Lekcja 113: Helaman 13

Lekcja 113

Helaman 13

Wprowadzenie

Kilka lat przed narodzinami Zbawiciela Pan wysłał lamanickiego proroka Samuela, aby głosił pokutę Nefitom. Głosił Nefitom w Zarahemli dobrą nowinę odkupienia dostępnego dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Wykazał im również, że odrzucają proroków i mają skłonność do znajdowania szczęścia w niegodziwości. Ostrzegł ich przed zniszczeniem, jakie ich spotka, jeśli nie odpokutują.

Propozycje dotyczące nauczania

Helaman 13

Samuel ostrzega Nefitów przed zniszczeniem, jeśli nie odpokutują

Przed lekcją przygotuj kartki do rozdania z materiałem zamieszczonym na końcu tej lekcji. Możesz podzielić te materiały na trzy i przypisz jeden fragment każdej z grup. Przed lekcją przepisz na tablicę następujący zarys rozdziału: Helaman 13.

Helaman 13:1–4. Pan wzywa Lamanitę Samuela, aby głosił ewangelię Nefitom.

Helaman 13:5–23. Samuel ostrzega Nefitów przed zniszczeniem, jakie na nich spadnie, jeśli nie odpokutują.

Helaman 13:24–39. Samuel ostrzega ten lud przed konsekwencjami odrzucenia słów proroków i odmowy dokonania pokuty.

Rozpocznij lekcję od pokazania ilustracji: Lamanita Samuel na murach miasta (62370; Album ewangelia w malarstwie [2009], nr 81). Zapytaj uczniów, czy wiedzą, dlaczego Nefici chcieli zabić Samuela. Po tym, jak uczniowie udzielą informacji, wyjaśnij, że w rozdziałach: Helaman 13–16 zawarty jest zapis o lamanickim proroku o imieniu Samuel. Zapis ten jest wyjątkowy, ponieważ jest to jedyny wypadek w Księdze Mormona, gdy dowiadujemy się o lamanickim proroku, który wzywa Nefitów do pokuty. W tym czasie Lamanici byli bardziej prawi od Nefitów. Nawiąż do zarysu napisanego na tablicy i streść uczniom rozdział: Helaman 13.

Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. (Jeśli to możliwe, niech w każdej grupie znajduje się taka sama liczba uczniów). Daj każdemu uczniowi kopię zadania wyznaczonego jego grupie (który znajduje się na końcu tej lekcji). Powiedz uczniom, że będą samodzielnie studiować część rozdziału Helaman 13, a następnie będą nauczać się nawzajem o tym, czego się nauczyli. Poproś każdego ucznia, aby przygotował się do nauczania zasad z przypisanego mu fragmentu z pisma świętego i by przygotował się do udzielenia odpowiedzi na pytania związane z tym fragmentem. Możesz pozwolić uczniom na zapisanie odpowiedzi. (To ćwiczenie umożliwi uczestnictwo każdemu uczniowi oraz stworzy odpowiednie warunki do dzielenia się między sobą uczuciami, przemyśleniami i świadectwem).

Gdy upłynie czas wyznaczony na osobiste studiowanie, przypisz ich do pracy w grupach trzyosobowych. Jeśli to możliwe, niech w każdej grupie będzie uczeń, który studiował fragment: Helaman 13:1–7, 11, jeden, który studiował: Helaman 13:17–23, i jeden, który studiował: Helaman 13:24–33. Zarezerwuj wystarczającą ilość czasu dla każdego ucznia, aby podzielił się swoimi odpowiedziami z pozostałymi członkami grupy. Podczas dyskusji w małych grupach, przechadzaj się po klasie i nadzoruj odpowiedzi uczniów. Gdy jest to stosowne, dodawaj swoje spostrzeżenia do usłyszanych dyskusji.

Gdy upłynie czas wzajemnego nauczania, poproś kilku uczniów, aby podzielili się ze wszystkimi uczniami prawdą lub spostrzeżeniem, których nauczyli się podczas tego ćwiczenia od drugiego ucznia.

Podsumuj fragment: Helaman 13:9–14, wyjaśniając, że Nefici mieli zostać zniszczeni za 400 lat (zob. Helaman 13:9–10), ale nie stało się to do tej pory, ponieważ żyją pośród nich prawi ludzie (zob. Helaman 13:13–14). Złóż świadectwo, że Samuel został posłany do Nefitów przez Pana i głosił to, co Pan przelał do jego serca, gdy zachęcał Nefitów do pokuty i powrotu do Pana (zob. Helaman 13:11).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 13:27–28. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i wyszukali, jak Nefici zareagowali na fałszywych proroków.

