Mosjasz 19–20

Wprowadzenie

Po tym, jak Alma i jego lud umknęli przed armią króla Noego, król i jego lud zaczęli odczuwać konsekwencje swojej nieprawości, jak o tym prorokował Abinadi — zostali podbici i wzięci w niewolę przez Lamanitów, a król Noe poniósł śmierć w ogniu. Syn Noego, Limhi, został królem po śmierci ojca. Kiedy byli kapłani Noego porwali grupę córek Lamanitów, Lamanici obwinili za to lud Limhiego i przygotowali się do ataku. Lud Limhiego walczył dzielnie, zranił i pojmał króla Lamanitów. Limhi ułagodził króla Lamanitów, który następnie przekonał swój lud, aby powrócił w pokoju do swego kraju.

Propozycje dotyczące nauczania

Mosjasz 19–20

Nefici w kaju Lehi-Nefi doświadczają wypełnienia się proroctw Abinadiego

Poproś uczniów o zastanowienie się nad tym, kiedy ktoś ich ostrzegł o niebezpieczeństwie, którego sami nie dostrzegli. Poproś, aby opowiedzieli o tym, jak zostali pobłogosławieni, ponieważ posłuchali tego ostrzeżenia. Pomóż uczniom omówić, jaki jest cel ostrzeżeń, zadając następujące pytania:

Jaki jest cel ostrzeżenia? Kto ostrzega o rzeczach, których należy unikać lub o tym, co może wam zaszkodzić?
Komu Bóg objawia duchowe ostrzeżenia dla Swego Kościoła?

Przypomnij uczniom, że Pan wysłał Abinadiego, aby ostrzegł Nefitów o konsekwencjach ich grzechów. Aby pomóc uczniom przyjrzeć się proroctwom Abinadiego głoszonym Nefitom w kraju Lehi-Nefi, narysuj na tablicy następującą tabelkę. Zostaw miejsce pod każdym odnośnikiem do pism świętych, aby uczniowie mogli pod nim coś napisać.

Proroctwo o ludzie króla Noego (Mosjasz 12:1–2; 17:17)	Wypełnienie (Mosjasz 19:10, 14–15; 20:20; 21:2–4)
Proroctwo dotyczące króla Noego (Mosjasz 12:3; 17:18 )	Wypełnienie (Mosjasz 19:18–20)

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 12:1–2. Poproś uczniów, aby zobaczyli, co według proroctw Abinadiego miało stać się z ludem króla Noego, jeśli lud ten by nie odpokutował. Poproś jednego z uczniów, aby napisał te konsekwencje w górnej lewej części tabeli na tablicy. Niech inny uczeń przeczyta na głos fragment: Mosjasz 12:3. Poproś uczniów, aby dowiedzieli się, co — zgodnie z proroctwami Abinadiego — miało stać się z królem Noe. Niech jeden z uczniów napisze to w tabeli.

Aby pomóc uczniom zastanowić się nad tym, jak ważne są duchowe ostrzeżenia, które otrzymujemy od proroków, podziel się historią opowiedzianą przez Starszego Davida R. Stone’a z Siedemdziesiątych:

„Pewnej niedzieli ponad rok temu powitaliśmy piękny poranek w Santo Domingo na Dominikanie. Karaibskie słońce jasno świeciło na bezchmurnym niebie. Powiewał delikatny wiaterek, który szeleścił w liściach drzew; było ciepło, spokojnie i cicho. Jednak tego dnia, gdzieś daleko na morzu, poza zasięgiem naszych fizycznych zmysłów, zbliżała się do nas niszczycielska śmierć, nieprzejednana i nie do powstrzymania. Centrum ds. huraganów miało obowiązek śledzenia i przewidywania kierunku huraganu Georges i ciągle uaktualniano informacje, które były dostępne w Internecie. W spokojnym zaciszu cichego poranka, dzięki urządzeniom, na niebie zobaczyłem przewidywaną trasę huraganu, który miał uderzyć w samo serce Santo Domingo.

