Plan zbawienia

Wprowadzenie

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów poinstruował nauczycieli seminarium, aby na początku każdego roku szkolnego przedstawiali w skrócie plan zbawienia:

„Krótki zarys ‘planu szczęścia’ […] będzie miał ogromną wartość dla uczniów, jeśli przedstawi się go na początku i czasami będzie się do niego wracać. […]

Młodzi ludzie zastanawiają się ‘dlaczego’ — Dlaczego przykazano nam robić niektóre rzeczy, a niektórych nie robić? Wiedza o planie szczęścia, nawet przestawiona w bardzo prostej formie, odpowie młodym umysłom na pytanie ‘dlaczego’. […]

[…] Naszkicuj im zarys całego planu, choćby na podstawie tylko kilku szczegółów. […] Niech dowiedzą się, o co w nim chodzi, a wtedy uzyskają odpowiedź na pytanie ‘dlaczego’. […]

[…] Jeśli chcesz dać odpowiedź na pytanie ‘dlaczego’, skorzystaj z [tego] wzoru: ‘Po zaznajomieniu ich więc z planem odkupienia, Bóg dał im przykazania’. [Alma 12:32; kursywa dodana]” („The Great Plan of Happiness” [CES Symposium on the Doctrine and Covenants/Church History, 10 sierpnia 1993], str. 2–3, adres internetowy: si.lds.org).

Zgodnie z radą Prezydenta Packera lekcja zawiera zarys planu zbawienia stworzony na podstawie pism świętych. Lekcja koncentruje się na Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, które jest „głównym faktem, podstawą i najwyższą doktryną wielkiego i wiecznego planu zbawienia” (Jeffrey R. Holland, „Missionary Work and the Atonement”, Ensign, marzec 2001, str. 8). Kiedy uczniowie lepiej rozumieją plan zbawienia, wzrasta ich wiara w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Wzrastają również w postanowieniu, by przestrzegać przykazań, przyjąć obrzędy zbawienia i dochować przymierzy.

Propozycje dotyczące nauczania

Plan zbawienia w Księdze Mormona

Wyjaśnij, że w przedziemskim świecie duchów dowiedzieliśmy się o planie naszego Ojca Niebieskiego. Ten plan został wymyślony dla naszego zbawienia (zob. Mojżesz 4:1–2; Abraham 3:22–28). Dzięki temu planowi możemy stać się jak On i zamieszkać w Jego obecności na wieczność.

Napisz na tablicy: Na plan zbawienia składają się: …

Poproś uczniów o uzupełnienie tej myśli w swoim dziennikach do studiowania lub notatnikach.

Po czasie wystarczającym na zapisanie odpowiedzi podaj następującą definicję planu zbawienia. Możesz zapisać ją na tablicy albo przygotować wcześniej plakat z jej treścią.

Plan zbawienia to „pełnia ewangelii Jezusa Chrystusa, której celem jest przyniesienie człowiekowi nieśmiertelności i życia wiecznego. Zawiera w sobie Stworzenie, Upadek i Zadośćuczynienie, jak również wszystkie dane przez Boga prawa, obrzędy i doktryny. Dzięki temu planowi wszyscy ludzie mogą być wyniesieni i żyć wiecznie z Bogiem” (Guide to the Scriptures, „Plan of Redemption”, adres internetowy: scriptures.lds.org).

Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli słowa, które zapisali, w jakikolwiek sposób pasują do tej definicji. Następnie uczniom, którzy podnieśli ręce, zadaj następujące pytania:

Co jest podobnego w twojej definicji i w tej na tablicy? Dlaczego zawarłeś tę myśl w swojej definicji?

Podziel uczniów do pracy w parach. Niech jeden uczeń w każdej parze przeczyta fragment: Alma 22:12–14, a drugi: 2 Nefi 2:25–28. (Jeśli chcesz, możesz zapisać te odsyłacze na tablicy). Poproś uczniów, aby przyjrzeli się częściom planu zbawienia wspomnianym w wersetach, które każdy z nich przeczytał. Następnie niech osoby w parach podzielą się ze sobą nawzajem swoimi spostrzeżeniami.

Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: 2 Nefi 9:6; 2 Nefi 11:5; Alma 12:25; Alma 24:14; Alma 42:8; Alma 42:15. (Przed lekcją możesz zapisać je na tablicy).

Wyjaśnij, że w Księdze Mormona prorocy używali różnych nazw dla planu Ojca w Niebie. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: 2 Nefi 9:6, a jeden z nich niech przeczyta ten fragment na głos.

Która część tego wersetu nawiązuje do planu Boga? („Plan miłosierdzia Wielkiego Stworzyciela”). Zapisz ją na tablicy przy właściwym wersecie: 2 Nefi 9:6).

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu resztę fragmentów zapisanych na tablicy i skupili się na tych sformułowaniach, które odnoszą się do planu Ojca Niebieskiego. Kiedy któryś z uczniów odnajdzie fragment odnoszący się do planu Ojca Niebieskiego, poproś go o zapisanie go na tablicy obok odpowiedniego odnośnika. Lista fragmentów wraz z uzupełnionymi cytatami powinna wyglądać tak:

2 Nefi 9:6 — Plan miłosierdzia Wielkiego Stworzyciela
2 Nefi 11:5 — Wielki i wieczny plan wyzwolenia od śmierci
Alma 12:25 — Plan odkupienia
Alma 24:14 — Plan zbawienia
Alma 42:8 — Wielki plan szczęścia
Alma 42:15 — Plan miłosierdzia

(Aby uczniowie mogli docenić nauki zawarte w Księdze Mormona, możesz zaznaczyć, że frazy takie, jak „plan zbawienia”, „plan szczęścia” czy „plan odkupienia” są wielokrotnie powtarzane w Księdze Mormona, lecz nie w Biblii).

Czego te nazwy uczą na temat planu Ojca Niebieskiego? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że celem planu Ojca Niebieskiego jest przyniesienie Jego dzieciom wiecznego zbawienia i szczęścia).

Złóż świadectwo o tym, że nie można powrócić do obecności Boga ani otrzymać wiecznego zbawienia bez boskiej pomocy. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 3:17 i odszukanie centralnej postaci planu zbawienia. Po tym, jak zreferują, co znaleźli, poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: 2 Nefi 2:8 na głos. Podkreśl, że Jezus Chrystus jest główną postacią planu zbawienia. Dzięki Jego Zadośćuczynieniu ten plan obejmuje wszystkie dzieci Boga. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującego stwierdzenia Proroka Józefa Smitha:

„Podstawowe zasady naszej religii wywodzą się ze świadectwa Apostołów i Proroków o Jezusie Chrystusie; o tym, że zmarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i wstąpił do nieba. Wszystkie inne sprawy odnoszące się do naszej religii stanowią zaledwie dodatek do tego” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 49).

Możesz wyjaśnić, że słowo dodatek odnosi się do przedmiotu lub idei powiązanych z czymś, co ma większe znaczenie — jak gałąź jest częścią drzewa. Drzewo może żyć bez gałęzi, ale gałąź nie może żyć oddzielona od korzeni i pnia drzewa. Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że doktryna Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa jest „sednem doktryny chrześcijańskiej. Możecie wiedzieć wiele o ewangelii, o gałęziach, które rozchodzą się z tego korzenia, jeśli jednak znacie tylko gałęzie, a one nie dotykają korzenia, jeżeli zostały odcięte od tej prawdy, nie ma w nich życia, nie ma w nich treści, nie ma w nich odkupienia” („The Mediator”, Ensign, maj 1977, str. 56).

Wyjaśnij, że plan Ojca Niebieskiego jest często nazywany planem zbawienia, ponieważ dotyczy on naszego zbawienia. Jako ten, który poprzez Zadośćuczynienie umożliwił nam zbawienie, Jezus Chrystus jest nazywany Zbawicielem.