Według Samuela, jaka była reakcja Nefitów na ludzi, którzy nauczali fałszywych prawd? Jak myślicie, dlaczego niektórzy ludzie przyjęli jego ostrzeżenie, a pozostali je odrzucili?
W jaki sposób wypowiedzi i postawy, o których czytamy we fragmencie: Helaman 13:27, są aktualne w naszych czasach?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„To, w jaki sposób reagujemy na słowa żyjącego proroka, kiedy mówi nam rzeczy, które powinniśmy wiedzieć, a których jednak wolelibyśmy nie słyszeć, jest próbą naszej wierności” („Fourteen fundamentals in Following the Prophet”, [BYU devotional address, 26 lutego 1980], str. 3–4, speeches.byu.edu).

Jakie rady głoszone przez proroków w dzisiejszych czasach mogą być trudne dla niektórych ludzi?
Czy możecie podać przykład proroczej rady, którą zdecydowaliście się wdrożyć w życie? W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni, ponieważ postąpiliście zgodnie z tą radą?

Poproś uczniów, aby zapisali w notatnikach lub w dziennikach do studiowania jeden ze sposobów, w jaki możemy udoskonalić się w postępowaniu według rad żyjących proroków.

Po upływie czasu wyznaczonego na zapisanie swoich pomysłów poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 13:33–37. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i wyszukali, czego w końcu dostąpią nieskorzy do pokuty Nefici i co mogliby o sobie powiedzieć. Poproś kolejnego ucznia o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 13:38. Poproś uczniów o wyszukanie smutnej prawdy, którą głosił Samuel o przyszłych pokoleniach Nefitów.

Jaką smutną prawdę głosił Samuel o przyszłych pokoleniach Nefitów?
Jak myślicie, co miał na myśli Samuel, gdy powiedział, że „wypełniły się dni [ich] próby”? (Przyszłe pokolenia Nefitów odkładały pokutę na później, aż do momentu gdy było za późno. A ponieważ nie chcieli odpokutować, ich grzechy doprowadziły do ich zniszczenia).
Co jest złego w szukaniu „[szczęścia w czynieniu niegodziwości]”? (Pomóż uczniom dostrzec, że źródłem prawdziwego szczęścia jest przestrzeganie przykazań Boga).
W jaki sposób ludzie szukają szczęścia, czyniąc niegodziwość?

Przypomnij uczniom inne zapisy w Księdze Mormona, w których osoby trwały w buncie i niegodziwości, aż serca ich stały się nieczułe na wpływ Ducha Świętego. (Przykłady: Laman i Lemuel — „nie byli w stanie […] czuć” [1 Nefi 17:45] i odmówili słuchania Boga; król Noe i jego lud, którzy odmówili pokuty pomimo ostrzeżeń wygłoszonych przez proroka Abinadiego). Samuel podkreślił, że odmowa Nefitów, aby odpokutować doprowadzi do zniszczenia tego ludu w przyszłych pokoleniach.

Pomóż uczniom zrozumieć, że na poziomie indywidualnym jest nadzieja dla wszystkich, którzy wybiorą pokutę. Dzięki pokucie możemy otrzymać przebaczenie od Pana i zapobiec temu, że nasze serca staną się zatwardziałe. Aby pomóc uczniom zrozumieć, że możemy skorygować kierunek wędrówki poprzez pokutę, przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła:

„Podczas szkolenia na kapitana lotnictwa musiałem nauczyć się nawigacji samolotem na długich rejsach. Loty nad ogromnymi oceanami, rozległymi pustyniami oraz loty międzykontynentalne wymagały starannego planowania, tak aby bezpiecznie dotrzeć do zaplanowanego miejsca. Niektóre z tych długodystansowych lotów trwają nawet do 14 godzin i pokonuje się dystans prawie 14 500 kilometrów.

Istnieje bardzo ważny moment podejmowania decyzji podczas tak długiego lotu, zwany powszechnie punktem bezpiecznego powrotu. Do tego momentu samolot posiada wystarczającą ilość paliwa, aby zawrócić bezpiecznie na lotnisko, z którego wyleciał. Po przekroczeniu punktu bezpiecznego powrotu kapitan nie ma innego wyjścia, jak kontynuować lot. Właśnie dlatego ten punkt jest często określany jako punkt bez możliwości powrotu.

