Biblioteka
Lekcja 67: Mosjasz 27


Lekcja 67

Mosjasz 27

Wprowadzenie

Alma Młodszy oraz synowie króla Mosjasza buntowali się przeciwko swym ojcom i Panu oraz próbowali zniszczyć Kościół Boga. Ich wysiłki spełzły na niczym, gdy anioł, posłany w odpowiedzi na modlitwy prawych, wezwał ich do pokuty. W wyniku tego cudownego doświadczenia, odrodzili się ponownie poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, przemierzali kraj Zarahemla, głosząc ewangelię i naprawiając wszystkie wyrządzone szkody.

Propozycje dotyczące nauczania

Mosjasz 27:1–22

Anioł wzywa Almę Młodszego i synów Mosjasza do pokuty

Aby przedstawić kontekst tej lekcji, podsumuj fragment: Mosjasz 27:1–7, wyjaśniając, że wielu niewierzących w Zarahemli zaczęło prześladować tych, którzy należeli do Kościoła. Po tym, jak król Mosjasz opublikował proklamację zakazującą takich czynów, większość ludzi posłuchała i przywrócono spokój. Niektórzy ludzie jednak nadal dążyli do zniszczenia Kościoła. Do tych ludzi należeli: syn Almy — Alma, i synowie króla Mosjasza — Ammon, Aron, Omner i Himni. Syn Almy — Alma — często nazywany jest Almą Młodszym.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 27:8–10. Poproś resztę grupy o wyszukanie słów i wyrażeń, które opisują Almę Młodszego i synów Mosjasza.

  • Jaka część opisu Almy i synów Mosjasza wyróżnia się najbardziej? Dlaczego? (Zapisuj słowa i wyrażenia na tablicy, w miarę jak uczniowie je wymieniają. Zostaw na tablicy miejsce na listę, która będzie sporządzona w dalszej części lekcji).

Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się nad następującym pytaniem:

  • Gdybyście mieszkali w tym czasie w Zarahemli, jak zareagowalibyście na poczynania Almy i synów Mosjasza?

Obraz
Conversion of Alma the Younger

Pokaż ilustrację: Nawrócenie Almy Młodszego (Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 77). Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 27:11–13, który jest zapisem wydarzeń pokazanych na tym obrazie. Następnie poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 27:14. Niech reszta odnajdzie powody, dlaczego anioł przyszedł do Almy i do synów Mosjasza.

  • Czego możemy nauczyć się z tego wersetu o tym, jak pomagać osobom, które się zmagają z trudnościami? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Pan odpowiada na modlitwy wiernych wypowiedziane w imieniu bliźnich. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy i zasugerować, aby uczniowie zapisali te słowa w swoich pismach świętych obok fragmentu: Mosjasz 27:14. Możesz także zasugerować, aby dodali odsyłacz do tego fragmentu: List Jakuba 5:16. Zwróć uwagę, że Pan odpowiada na nasze modlitwy nie tylko wypowiedziane za osoby które zmagają się duchowo, ale także za tych, którzy przechodzą przez wyzwania i potrzeby innego rodzaju).

  • Kiedy czyjeś modlitwy wpłynęły na wasze życie?

  • Kiedy czuliście, że wasze modlitwy odmieniły czyjeś życie?

Zachęć uczniów, aby nadal modlili się za bliźnich. Złóż świadectwo, że zapis o dziejach Almy Młodszego oraz o synach Mosjasza jest dowodem na to, że Pan słyszy nasze modlitwy wypowiadane w imieniu innych osób. Nie naruszy On wolności wyboru osób, za które się modlimy, ale usłyszy nasze modlitwy i odpowie On na nie na Swój sposób i w Swoim czasie.

Poproś jednego z uczniów, aby stanął przed uczniami i przeczytał na głos fragment: Mosjasz 27:15–16. Wyjaśnij, że są to słowa anioła skierowane do Almy i synów Mosjasza. Podkreśl, że anioł przemówił „głosem gromu, a od jego głosu zadrżała ziemia” (Mosjasz 27:11).

  • Co z tego, co zrobił i powiedział anioł, wywarło na was wrażenie? Dlaczego wywarło to na was wrażenie?

Podsumuj fragment: Mosjasz 27:19–22, wyjaśniając, że po tym, jak anioł przekazał przesłanie, Alma nie mógł mówić, był słaby, a ci, którzy z nim byli, przynieśli go bezradnego do ojca (zob. Mosjasz 27:19). Gdy ojciec Almy usłyszał, co się stało, „ucieszył się, bo wiedział, że nastąpiło to dzięki mocy Boga” (Mosjasz 27:20). Zgromadził swój lud, „aby ludzie przekonali się o tym, jak Pan postąpił z jego synem” (Mosjasz 27:21). Także zgromadził kapłanów, którzy zaczęli pościć i modlić się, aby Pan przywrócił mowę i siłę jego synowi (zob. Mosjasz 27:22).

