Mosjasz 25

Wprowadzenie

W rozdziale: Mosjasz 25 znajduje się zakończenie zapisu dziejów ludu Zenifa (zob. Mosjasz 7–24). Lud Limhiego i osoby, które podążyły za Almą, powrócili do Zarahemli i zostali bezpiecznie zjednoczeni pod panowaniem króla Mosjasza. Po przybyciu tych grup Limhi i jego lud zostali ochrzczeni. Król Mosjasz dał Almie upoważnienie do ustanowienia Kościoła w całym kraju i do zarządzania sprawami Kościoła Boga pośród nefickiego ludu.

Propozycje dotyczące nauczania

Mosjasz 25:1–13

Osoby zgromadzone w Zarahemli jednoczą się i są znane jako Nefici

Poproś uczniów o zastanowienie się nad sytuacjami, o których czytali lub słyszeli, a które obrazują, jak Pan pomagał komuś, zapewniając mu przewodnictwo, siłę, ochronę i wyzwolenie. Możesz zasugerować, aby zastanowili się nad zapisami w pismach świętych, zapisami historii Kościoła bądź przykładami z życia członków rodziny lub przyjaciół. Jako przykład opowiedz historię młodej kobiety, która wyprzedziła swoją grupę i zaczęła schodzić w dół zbocza podczas spotkań okręgu:

„Głos ostrzeżenia, stanowczy i cichy powiedział: ‘Zawróć’. Prawie go zignorowałam, ale powrócił. Tym razem posłuchałam i powróciłam do grupy. Gdy zaczęliśmy schodzić w dół, zobaczyliśmy dwa czarne byki, które agresywnie i szybko zmierzały pod górę. Ten większy, gdy nas zobaczył, zaczął drapać kopytem w ziemię. […] Nasz przywódca kościelny odwrócił jego uwagę tak, że zdążyliśmy bezpiecznie przejść na drugą stronę ogrodzenia.

Gdy powróciliśmy do obozu, zdałam sobie sprawę, że gdybym nie posłuchała ostrzeżenia Ducha, mogłabym zostać poważnie ranna lub nawet zginąć. Wiedziałam, że Ojciec w Niebie troszczy się o mnie i zapewnił mi bezpieczeństwo. Jestem bardzo wdzięczna Panu za to ostrzeżenie. Doświadczenie to wzmocniło moje świadectwo i poczułam większą miłość do Pana” („Turn Back”, New Era, listopad 2010, str. 47).

Poproś jednego lub dwóch uczniów o podzielenie się historią, nad którą się zastanawiali, a która obrazuje dobroć i moc Boga w życiu kogoś innego. Zapytaj uczniów:

Jak pomaga wam słuchanie historii o przykładach dobroci i mocy Boga w życiu innych osób?

Podsumuj fragment: Mosjasz 25:1–6, wyjaśniając, że po tym, jak lud Limhiego i Almy (a wszyscy wywodzili się z ludu Zenifa) uciekli z niewoli i zjednoczyli się z ludem zamieszkującym Zarahemlę, król Mosjasz odczytał ich zapisy wszystkim ludziom. Niech uczniowie przeczytają po cichu fragment: Mosjasz 25:7 i wyszukają, jaka była reakcja ludzi na zapisy o postępowaniu Boga z ludem Zenifa. Poproś jednego z uczniów o opowiedzenie o tym, czego się dowiedział.

Narysuj na tablicy następującą tabelę. Wyjaśnij, że z fragmentu: Mosjasz 25:8–11 dowiadujemy się więcej o reakcji ludzi na zapisy ludów Zenifa i Almy. Poproś uczniów o wyszukanie fragmentów pism świętych, które mówią o tym, co usłyszeli ludzie i co o tym myśleli. Odpowiedzi dotyczące pierwszego odnośnika są podane jako przykład w nawiasach.

	Co usłyszeli ludzie	Co myśleli ludzie
Mosjasz 25:8	(Usłyszeli, jak lud Limhiego został wyzwolony z niewoli).	(Napełniło ich to wielką radością).
Mosjasz 25:9
Mosjasz 25:10
Mosjasz 25:11

Kiedy uczniowie przestudiują podane fragmenty pism świętych, poproś kilku z nich o zapisanie na tablicy tego, co znaleźli. Poproś uczniów o podsumowanie, czego się nauczyli z fragmentu: Mosjasz 25:8–11 i podzielenie się zawartymi w tych wersetach zasadami, które mogliby zastosować w swoim życiu. Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, pomóż im rozpoznać, że poprzez studiowanie zapisów zawierających opisy postępowania Boga z ludźmi, możemy odczuwać radość i wdzięczność za dobroć Boga. (Podczas czytania tych wersetów uczniowie mogą także zauważyć smutek i poczucie straty, które są wynikiem grzechu).

