Lekcja 19
1 Nefi 18
Wprowadzenie
Postępując według wskazówek Pana, Nefi wraz z pozostałymi ukończył budowę statku i wyruszył ku ziemi obiecanej. Podczas podróży Laman, Lemuel, synowie Ismaela i ich żony ponownie zbuntowali się przeciwko Panu. Kiedy Nefi ostro ich zganił, Laman i Lemuel związali go sznurem. W wyniku ich postępku Liahona przestała działać i nie byli oni w stanie określić, jaki obrać kurs. Kiedy ogromna burza zagrażała życiu osób znajdujących się na statku, odpokutowali i uwolnili Nefiego. Nefi modlił się o uciszenie burzy, a Pan ponownie pokierował ich podróżą ku ziemi obiecanej.
Propozycje dotyczące nauczania
1 Nefi 18:1–8
Rodzina Lehiego przygotowuje się do wypłynięcia ku ziemi obiecanej
Zapisz na tablicy moc Pana oraz moje wysiłki. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad jakimś problemem, z jakim się zmagają. Poproś, aby wybrali, która z opcji (moc Pana czy moje wysiłki) będzie bardziej skuteczna w rozwiązaniu tego problemu i niech powiedzą, dlaczego tak uważają. Po krótkiej dyskusji poproś uczniów, aby poszukali we fragmencie: 1 Nefi 18, w jaki sposób przykład Nefiego może pomóc im zmierzyć się z własnymi wyzwaniami.
Pokaż ilustrację „Lehi i jego lud przybywają do ziemi obiecanej” (62045; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 71).
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 18:1–8. Poproś ich, aby odszukali, (1) co zrobili Nefi i jego rodzina, aby przygotować się do podróży do ziemi obiecanej i (2) co zrobił Pan, aby im pomóc.
-
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, że Nefi otrzymywał objawienia „od czasu do czasu”?
-
Jakie powiązanie pomiędzy działaniami Nefiego a pomocą otrzymywaną od Pana dostrzegacie we fragmencie: 1 Nefi 18:2–3?
-
W jaki sposób zarówno przewodnictwo Pana, jak i własne wysiłki Nefiego były niezbędne do ukończenia statku i wyruszenia w podróż do ziemi obiecanej?
Poproś uczniów, aby podsumowali kilka zasad, jakich uczymy się na przykładzie Nefiego. Kiedy uczniowie mieli szansę znaleźć prawdy, których się nauczyli, zapisz na tablicy następującą zasadę: W celu osiągnięcia tego, co nakazuje Pan, musimy starać się uzyskać Jego pomoc oraz włożyć w to własny wysiłek.
-
W jakiej sytuacji otrzymaliście wskazówkę lub wytyczne od Pana, lecz musieliście też włożyć własny wysiłek w to, by wykonać to, co nakazał?
Poproś uczniów, aby zapisali odpowiedzi na powyższe pytanie w swoich dziennikach do studiowania pism świętych lub zeszytach lekcyjnych.
Zwróć uwagę, że wszyscy potrzebujemy pomocy Boga, aby przestrzegać Jego przykazań i postępować zgodnie z normami ewangelii zawartymi w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży. (Możesz przejrzeć przed lekcją egzemplarz broszury Dla wzmocnienia młodzieży). Zachęć uczniów, aby znaleźli przykazanie lub normę ewangelii, do której przestrzegania w szczególny sposób potrzebują pomocy Boga. Daj im czas na zapisanie w swoich dziennikach do studiowania pism świętych: (1) co mogą zrobić, aby starać się uzyskać pomoc Pana w jej przestrzeganiu oraz (2) jaki osobisty wysiłek muszą włożyć, aby jej przestrzegać.
1 Nefi 18:9–25
Laman i Lemuel przewodzą buntowi, który uniemożliwia kontynuowanie podróży do ziemi obiecanej
Zadaj następujące pytanie:
-
Jak myślicie, z jakich powodów doświadczamy trudności?