Napisz na tablicy: Musimy być zbawieni od …

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 2 Nefi 9:6–10, a następnie innego ucznia o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 9:21–22. Niech reszta śledzi tekst wzrokiem, szukając, jak można uzupełnić zdanie zapisane na tablicy. Możesz zaproponować im zaznaczenie znalezionych fragmentów w pismach świętych.

Poproś uczniów o podzielenie się tym, co znaleźli, i zapisanie odpowiedzi na tablicy. Upewnij się, że rozumieją, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie będą zbawieni od śmierci fizycznej. Niech będzie też jasne, że dzięki Zadośćuczynieniu możemy być zbawieni od naszych grzechów, w przeciwnym razie one uniemożliwiłyby nam przebywanie w obecności Boga.

Przeczytaj następujące słowa proroka Jakuba: „Jak wielka jest dobroć naszego Boga” (2 Nefi 9:10). „Jak wspaniały jest plan naszego Boga!” (2 Nefi 9:13).

Jak słowa użyte przez Jakuba we fragmencie: 2 Nefi 9:6–10 pomagają wam zrozumieć, dlaczego użył wykrzyknień?
Co by się stało, gdyby nie było Zadośćuczynienia, według fragmentu: 2 Nefi 9:7, 9? (Nasze ciała umarłyby i nigdy nie zmartwychwstały, a nasze duchy podlegałyby mocy diabła).

Przypomnijcie sobie ostatnie zdanie z definicji planu zbawienia, którą czytaliśmy wcześniej na lekcji: „Dzięki temu planowi wszyscy ludzie mogą być wyniesieni i żyć wiecznie z Bogiem”.

Dlaczego ważna jest wiedza o tym, że dzięki temu planowi wyniesienie jest możliwe, lecz nie jest pewne? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać na to pytanie, upewnij się, że rozumieją, iż mamy wolną wolę, możliwość wyboru i czynienia tego, co chcemy. Nasze wyniesienie zależy w części od tego, jak odpowiadamy na błogosławieństwa, którymi obdarza nas Bóg).

Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: 2 Nefi 2:25–28; 2 Nefi 31:17–20; Alma 34:15–16. Poproś uczniów o przeczytanie tych fragmentów po cichu i zapisanie na ich podstawie w swoich dziennikach tego, co musimy robić, by otrzymać wszystko, co Bóg nam oferuje w Swoim planie zbawienia.

Kiedy uczniowie wykonają zadanie, poproś ich o podzielenie się odpowiedziami ze sobą nawzajem. Kiedy będą odpowiadać, podaj przykłady posłuszeństwa „danym przez Boga prawom, obrzędom i doktrynom”, wspomnianym wcześniej w definicji. (Przykłady z tych wersów zawierają: poleganie na wierze w celu odpokutowania, przyjęcie chrztu i daru Ducha Świętego). Kiedy uczniowie skończą, możesz zadać następujące pytania:

Jak nasze czyny wpływają na możliwość otrzymania błogosławieństw Zadośćuczynienia? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, możesz złożyć świadectwo, że gdy wybieramy życie zgodne z ewangelią Jezusa Chrystusa i planem Boga, przygotowujemy się na otrzymanie życia wiecznego przez Zadośćuczynienie Zbawiciela).
Jak zrozumienie planu zbawienia może nam pomóc przestrzegać przykazań?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 2 Nefi 2:25.

W jaki sposób życie zgodne z planem zbawienia przynosi ci radość?

Na zakończenie lekcji wyjaśnij uczniom, że kiedy będą studiować Księgę Mormona, poznają jeszcze więcej doktryn odnoszących się do planu zbawienia; ta lekcja to tylko krótka prezentacja. Zachęć uczniów, by w czasie studiowania zastanawiali się nad tym, co Bóg uczynił dla nich w ramach Swojego planu zbawienia i co oni powinni robić, aby otrzymać pełnię błogosławieństw, które przygotował dla nich Bóg. Złóż swoje świadectwo o prawdach, które były omawiane na tej lekcji.