Biblioteka
Lekcja 30: 2 Nefi 9:27–54 i 2 Nefi 10

Lekcja 30

2 Nefi 9:27–54 i 2 Nefi 10

Wprowadzenie

Po złożeniu świadectwa o tym, że Jezus Chrystus wybawia całą ludzkość ze skutków Upadku i oferuje nam zbawienie naszych grzechów, Jakub zakończył swoje kazanie. Ostrzegł przed postawą i działaniem, które prowadzą do stanu oddzielenia od Boga i świadczył o nastawieniu i czynach, które pozwalają ludziom przyjść do Chrystusa i osiągnąć zbawienie. Nazajutrz Jakub powtórzył, że Pan będzie pamiętał Swoje przymierza zawarte z domem Izraela i zgromadzi go, jeśli ludzie odpokutują i powrócą do Niego, mimo że dom Izraela był rozproszony z powodu grzechu. Jakub prorokował o ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa. Prorokował też o tym, że ziemia obiecana jego ludowi będzie miejscem wolności, zabezpieczonym przed innymi narodami i wolnym od panowania królów. Jakub nakłaniał swój lud, aby zaakceptował wolę Boga i pamiętał, że może być zbawiony jedynie przez Bożą łaskę.

Propozycje dotyczące nauczania

2 Nefi 9:27–54

Jakub zachęca wszystkich, aby przyszli do Chrystusa i ostrzega przed nastawieniem lub zachowaniem, które oddziela nas od Pana

Zapisz na tablicy zwroty: dlaczego potrzebuję pomocy i co muszę zrobić. Poproś grupę, aby wyobraziła sobie osobę chorą na straszną chorobę.

  • Dlaczego ważne jest, aby ta osoba zrozumiała, że musi szukać pomocy?

  • Dlaczego ważne jest, aby ta osoba wiedziała też, jak otrzymać pomoc?

  • Co się stanie, jeśli ta osoba zrozumie, że potrzebuje pomocy, ale nie będzie wiedziała, co zrobić, aby ją otrzymać?

Przypomnij uczniom, że na poprzedniej lekcji studiowali skutki Upadku oraz konsekwencje naszych grzechów i dowiadywali się, dlaczego potrzebujemy Zbawiciela. Zaświadcz, że On chce nam pomóc i chce wybawić nas z naszych grzechów. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, czy wiedzą, co muszą zrobić, aby dostąpić wszystkich błogosławieństw Zadośćuczynienia.

Wyjaśnij, że Jakub pragnął pomóc swojemu ludowi wybrać „drogę życia wiecznego” (2 Nefi 10:23). Pomógł im zrozumieć, że dostąpią życia wiecznego tylko wtedy, jeśli „przystąpią do Pana” (2 Nefi 9:41). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 2 Nefi 9:41. Poproś uczniów w klasie, aby odnaleźli opis „drogi”, którą, według Jakuba, powinniśmy iść.

  • Co oznacza „przystąpić do Pana”? (Możesz zachęcić uczniów, aby wyobrazili sobie, że ich życie jest drogą. Poproś ich, aby po cichu pomyśleli, gdzie prowadzi ich ta droga. Czy ich decyzje przybliżają ich do Zbawiciela?).

  • Jakich słów użył Jakub, aby opisać „drogę”? Czego uczą nas słowa: wąska i prosta w odniesieniu do drogi, którą powinniśmy kroczyć?

Zwróć uwagę, że w odniesieniu do wąskiej i prostej drogi Jakub przywołał obraz bramy. Napisał o Zbawicielu jako o osobie, która pilnuje bramy. Złóż swoje świadectwo o tym, że możemy dostąpić przebaczenia grzechów i otrzymać życie wieczne tylko dzięki Jezusowi Chrystusowi i Jego Zadośćuczynieniu. Wszystko, co robimy i co prowadzi nas do życia wiecznego — włączając w to obrzędy, które otrzymujemy, modlitwy, które wypowiadamy, świadectwa, które składamy i sposób, w jaki żyjemy — musi być dokonane w imię Jezusa Chrystusa.

  • Dlaczego ważne jest dla was to, że Zbawiciel „nie zatrudnia tam żadnego sługi”? (Możesz zaznaczyć, że Pan powołuje sługi — na przykład biskupów i prezydentów palików — aby działali w Jego imieniu jako sędziowie ludu. Jednakże to On będzie naszym ostatecznym Sędzią i wystawi nam ostateczną opinię w zależności od sposobu, w jaki żyliśmy).

  • W jaki sposób świadomość tego, że „nie można Go oszukać”, może wpłynąć na nasze wysiłki, aby przyjść do Niego?

