Alma 40

Wprowadzenie

Kiedy Alma ostrzegał swego syna Koriantona przed konsekwencjami grzechu, nauczał też na temat życia po śmierci. Wyjaśnił, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa cała ludzkość zmartwychwstanie. Nauczał na temat świata duchów, w którym zmarłych czeka do czasu zmartwychwstania albo raj, albo więzienie — w zależności od wyborów dokonywanych w czasie życia doczesnego.

Uwaga: Podczas tej lekcji uczniowie będą mieli okazję uczyć jedni drugich. Przed lekcją przygotuj materiały ze wskazówkami dotyczącymi nauczania parami. Zapoznaj się z każdym zestawem wskazówek, aby pomóc uczniom w przygotowaniu do nauczania.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 40

Alma naucza Koriantona na temat świata duchów i zmartwychwstania

Przed rozpoczęciem lekcji napisz na tablicy następujące pytania:

Co sprawia, że będziemy żyli po śmierci? Kto zmartwychwstanie?
Gdzie się udamy po naszej śmierci? Jak tam będzie?
Czym jest zmartwychwstanie? Czym będą różniły się nasze zmartwychwstałe ciała od ciał śmiertelnych? Co będziemy robić po tym, jak zmartwychwstaniemy?

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są misjonarzami i że mają się spotkać z kimś, kto szuka odpowiedzi na pytania znajdujące się na tablicy. Wyjaśnij, że rozdział: Alma 40 to dalszy ciąg nauk Almy skierowanych do jego syna, Koriantona, i zawiera odpowiedzi na te pytania.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Alma 40:1. Poproś uczniów, aby dowiedzieli się, dlaczego Alma omawiał z synem kwestię zmartwychwstania.

Dlaczego Alma nauczał Koriantona na temat zmartwychwstania?
Dlaczego Korianton mógł martwić się o zmartwychwstanie, biorąc pod uwagę dokonywane przez niego wybory?

Podziel uczniów na pary. Przydziel każdej parze numer: 1, 2 lub 3. Poproś każdą parę, aby pracowała tak, jak misjonarze, przygotowując się do przeprowadzenia krótkiej lekcji, która odpowie na pytania zapisane na tablicy odpowiadające przydzielonemu numerowi. Aby pomóc im w przygotowaniach, daj im kopie wskazówek odnoszące się do ich numeru (zobacz poniżej). Kiedy uczniowie będą pracować nad zadaniem, możesz przechadzać się po sali, by słyszeć, o czym mówią i pomóc, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Para 1 — Alma 40:1–5

Pytania: Co sprawia, że będziemy żyli po śmierci? Kto zmartwychwstanie?

Przygotujcie się do wykorzystania fragmentu: Alma 40:1–5, aby odpowiedzieć na te pytania. Podczas przygotowań zdecydujcie, których części lekcji nauczać będzie dana osoba. Bądźcie gotowi na to, aby:

Podać kontekst przydzielonego fragmentu. (Kiedy będziecie nauczać z pism świętych, wyjaśnijcie, kto mówi, do kogo skierowane są słowa i podajcie inne okoliczności, które mogą pomóc słuchaczowi w zrozumieniu fragmentu).

Przeczytać wersety, które odpowiadają na pytania. Wyjaśnijcie, w jaki sposób prawdy z tych wersetów pomagają odpowiedzieć na pytania. Jednocześnie upewnijcie się, że każdy rozumie, że dzięki Jezusowi Chrystusowi zmartwychwstanie cała ludzkość. Możecie też zasugerować, aby ci, których nauczacie, zanotowali sobie tę prawdę w piśmie świętym obok wersetów: Alma 40:1–5.Powiedzieć,

dlaczego obietnica zmartwychwstania jest dla was ważna. Możecie też zapytać tych, których nauczacie, dlaczego cenią sobie obietnicę zmartwychwstania.

Złozyć świadectwo o prawdach, których nauczacie.

Para 2 — Alma 40:6–14

Pytania: Gdzie się udamy po naszej śmierci? Jak tam będzie?

Przygotujcie się do wykorzystania fragmentu: Alma 40:6–7, aby odpowiedzieć na te pytania. Podczas przygotowań zdecydujcie, których części lekcji nauczać będzie dana osoba. Bądźcie gotowi na to, aby:

Przeczytać wersety, które odpowiadają na pytania. Wyjaśnijcie, w jaki sposób prawdy z tych wersetów pomagają odpowiedzieć na pytania. (Pomóc może zwrócenie uwagi na to, że kiedy Alma użył wyrażenia „na zewnątrz w ciemność”, nie mówił o ostatecznym stanie, w jakim znajdzie się Szatan i ci, który są potępieni. Mówił o stanie, w jakim będą niegodziwi pomiędzy czasem ich śmierci a czasem ich zmartwychwstania. Dzisiaj zazwyczaj mówimy o więzieniu duchów, kiedy mamy na myśli ten stan). Podczas czytania tych wersetów upewnijcie się, że każdy rozumie, iż pomiędzy śmiercią a zmartwychwstaniem duchy sprawiedliwych mieszkają w raju, a duchy niegodziwych w więzieniu. Możecie też zasugerować, aby ci, których nauczacie, zanotowali sobie tę prawdę w piśmie świętym obok wersetów: Alma 40:11–14.

