Lekcja 58
Mosjasz 11–12:17
Wprowadzenie
Z powodu dumy króla Noego i buntowniczego trybu życia, wielu z jego ludu zostało doprowadzonych do niegodziwości, a Pan wysłał proroka Abinadiego, aby ostrzegł Noego i jego lud. Abinadi ostrzegł ich, że jeśli nie odpokutują, popadną w niewolę. Lud ten nie dał posłuchu ostrzeżeniom i król Noe rozkazał wtrącić Abinadiego do więzienia.
Propozycje dotyczące nauczania
Mosjasz 11:1–19
Król Noe prowadzi swój lud do niegodziwości
Przed rozpoczęciem lekcji napisz na tablicy następujące pytania:
Poproś uczniów, aby w ciszy zastanowili się nad tymi pytaniami. Następnie zapytaj:
-
Dlaczego sytuacje te są wyzwaniem?
-
Co byście zrobili, aby podążyć za radą rodziców, przywódców w podobnych sytuacjach?
-
Dlaczego prawi ludzi chcą podążać za radami, nawet jeśli zmiany, jakich trzeba dokonać w życiu, są trudne?
Wyjaśnij, że podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się o grupie ludzi, którzy nie chcieli podążać za radą proroka.
Aby przedstawić kontekst lekcji przypomnij uczniom, że Zenif poprowadził grupę ludzi do kraju Nefi, gdzie dostali się w niewolę u Lamanitów. Pomimo że nadgorliwość Zenifa doprowadziła go do tego, że został zwiedziony przez Lamanitów, był on dobrym człowiekiem i nauczał swój lud, aby ufał Panu. Zanim Zenif umarł, przekazał królestwo swemu synowi Noemu. (Zob. Mosjasz 9–10).
Wyjaśnij, że Noe był niegodziwym człowiekiem. Aby wykazać, jaki wpływ miała jego niegodziwość na lud, podziel uczniów w klasie na dwie grupy. Poproś pierwszą grupę o przeczytanie fragmentów: Mosjasz 11:1–2, 5–7, a drugą o przeczytanie: Mosjasz 11:14–19. Poproś, aby uczniowie w obydwu grupach poszukali szczegółów wskazujących na to, jaki wpływ miała niegodziwość Noego na ten lud. Pomóż uczniom w analizie wersetów, zadając poniższe pytania:
-
Jak myślicie, dlaczego ludzie wspierali Noego w jego niegodziwości?
-
Dlaczego „próżne i schlebiające słowa” zwodzą ludzi? (Gdy uczniowie omawiają odpowiedź na to pytanie, możesz wyjaśnić, że pochlebstwa to fałszywe wychwalanie, zwykle używane do manipulowania osobami, których dotyczy).
-
Czego możemy się dowiedzieć z tego zapisu dziejów ludu Nefitów o tym, jak reagować na próżne i schlebiające słowa? (Kiedy wierzymy w próżne i schlebiające słowa ludzi, ryzykujemy, że zostaniemy zwiedzeni).
-
Co możemy robić, gdy ludzie wokół nas nie żyją w prawości?
Mosjasz 11:20–12:17
Abinadi ostrzega ludzi, że dostaną się w niewolę jeśli nie odpokutują
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 11:20.
-
Co zrobił Pan, aby pomóc ludowi Noego? (Posłał proroka, który wzywał go do pokuty).
Zapisz na tablicy następującą zasadę: Bóg wysyła proroków, aby pomogli nam odpokutować i abyśmy uniknęli niedoli. Wyjaśnij, że Pan dwa razy wysłał Abinadiego, aby ostrzegł ten lud.
Narysuj na tablicy poniższą tabelę. Zostaw miejsce, aby pod każdym odnośnikiem do pisma świętego zapisać jego podsumowanie.