Powiedz, że w pozostałej części rozdziału: 2 Nefi 9 nauki Jakuba pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób nasze nastawienie i działanie wpływa na naszą kondycję, aby przyjść do Zbawiciela. Czasem nasze nastawienie i działanie pomaga nam przyjść do Chrystusa, a czasem powstrzymuje nas od przystąpienia do Niego.

Aby pomóc uczniom odkryć niektóre z tych rodzajów nastawienia i działania, narysuj pionową linię na tablicy. Po jednej stronie linii napisz: Oddalanie się od Chrystusa. Poniżej tego napisz:

1. 2 Nefi 9:27–33

2. 2 Nefi 9:34–39

Po drugiej stronie linii napisz: Zbliżanie się do Chrystusa. Poniżej tego napisz:

3. 2 Nefi 9:23, 39, 42, 45–46

4. 2 Nefi 9:49–52

Przydziel każdemu uczniowi numer od 1 do 4. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu wersetów zapisanych przy przydzielonym im numerze. Poproś uczniów wyznaczonych do wersetów 1 i 2 o rozpoznanie postaw i czynów, które mogą oddalić nas od Zbawiciela. Poproś uczniów wyznaczonych do wersetów 3 i 4 o rozpoznanie postaw i czynów, które pomagają nam przyjść do Zbawiciela i dostąpić błogosławieństw Jego Zadośćuczynienia. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli to, co znaleźli, w swoich pismach świętych.

Po kilku minutach poproś ochotników z grupy 1. i 2., aby podeszli do tablicy i wypisali postawy oraz czyny, które znaleźli, a które oddalają nas od Zbawiciela. Przedyskutujcie niektóre z ostrzeżeń Jakuba, używając kilku lub wszystkich poniższych pytań:

  • Jakub wspomniał o uczeniu się i o pieniądzach — każda z tych rzeczy może być dobra. Jak nasze decyzje dotyczące uczenia się i pieniędzy mogą powstrzymywać nas od zbliżenia się do Pana? (Zwróć uwagę uczniów na to, że wersety: 2 Nefi 9:28–29 są fragmentem do opanowania. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli ten fragment).

  • Jak myślicie, co oznacza być duchowo głuchym lub ślepym? (Zob. 2 Nefi 9:31–32).

  • Zwrot „nieobrzezani w sercu” (2 Nefi 9:33) odnosi się do ludzi, których serca nie są otwarte na wpływ Boga i którzy nie chcą dochowywać przymierzy z Nim zawartych. W jaki sposób to uwarunkowanie przeszkadza nam w dostąpieniu pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia?

  • Jakie są niektóre formy kultu bożków w naszych czasach? (Zob. 2 Nefi 9:37).

Poproś uczniów z grup 3. i 4., aby podeszli do tablicy i wymienili postawy i czyny, które znaleźli, a które przybliżą nas do Zbawiciela i pomogą nam otrzymać błogosławieństwa Zadośćuczynienia. Aby pomóc uczniom przeanalizować to, co odkryli, zadaj kilka lub wszystkie z następujących pytań:

  • We fragmencie: 2 Nefi 9:23 Jakub przypomina nam o przykazaniu Pana dotyczącym pokuty i chrztu. W jaki sposób odnowienie przymierzy zawieranych podczas chrztu poprzez przyjęcie sakramentu pomaga nam zbliżyć się do Pana i otrzymać błogosławieństwa Jego Zadośćuczynienia?

  • Jak myślicie, co oznacza „dążenie do osiągnięcia tego, co duchowe”? (2 Nefi 9:39). Jakie są niektóre zajęcia, które mogą nam pomóc w dążeniu do osiągnięcia tego, co duchowe?

  • Co oznacza „porzucić swe grzechy”? (2 Nefi 9:45).

  • Jak myślicie, co miał na myśli Jakub, gdy mówił o piciu, jedzeniu i „radowaniu się obfitością”? (Zob. 2 Nefi 9:50–51. Możesz wyjaśnić, że te wersety odnoszą się do duchowego pożywienia).

Zaświadcz, że gdy przychodzimy do Pana i żyjemy w zgodzie z Jego wolą, jesteśmy obdarowani pełnią błogosławieństw Zadośćuczynienia. Zapisz tę zasadę na tablicy, nad listą, którą stworzyli uczniowie.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad dowodami prawdziwości tej zasady w swoim życiu. Poproś, aby zapisali w swoich dziennikach do studiowania lub w notatkach z lekcji, jak zbliżyli się do Zbawiciela poprzez jeden lub kilka typów postaw lub w wyniku jednego czy kilku działań z drugiej listy na tablicy. Poproś kilku uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali (pomóż im zrozumieć, że nie powinni czuć się zmuszeni do tego, aby dzielić się doświadczeniami, które są dla nich zbyt osobiste).

