Lekcja 64
Mosjasz 23–24
Wprowadzenie
Gdy Alma i jego lud uciekli przed pościgiem armii króla Noego, założyli miasto i żyli w prawości. Pomimo że nawrócili się do ewangelii, doświadczali cierpienia i wyzwań. Lamanici wzięli ich do niewoli. Gdy Alma i jego lud wykazywali się wiarą i cierpliwością, Pan ulżył im w cierpieniach, a w końcu wyzwolił ich z niewoli. (Zauważ, że w rozdziałach: Mosjasz 23–24 opisany jest ten sam okres, co w rozdziałach: Mosjasz 19–22).
Propozycje dotyczące nauczania
Mosjasz 23:1–20
Pan pomaga Almie i jego ludowi uciec przed armiami króla Noego; zakładają miasto i żyją w prawości
Pokaż uczniom ilustrację: Alma chrzci w wodach Mormon (62332; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 76). Poproś jednego z uczniów, aby opowiedział pozostałym, co wie o człowieku, który chrzci ludzi, przedstawionym na tej ilustracji. (Jeśli uczniowie mają kłopot z udzieleniem odpowiedzi, możesz zasugerować, aby przeczytali podsumowanie rozdziału: Mosjasz 18, aby przypomnieli sobie opis Almy i jego ludu przy wodach Mormon).
Podziel uczniów na pary. Poproś, aby uczniowie w każdej parze po kolei czytali tekst z fragmentu: Mosjasz 23:1–5, 19. Poproś ich o wyszukanie wyrażeń, które ukazują, jak Pan pobłogosławił Almie i jego ludowi, gdy odpokutowali i wybrali prawe życie. (Możesz im zaproponować zaznaczenie tych wyrażeń). Poproś uczniów o opowiedzenie tego, o czym się dowiedzieli.
Poproś uczniów, aby spojrzeli na wykresy ukazujące podróże w rozdziałach: Mosjasz 7–24. Poproś ich o zaznaczenie kraju Helam w odpowiednim miejscu. Poproś ich także o narysowanie strzałki prowadzącej od wód Mormon do kraju Helam oraz opatrzenie jej podpisem: „Alma i jego lud wyruszają w podróż”. (Ukończony wykres znajduje się w aneksie na końcu podręcznika).
Omówienie podróży w rozdziałach: Mosjasz 7–24
Wyjaśnij w skrócie, iż we fragmencie: Mosjasz 23:6–14 czytamy o tym, że Alma odmówił prośbie ludu, by został ich królem. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 23:9–10, 12. Poproś uczniów o wyszukanie słów Almy na temat tego, jaki wpływ król Noe miał na niego i jego lud. Poproś uczniów o opowiedzenie, czego się dowiedzieli.
-
Czego uczą nas wyrażenia: „wpaść w pułapkę” i „skrępowani więzami niegodziwości” o skutkach grzechu?
-
Dlaczego pomocne jest, abyśmy rozpoznawali wpływy, które w przeszłości doprowadzały nas do popełnienia grzechów?
-
Dlaczego ważne jest, abyśmy po odpokutowaniu pamiętali, że pokuta może być źródłem „wielkiego cierpienia”?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Mosjasz 23:13. Zwróć uwagę na to, że Alma radził, aby „[umacniać] swą pozycję w wolności, którą [nam] dano”.
-
W jaki sposób można zastosować tę radę w procesie pokuty? (Pomóż uczniom zrozumieć, że gdy Pan wyzwolił nas z grzechu i doświadczamy wolności związanej z wybaczeniem, musimy podejmować dobre decyzje, aby utrzymać ten stan wolności).
Poproś uczniów, aby w ciszy przeszukali fragment: Mosjasz 23:14–18 i wyszukali nauki Almy wygłoszone do ludu na temat tego, co należy zrobić, aby utrzymać swą wolność. Poproś uczniów o opowiedzenie, czego się dowiedzieli.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 23:19–20. Niech reszta grupy odnajdzie wyrażenie, które wskazuje na to, że Pan pobłogosławił temu ludowi, gdy podjął decyzję, że będzie żyć w prawości („dobrze im się powodziło”).