Po krótkiej dyskusji poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego L. Whitneya Claytona, Siedemdziesiątego. Poproś klasę, aby posłuchała, jakie trzy powody doświadczania przez nas trudności podał Starszy Clayton:
„Mówiąc ogólnie, nasze brzemiona pochodzą z trzech źródeł. [1] Niektóre ciężary są po prostu wynikiem warunków panujących na świecie, w jakim żyjemy. Choroby, niepełnosprawność fizyczna i huragany czy trzęsienia ziemi przydarzają się od czasu do czasu nie z naszej winy. […]
[2] Inne brzemiona są na nas nakładane w wyniku niewłaściwego postępowania innych ludzi. Znęcanie się i uzależnienia mogą sprawić, że nasze domy będą wszystkim, tylko nie niebem na ziemi dla niewinnych członków rodziny. Grzech, niewłaściwe tradycje, represje i przestępstwa pozostawiają na ścieżce życia wiele uciemiężonych ofiar. […]
[3] Nasze własne błędy i wady przysparzają nam wielu problemów i mogą nakładać ciężkie brzemiona na nasze barki. Największe brzemiona, jakich sobie przysparzamy, to brzemiona grzechu” („By wasze brzemiona stały się lekkie”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 12–13).
Zapisz na tablicy: (1) warunki panujące na świecie, (2) niewłaściwe zachowanie innych oraz (3) nasze własne błędy i wady.
Wyjaśnij, że po tym, jak rodzina Lehiego wyruszyła w podróż morską, Laman, Lemuel i inne osoby dokonali niewłaściwych wyborów, w wyniku których trudności dotknęły wszystkich ludzi na statku. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 18:9. Zachęć uczniów, aby podnieśli ręce, kiedy usłyszą, że ktoś w czytanej historii dokonał złego wyboru.
-
Jakich złych wyborów dokonali Laman, Lemuel, synowie Ismaela i ich żony? Dlaczego były one złe?
Pomóż uczniom zrozumieć, że nie ma nic niewłaściwego w tańcu, słuchaniu muzyki czy zabawie, ale te wersety wskazują, że Laman, Lemuel i inne osoby robili to „zuchwale” (1 Nefi 18:9). Wyjaśnij, że w tym kontekście słowo zuchwale odnosi się do bycia wulgarnym czy ordynarnym. Przeciwnik może wykorzystać taniec, muzykę oraz sposób, w jaki się wyrażamy, do zdemoralizowania naszych serc i umysłów, co może doprowadzić do tego, że stracimy towarzystwo Ducha Świętego.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 18:10.
-
Według wersetu: 1 Nefi 18:10, czego obawiał się Nefi, że może się wydarzyć, jeśli buntownicy nie odpokutują?
-
Co zrobił Nefi, aby spróbować im pomóc?
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, jak by zareagowali, gdyby członek ich rodziny lub przywódca Kościoła poprosił ich, by zmienili muzykę, jakiej słuchają, lub sposób, w jaki tańczą lub mówią. Zachęć ich, aby rozważyli, czy byliby chętni posłuchać ich rady i zmienić to, o co ich poproszono.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 18:11.
-
W jaki sposób zareagowali Laman i Lemuel na radę Nefiego według fragmentu: 1 Nefi 18:10–11?
-
Dlaczego Pan pozwolił na to, by Laman i Lemuel związali Nefiego?
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 1 Nefi 18:12–14, 17–19. Poproś uczniów, aby poszukali słów i wyrażeń, które pokazują konsekwencje zachowania Lamana i Lemuela. Poproś uczniów, aby poszukali zasad ewangelii, kiedy będą uczyć się z tej opowieści. Jedną z odpowiedzi może być to, że grzech prowadzi do tego, że sami cierpimy, a czasami cierpią też inni. Aby pomóc uczniom w zastosowaniu tej zasady, możesz zadać pytania typu:
-
W jaki sposób buntownicze działania kilku osób wpłynęły na całą grupę?
-
W jaki sposób niemądre czy buntownicze wybory przeszkadzają w otrzymaniu objawienia?
Zastanów się nad przeczytaniem w ramach tej dyskusji poniższej wypowiedzi Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Obserwowaliśmy w Kościele pewne wzorce okazywania szacunku i jego braku. Choć wielu zasługuje na szczerą pochwałę, płyniemy z prądem. Mamy powód do sporych zmartwień.