W ciągu 48 godzin gwałtowny huragan nawiedził tę wyspę […], pozostawiając po sobie zniszczenia, spustoszenie i śmierć. […]

Choć zniszczenia, straty i liczba zabitych były tak ogromne, jak to bywa w przypadku tych niebywałych zjawisk o wielkiej sile, to spustoszenie, jakie sieją w życiu ludzi duchowe huragany, są jeszcze większe. Rozjuszone moce wywołują o wiele bardziej niszczące skutki niż rzeczywiste cyklony, ponieważ niszczą nasze dusze i ograbiają nas z wiecznej perspektywy i obietnic. […]

Mamy jednak opiekunów ostrzegających nas przed duchowymi huraganami, którzy są powołani do obserwowania i ostrzegania, pomagając nam uniknąć duchowego zniszczenia, szkód czy nawet śmierci. Nasi strażnicy na wieży są nam znani jako apostołowie i prorocy. Są oni naszymi duchowymi oczami na niebie i wiedzą, poprzez natchnienie i przemyślenia oraz czystą inteligencję, jaki kierunek mogą obrać podobne sztormy. Ciągle zabierają głos, ostrzegając nas, mówiąc nam o opłakanych konsekwencjach dobrowolnego i swawolnego naruszania przykazań Pana. Rozmyślne ignorowanie ich ostrzeżeń prowadzi do niedoli, smutku i wyniszczenia. Podążanie za ich radami oznacza naśladowanie wybranych sług Pana, którzy prowadzą nas na duchowe łąki pokoju i obfitości” („Spiritual Hurricanes”, Ensign, listopad 1999, str. 31–32).

Jak ta historia wiąże się z rolą Abinadiego pośród ludu króla Noego?

Powiedz uczniom, że kolejne zadanie pomoże im poznać fabułę rozdziałów: Mosjasz 19–20 i dostrzec, jak wypełniają się w tych rozdziałach proroctwa Abinadiego. Po tym zadaniu uczniowie wypełnią prawą kolumnę tabeli na tablicy.

Napisz poniższych 11 zdań na tablicy przed rozpoczęciem lekcji lub wydrukuj je dla każdego ucznia. Poproś uczniów o przejrzenie rozdziałów: Mosjasz 19–20. Podczas czytania niech ponumerują kolejność wydarzeń wymienionych na liście. Możesz powiedzieć uczniom, że podsumowania rozdziałów zawierają pomocne wskazówki.

Gideon dąży do zabicia króla Noego.

Kobiety i dzieci Nefitów błagają Lamanitów, aby ich nie zabijali.

Król Noe ponosi śmierć w ogniu.

Armia Lamanitów podchodzi do granic Szemlon.

Kapłani Noego porywają 24 córki Lamanitów.

Król Lamanitów błaga swą armię, aby oszczędziła lud Limhiego.

Noe i kilku z jego ludzi uciekają od Lamanitów, opuszczając swoje żony i dzieci.

Limhi nakazuje swoim ludziom, aby nie zabijali króla Lamanitów.

Przez dwa lata między Nefitami a Lamanitami panuje pokój.

Limhi obiecuje, że jego lud będzie płacił Lamanitom jako daninę połowę ich majętności.

Nefici odpierają atak Lamanitów i dokonują pojmania ich króla.

Wyznacz uczniom od 5 do 10 minut na wykonanie tego ćwiczenia. Następnie przy pomocy tej listy krótko omów fabułę historii z rozdziałów: Mosjasz 19–20. (Poprawna kolejność wydarzeń od początku listy jest następująca: 1, 4, 5, 2, 8, 11, 3, 10, 7, 6, 9).

Niech uczniowie spojrzą na tabelę na tablicy. Podziel uczniów na dwie grupy. Poproś jedną grupę, aby we fragmentach: Mosjasz 19:10, 14–15; 20:20; 21:2–4 odnalazła, jak wypełniły się proroctwa Abinadiego o ludzie króla Noego. Poproś drugą grupę o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 19:18–20 i odnalezienie, jak wypełniły się proroctwa Abinadiego o królu Noe. Poproś jednego z uczniów z każdej z grup o podsumowanie, jak zostały wypełnione proroctwa Abinadiego. Poproś innego ucznia o zapisanie podsumowania w tabeli.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Mosjasz 20:21.