-
Jak byście podsumowali to, czego się nauczyliście na podstawie doświadczeń Almy i jego ludu? (Pośród innych prawd uczniowie mogą powiedzieć, że gdy pokutujemy i decydujemy się wieść prawe życie, Pan błogosławi nam i wyzwala nas z niewoli niegodziwości).
-
Kiedy zasada ta spełniła się w waszym życiu lub w życiu waszych przyjaciół lub bliskich? (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).
Mosjasz 23:21–29
Armia Lamanitów i niegodziwych kapłanów Noego bierze Almę i jego lud w niewolę
Aby pomóc uczniom zrozumieć, że prawe osoby nadal muszą doświadczać trudności, poproś uczniów o zastanowienie się nad sytuacjami w ich życiu, do których pasowałaby następująca wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Próby […] są potrzebne, nawet wtedy, gdy wiedziesz godne, prawe życie i jesteś posłuszny przykazaniom [Boga]. A kiedy wszystko wydaje się dobrze układać, wtedy często wyzwania przychodzą jednocześnie w zwiększonej ilości” („Trust in the Lord”, Ensign, listopad 1995, str. 16).
Poproś uczniów, aby przejrzeli fragment: Mosjasz 23:21–22 i odpowiedzieli na pytanie, dlaczego Pan pozwala na to, aby osoby, które wiodą prawe życie, doświadczały prób i przeciwności. Gdy uczniowie będą dzielić się tym, co znaleźli, pomóż im zrozumieć, że Pan wypróbuje naszą cierpliwość i wiarę, abyśmy Mu bardziej ufali.
Poproś uczniów, aby zapisali w swoich dziennikach do studiowania lub notatnikach następujące pytania. Poproś ich, aby zastanowili się nad nimi podczas studiowania rozdziału: Mosjasz 23. Nie muszą zapisywać swych odpowiedzi, aż ich o to poprosisz w dalszej części lekcji.
-
Przez jakie próby teraz przechodzicie?
-
W jaki sposób możecie wykazać się wiarą i zaufaniem w Boga podczas tych prób?
Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 23:23–29. Poproś ich, aby wyszukali, w jaki sposób Alma i jego lud zostali wypróbowani i co zrobili, aby okazać swe zaufanie Bogu.
-
W jaki sposób modlitwa i podążanie za radami proroka może pomóc podczas prób? (Dzięki nim możemy być bardziej cierpliwi i wierni. Mogą także pomóc nam w otrzymaniu siły, osobistego objawienia, spokoju i pewności, abyśmy mogli przetrwać próby i zostać z nich wyzwoleni).
Mosjasz 23:30–24:25
Alma i jego lud cierpią z powodu prześladowań, ale Pan łagodzi ich ciężary i w cudowny sposób ich wyzwala
Aby pomóc uczniom zrozumieć związek Amulona z Lamanitami i ich królem, podsumuj fragmenty: Mosjasz 23:30–39 i 24:1–7. Wyjaśnij, że Amulon był przywódcą niegodziwych kapłanów króla Noego, który wygnał Almę za okazanie poparcia Abinadiemu. Amulon wraz z innymi niegodziwymi kapłanami i ich lamanickimi żonami przyłączył się do Lamanitów. Amulon zyskał uznanie lamanickiego króla, który nakazał mu panować nad wszystkimi Nefitami z kraju Helam, łącznie z ludem Almy.
Poproś, aby jeden z uczniów wyszedł przed grupę i poproś go, aby założył pusty plecak. (Uczeń ten będzie potrzebował swoich pism świętych). Zapytaj go, czy łatwo będzie nosić pusty plecak przez resztę dnia. Poproś tego ucznia o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 24:8–11. Za każdym razem, gdy uczeń ten czyta o czymś, co było próbą dla Almy i jego ludu, wkładaj do plecaka kamień lub inny ciężki przedmiot. Gdy uczeń skończy czytać ten fragment, zapytaj się go, czy łatwo byłoby nosić wypełniony plecak przez pozostałą część dnia. (Uczeń powinien pozostać z przodu sali i nosić ciężki plecak, aż zostanie poproszony, żeby usiadł). Zapytaj uczniów:
-
Co mogą symbolizować w naszym życiu kamienie i ciężkie przedmioty w plecaku?
