2 Nefi 32–Jakub 4 (Część 9.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie codziennego samodzielnego studiowania lekcji

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: 2 Nefi 32–Jakub 4 (Część 9.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, rozważając potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (2 Nefi 32)

Podczas studiowania rozdziału: 2 Nefi 32 uczniowie dowiedzieli się, że kiedy napawamy się słowami Chrystusa, mówią nam one dokładnie, jak mamy postępować. Nauczyli się także, że jeśli zawsze się modlimy, jesteśmy w stanie zrobić dla dobra naszej duszy wszystko, czego oczekuje od nas Pan. Lekcja zachęcała uczniów, aby przez 24 godziny stosowali w swoim życiu wszystko, czego dowidzieli się o bezustannej modlitwie.

Dzień 2. (2 Nefi 33)

Z tej lekcji na temat ostatniego świadectwa złożonego przez Nefiego uczniowie dowiedzieli się, że to my decydujemy, czy otworzymy swe serca na podszepty Ducha Świętego, czy też nie. Przeanalizowali również rozdziały: 1 Nefi i 2 Nefi i wybrali z nich fragmenty, które inspirują ich do czynienia dobra oraz do wiary w Chrystusa.

Dzień 3. (Jakub 1–2)

Z lekcji na temat rozdziałów: Jakub 1–2 uczniowie dowiedzieli się, że przywódcy kapłańscy trudzą się gorliwie, by pomagać nam przyjść do Chrystusa oraz że Bóg nałożył na nich obowiązek nauczania słowa Bożego i przestrzegania przed grzechem. Studiując kazanie, jakie Jakub wygłosił do swego ludu, dowiedzieli się również, że powinni nade wszystko szukać najpierw królestwa Bożego. W swoich dziennikach do studiowania opisali jeden sposób, w jaki mogą wykorzystać otrzymane od Pana błogosławieństwa i możliwości, aby budować królestwo Boże i błogosławić życie swoich bliźnich. Koncentrowali się także na prawdzie, że Panu miła jest czystość wszystkich ludzi, zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Poproszono ich, by rozważyli, w jaki sposób przestrzeganie prawa czystości moralnej błogosławi rodziny i jest miłe Panu.

Dzień 4. (Jakub 3–4)

Kontynuując studiowanie kazania Jakuba, uczniowie dowiedzieli się, że Bóg pociesza ludzi czystego serca w ich cierpieniach. Istotą tej lekcji była następująca doktryna: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy mieć nadzieję i pojednać się z Bogiem. Uczniowie opisali osobiste powody, dla których pragną świadczyć o Jezusie Chrystusie i Zadośćuczynieniu.

Wprowadzenie

Niniejsza lekcja pomoże uczniom zrozumieć, że Nefi świadczył o misji Jezusa Chrystusa. Będą mieć okazję do podzielenia się własnymi przemyśleniami na temat tego, jak słowa Jakuba mogą pomóc im przezwyciężać pychę i wykorzystywać błogosławieństwa Boże do budowy Jego królestwa. Na podstawie zasad i doktryn, których nauczano w rozdziale: Jakub 2, będą też mogli omówić znaczenie posłuszeństwa Pańskiemu prawu czystości moralnej. Uczniowie omówią także sposoby wynajdowania okazji do tego, by mówić o Jezusie Chrystusie i Zadośćuczynieniu.

Propozycje dotyczące nauczania

2 Nefi 32–33

Nefi radzi nam, abyśmy zabiegali o pozyskanie Boskiego przewodnictwa poprzez słowa Jezusa Chrystusa

Rozpocznij lekcję od zadania następujących pytań:

Jaka jest wasza ulubiona dyscyplina sportu czy coś, co lubicie robić?
Jakie podstawowe umiejętności musicie często ćwiczyć, aby odnosić sukcesy w tym sporcie czy zajęciu?
Co się dzieje, kiedy ktoś zaniedbuje ćwiczenie tych podstawowych umiejętności?