Mosjasz 27:23–31

Alma Młodszy pokutuje i odradza się na nowo

Wróć do listy opisującej Almę i synów Mosjasza przygotowaną wcześniej na tablicy. Oznacz ją nagłówkiem: Przed. Napisz: Po po drugiej stronie tablicy. Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Mosjasz 27:23–24, 28–29 i wyszukanie słów i wyrażeń ukazujących przemianę Almy. Niech kilku uczniów napisze te słowa i wyrażenia na tablicy.

  • Zgodnie z wersetami: Mosjasz 27:24 i 28, jakie czyny Almy doprowadziły do jego przemiany? Co zrobił Pan? Dlaczego ważne jest, żeby rozumieć, co musimy robić, gdy dążymy do zmiany i pragniemy naśladować Zbawiciela? Dlaczego ważne jest zrozumienie tego, co Pan dla nas zrobi?

  • Jak wiedza o doświadczeniu Almy może pomóc komuś, kto myśli, że nie uzyska przebaczenia?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 27:25–26. Poproś uczniów, aby rozpoznali doktrynę, której Pan nauczył Almy. (Uczniowie mogą wyrazić to w różny sposób, ale upewnij się, że rozumieją, iż każdy z nas musi się ponownie narodzić poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Możesz zapisać tę prawdę na tablicy).

Wyjaśnij, że ponowne narodzenie oznacza, że Duch Święty skłania serce człowieka do wielkiej przemiany, tak że osoba ta nie ma więcej pragnienia do czynienia zła, a raczej pragnie poznania spraw Boga (zob. Mosjasz 5:2).

Możesz także wyjaśnić, że pomimo iż wielka przemiana serca nastąpiła u Almy i synów Mosjasza niezwykle szybko, większość z nas doświadcza jej stopniowo dzięki Zadośćuczynieniu. Jest to raczej proces niż jednorazowe wydarzenie. Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu tej doktryny, poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„Starając się upodobnić do Boga, musimy uważać, abyśmy nie popadli w zniechęcenie i nie utracili nadziei. Stawanie się podobnym do Chrystusa jest procesem trwającym całe życie i bardzo często wymaga wzrastania i przemian, które są powolne, a nawet niezauważalne. Pisma święte odnotowują niezwykłe opowieści o ludziach, których życie zmieniło się w dramatyczny sposób, w jednej chwili, jak było to w przypadku Almy Młodszego, Pawła na drodze do Damaszku, Enosa modlącego się do późnej nocy czy króla Lamoniego. Takie zdumiewające przykłady mocy przemiany nawet tych, którzy kroczą w grzechu, dają pewność, że Zadośćuczynienie może dosięgnąć nawet tych, którzy pogrążeni są w najgłębszej rozpaczy.

Jednakże musimy być ostrożni, kiedy omawiamy te niezwykłe przykłady. Choć są one prawdziwe i pełne mocy, stanowią raczej wyjątek niż zasadę. Na każdego Pawła, Enosa i króla Lamoniego przypadają setki i tysiące osób, w przypadku których proces nawrócenia przebiega w sposób bardziej subtelny, mniej zauważalny. Dzień po dniu zbliżają się coraz bardziej do Boga, nie zdając sobie zbytnio sprawy z tego, że budują życie na obraz Boga. Ich życie to cicha dobroć, służba i zaangażowanie” („A Mighty Change of Heart”, Ensign, październik 1989, str. 5).

Po tym, jak uczniowie podzielą się tym, czego się dowiedzieli z tego cytatu, poproś ich, aby poświęcili kilka minut na odpowiedzenie na następujące pytania w dziennikach do studiowania pism świętych. (Możesz przed lekcją napisać te pytania na tablicy, przygotować kopie pytań na kartkach lub powoli przeczytać pytania, aby uczniowie mogli je zapisać w swoich dziennikach do studiowania pism świętych).

  • Jak się zmieniliście dzięki Zadośćuczynieniu, gdy pokutowaliście i robiliście wszystko, co w waszej mocy, aby naśladować Zbawiciela?

  • Co możecie zrobić, aby całą duszą przyjść do Pana, abyście zostali przemienieni dzięki Zadośćuczynieniu?

Poproś kilku uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali i opowiedzieli o zmianie, jaka może mieć w nas miejsce, gdy pokutujemy i wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie. (Przypomnij, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne. Upewnij się, że rozumieją, że nie powinni mówić o swoich przeszłych grzechach).

