Biblioteka
Lekcja 54: Mosjasz 4


Lekcja 54

Mosjasz 4

Wprowadzenie

Ludzie poruszeni naukami króla Beniamina odpokutowali i otrzymali odpuszczenie swych grzechów. Zostali „napełnieni radością” i „[spokojem] sumienia” (Mosjasz 4:3). Król Beniamin nadal ich nauczał, pomagając im zrozumieć, co muszą zrobić, aby ich grzechy „[pozostały im] na zawsze odpuszczone” (Mosjasz 4:12). Czyniąc tak, przyrównał ich do żebraków, których zbawienie zależy od woli Boga. Ostrzegł ich również przed niebezpieczeństwem zaniedbania kontrolowania myśli, słów i uczynków.

Propozycje dotyczące nauczania

Mosjasz 4:1–8

Lud króla Beniamina otrzymał odpuszczenie grzechów i zostali przepełnieni radością i pokojem

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym pytaniem:

  • Skąd możemy się dowiedzieć, że otrzymaliśmy przebaczenie grzechów?

Przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Harolda B. Lee:

Prezydent Harold B. Lee

„Gdy stanie się tak, że zrobicie wszystko, co w waszej mocy, aby odpokutować za swe grzechy, bez względu na to, kim i gdzie jesteście, oraz naprawicie wszystko i uczynicie zadość na miarę swoich możliwości; a jeśli było to coś, co ma wpływ na wasze członkowstwo w Kościele, udacie się do odpowiednich przedstawicieli władz — wówczas będziecie chcieli uzyskać potwierdzenie tego, czy Pan przyjął wasze starania. Będziecie badać swoją duszę i jeśli znajdziecie w niej spokój sumienia, będzie to dla was znakiem, że Pan przyjął waszą pokutę” („Stand Ye in Holy Places”, Ensign, lipiec 1973, str. 122).

Przypomnij uczniom, że król Beniamin podzielił się słowami wypowiedzianymi przez anioła na temat tego, jak otrzymać odpuszczenie grzechów. Możesz im przypomnieć słowa anioła, w szczególności te na temat naturalnego człowieka, który jest wrogiem Boga i na temat konsekwencji czekających na te osoby, które umrą, nie odpokutowawszy za swe grzechy (zob. Mosjasz 3:19, 23–27).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 4:1–2 i wyszukanie wyrażeń, które wskazują na to, jak lud króla Beniamina przyjął słowa anioła. Niech kilku uczniów podzieli się tym, co znaleźli. Jeśli uczniowie potrzebują pomocy w zrozumieniu wyrażenia „cielesny stan”, wyjaśnij, że słowo cielesny oznacza przeciwieństwo słowa duchowy. Odnosi się raczej do fizycznych żądz niż do duchowego pragnienia przybliżenia się do Pana. Możesz poprosić uczniów o przeczytanie fragmentu: Alma 41:11, a następnie o wyjaśnienie własnymi słowami wyrażenia „cielesny stan”. Aby pomóc uczniom zrozumieć wyrażenie: „mniej niż proch ziemi”, poproś ich o przeczytanie fragmentu: Helaman 12:4–8. Następnie poproś, aby własnymi słowami wyjaśnili, w jakim sensie ktoś, kto odmawia podążania za radami Pana, może znaczyć mniej niż proch ziemi. Upewnij się, że rozumieją, iż Ojciec w Niebie nie uważa, że Jego dzieci są mniej cenne niż proch ziemi.

Zwróć uwagę na to, że lud ten rozpoznał swój grzeszny stan, odpokutował, wykazując się wiarą w Jezusa Chrystusa i w Jego Zadośćuczynienie. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 4:3. Poproś resztę grupy, aby zwrócili uwagę, skąd lud ten dowiedział się, że odpuszczono mu ich grzechy.

  • Zgodnie z wersetem: Mosjasz 4:3, jakie uczucia spływają na tych, którzy otrzymali przebaczenie od Pana?

  • Lud ten otrzymał odpuszczenie swych grzechów z powodu niezmiernej „[wiary] w Jezusa Chrystusa”. Jakie czyny były wyrazem ich wiary? (Zob. Mosjasz 4:1–2).

  • Opowiedzcie własnymi słowami, skąd możemy dowiedzieć się — według fragmentu Mosjasz 4:1–3 — o otrzymaniu odpuszczenia grzechów? (Jedna z możliwych odpowiedzi brzmi: gdy wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa i szczerze pokutujemy, otrzymujemy odpuszczenie naszych grzechów. Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli kluczowe słowa i wyrażenia we fragmencie: Mosjasz 4:1–3, które mówią o tej zasadzie).

Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów, w której podsumował, co musimy zrobić, aby uzyskać odpuszczenie grzechów:

Starszy Neil L. Andersen

„Kiedy uczciwie wyznajemy nasze grzechy, naprawiamy wyrządzone krzywdy i wyrzekamy się popełniania grzechów poprzez przestrzeganie przykazań, znajdujemy się na drodze uzyskania wybaczenia. Z upływem czasu poczujemy, jak ustępuje ból naszego smutku, ‘[usuwając] z naszych serc wyrzuty sumienia’ (Alma 24:10) i przynosząc ‘spokój sumienia’ (Mosjasz 4:3).