[…] Szatan chce, abyśmy myśleli, że kiedy zgrzeszyliśmy, zostawiliśmy za sobą ‘punkt bezpiecznego powrotu’ — że jest za późno, by zmienić nasz kurs. […]

[…] Abyśmy stracili nadzieję, czuli się nieszczęśliwi, tak jak on i abyśmy uwierzyli, iż nie otrzymamy przebaczenia, Szatan może niewłaściwie użyć słów, które podkreślają sprawiedliwość Boga, tak aby dać do zrozumienia, że nie ma miłosierdzia. […]

Chrystus przyszedł, by nas zbawić. Jeżeli obraliśmy zły kurs, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa da nam zapewnienie, że grzech nie jest punktem bez możliwości powrotu. Bezpieczny powrót jest możliwy, jeśli postępujemy zgodnie z planem Boga” („Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 99).

W jaki sposób wystąpienie Prezydenta Uchtdorfa może przynieść nadzieję komuś, kto zgrzeszył?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad prawdami, które omówili. Zachęć ich, aby postępowali według podszeptów, które otrzymali od Ducha Świętego. Złóż świadectwo, że szczęście przyjdzie tylko do tych osób, które skorzystają z Pańskiego zaproszenia do pokuty.

Uwaga: Dla każdej z trzech grup, o których była mowa podczas dzisiejszej lekcji, przygotuj następujące materiały do rozdania.

Grupa 1 — Helaman 13:1–7, 11

Prorocy przekazują przesłania, jakie Bóg przelewa w ich serca.

Jak myślicie, które wersety nauczają o tej prawdzie?
Jakie przesłanie umieścił Bóg w sercu Samuela?
Jak myślicie, dlaczego Samuelowi mogło być trudno przekazać to przesłanie?
Jaki wpływ na Nefitów miał nadzieję wywrzeć swoim przesłaniem Samuel?
Kiedy czuliście, że rodzic lub przywódca kościelny był natchniony, żeby przekazać wam przesłanie? Jak to na was wpłynęło?
Jakie dodatkowe prawdy można znaleźć w tych wersetach?

Grupa 2 — Helaman 13:17–23

Kiedy nie pamiętamy o Panu, jesteśmy podatni na dumę i niegodziwość.

Jak myślicie, które wersety nauczają o tej prawdzie?
Według Samuela, jaka klątwa spadnie na Nefitów, jeśli będą dalej trwać w niegodziwości?
Do jakich innych grzechów doprowadziło Nefitów umiłowanie bogactw?
Jakie rzeczy prowadzące do dumy i grzechu mogą skupiać uwagę młodzieży?
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby być „[wdzięcznym] Panu, [naszemu] Bogu, za to, czym [nas] pobłogosławił”? (Helaman 13:22).
Jakie dodatkowe prawdy można znaleźć w tych wersetach?

Grupa 3 — Helaman 13:24–33

Jeśli odrzucimy słowa proroków Pana, doświadczymy żalu i smutku.

Jak myślicie, które wersety nauczają o tej prawdzie?
Według Samuela, dlaczego Nefici odrzucili prawdziwych proroków?
Jak myślicie, dlaczego niektórzy ludzie akceptowali fałszywych proroków, jak to opisał Samuel?
Jakie są przykładowe nauki żyjących proroków i apostołów?
Kim są „głupcy i ślepcy” (Helaman 13:29), przed którymi ostrzegają nas żyjący prorocy i apostołowie?
Jakie dodatkowe prawdy można znaleźć w tych wersetach?

Komentarz i tło historyczne

Helaman 13:3. „Cokolwiek […] przeleje w jego serce”

Prorok Samuel sam nie podjął decyzji, co będzie głosił Nefitom. Czytamy we fragmencie: Helaman 13:3, że nauczał tego, „cokolwiek [Pan przelał] w jego serce”. Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, w jaki sposób najczęściej przychodzi do nas takie objawienie:

„Objawienie przychodzi do nas poprzez słowa, które czujemy, bardziej niż poprzez te, które słyszymy. Nefi powiedział swym zbuntowanym braciom, którzy ujrzeli anioła: ‘Wy nie byliście już w stanie go czuć i usłyszeć jego słów’[1 Nefi 17:45; kursywa dodana].