-
Jaki wpływ na nas mają tego rodzaju ciężary?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 24:10–12. Poproś, aby uczniowie wyszukali, co lud Almy zrobił, aby uzyskać pomoc w dźwiganiu ich ciężarów. Poproś uczniów o podzielenie się tym, co znaleźli.
-
W jaki sposób modlitwa może pomóc nam, gdy jesteśmy obarczeni wielkimi ciężarami?
-
Dlaczego, gdy doświadczamy prób, otuchę może nam przynosić wiedza, że Bóg zna „[nasze] myśli”?
Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 24:13–15 i wyszukanie, co stało się z ludem Almy, gdy stale modlił się, prosząc o pomoc.
-
Co Pan obiecał zrobić dla ludu Almy? (Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz poprosić kolejnego ucznia lub dwóch, aby podnieśli plecak dźwigany przez pierwszego ucznia, żeby zmniejszyć ciążące na nim brzemię — co symbolizuje, że Pan może uczynić lekkimi nasze ciężary). Jaki związek ma ta obietnica z przymierzem, jakie ludzie zawarli w wodach Mormon? (Zob. Mosjasz 18:8–10).
-
Dlaczego pomocna jest wiedza, że Pan nie zawsze od razu usuwa ciężary czy wyzwania?
-
Czego możemy się nauczyć ze sposobu, w jaki Alma i jego lud reagowali na swe próby?
-
Kiedy odczuwaliście, że Pan dodał wam siły, aby przetrwać próbę lub znosić trudy?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Mosjasz 24:16–17, 21. Poproś ich o wyszukanie słów i wyrażeń, które dokładniej opisują, jak ludzie reagowali na próby i jak Pan im pomagał. Poproś jednego lub dwóch uczniów, aby własnymi słowami wyjaśnili, jaki związek widzą pomiędzy czynami ludzi a czynami Pana. Zapisz na tablicy następującą zasadę: Gdy cierpliwie poddajemy się woli Pana, wzmacnia nas On i wyzwala z naszych prób w Swym czasie.
Poproś ucznia na przedzie sali, aby zdjął plecak. Poproś, aby opisał, jak to jest być wolnym od ciężaru. Poproś tego samego ucznia o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 24:21–22. Możesz go poprosić, aby opowiedział, w jaki sposób może się utożsamiać z ludźmi opisanymi w tych wersetach.
Podsumuj fragment: Mosjasz 24:18–25, wyjaśniając, że Alma i jego lud mogli uciec, ponieważ Pan sprowadził głęboki sen na Lamanitów. Następnie Pan poprowadził Almę i jego lud do Zarahemli, gdzie król Mosjasz z radością ich powitał. Alma i jego lud „z serca dziękowali Bogu”, wiedząc, że „nikt nie mógł ich wyzwolić z wyjątkiem Pana, ich Boga” (Mosjasz 24:21; zob. także Mosjasz 25:16).
Niech uczniowie narysują strzałkę prowadzącą z kraju Helam do kraju Zarahemla na wykresach przedstawiających omówienie podróży w rozdziałach: Mosjasz 7–24. Poproś ich, aby oznaczyli tę podróż: „Ucieczka ludu Almy”.
Na zakończenie poproś uczniów, aby napisali odpowiedzi na dwa pytania, które na początku lekcji zapisali w swoich dziennikach do studiowania pism świętych. Poproś ich, aby zastanowili się nad swoimi próbami i nad tym, jak mogą wykazać się wiarą oraz zaufaniem Bogu, które pomogą im wytrwać. Podziel się swoim świadectwem, że gdy cierpliwie poddajemy się woli Pana, wzmacnia nas On i wyzwala nas z naszych prób w Swym czasie. Możesz także poprosić uczniów o podzielenie się przykładami na temat tego, jak Pan ich wzmocnił, gdy przechodzili przez próby.