W świecie ciągle wzmaga się hałas. Ubrania, uczesanie i zachowanie stają się coraz bardziej rozluźnione, niechlujne i nieporządne. Chrapliwa muzyka […] z obscenicznymi tekstami ryczy przez wzmacniacze. […] Różne odmiany tych rzeczy zyskują powszechną aprobatę wśród naszej młodzieży. […]
Ten trend pogoni za większym hałasem, mocniejszymi wrażeniami, większą niezgodą, mniejszymi ograniczeniami, mniejszą godnością i mniejszym przejmowaniem się dobrym wychowaniem nie jest ani przypadkowy, ani niewinny, ani nieszkodliwy.
Pierwszym rozkazem dowódcy, który planuje inwazję, jest zagłuszenie kanałów komunikacyjnych wśród tych, których zamierza podbić.
Brak pokory służy celom przeciwnika, ponieważ blokuje delikatne kanały objawienia zarówno w umyśle, jak i w duchu” („Reverence Invites Revelation”, Ensign, listopad 1991, str. 22).
-
Jak może wpłynąć na waszą rodzinę wasz bunt i nieposłuszeństwo? Jak może to wpłynąć na przyjaciół? Jak może wpłynąć na waszą klasę czy kworum?
Wróć do trzech źródeł pochodzenia trudności, które są wypisane na tablicy. Wyjaśnij, że reszta tego rozdziału może pomóc nam dowiedzieć się, w jaki sposób powinniśmy reagować na trudności bez względu na to, czy wynikają one z naszych decyzji czy decyzji innych osób. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: 1 Nefi 18:15–16, 20–23. Zachęć ich, aby poszukali prawd, które można zastosować w obu sytuacjach. Niech własnymi słowami podzielą się tym, czego się dowiedzieli. Ich odpowiedzi mogą być następujące:
-
Możemy zwrócić się o pomoc do Boga i pozostać wiernymi podczas prób.
-
Modlitwa może pomóc nam znaleźć spokój podczas naszych prób.
Kiedy uczniowie dzielą się swoimi pomysłami, upewnij się, że podkreślono prawość Nefiego w czasie prób. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższego świadectwa Starszego L. Whitneya Claytona. Niech klasa dowie się, co Starszy Clayton radzi nam robić, kiedy zmagamy się z próbami:
„Bez względu na to, jakie brzemiona na nas w życiu spadają w wyniku warunków naturalnych, niewłaściwego zachowania innych czy naszych własnych błędów i wad, wszyscy jesteśmy dziećmi kochającego Ojca Niebieskiego, który przysłał nas na ziemię, byśmy — zgodnie z Jego wiecznym planem — mogli wzrastać i czynić postępy. Nasze niepowtarzalne osobiste doświadczenia mogą pomóc nam przygotować się do powrotu do Niego. […] Musimy robić wszystko, co w naszej mocy, aby znosić nasze brzemiona ‘dobrze’ [zob. NiP 121:7–8]. […]
[…] Wiem, że gdy przestrzegamy przykazań i zachowujemy przymierza zawarte z Bogiem, On pomaga nam nieść nasze brzemiona. Wzmacnia nas. Kiedy pokutujemy, wybacza nam grzechy i błogosławi nas spokojem sumienia i radością” („By wasze brzemiona stały się lekkie”, str. 13–14).
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad jedną z prawd, jakie poznali podczas tej lekcji.
-
Kiedy zauważyliście realność tej prawdy we własnym życiu lub życiu osoby, którą znacie?
Możesz dodać własne świadectwo, że Bóg może pomagać nam podczas prób, kiedy jesteśmy wierni, kiedy dokonujemy pokuty i zwracamy się do Niego.
Na zakończenie przypomnij uczniom, że pomimo trudności, z jakimi spotkali się Nefi i jego rodzina, ostatecznie dotarli oni do ziemi obiecanej. Złóż świadectwo, że kiedy zabiegamy o wskazówki od Pana i pilnie pracujemy, aby się do nich stosować, my też możemy pomyślnie ukończyć podróż, w jaką nas wysłał na ziemię, abyśmy zdobyli doświadczenie.