Powiedz uczniom, że istnieją pewne podstawowe rzeczy, których wykonywanie zaprasza Ducha Świętego, by udzielał nam wskazówek od Ojca w Niebie. Narysuj na tablicy poniższą tabelę lub rozdaj jej kopie uczniom.

Modlitwa	Przyjmowanie wskazówek od Ducha Świętego	Studiowanie pism świętych
2 Nefi 32:8–9	2 Nefi 32:5; 33:1–2	2 Nefi 32:3; 33:4

Poproś każdego z uczniów o wybranie jednej z sugestii wymienionych w tabeli i przeczytanie odpowiadających jej fragmentów. Podziel uczniów na pary lub małe grupy. Poproś ich, aby na zmianę opowiadali o tym, jak modlitwa, otrzymywanie wskazówek od Ducha Świętego i studiowanie pism pomagają im przyjąć wskazówki od Boga.

Możesz też poprosić uczniów, aby opowiedzieli o tym, jak pomogły im wskazówki Starszego Davida A. Bednara dotyczące przykazania, abyśmy nie ustawali w modlitwie lub o tym, jaki wpływ wywarło na ich modlitwy zadanie, by przez 24 godziny stosować w życiu to, czego nauczyli się na temat nieustającej modlitwy. (Oba zadania dotyczyły dnia 1.).

Jakub 1–2

Jakub karci swój lud za umiłowanie bogactw, pychę i rozpustę

Zapisz na tablicy następujące zdanie: Ponieważ niektórzy ludzie mają więcej… niż inni, mogą odczuwać pokusę, by uważać się za lepszych.

Poproś uczniów, aby zaproponowali różne słowa, którymi można uzupełnić to stwierdzenie. Przykładowe odpowiedzi to: pieniądze, bogactwa, zdolności muzyczne, umiejętności sportowe, talenty, wykształcenie, inteligencja, możliwości rozwoju, wiedza o ewangelii czy dobra materialne. Zachęć uczniów, aby w myślach zastanowili się, czy powyższe zdanie, w którymkolwiek z zaproponowanych wariantów, odnosiło się kiedyś do nich samych.

Przypomnij uczniom, że Jakub — z powodu miłości, jaką darzył swój lud i z powodu posłuszeństwa przykazaniom Pana — ostrzegał ludzi przed ich słabościami i grzechami. Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Jakub 2:12–13 i o uzupełnienie zdania na tablicy tak, by opisywało ono postawę niektórych Nefitów za czasów posługi Jakuba.

Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Jakub 2:17–21 i odnalezienie rad, które pomagają przezwyciężyć pychę. (Być może zaznaczyli je już podczas osobistego studiowania). Zachęć uczniów do podzielenia się odnalezionymi poradami i o wyjaśnienie, w jaki sposób pomagają im one przezwyciężać pychę.

Wyjaśnij, że wersety te nauczają następującej prawdy: Powinniśmy nade wszystko szukać najpierw królestwa Bożego. Poproś kilkoro uczniów o podanie przykładów, w jaki sposób mogą wykorzystywać otrzymane od Pana błogosławieństwa i możliwości do budowy królestwa Bożego i błogosławienia bliźnich.

Aby przygotować uczniów do omówienia nauk Jakuba na temat czystości moralnej, poproś ich, by wyobrazili sobie, że ktoś zapytał ich, dlaczego wierzą w przestrzeganie prawa czystości moralnej. Pomoc w odpowiedzi na to pytanie mogą znaleźć, czytając fragment: Jakub 2:28–35. Pomocne może też być przypomnienie im, że w czasie osobistego studiowania poznali następującą prawdę: Panu miła jest czystość. Studiowali również na temat konsekwencji niemoralnych zachowań opisanych w tych wersetach. Poproś uczniów, aby, opierając się na fragmencie: Jakub 2:28–35, wyjaśnili, jak odpowiedzieliby na to pytanie.

