70). Pan powiedział: „ci, co umrą we mnie, nie zakosztują śmierci, bowiem słodką im będzie” (NiP 42:46). Prezydent Joseph F. Smith wyjaśnił:

„Prawdą jest, że jestem na tyle słaby, by szlochać, gdy umierają moi przyjaciele i bliscy. Mogę ronić łzy nad cierpieniem bliźnich. Z całej duszy współczuję dzieciom ludzkim. Płaczę z tymi, którzy płaczą, raduję się z tymi, którzy się radują, lecz nie mam powodu, by rozpaczać czy się smucić z powodu tego, że śmierć jest na tym świecie […]. Wszelki strach przed śmiercią został odjęty Świętym w Dniach Ostatnich. Nie obawiają się oni śmierci doczesnej, ponieważ wiedzą, że przychodzi ona w wyniku występku Adama, zatem dzięki prawości Jezusa Chrystusa, życie zostanie im wrócone i, choć umarli, będą żyć ponownie. Posiadłszy tę wiedzę, radują się oni nawet w obliczu śmierci, wiedzą bowiem, że powstaną z martwych i spotkają się znowu po drugiej stronie” (w: Conference Report, październik 1899, str. 70).

Starszy Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów, nauczał:

„Niekiedy lud Pana jest szykanowany i prześladowany. Czasem specjalnie pozwala On, by Jego wierni święci cierpieli, w ciele i na duchu, aby mogli dowieść swej wierności we wszystkim oraz aby przekonać się, czy pozostaną oni wierni Jego przymierzu, nawet do samej śmierci, aby mogli okazać się godni życia wiecznego. Jeśli taki los spotka któregoś z nas, niech i tak będzie” („The Dead Who Die in the Lord”, Ensign, listopad 1976, str. 108).