Opowiedzieć, w jaki sposób zrozumienie tej prawdy wpłynęło na wybory, jakich dokonujecie w tym życiu. Możecie też zapytać nauczane osoby, w jaki sposób pomaga im zrozumienie idei życia po śmierci.

Złożyć świadectwo o prawdach, których nauczacie.

Para 3 — Alma 40:21–26

Pytania: Czym jest zmartwychwstanie? Czym będą różniły się nasze zmartwychwstałe ciała od ciał śmiertelnych? Co będziemy robić po tym, jak zmartwychwstaniemy?

Przygotujcie się do wykorzystania fragmentu: Alma 40:21–26, aby odpowiedzieć na te pytania. Podczas przygotowań zdecydujcie, których części lekcji nauczać będzie dana osoba. Bądźcie gotowi na to, aby:

Przeczytać wersety, które odpowiadają na pytania. Wyjaśnijcie, w jaki sposób prawdy z tych wersetów pomagają odpowiedzieć na pytania. (Podczas przygotowań do nauczania pomocne może okazać się zrozumienie, że słowo dusza, znajdujące się w tych wersetach, oznacza ducha danej osoby). Upewnijcie się, że każdy rozumie, iż zmartwychwstanie jest ponownym połączeniem ducha i ciała — a wszystko jest przywrócone do właściwej i doskonałej formy. Możecie też zasugerować, aby ci, których nauczacie, zanotowali sobie tę prawdę w piśmie świętym obok wersetów: Alma 40:21–23.Powiedzieć,

dlaczego jesteście wdzięczni za wiedzę, że pewnego dnia wasze ciało i duch zostaną przywrócone do swej właściwej i doskonałej formy. Możecie też powiedzieć, w jaki sposób wiedza o tym, że kiedyś staniecie przed Bogiem i będziecie sądzeni, wpływa na podejmowane przez was decyzje. Poproście nauczane przez was osoby, aby podzieliły się swoimi uczuciami na temat doktryn o zmartwychwstaniu i sądzie ostatecznym.

Złożyć świadectwo o prawdach, których nauczacie.

Kiedy uczniowie przygotują się do odpowiedzi na przydzielone im pytania, zorganizuj ich w niewielkie grupy, aby mogli się nawzajem nauczać, odgrywając misjonarskie scenki z podziałem na role. Każda grupa powinna składać się z trzech par, z których każda jest przygotowana do udzielenia odpowiedzi na inny zestaw pytań. (Jeśli klasa jest mała, niech każda grupa naucza wszystkich uczniów). Zachęcaj uczniów, aby byli sobą podczas nauczania i uczenia się od innych, gdy odgrywają swoje role. Zapewnij ich, że Duch Święty może dać natchnienie im i tym, których nauczają, jeśli będą szczerzy podczas nauczania i uczenia się. Słuchaj, kiedy nauczają się nawzajem, i dziel się swoimi uwagami, jeśli poczujesz, że tak powinieneś zrobić.

Kiedy uczniowie zakończą nauczanie w grupach, zastanów się nad zadaniem klasie kilku z następujących pytań:

Czego się nauczyliście, kiedy przygotowywaliście się do odpowiedzi na przydzielone wam pytania? Czego się dowiedzieliście, kiedy byliście nauczani przez inne pary?
Jak myślicie, jak zrozumienie natury życia po śmierci mogło pomóc Koriantonowi — który zmagał się z posłuszeństwem prawu czystości moralnej — w oparciu się przyszłym pokusom?
Dlaczego prawdy, które dziś omawialiście, mają dla was znaczenie?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Alma 40:25–26, szukając różnic pomiędzy ostatecznym stanem, w jakim się znajdą sprawiedliwi, a ostatecznym stanem, w jakim się znajdą niegodziwi. Kiedy opiszą, czego się dowiedzieli, poproś, aby podzielili się tym, jak te fragmenty wpłynęły na ich zobowiązanie, by żyć według ewangelii. Możesz udzielić odpowiedzi na to samo pytanie. Złóż świadectwo o roli Jezusa Chrystusa w udostępnieniu błogosławieństw zmartwychwstania.

