2 Nefi 6–8

Wprowadzenie

Gdy Nefi zapisywał dzieje posługi swemu ludowi, włączył do zapisu dwudniowe wystąpienie swojego młodszego brata — Jakuba. To przemówienie znajduje się w rozdziałach: 2 Nefi 6–10 i to jest pierwsza z trzech lekcji opartych na jego podstawie. Na początku swojego wystąpienia Jakub czyta proroctwa Izajasza mówiące o rozproszeniu i zgromadzeniu Izraela, ukazujące, że „Pan Bóg wypełni obietnice, które dał swym dzieciom” (2 Nefi 6:12).

Propozycje dotyczące nauczania

2 Nefi 6

Jakub świadczy o tym, że Pan będzie pamiętał o Swoim ludzie przymierza

Aby pomóc uczniom zrozumieć, że nauki Jakuba odnoszą się do ich życia, poproś ich o zastanowienie się nad tym, jak by zareagowali, gdyby przyjaciel lub członek rodziny potraktował ich nieuprzejmie, odmawiając dania wiary temu, co by powiedzieli lub okazując zachowaniem lub nastawieniem, że nie mają ochoty dłużej na utrzymywanie z nimi kontaktu.

Poproś uczniów o zastanowienie się nad następującym pytaniem:

Czy kiedykowiek zachowaliście się podobnie lub mieliście podobne nastawienie w stosunku do Pana?

Powiedz, że w rozdziałach: 2 Nefi 6–8 możemy przyjrzeć się temu, jak Pan odpowiada ludziom, którzy odwrócili się od Niego. Te rozdziały zawierają zapis części kazania młodszego brata Nefiego, Jakuba. Pozostała część kazania Jakuba zapisana jest w rozdziałach: 2 Nefi 9–10. Te rozdziały zostaną omówione na kolejnych dwóch lekcjach.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentów: 2 Nefi 6:3–4 i 9:1, 3. Poproś uczniów o wskazanie powodów, dla których Jakub wygłosił to kazanie.

Poproś jednego z uczniów o zapisywanie wypowiedzi uczniów. Poproś go o zapisanie na tablicy nagłówka: Cele kazania Jakuba. Następnie poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli w przeczytanych właśnie wersetach. Osoba przy tablicy powinna zapisywać odpowiedzi pod nagłówkiem. Pomóż uczniom zwrócić uwagę na to, że Jakub nauczał swój lud dla dobra ich dusz (2 Nefi 6:3). Chciał pomóc im chwalić imię Boga (2 Nefi 6:4), pamiętać o przymierzach Pana (2 Nefi 9:1), „radować się i na zawsze [podnieść] głowy” (2 Nefi 9:3). Upewnij się, że te cele zostały wymienione i zapisane na liście. Zasugeruj, że podczas studiowania kazania Jakuba uczniowie mogą poszukać nauk, które przyczyniały się do wypełnienia tych celów.

Przerysuj na tablicy poniższą oś czasu. (Możesz narysować ją przed lekcją). Poproś jednego ucznia o przeczytanie fragmentu: 2 Nefi 6:4. Zaznacz, że Jakub rozpoczął swoje przemówienie od słów, iż będzie przemawiał o sprawach mu współczesnych i przyszłych („o czasach obecnych i o tym, co ma nastąpić”).

Wskaż na cyfrę 1 na osi czasu.

Co przydarzyło się Żydom w Jerozolimie, kiedy odwrócili się od Pana, nawiązując do słów Jakuba we fragmencie: 2 Nefi 6:8? (Niektórzy zginęli, inni zostali wzięci do niewoli. Możesz przypomnieć uczniom, ze Lehi, Jeremiasz i inni prorocy przepowiadali, że to się stanie. Ich proroctwa wypełniły się w 587 r. p.n.e., gdy Babilończycy podbili Jerozolimę i wzięli do niewoli do Babilonu wielu Żydów. Zobacz hasło „Chronology” w Bible Dictionary dla tej daty i pozostałych dat).

Wskaż na cyfrę 2.

Zgodnie z tym, co czytamy w pierwszym zdaniu z fragmentu: 2 Nefi 6:9, co ostatecznie miało się stać z potomkami Żydów, którzy zostali zniewoleni i uprowadzeni do Babilonu? (Mieli oni powrócić do Jerozolimy. To proroctwo wypełniło się około 537 r. p.n.e., gdy król Cyrus zezwolił Żydom wrócić do ojczyzny).

Wskaż cyfrę 3 i powiedz, że Jakub prorokował, iż Zbawiciel będzie wiódł Swe ziemskie życie wśród Żydów.