Zapytaj: Jak, zgodnie z wersetem: Jakub 2:27, brzmi słowo Pana w kwestii posiadania więcej niż jednej żony? (Upewnij się, że jasne jest, iż Pan przykazał, aby mężczyzna miał tylko jedną żonę).

Zwróć uwagę, że w różnych okresach historii świata Pan nakazywał Swemu ludowi praktykowanie wielożeństwa. Wielożeństwo było na przyklad praktykowane w Starym Testamencie, w czasach Abrahama i Sary (zob. I Ks. Mojżeszowa 16:1–3; NiP 132:34–35, 37) oraz w czasach ich syna Izaaka i wnuka Jakuba (zob. NiP 132:37). Było ono również praktykowane we wczesnym okresie rozwoju przywróconego Kościoła, począwszy od Proroka Józefa Smitha (zob. NiP 132:32–33, 53). Jednak w 1890 roku Bóg przykazał Swemu prorokowi, Wilfordowi Woodruffowi, aby zakończył praktykę poligamii (zob. NiP, Oficjalna deklaracja — 1).

Daj uczniom chwilę czasu na zastanowienie się, w jaki sposób ich decyzje, by żyć w czystości i pozostać nieskalanymi, cieszą Pana i ich bliźnich. Poproś ich o wyjaśnienie, w jaki sposób zachowywanie teraz prawa czystości moralnej będzie błogosławić ich i ich rodziny tak obecnie, jak i w przyszłości. Opowiedz o tym, jak przestrzeganie prawa czystości moralnej błogosławi ciebie i twoją rodzinę.

Jakub 3–4

Jakub nawołuje swój lud do pokuty i życia nadzieją, że mogą powrócić do obecności Boga

Umieść na środku tablicy, plakatu lub kartki mały obrazek z wizerunkiem Jezusa Chrystusa. Wokół niego zapisz kilka słów, które symbolizują rzeczy i sprawy, które odwracają uwagę ludzi od Zbawiciela i Jego ewangelii. Poproś uczniów, aby odnaleźli fragment: Jakub 4:14. Wyjaśnij, że w wersecie tym występuje wyrażenie „patrzeć poza cel”. Zapytaj, co w tym wersecie oznacza „cel”. (Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że „cel oznacza Chrystusa” [„Jesus of Nazareth, Savior and King”, Ensign, grudzień 2007, str. 45]. Po wyjaśnieniu tej kwestii poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Jakub 4:14–15.

Zapytaj: Co waszym zdaniem może oznaczać patrzenie poza cel? (Koncentrowanie się w życiu na czymś innym niż Zbawiciel i Jego ewangelia).

Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Jakub 4:4–12 i odnalezienie kilku powodów, dla których Jakub wierzył w Jezusa Chrystusa i uważał za ważne nauczanie ludzi o Zadośćuczynieniu. Na zakończenie dyskusji upewnij się, że jasno sformułowana została następująca prawda: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy mieć nadzieję i pojednać się z Bogiem.

Opowiedz o własnej wdzięczności za Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienie. Złóż świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest owym „celem”, na którym powinniśmy się koncentrować w swoim życiu. Na zakończenie lekcji poproś uczniów, by zastanowili się, co zrobią, aby przez następnych kilka dni skupiać się na Zbawicielu.

Następna część: (Jakub 5—Omni)

Zapytaj uczniów: Co oznacza słowo „antychryst”? Jak byście odpowiedzieli antychrystowi? Czytając rozdziały pism świętych w następnej części, zwróćcie uwagę na to, co mówił i robił Jakub, kiedy na jego drodze stanął Szerem — antychryst. Szukajcie też błogosławieństw, jakie Enos otrzymał, kiedy całym sercem poszukiwał Boga i modlił się cały dzień i całą noc. Znajdźcie powody opuszczenia przez Nefitów ziemi ich pierwszego dziedzictwa i przyłączenia się do Mulekitów.