Mosjasz 27:32–37

Alma Młodszy i synowie Mosjasza podróżują po kraju i naprawiają szkody, których dokonali oraz wzmacniają Kościół

Wyjaśnij, że prawdziwa pokuta wiąże się ze zmianą serca, a nie tylko z determinacją zaprzestania czynienia zła. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 27:32–37. Poproś uczniów o wyszukanie, co zrobili Alma i synowie Mosjasza, a co wykraczało ponad samo naprawienie wyrządzonych przez nich krzywd.

  • Co przemawia za tym, że Alma i synowie Mosjasza doświadczyli prawdziwej przemiany?

  • Czego możemy się nauczyć z ich przykładu?

Przykładowe odpowiedzi uczniów:

Nawet osoby, które buntują się przeciw Panu i Jego naukom mogą uzyskać przebaczenie.

Prawdziwa pokuta oznacza, że osoba, która jej dokonuje, musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby naprawić wyrządzone krzywdy. (Możesz wyjaśnić, że czasami używamy słowa rekompensata w odniesieniu do czynów związanych z naprawieniem wyrządzonych krzywd i poprawieniem nieroztropnych decyzji).

Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy ulec zmianie i przejść w stan prawości.

Na zakończenie złóż świadectwo, że zapis dziejów Almy i synów Mosjasza jest przykładem mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, która nas zmienia. Zaświadcz, że Zbawiciel pragnie wybaczyć wszystkim, którzy — podobnie jak ci młodzi mężczyźni — wykażą się wiarą w Niego i będą dążyć do tego, aby za Nim podążać.

Komentarz i tło historyczne

Mosjasz 27:25 Narodzić się ponownie

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów omówił proces ponownych narodzin:

„Rozpoczynamy proces ponownych narodzin poprzez wykazywanie się wiarą w Chrystusa, odpokutowanie za nasze grzechy i przyjęcie chrztu poprzez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów z rąk tego, który ma upoważnienie kapłańskie.

[…] A kiedy wychodzimy z wód chrztu, nasze dusze potrzebują ciągłego zanurzania oraz nasycania się prawdą i światłem ewangelii Zbawiciela. Doraźne i płytkie zamoczenie w doktrynie Chrystusa oraz częściowe uczestniczenie w Jego przywróconym Kościele nie może wytworzyć duchowej przemiany, która umożliwia nam wkroczenie w nowe życie. Potrzebna jest raczej wierność przymierzom, trwałość zaangażowania oraz ofiarowanie Bogu całej duszy, jeśli mamy otrzymać błogosławieństwa wieczności […].

Całkowite zanurzenie i nasycenie ewangelią Zbawiciela to konieczne etapy w procesie ponownych narodzin” („Musicie się na nowo narodzić”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 21).

Starszy Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów, wyjaśnił:

„Rodzimy się ponownie, gdy umieramy dla nieprawych rzeczy oraz kiedy żyjemy zgodnie z Duchem. Nie dzieje się to jednak w mgnieniu oka czy nagle. Ponowne narodziny to stopniowy proces. Wyjątkiem jest kilka odosobnionych przykładów, które są tak cudowne, że zapisano je w pismach świętych. Jeśli chodzi o większość członków Kościoła, to ponowne narodzenie następuje krok po kroku i rodzimy się na nowo, gdy jest nam dodawane światło i wiedza, gdy mamy coraz więcej prawych pragnień i gdy przestrzegamy przykazań […].

Jako członkowie Kościoła, jeśli obieramy kierunek prowadzący do życia wiecznego, jeśli rozpoczynamy proces ponownego duchowego narodzenia i podążamy we właściwym kierunku, jeśli obieramy kierunek prowadzący do uświęcenia duszy i krok po kroku podążamy w tym kierunku; jeśli obieramy kierunek stawania się doskonałymi i krok po kroku, etap za etapem udoskonalamy nasze dusze, pokonując świat, wtedy mamy gwarancję — i nie ma co do tego żadnych wątpliwości — że otrzymamy życie wieczne. Nawet jeśli dopiero w przyszłości czekają nas ponowne duchowe narodziny, doskonałość i pełnia uświęcenia, jeśli obierzemy kierunek i będziemy podążać tym kursem podczas życia doczesnego najlepiej, jak tylko możemy, to gdy zakończymy to życie, nadal będziemy podążać dokładnie w tym samym kierunku” („Jesus Christ and Him Crucified”, Brigham Young University 1976 Speeches, 5 września 1976 r., str. 5–6, speeches.byu.edu).

Drukuj