Które zwroty we fragmencie: 2 Nefi 6:9–10 opisują, w jaki sposób Żydzi będą postępować wobec Zbawiciela w czasie Jego ziemskiej posługi i co będą czuli względem Niego? (Odpowiedzi mogą obejmować zwroty takie, jak: „ubiczują Go”, „ukrzyżują Go” i „znieczulą swe serca, a ich karki będą harde wobec” Niego).
Co spotka Żydów, którzy odrzucą Mesjasza, o czym mówi fragment: 2 Nefi 6:10–11? (Będą gnębieni w ciele, rozpędzeni i znienawidzeni).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentów: 2 Nefi 6:6–7, 11–12, 14, 17. Możesz wyjaśnić, że w wersetach: 6–7 Jakub czyta proroctwo Izajasza dotyczące przywrócenia ewangelii i zgromadzenia domu Izraela. Poproś uczniów, aby znaleźli zwroty, które opisują, jak Pan postąpi z domem Izraela — ludem przymierza z Panem — mimo że oni Go odrzucą. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Poprzez zadanie następujących pytań pomóż im zrozumieć znaczenie kilku spośród tych zwrotów:

Co waszym zdaniem oznacza „czekać na Pana” (2 Nefi 6:7)?
Jakub obiecał, że „Pan będzie łaskawy” Izraelowi (2 Nefi 6:11). W jaki sposób niektóre użyte przez was zwroty odnoszą się do miłosierdzia Pana?
Jakub obiecał też, że Pan „odzyska” Izrael (2 Nefi 6:14). Co waszym zdaniem oznacza to, że Zbawiciel kogoś odzyska?
Co musimy zrobić, aby dostąpić miłosierdzia, w myśl tego, co napisano we fragmencie: 2 Nefi 6:11–12, 14?

Gdy uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami, upewnij się, że rozumieją, iż Pan jest miłosierny dla ludzi, którzy do Niego powracają.

Zaznacz, że w wersecie: 2 Nefi 6 Jakub mówi, że Pan jest miłosierny dla Swego ludu przymierza, mimo że wcześniej lud ten był bardzo niegodziwy. Skoro Pan był miłosierny dla tych ludzi, zapewnij uczniów, że Pan będzie na pewno miłosierny dla każdego z nas, jeśli przyjdziemy do Niego i dochowamy naszych przymierzy z Nim. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, w jaki sposób Pan okazał miłosierdzie im samym. Poproś, aby zapisali następujące zdanie w swoich dziennikach do studiowania lub notatkach z lekcji: Wiem, że Pan jest miłosierny, bo …. Następnie zachęć ich, aby dopisali to, co myślą i czują. Po upływie wyznaczonego czasu, możesz poprosić kilku z nich o podzielenie się tym, co napisali.

2 Nefi 7–8

Jakub przytacza proroctwo Izajasza dotyczące mocy odkupienia, jaką posiada Zbawiciel, aby wykupić Swój lud przymierza

Powiedz, że we fragmencie: 2 Nefi 7 i 8 Jakub czyta proroctwa zapisane przez Izajasza. Rozdział 7. zawiera słowa Pana skierowane do członków domu Izraela, którzy zostali rozproszeni i wzięci do niewoli na skutek swoich grzechów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: 2 Nefi 7:1. Możesz zachęcić uczniów do zaznaczenia pytań, które zadał Pan.

By pomóc uczniom zrozumieć pytania zawarte w wersecie 1., wyjaśnij, że zwroty „odprawić”, „list rozwodowy waszej matki” i „sprzedać” odnoszą się do zerwania przymierza. Pomóż uczniom zrozumieć, że pytania Pana mogłyby być zapisane tak: „Czy odwróciłem się od was? Czy zapomniałem o przymierzu, które zawarliśmy?”.

Jaka jest odpowiedź na te pytania? (Ta odpowiedź to „nie”. Pan nigdy nie odwraca się od nas i nigdy nie zapomina przymierzy, które z nami zawarł).
Według wersetu: 2 Nefi 7:1 dlaczego ci ludzie byli oddzieleni od Pana i cierpieli w niewoli? (Oni zgrzeszyli i odwrócili się od Pana).

Zaznacz, że w wersecie: 2 Nefi 7:2 Pan zadaje inne pytanie, które może pomóc nam dostrzec, że On chce nas wspierać i ma moc, aby to czynić. Poproś uczniów, aby znaleźli to pytanie i podkreślili je. („Czyż nazbyt krótka jest Moja ręka, że nie może wybawić lub nie mam mocy, żeby ocalić?”).