Pisma święte przepełnione są takimi zdaniami, jak: ‘zdjęta została zasłona z umysłów naszych i otwarły się oczy naszego zrozumienia’ [NiP 110:1] lub ‘przemówię do ciebie w twym umyśle i sercu’ [NiP 8:2] lub ‘oświeciłem twój umysł’ [NiP 6:15] bądź ‘głoście myśli, jakie umieszczę w sercach waszych’[NiP 100:5]. Mamy setki wersetów, które nauczają o objawieniu” („Personal Revelation: The Gift, the Test, and the Promise”, Ensign, listopad 1994, str. 60).

Helaman 13:23–29. Naśladowanie żyjącego proroka

Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił, jak ważne jest naśladowanie żyjących proroków i apostołów:

„Moi drodzy bracia i siostry, proszę was, abyście zwrócili uwagę na to, o czym nauczali przywódcy Kościoła […]. Zastosujcie nauki, które pomogą wam i waszym rodzinom. Niech każdy z nas, bez względu na sytuację rodzinną, wniesie do swego domu nauki proroków i apostołów, aby wzmocnić swoje wzajemne relacje oraz relacje z naszym Ojcem w Niebie i z Panem Jezusem Chrystusem. Obiecuję wam w imię Pana, że jeśli posłuchacie nie tylko uszami, ale i sercem, Duch Święty objawi wam prawdę przesłań wygłoszonych przez [Prezydenta Kościoła], jego doradców, Apostołów oraz innych przywódców Kościoła. Duch pobudzi was, że będziecie wiedzieli, co powinniście zrobić jako jednostki i jako rodziny, aby postępować zgodnie z radami od nas, aby wasze świadectwa zostały wzmocnione, abyście mogli mieć spokój i radość” („Bo słowo Jego przyjmiecie”, Liahona, lipiec 2001, str. 79).

Helaman 13:38. Szczęścia nie można znaleźć w czynieniu niegodziwości

Samuel ostrzegł Nefitów, że jeśli nadal będą poszukiwać szczęścia w czynieniu niegodziwości, zostaną zniszczeni. Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że źródłem szczęścia jest jedynie czynienie prawości:

„Czy zauważyliście sposób działania Szatana, gdy więzi umysły i emocje błyskającymi obrazami, huczną muzyką i nadmiernym stymulowaniem każdego zmysłu? Pilnie próbuje wypełnić życie akcją, rozrywką i wszelkiego rodzaju stymulacją po to, by nie zastanawiano się nad konsekwencjami jego kuszących propozycji. Pomyślcie o tym. Niektórzy są kuszeni, by złamać większość podstawowych przykazań Boga z powodu nęcących działań, które są ukazane jako możliwe do przyjęcia. Przedstawione są w taki sposób, by wydawały się atrakcyjne, a nawet wskazane. Wygląda to tak, jakby nie pociągało to za sobą żadnych poważnych konsekwencji, a tylko dawało trwałą radość i szczęście. Zauważcie jednak, że przedstawienia te są kontrolowane przez scenariusze i aktorów. Rezultaty podejmowanych na filmach decyzji są takie, jakich życzy sobie ich producent.

W życiu tak nie jest. Tak, wolność moralna umożliwia dokonanie dowolnego wyboru, ale nie da się kontrolować jego skutków. W odróżnieniu od fałszywych tworów człowieka, nasz Ojciec w Niebie determinuje konsekwencje naszych wyborów. Posłuszeństwo przynosi szczęście, podczas gdy nie daje go naruszenie Jego przykazań” („Jak żyć dobrze pośród rosnącego zła”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 102).

Helaman 13:38. „Wiecznie spóźnieni”

Prezydent Spencer W. Kimball nauczał:

„Prawdą jest, że wspaniała zasada pokuty jest zawsze dostępna, ale dla niegodziwych i buntowniczych to zdanie zawiera poważne obostrzenia. Na przykład grzech z wielką mocą formuje nawyki, a czasem prowadzi człowieka do tragicznego punktu bez możliwości powrotu. Bez pokuty nie może być przebaczenia, a bez przebaczenia wszystkie błogosławieństwa wieczności są zagrożone. Gdy grzesznik pogrąża się coraz bardziej w grzechu, a popełniony błąd jest coraz poważniejszy i osłabiona jest wola zmiany, staje on w sytuacji niemal beznadziejnej i zjeżdża po równi pochyłej aż do momentu, gdy albo nie chce wspiąć się na górę, albo nie ma już na to siły” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 117).