2 Nefi

Wprowadzenie doDrugiej Księgi Nefiego

Dlaczego warto studiować tę księgę?

Druga Księga Nefiego pomoże uczniom zrozumieć podstawowe doktryny ewangelii, takie jak: Upadek Adama i Ewy, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i wolna wola człowieka. Dodatkowo ta księga jest przepełniona proroctwami Nefiego, Jakuba i Izajasza. Byli oni szczególnymi świadkami Zbawiciela. Prorokowali o Przywróceniu ewangelii w dniach ostatnich, rozproszeniu i zgromadzeniu ludu przymierza z Bogiem, Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa, wyjawieniu światu Księgi Mormona oraz o okresie Milenium. Druga Księga Nefiego zawiera także wykładnię doktryny Chrystusa podaną przez Nefiego i — na zakończenie — świadectwo Nefiego o Zbawicielu.

Kto napisał tę księgę?

Nefi, syn Lehiego, jest autorem tej księgi. Nefi był prorokiem i pierwszym wielkim przywódcą ludu Nefitów po ich oddzieleniu się od Lamanitów. Jego zapisy świadczą o tym, że doświadczył odkupiającej mocy Pana (zob. 2 Nefi 4:15–35; 33:6) i z całej duszy pragnął przynieść zbawienie swojemu ludowi (zob. 2 Nefi 33:3–4). Aby tak się mogło stać, nauczał swój lud wiary w Jezusa Chrystusa. Zbudował też świątynię.

Dla kogo i w jakim celu została napisana ta księga?

Nefi pisał z myślą o trzech grupach odbiorców: potomkach jego ojca, ludziach, którzy zawarli przymierze z Bogiem w dniach ostatnich oraz wszystkich ludziach na świecie (zob. 2 Nefi 33:3, 13). Druga Księga Nefiego została napisana na małych płytach Nefiego, które Pan przeznaczył na zapis o „służbie i proroctwach” Nefiego i jego potomków (1 Nefi 19:3–5). Na tych płytach Nefi zapisał to, „co odnosi sie do [jego] duszy i [Nefi podaje] wiele wyjątków z pisma świętego, z tego, co zapisane na mosiężnych płytach”. Wyjaśnił, że napisał to „dla nauki i pożytku jego dzieci” (2 Nefi 4:15). Oświadczył: „Mówimy o Chrystusie, znajdujemy radość w Chrystusie, nauczamy o Chrystusie, prorokujemy o Chrystusie i zapisujemy nasze proroctwa, aby nasze dzieci wiedziały, skąd mogą oczekiwać odpuszczenia grzechów” (2 Nefi 25:26). Nefi zakończył swoje zapisy słowami zachęty dla wszystkich ludzi: „słuchajcie tych słów i wierzcie w Chrystusa” (2 Nefi 33:10).

Kiedy i gdzie została ona napisana?

Nefi zaczął zapis, który stał się Drugą Księgą Nefiego, około 570 roku p.n.e., 30 lat po opuszczeniu Jerozolimy przez niego i jego rodzinę. Napisał ją przebywając w kraju Nefi (zob. 2 Nefi 5:8, 28–34).

Co wyróżnia tę księgę spośród innych?

Chociaż Nefiego nazywamy autorem Drugiej Księgi Nefiego, stanowi ona zbiór nauk z różnych źródeł. Wiele rozdziałów w tej księdze przytacza słowa innych proroków, co jest pokazane na poniższej liście. Lehi, Jakub i Izajasz widzieli Jezusa Chrystusa i byli Jego świadkami, dlatego też Nefi zawarł niektóre z ich nauk, chcąc w ten sposób przekonać czytelników do wiary w Jezusa Chrystusa. Lehi i Jakub w swoich kazaniach także cytowali słowa innych proroków.

Nauki Lehiego są ujęte we fragmencie: 2 Nefi 1–4. We fragmencie: 2 Nefi 3:6–21 Lehi cytuje Józefa z Egiptu.
Nauki Nefiego są zapisane we fragmentach: 2 Nefi 4–5 i 2 Nefi 11–33. Nefi obszernie cytuje Izajasza we fragmentach: 2 Nefi 12–24 i 2 Nefi 27.
Nauki Jakuba są spisane we fragmencie: 2 Nefi 6–10. We fragmentach: 2 Nefi 6:6–7 i 2 Nefi 7–8 Jakub cytuje Izajasza.

W Drugiej Księdze Nefiego czytamy też wzmiankę o śmierci Lehiego (zob. 2 Nefi 4:12) i o rozdzieleniu się potomków Lehiego na dwa ludy — Lamanitów i Nefitów (zob. 2 Nefi 5).

Zarys

2 Nefi 1–4 Na krótki czas przed swoją śmiercią, Lehi udziela rad swoim potomkom i błogosławi ich.

2 Nefi 4–8 Nefi wysławia Pana. Prowadzi swoich naśladowców do kraju, który nazywają Nefi. Zapisuje nauki Jakuba o rozproszeniu i zgromadzeniu Izraela.

2 Nefi 9–10 Jakub uczy o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Prorokuje też o odrzuceniu Jezusa Chrystusa przez Żydów i o przyszłym zgromadzeniu Żydów oraz ludzi innych narodów w ziemi obiecanej.

2 Nefi 11–24 Nefi mówi o radości płynącej ze składania świadectwa o Jezusie Chrystusie. Cytuje proroctwa Izajasza o rozproszeniu i zgromadzeniu Izraela, poniżeniu dumnych i niegodziwych przed Drugim Przyjściem oraz o narodzinach, misji i milenijnym panowaniu Mesjasza.

2 Nefi 25–27 Nefi prorokuje o ukrzyżowaniu Zbawiciela, Jego Zmartwychwstaniu, objawieniu się Nefitom, rozproszeniu i zgromadzeniu Żydów, zagładzie Nefitów, Odstępstwie, ujawnieniu Księgi Mormona i Przywróceniu.

2 Nefi 28–30 Nefi ostrzega przed niegodziwością panującą w dniach ostatnich, wyjaśnia rolę, jaką ma odegrać w przyszłości Księga Mormona i prorokuje o zgromadzeniu dusz, które zawarły przymierze z Bogiem.

2 Nefi 31–33 Nefi wzywa nas do podążania za Chrystusem, napawania się Jego słowami i wytrwania w tym do końca. Zaświadcza, że zapisał słowa Chrystusa.