By pomóc uczniom zrozumieć to pytanie, zapytaj ich, jak sformułowaliby to pytanie swoimi słowami. (Jeśli nie mogą zrozumieć zwrotu: „czyż nazbyt krótka jest moja ręka”, poproś jednego ucznia, aby wyciągnął swoją rękę w kierunku innego ucznia, jak gdyby chciał mu zaoferować pomoc. Potem poproś ucznia z wyciągniętą ręką, aby „skrócił” ją, co zilustruje wycofanie pomocy, cofnięcie się). Uczniowie mogą przeformułować pytanie Pana na przykład w ten sposób: „Czy wycofuję się lub nie wyciągam do was ręki, aby was odkupić? Czy wierzycie, że posiadam moc zbawienia was?”.

Powiedz uczniom, że w odpowiedzi na to pytanie pozostała część rozdziałów: 2 Nefi 7 i 8 zawiera kilka przykładów, które ukazują pragnienie Zbawiciela, aby zbawić Jego lud przymierza oraz przykłady, które ukazują Jego moc, aby to uczynić.

By pomóc uczniom odkryć dowody na to, że Zbawiciel pragnie odkupić Swój lud przymierza i ma moc, aby to uczynić, rozdziel następujące sześć fragmentów z rozdziału: 2 Nefi 8 pomiędzy kilka grup uczniów: wersety: 1–3, 4–6, 7–8, 10–11, 12–13 i 14–16. (Jeśli masz w klasie 12 lub więcej uczniów, przydziel fragmenty parom lub innym małym grupom. Jeśli masz w klasie mniej niż 12 uczniów, przydziel więcej niż jeden fragment niektórym grupom). Poproś każdą grupę, aby znalazła zwrot w wyznaczonym fragmencie lub fragmentach, który ukazuje Pańskie pragnienie odkupienia nas i Jego moc, aby to uczynić. Po upływie wyznaczonego czasu poproś każdą grupę, aby przeczytała pozostałym uczniom zwrot, który wybrali. Poproś ich, aby podzielili się tym, czego dowiedzieli się z danego fragmentu. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli zwroty, które wybrali ich koledzy.

Podsumowując, odnieś się do listy celów Jakuba, zapisanej na tablicy. Zachęć uczniów, aby pomyśleli o przymierzach, które zawarli z Panem i o błogosławieństwach, które przyobiecał On ludziom, jeśli dochowają przymierzy. Podziel się swoim świadectwem o wierności Pana względem nas i o Jego przymierzach zawartych z nami i zaświadcz o Jego miłosierdziu i odkupieniu, którego możemy dostąpić, jeśli sami jesteśmy wierni swoim przymierzom zawartym z Nim.

Komentarz i tło historyczne

2 Nefi 6:2. Jakie kapłaństwo mieli Lehi, Nefi i Jakub?

Jakub mówił o sobie, że był „powołany przez Boga i [otrzymał] kapłaństwo” i że był „wyświęcony przez [swojego] brata Nefiego” (2 Nefi 6:2). Gdy mówił o „kapłaństwie”, miał na myśli Kapłaństwo Melchizedeka. Prezydent Joseph Fielding Smith napisał, że „Nefici mieli Kapłaństwo Melchizedeka od czasów Lehiego do czasu, gdy ukazał im się Zbawiciel” (Answers to Gospel Questions, zebr. Joseph Fielding Smith jun., 5 tomów [1957–1966], 1:124).

2 Nefi 8. Zgromadzenie w ostatnich dniach

Proroctwo Izajasza zacytowane w rozdziale 2 Nefi 8 mówi o zgromadzeniu Izraela w ostatnich dniach. Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o duchowym charakterze tego zgromadzenia:

„Co w takim razie składa się na zgromadzenie Izraela? Na zgromadzenie Izraela składa się wiara we wszystko to, co Pan zaoferował Swemu starożytnemu ludowi i życie w zgodzie z tym. Na to zgromadzenie składa się wiara w Pana Jezusa Chrystusa, pokuta, chrzest, otrzymanie daru Ducha Świętego i przestrzeganie przykazań Boga. Składa się nań wiara w ewangelię, przystąpienie do Kościoła i przyjście do królestwa. Składa sie nań otrzymanie świętego kapłaństwa, otrzymanie obdarowania w świętych miejscach z mocą z wysokości oraz otrzymanie wszystkich błogosławieństw Abrahama, Izaaka i Jakuba poprzez obrzęd małżeństwa celestialnego” (A New Witness for the Articles of Faith [1985], str. 515).