Zwracam się do tych, którzy naprawdę odpokutowują, lecz zdaje się nie potrafią poczuć ulgi: nadal przestrzegajcie przykazań. Obiecuję wam, że w Pańskim czasie zaznacie ulgi. Uzdrowienie też wymaga czasu” („Odpokutujcie […], abym mógł was uzdrowić”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 42).

Poproś uczniów, aby w swoich dziennikach do studiowania pism świętych lub w notatnikach napisali o tym, czego się nauczyli o pokucie, gdy omawiali fragment: Mosjasz 4:1–3. Poproś ich także, aby napisali o tym, jak mogą wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, gdy dążą do uzyskania odpuszczenia swych grzechów.

Wyjaśnij, że gdy król Beniamin zobaczył u swego ludu pokorną gotowość do pokuty, przypomniał im o ich zależności od Pana. Poproś kilku uczniów, aby na zmianę przeczytali na głos fragment: Mosjasz 4:4–8. Poproś resztę grupy, aby wyszukała, co król Beniamin chciał, aby zrozumiał jego lud, po tym, jak sam otrzymał odpuszczenie swoich grzechów.

  • Zgodnie z tymi wersetami, jakie są jedyne „warunki otrzymania zbawienia”?

Po tym, jak uczniowie odpowiedzą na to pytanie, poproś ich, aby w ciszy przejrzeli fragment: Mosjasz 4:4–8, szukając wyrażeń opisujących ludzi, którzy otrzymają zbawienie. Możesz zaproponować, żeby je zaznaczyli. Rozważ zadanie następujących pytań:

  • Co, waszym zdaniem, oznacza zwrot: „[pilnie przestrzegać] przykazań [Pana]”?

  • Jakie czyny dowodzą, że ktoś „[pokłada] ufność w Panu”?

  • Kiedy widzieliście, „dobroć Boga” i Jego „niezrównaną moc”?

Zwróć uwagę na to, że pokuta i posłuszeństwo wymagają od nas wiele pracy i wysiłku. Jednak bez względu na to, jak ciężką pracę byśmy wykonali, nigdy nie otrzymalibyśmy przebaczenia za nasze grzechy i daru zbawienia bez Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.

Mosjasz 4:9–30

Król Beniamin naucza, jak utrzymać stan odpuszczenia grzechów

Napisz na tablicy: utrzymanie stanu odpuszczenia grzechów. Powiedz uczniom, że po tym, jak jego lud otrzymał odpuszczenie grzechów, król Beniamin nauczał go, jak utrzymać czy też zachować ten czysty i nieskazitelny stan.

  • Dlaczego ważne jest, aby każdy z nas również o tym wiedział?

Poproś uczniów, aby przejrzeli w ciszy fragment: Mosjasz 4:9–11 i wyszukali to, co musimy zrobić, aby utrzymać stan odpuszczenia naszych grzechów. Po wyznaczonym czasie niech uczniowie podzielą się tym, co znaleźli. Rozważ zapisanie ich odpowiedzi na tablicy. Przykładowe odpowiedzi: musimy pamiętać o wielkoduszności Boga, ukorzyć się, modlić się codziennie i trwać niewzruszenie w wierze.

Rozważ zadanie uczniom poniższych pytań, aby pogłębić ich zrozumienie i rozwinąć w nich umiejętność stosowania w życiu tego, co przeczytali:

  • Król Beniamin nauczał, że musimy „[wierzyć] w Boga” (Mosjasz 4:9). Mówił także o wypróbowaniu Boskiej miłości i o tym, aby zawsze pamiętać o „[wielkości] Boga”(Mosjasz 4:11). Jakie doświadczenia pomogły wam zdać sobie sprawę z tego, że Bóg istnieje, ma moc i was kocha?

  • Jak pamięć o mocy Boga, Jego dobroci i miłości wpływa na naszą chęć posłuszeństwa wobec Niego?

Przeczytaj uczniom na głos fragment: Mosjasz 4:12. Poproś ich, aby rozpoznali w tym wersecie błogosławieństwa, które przychodzą do tych, którzy czynią to, co jest nauczane we fragmencie: Mosjasz 4:5–11.

Wyjaśnij, że we fragmencie: Mosjasz 4:13–16 król Beniamin opisał ludzi, którzy utrzymują stan odpuszczenia swych grzechów. Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. Poproś pierwszą grupę, aby przeszukała fragment: Mosjasz 4:13, druga grupa fragment: Mosjasz 4:14–15, a trzecia grupa fragment: Mosjasz 4:16. Niech każdy uczeń przeczyta przypisany mu werset lub wersety i rozpozna wymienione przez króla Beniamina postawy i cechy, jakimi charakteryzują się osoby, które dążą do utrzymania stan odpuszczenia swoich grzechów.