Przesłanie Abinadiego |
Reakcja ludzi | |
---|---|---|
Pierwsze ostrzeżenie | ||
Drugie ostrzeżenie |
Aby pomóc uczniom zrozumieć przesłanie Abinadiego, poproś połowę uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 11:20–25, w którym jest mowa o pierwszym ostrzeżeniu Abinadiego, a drugą połowę o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 12:1–8, w którym jest mowa o drugim ostrzeżeniu. Poproś uczniów z obu grup o podsumowanie przesłań Abinadiego. Niech jeden z uczniów zapisuje te podsumowania na tablicy pod odpowiednimi odnośnikami do fragmentów z pism świętych.
-
Jakie różnice zauważyliście pomiędzy dwoma ostrzeżeniami Abinadiego?
Aby pomóc uczniom dostrzec te różnice, rozważ zwrócenie ich uwagi na fragment: Mosjasz 11:20–25 i powtarzające się wyrażenie: „jeśli się nie nawrócą”. Zachęć ich, aby zaznaczyli te wyrażenia. Następnie zachęć ich, aby porównali ten fragment z fragmentem: Mosjasz 12:1–8. (Pomóż uczniom zrozumieć, że ten lud mógł uniknąć tych konsekwencji, jeśli tylko by odpokutował po pierwszym ostrzeżeniu. Jednak ponieważ lud ten nie odpokutował, konsekwencje były nieuniknione i bardziej uciążliwe w drugim ostrzeżeniu Abinadiego).
-
Czego te różnice uczą was o konsekwencjach niesłuchania ostrzeżeń proroków?
-
Jakie są niebezpieczeństwa pozostawania w grzechu i niepokutowania?
Aby pomóc uczniom w zrozumieniu reakcji ludzi na przesłanie Abinadiego, poproś połowę uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 11:26–29. Niech zwrócą uwagę na reakcję ludzi i ich króla na pierwsze ostrzeżenie Abinadiego. Poproś pozostałych uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 12:9–17. Niech zwrócą uwagę na reakcję ludzi na drugie przesłanie Abinadiego. Poproś uczniów z każdej grupy, aby podsumowali reakcje, a jeden z uczniów niech zapisze ich spostrzeżenia w tabeli.
-
Jak myślicie, dlaczego ludzie byli źli na Abinadiego, który próbował im pomóc? Jak myślicie, dlaczego stanęli w obronie króla Noego, który prowadził ich do niedoli?
-
We fragmencie: Mosjasz 11:29 czytamy, że „lud był zaślepiony”. W jaki sposób lud ten stał się zaślepiony na prawdę?
Podczas omawiania odpowiedzi na te pytania, pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Grzech może nas zaślepić tak, że nie rozpoznamy prawdy w słowach proroka. Wyjaśnij, że w swym zaślepieniu lud ten myślał, że Noe jest ich przyjacielem, a Abinadi wrogiem, chociaż prawda była inna. Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się nad następującymi pytaniami:
-
Czy kiedykolwiek rozzłościliście się lub broniliście swoich błędów, gdy ktoś was poprawiał, nawet jeśli wiedzieliście, że osoba ta ma rację?
-
Co możecie zrobić, aby zaakceptować rady od członków rodziny, lokalnych przywódców kościelnych i proroków, gdy doradzają wam, jak podążać za słowami Boga?
Zwróć uwagę, że wielu ludzi zachęca nas do życia zgodnego ze słowem Bożym. Aby pomóc uczniom głębiej zastanowić się, jak właściwie reagować na rady osób, które zachęcają nas do zmiany i pokuty, wróć do trzech pytań, które napisałeś na tablicy przed lekcją. Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na jedno z nich w swoich dziennikach do studiowania lub w notatnikach. Gdy upłynie wyznaczony czas na pisanie, poproś kilku z nich o opowiedzenie, kiedy zostali błogosławieni, gdyż podążyli za radą rodziców lub przywódców. Zachęć ich do zasięgania rad od rodziców, lokalnych przywódców kościelnych i proroków i postępowania zgodnie z tymi radami.