Do jakich źródeł możemy się zwrócić, aby dowiedzieć się o doświadczeniach innych ludzi związanych z dobrocią Boga? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy. Propozycje odpowiedzi: pisma święte, przesłania z konferencji generalnej, czasopisma kościelne, biografie przywódców Kościoła oraz innych osób i historie rodziny).

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacjami, kiedy dowiedzieli się o dobroci Boga wobec innych ludzi ze źródeł wymienionych na tablicy.

Jakie korzyści przyniosła wam wiedza na temat dobroci Boga wobec innych ludzi pochodząca z jednego z tych źródeł?
Jak myślicie, jaki długofalowy wpływ może mieć na kogoś regularne dowiadywanie się o dobroci Boga w postępowaniu z ludźmi?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się, wybrali jedno ze źródeł wymienionych na tablicy i wyszukali natchnionych historii na temat dobroci Boga.

Mosjasz 25:14–24

Alma ustanawia Kościół Boga w całym kraju Nefitów

Aby przygotować uczniów do studiowania organizacji i nauk Kościoła pośród Nefitów, zapytaj:

Kiedy odwiedziliście inny okręg lub gminę Świętych w Dniach Ostatnich niż te, do których należycie? Jakie dostrzegliście podobieństwa pomiędzy gminą czy okręgiem, do których należycie, a gminą czy okręgiem, które odwiedziliście?
W jaki sposób pomaga nam zobaczenie, że organizacja i nauki Kościoła są takie same w każdym okręgu i gminie Kościoła?

Podsumuj fragment: Mosjasz 25:14–17, wyjaśniając, że po przemówieniu Mosjasza i odczytaniu tekstu ludowi, poprosił on Almę, aby ich nauczał. Następnie król Limhi i jego lud zapragnęli przyjąć chrzest. Alma ochrzcił ich i zaczął organizować Kościół w całym kraju.

Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Mosjasz 25:18–22. Poproś resztę grupy, aby wyszukała, jak został zorganizowany i jak był zarządzany Kościół pośród Nefitów w czasach Almy. Aby pomóc uczniom zrozumieć, że organizacja Kościoła ma na celu upewnienie się, że wszyscy członkowie otrzymają prawdę, zadaj uczniom następujące pytania:

W jaki sposób Kościół pośród Nefitów odzwierciedla współczesny nam Kościół? (Mamy okręgi i gminy, które są odpowiednikiem „grup” wspomnianych we fragmencie: Mosjasz 25:21. Prezydenci gmin, biskupi i prezydenci palików są odpowiednikiem kapłanów i nauczycieli, którzy zarządzali Kościołem w czasach Almy).
Zgodnie z fragmentami: Mosjasz 25:15–16, 22, jakie prawdy podkreślali kapłani i nauczyciele Kościoła w czasach Mosjasza? (Możesz zwrócić uwagę na to, że Pan dał podobne instrukcje rodzicom, przywódcom Kościoła i misjonarzom w dniach ostatnich. [Zob. NiP 15:6; 19:31; 68:25]).
Dlaczego ważne jest, aby ciągle nauczać o pokucie i wierze w Boga?

Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 25:23–24 i wyszukanie wyrażeń opisujących błogosławieństwa otrzymane przez osoby, które przyłączyły się do Kościoła Boga.

Jak pobłogosławieni zostali ludzie w wyniku przyjęcia chrztu i przyłączenia się do Kościoła Boga?
W jaki sposób Pan was pobłogosławił poprzez wasze członkostwo w Kościele?

Zapisz na tablicy następującą zasadę: Gdy bierzemy na siebie imię Jezusa Chrystusa i żyjemy godnie, Pan przelewa na nas Swojego Ducha.

Złóż świadectwo, że błogosławieństwa, jakich doświadczają jako członkowie Kościoła, mogą wzrastać w miarę, jak dotrzymują swych przymierzy i przyjmują Ducha.

Komentarz i tło historyczne

Mosjasz 25:17–22. Upoważnienie kapłańskie pośród Nefitów

Księga Mormona nie podaje szczegółów na temat kapłaństwa, które dzierżyli prorocy oraz inni bracia pośród Nefitów i Lamanitów. Jednak odniesienia do obrzędów i sposób, w jaki Kościół był zarządzany, to wystarczający dowód na to, że posiadali oni Kapłaństwo Melchizedeka. Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał, że „kapłaństwo, jakie dzierżyli [Nefici] i w imię którego działali, było Kapłaństwem według świętego porządku, porządku Syna Boga [zob. Alma 13:1–20]. To wyższe kapłaństwo może działać w każdym obrzędzie ewangelii” (Doctrines of Salvation, wyd. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 3:87).

Aby uzyskać dodatkowe informacje o upoważnieniu kapłaństwa w Księdze Mormona, przejdź do Komentarza i tła historycznego dotyczącego rozdziału: Mosjasz 18.