2 Nefi 10

Jakub zachęca swój lud, aby radował się i przyszedł do Pana

Zapytaj uczniów, czy dostali kiedyś prezent, który był szczególnie znaczący, bo ktoś dokonał wielkiego wysiłku lub poświęcenia, aby go ofiarować. Możesz poprosić jednego lub dwóch uczniów o podzielenie się swoimi doświadczeniami.

  • Jak możemy wyrazić wdzięczność za takie dary?

  • Jak możemy wyrazić wdzięczność za dar Zadośćuczynienia Zbawiciela?

Wyjaśnij, że następnego dnia po wygłoszeniu kazania na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa Jakub ponownie złożył świadectwo o Pańskim wyzwoleniu nas od konsekwencji grzechu. Nauczał swój lud o tym, jak powinni odpowiedzieć na dar Zadośćuczynienia.

Podsumuj fragment: 2 Nefi 10:1–19, mówiąc, że Jakub stale powtarzał, iż Pan będzie pamiętał Swoje przymierza zawarte z domem Izraela i zgromadzi go, jeśli ludzie odpokutują i powrócą do Niego, mimo że dom Izraela był rozproszony z powodu grzechu. Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że werset: 2 Nefi 10:3 jest pierwszym wersetem w Księdze Mormona, który używa tytułu Chrystus w odniesieniu do Zbawiciela.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 2 Nefi 10:20, 23–25. Poproś uczniów w klasie, aby rozpoznali, do jakiego działania nakłania nas Jakub, gdy odpowiadamy na dar Zadośćuczynienia. Możesz zachęcić uczniów do zaznaczenia tego, co znaleźli w tych fragmentach. Poproś ich, aby podzielili się tym, co znaleźli.

Przygotuj materiały zawierające następujące pytania (lub zapisz je na tablicy przed rozpoczęciem lekcji). Poproś uczniów, aby wybrali jedno pytanie i podzielili się swoimi przemyśleniami i uczuciami dotyczącymi tego pytania z kolegą siedzącym obok.

  • W związku z tym, czego uczyliśmy się o Zbawicielu, o czym chcielibyście zawsze pamiętać w odniesieniu do Jego osoby?

  • Dlaczego pokuta jest ważnym sposobem, aby okazać naszą wdzięczność za to, co zrobił dla nas Pan?

  • Czego dowiedzieliście się o Zbawicielu, co pomaga wam mieć nadzieję?

Zakończ wyjaśnieniem, że słowo: pogodzić się w wersecie: 2 Nefi 10:24 oznacza zaprowadzić harmonię lub doprowadzić do zgody między ludźmi lub rzeczami. Na przykład dwoje przyjaciół powinno pogodzić się ze sobą po sprzeczce.

  • Co według was oznacza „pogodzić się z wolą Boga”?

Poproś uczniów, aby pomyśleli o tym, czego dowiedzieli się i co czuli, gdy studiowali i dyskutowali nad rozdziałami: 2 Nefi 9–10. Poproś ich, aby szukali pomocy Ducha Świętego i za Jego wskazówkami ustalili, co zrobią, aby pogodzić się z wolą Boga i aby pełniej korzystać z błogosławieństw Zadośćuczynienia. Na przykład uczeń może zobowiązać się do tego, że będzie słuchał jakiejś rady Pana (zob. 2 Nefi 9:29), porzuci jakiś konkretny grzech (zob. 2 Nefi 9:45) lub wybierze jakiś sposób, aby częściej przypominać sobie o Zbawicielu w ciągu każdego dnia (zob. 2 Nefi 10:20). Zachęć uczniów, aby zrobili wszystko, co konieczne, aby „pogodzić się z wolą Boga” (2 Nefi 10:24). Zaświadcz o błogosławieństwach takiego postępowania.

ikona fragmentu do opanowaniaFragment do opanowania — 2 Nefi 9:28–29

Uwaga: Poniższe ćwiczenie ma pomóc uczniom w opanowaniu fragmentu: 2 Nefi 9:28–29. Z powodu czasu trwania dzisiejszej lekcji możesz wykorzystać to ćwiczenie innego dnia, gdy będzie więcej czasu.

Poprowadź uczniów w klasie we wspólnym czytaniu na głos fragmentu: 2 Nefi 9:28–29.

  • Jakie pułapki mogą nas usidlić, gdy staramy się uczyć? Jak możemy starać się uczyć, unikając tych zasadzek?

  • Co może nam pomóc „słuchać rady Boga”, gdy staramy się uczyć?

Zachęć uczniów do kontynuowania nauki w seminarium, a po ukończeniu programu seminarium — do uczęszczania na zajęcia instytutu.