Omówienie fragmentów do opanowania

Zrozumienie fragmentów z pism świętych przez uczniów pogłębi się, gdy ułożą do nich własne pytania. Poproś uczniów, aby pracowali razem lub w małych grupach i napisali wskazówki, które będą związane z określonymi fragmentami do opanowania. (Możesz wybrać kilka fragmentów, które chcesz, aby uczniowie przejrzeli lub się ich nauczyli). Następnie niech przeczytają te wskazówki tobie. Zdobywasz punkty, jeśli prawidłowo zgadniesz, który to jest fragment do opanowania. Uczniowie zdobywają punkty, jeśli nie zgadniesz, który to jest fragment.

Uwaga: Długość tej lekcji może pozwolić na przeprowadzenie ćwiczenia związanego z omówieniem fragmentów z pism świętych do opanowania. Aby jednak zapewnić uczniom wystarczającą ilość czasu na przygotowanie i udział w lekcji, możesz zrealizować to ćwiczenie na koniec lekcji, jeśli czas na to pozwala. Jeśli nie masz czasu, aby wykorzystać to ćwiczenie w czasie lekcji, możesz zrobić to innego dnia. Inne ćwiczenia z fragmentami do opanowania znajdują się w aneksie na końcu podręcznika.

Komentarz i tło historyczne

Alma 40:11. „Powracają do Boga, który dał im życie”

Prezydent Joseph Fielding Smith wyjaśnił, ze słowa znajdujące się we fragmencie: Alma 40:11 nie nauczają, że znajdziemy się w obecności Boga natychmiast po śmierci:

„Te słowa Almy [Alma 40:11–14] — jak ja je rozumiem — nie sugerują, że wszystkie duchy powrócą do obecności Boga, który wyznaczy im miejsce pokoju lub miejsce kary i przed którym wydany będzie na nich wyrok. Słowa ‘powracają do Boga’ [por. Ks. Kaznodziei Salomona 12:7] po prostu oznaczają, że ich doczesna egzystencja zakończyła się i powracają do świata duchów, w którym przydzielono im miejsce zgodnie z ich uczynkami — wraz ze sprawiedliwymi lub niesprawiedliwymi — gdzie będą czekać na zmartwychwstanie. ‘Powracają do Boga’ to wyrażenie, które ma swój odpowiednik w wielu innych dobrze znanych okolicznościach. Na przykład: pewien człowiek spędza jakiś czas za granicą, wykonując jakieś zadanie. Kiedy zostanie z niego odwołany i powraca do Stanów Zjednoczonych, mówi: ‘To wspaniale być znów w domu’, mimo że jego dom znajduje się gdzieś w Utah, Idaho czy w innej części Zachodu” (Answers to Gospel Questions, zebr. Joseph Fielding Smith jun., 5 tomów [1957–1966], 2:85).

Alma 40:11–15. Gdzie znajduje się świat duchów?

Prezydent Brigham Young nauczał:

„Gdzie znajduje się świat duchów? Jest on tuż obok […]. Czy one [duchy tych, którzy zmarli] udają się poza granice zorganizowanej ziemi? Nie, nie idą tam. Są one sprowadzone na tę ziemię” (Discourses of Brigham Young, wyb. John A. Widtsoe [1954], str. 376).

Alma 40:11–15. Co się dzieje z duchami w świecie duchów?

„Kiedy ciało fizyczne umiera, duch żyje nadal. W świecie duchów duchy prawych ‘zostają przyjęte w stan szczęścia nazwany rajem, stan odpoczynku i pokoju, gdzie odpoczywają od wszelkich kłopotów, trosk i smutku’ (Alma 40:12). Miejsce zwane więzieniem duchów jest zarezerwowane dla tych, ‘co umarli w swych grzechach, bez wiedzy prawdy, czyli w występku, odrzuciwszy proroków’ (NiP 138:32). Duchy w więzieniu ‘[naucza się] wiary w Boga, pokuty za grzechy, zastępczego chrztu dla odpuszczenia grzechów, daru Ducha Świętego przez nałożenie rąk i wszystkich innych zasad Ewangelii niezbędnych im do poznania’ (NiP 138:33–34). Jeśli zaakceptują zasady ewangelii, odpokutują za swe grzechy i przyjmą obrzędy dokonane w ich imieniu w świątyni, powitani zostaną w raju” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 159–160).

Alma 40:13–14. Ciemność na zewnątrz

Kiedy Alma użył słów: „na zewnątrz w ciemność”, mówił o tymczasowym miejscu w świecie duchów, w którym niegodziwi po śmierci czekają na zmartwychwstanie (zob. Alma 40:13–14). Inni prorocy mówią o nim jako o więzieniu (zob. I List Piotra 3:18–20; NiP 76:73; 138:28–42).