Jaki, według Gideona, był powód cierpienia tego ludu?

Poproś uczniów o wyjaśnienie własnymi słowami, co Gideon chciał, aby ci ludzie zrozumieli. Choć uczniowie mogą użyć różnych sformułowań, powinni okazać, że rozumieją, iż odrzucenie słów sług Pana sprowadza cierpienie i smutek. (Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Powiedz uczniom, że Pan dał podobne ostrzeżenia ludziom w dniach ostatnich, którzy nie słuchają Jego głosu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 133:70–72. Możesz zasugerować, aby uczniowie zapisali ten odnośnik na marginesie swoich pism świętych obok: Mosjasz 20:21.

O czym nauczają nas współcześnie prorocy i apostołowie, co pomoże nam uniknąć cierpienia i smutku? Czego nauczają, co pomoże nam odczuwać spokój i szczęście, i umożliwi nam powrót do przebywania w obecności Boga? (Możesz pokazać uczniom ostatnie wydanie konferencyjne czasopisma Liahona i wymienić niektóre tytuły przemówień wygłoszonych przez proroków).

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o sytuacjach, kiedy zostali pobłogosławieni, ponieważ postąpili zgodnie z radą przywódców Kościoła.

Aby pomóc uczniom zrozumieć, że dzięki słuchaniu słów proroków możemy czuć spokój i że pomaga nam to powrócić do obecności Boga, przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów:

Obraz

Starszy Robert D. Hales

„Nasze duchowe bezpieczeństwo zależy od tego, czy zwracamy się ku wyraźnemu głosowi naszego żyjącego proroka. Jeśli będziemy słuchać jego głosu i będziemy posłuszni jego radom, będziemy żyć, jak Chrystus by tego chciał i wytrwamy do końca, abyśmy pewnego dnia wraz ze swoimi rodzinami powrócili i przebywali w obecności naszego Ojca w Niebie i naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa” („Hear the Prophet’s Voice and Obey”, Ensign, maj 1995, str. 17).

Zakończ lekcję, składając świadectwo o tym, że pokój i duchowe bezpieczeństwo przychodzą w wyniku podążania za radami sług Pana.

Omówienie fragmentów do opanowania

Jeśli czas na to pozwoli, możesz omówić fragmenty do opanowania z pism świętych, o których dotychczas uczyłeś i pomóc uczniom przypomnieć sobie kluczowe słowa z każdego fragmentu.

Wyznacz uczniom kilka minut na szybkie przypomnienie fragmentów do opanowania, które poznali w tym roku szkolnym. Poproś jednego z uczniów, aby wyszedł na przód klasy, zabierając ze sobą swoje pisma święte. Poproś tego ucznia, aby odnalazł jeden z fragmentów do opanowania bez pokazywania pozostałym osobom, jaki to fragment. (Jeśli dostępne są karty fragmentów do opanowania, uczeń może z nich skorzystać). Niech uczeń ten napisze jedno słowo z fragmentu do opanowania na tablicy. (Zachęć tego ucznia, aby wybrał słowo kluczowe z tego fragmentu, a nie słowa, które nie mają tak dużego znaczenia jak np.: i lub oto). Poproś pozostałych uczniów o wyszukanie w swoich pismach świętych fragmentu do opanowania, z którego pochodzi to słowo. Jeśli nikt nie może znaleźć właściwego fragmentu na podstawie jednego słowa, niech uczeń stojący na przedzie klasy napisze na tablicy kolejne słowo z tego fragmentu. Powtórz te czynności do momentu, aż co najmniej jeden uczeń odnajdzie właściwy fragment. Poproś pozostałych uczniów, aby otworzyli pisma na tym fragmencie i wspólnie go przeczytali. Następnie powtórz to ćwiczenie przy udziale innego ucznia z użyciem innego fragmentu do opanowania.