Komentarz i tło historyczne
Mosjasz 21–24. Porównanie niewoli ludu Limhiego z niewolą ludu Almy
|
Lud Limhiego |
Lud Almy |
|---|---|
|
Dostali się do niewoli po przelaniu krwi wielu ludzi (zob. Mosjasz 21:5–13). |
Dostali się do niewoli bez rozlewu krwi (zob. Mosjasz 23:35–38). |
|
Pan zwlekał z wysłuchaniem ich próśb ze względu na ich niegodziwość (zob. Mosjasz 21:15). |
Pan szybko odpowiedział na ich modlitwy (zob. Mosjasz 23:10–13). |
|
Ich ciężary stały się lekkie, ponieważ Pan zmiękczył serca Lamanitów (zob. Mosjasz 21:15). |
Pan wzmocnił ich, aby mogli łatwiej znosić swe ciężary (zob. Mosjasz 24:14–15). |
|
Gideon obmyślił plan ucieczki (zob. Mosjasz 21:36; 22:1–9). |
Pan powiedział im: „Bądźcie dobrej myśli, bowiem jutro wyzwolę was z niewoli” (Mosjasz 24:16). |
|
Upili strażników (zob. Mosjasz 22:10). |
Pan zesłał na strażników sen (zob. Mosjasz 24:19). |
Mosjasz 23:21. W jaki sposób nasze próby mogą przynieść nam korzyść?
Pomimo że ludzie, którzy podążyli za Almą, odpokutowali i byli wierni, Pan pozwolił na to, by byli tymczasowo gnębieni przez Lamanitów, gdyż była to próba ich cierpliwości i wiary.
Starszy Orson F. Whitney z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że wszystko, czego doświadczamy, jest dla nas cenną lekcją:
„Żaden ból, jaki będziemy znosić, żadna próba, przez którą przechodzimy, nie jest na próżno. Służą naszej nauce i rozwojowi takich cech, jak cierpliwość, wiara, odwaga i pokora. Wszystko, przez co przechodzimy i wszystko, co przetrwamy, szczególnie to, co przetrwamy z cierpliwością, ukształtuje nasz charakter, oczyści nasze serca, powiększy naszą duszę i uczyni nas bardziej wrażliwymi i miłosiernymi, bardziej godnymi bycia nazwanymi dziećmi Boga […], i to przez smutek i cierpienie, trudy i zmartwienia zyskujemy wiedzę, po jaką przyszliśmy na ten świat i która upodobni nas bardziej do naszego Ojca i Matki w niebie” (w: Spencer W. Kimball, Faith Precedes the Miracle [1972], str. 98).
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów dokładniej wyjaśnił wartość i cel prób:
„Kiedy wyzwania nie są konsekwencjami naszego nieposłuszeństwa, są dowodem na to, że Pan uważa, że jesteście przygotowani, aby dalej się rozwijać (zob. Przypowieści Kaznodziei Salomona 3:11–12). Daje wam zatem doświadczenia, które wzmagają wzrost, zrozumienie i współczucie, które kształtują was w celu przyniesienia wiecznej korzyści. Abyście mogli przejść z miejsca, gdzie jesteście, do miejsca, gdzie On chce, abyście byli — wymaga to dużo rozciągania i zazwyczaj wiąże się z dyskomfortem i bólem” („Trust in the Lord”, Ensign, listopad 1995, str. 16–17).
Mosjasz 24:15–16. Jak nasza postawa może wpłynąć na nasz osobisty wzrost w czasie prób?
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów zachęca nas, abyśmy polegali na Panu, gdy stawiamy czoła wyzwaniom:
„Pan koncentruje się na waszym osobistym wzroście i rozwoju. Ten proces nabiera prędkości, kiedy ochoczo pozwalacie Mu, aby kierował wami w trakcie każdego doświadczenia, jakie napotykacie, bez względu na to, czy na początku będzie wam ono odpowiadało, czy nie. Kiedy zaufacie Panu, kiedy będziecie gotowi na to, by wasze serca i wasze umysły koncentrowały się na Jego woli, kiedy poprosicie o przewodnictwo Ducha w wykonywaniu Jego woli, będziecie mieli zapewnione największe szczęście na tej drodze i osiągnięcie największą satysfakcję podczas tej ziemskiej próby. Jeśli kwestionujecie wszystko, o co jesteście proszeni lub mocno opieracie się każdemu nieprzyjemnemu wyzwaniu, sprawiacie, że Panu trudniej jest was błogosławić” („Odnajdowanie radości w życiu”, Ensign, maj 1996, str. 25).