Po wyznaczonym czasie poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Kiedy uczniowie będą się wypowiadać, podkreśl prawdę, że jeśli ukorzymy się przed Bogiem i będziemy dążyć do rozwinięcia cech Chrystusowych, możemy utrzymać stan odpuszczenia naszych grzechów. Pomóż uczniom zastosować to, czego się uczą, poprzez zadanie jednego lub dwóch poniższych pytań, gdy wymienią daną cechę lub postawę:

  • Jak myślicie, czy ta postawa (lub cecha) pomoże w utrzymaniu stanu odpuszczenia grzechów?

  • Kiedy widzieliście przykład takiej postawy (lub cechy)?

Król Beniamin użył porównania, które może pomóc uczniom docenić błogosławieństwa, jakie otrzymali od Pana i zmotywować ich do rozwinięcia cech, które studiowali we fragmencie: Mosjasz 4:13–16. Poproś, aby uczniowie przeczytali po cichu fragment: Mosjasz 4:16–23.

  • Dlaczego, według króla Beniamina, wszyscy jesteśmy żebrakami?

  • W jaki sposób zrozumienie tego pomoże nam okazywać większe współczucie ludziom?

  • Jakiej rady udzielił król Beniamin we fragmencie: Mosjasz 4:24–26 tym, którzy nie mogą dzielić się z żebrakami, lub tym, którzy nie mogą im wiele dać?

  • W jaki sposób obecnie w Kościele datki na ofiarę postną pomagają nam postępować zgodnie z radą daną we fragmencie: Mosjasz 4:26? W jaki sposób młodzież może mieć swój udział w ofiarach postnych? (Przykładowe odpowiedzi: mogą pościć, niektórzy mogą wspomóc, płacąc ofiary postne, a posiadacze Kapłaństwa Aarona w niektórych częściach świata mogą zbierać ofiary postne od członków okręgu lub gminy).

Zwróć uwagę, że jesteśmy proszeni o wykonywanie wielu dobrych rzeczy i czasami wyzwaniem może być znalezienie równowagi w życiu. Niech jeden z uczniów przeczyta na głos fragment: Mosjasz 4:27.

  • Jak myślicie, co oznacza wykonywanie wszystkich rzeczy z „mądrością i w należytym porządku”?

  • Jak ta rada może wam pomóc?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 4:29–30. Zwróć uwagę na to, że Mosjasz 4:30 to fragment z pisma świętego do opanowania. Możesz również zachęcić uczniów do zaznaczenia tego fragmentu w szczególny sposób tak, aby mogli go łatwo odnaleźć.

  • Jaki jest związek pomiędzy naszymi myślami, słowami a uczynkami? Co możemy zrobić, aby się pilnować? W jaki sposób możemy pomagać sobie nawzajem?

Rozważ wyznaczenie uczniom kilku minut na napisanie w dziennikach do studiowania o tym, jak zasady we fragmencie: Mosjasz 4:9–30 mogą pomóc im w dążeniu do utrzymania stanu odpuszczenia ich grzechów. Złóż świadectwo o miłości, jaką Pan darzy każdego z nich i o Jego pragnieniu, aby odpokutowali i utrzymali stan odpuszczenia swych grzechów.

ikona fragmentów do opanowaniaFragment do opanowania — Mosjasz 4:30

Aby pomóc uczniom zrozumieć związek pomiędzy myślami, słowami a uczynkami opisany we fragmencie: Mosjasz 4:30, przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„Zachowujcie czyste myśli. Osoby, które mają czyste myśli, nie czynią źle. Przed Bogiem jesteście nie tylko odpowiedzialni za wasze czyny, ale także za kontrolowanie waszych myśli. Żyjcie więc w taki sposób, abyście nie czerwienili się ze wstydu, gdyby wasze myśli i czyny zostały wyświetlone na ekranie projektora w waszej kaplicy. Nadal prawdziwe jest stare porzekadło, że co zasiejesz w myślach, to zbierzesz w uczynkach, a co zasiejesz w uczynkach, stanie się twoim nawykiem; wykształcone nawyki zbudują twój charakter, a ten z kolei określi twoje wieczne przeznaczenie. Co bowiem człowiek ma w myślach, ma i ‘w sercu swoim’” (w Conference Report, październik 1964, str. 60; cytowane w: Przypowieści Salomona 23:7).

Wyjaśnij, że światło i ciemność nie mogą współistnieć w tym samym miejscu i czasie. Światło rozprasza ciemność. Na przykład odpowiednia muzyka, podbudowujące obrazy, wartościowe zajęcia oraz czyste myśli i słowa zaproszą obecność Ducha do waszego życia i wyprą niegodne myśli z umysłu. Pomóż uczniom zrozumieć, że mogą pokonać ciemność poprzez wypełnianie swego życia światłem.

  • Co możemy zrobić, aby nasze myśli, słowa i czyny były czyste?

Zachęć uczniów o konkretne zaplanowanie tego, jak wypełnią swe życie światłem. (Możesz poprosić uczniów, aby zapisali to w swoich dziennikach do studiowania pism świętych).