1 Nefi 19

Wprowadzenie

W rozdziale tym Nefi wyjaśnił, że niektórzy ludzie nie będą szanować Boga Izraela, Jezusa Chrystusa. Mówiąc w przenośni, podepczą własnymi stopami Jezusa Chrystusa, mając Go za nic i odmawiając postępowania wedle Jego rady. Nefi mówił też o naukach starożytnych proroków, którzy przepowiedzieli, że osoby odpowiedzialne za biczowanie i ukrzyżowanie Zbawiciela, podobnie jak ich potomkowie, zostaną rozproszone i dotknięte nieszczęściem, jeśli nie zwrócą swych serc ku Panu. Wówczas Pan „wspomni […] obietnice, które dał ich ojcom” (zob. 1 Nefi 19:15). Nefi wyjaśnił, że napisał o tym, aby przekonać swój lud, by pamiętali o Panu i wierzyli w Niego. Nauczał ich też, aby odnosili do siebie pisma święte, co miało im pomóc zachować wiarę w Pana.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 19:1–19

Nefi zapisuje proroctwa o Jezusie Chrystusie, aby pomóc ludowi pamiętać o ich Odkupicielu

Podnieś do góry egzemplarz Księgi Mormona. Podsumuj wersety: 1 Nefi 19:1–4, wyjaśniając, że Nefiemu nakazano, by przygotował dwa zestawy płyt — jeden miał opisywać historię religijną, a drugi historię świecką jego ludu. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 19:3, 5–6. Poproś resztę klasy, aby poszukała, co Nefi powiedział o „świętych” sprawach.

Jaki powód prowadzenia kroniki świętych spraw podał Nefi?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 19:7. Zanim to zrobi, wyjaśnij, że w tym wersecie wyrażenie „Bóg Izraela” odnosi się do Jezusa Chrystusa. W wersecie tym występuje wyrażenie mieć kogoś za nic. ‘Mieć kogoś za nic’ oznacza traktować taką osobę, jako nic nie wartą, bezwartościową.

O czym zaczął pisać Nefi, kiedy wyjaśnił, że zamierza pisać jednie o świętych sprawach?
W jaki sposób, według wersetu: 1 Nefi 19:7, niektórzy ludzie depczą Zbawiciela swymi stopami lub „mają Go za nic”?
W jaki sposób odrzucanie Jego rad jest jak uważanie Go za nic lub deptanie Go?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 1 Nefi 19:8–10. Poproś klasę, aby poszukała, w jaki sposób ludzie traktowali Zbawiciela jako kogoś bezwartościowego podczas Jego ziemskiej służby. (Możesz zaproponować im zaznaczenie znalezionych słów i wyrażeń).

Po czym możemy poznać, że ludzie traktowali Zbawiciela jako kogoś bezwartościowego podczas Jego ziemskiej służby?
Jakie szczegóły w tym wersecie pokazują, że Zbawiciel nie ma nas „za nic”? (Uczniowie powinni zrozumieć, że Zbawiciel znosił wszystkie cierpienia, „z racji swego miłosierdzia i cierpliwości wobec ludzi”).
Jakie uczucia macie względem Zbawiciela, kiedy myślicie o tych wersetach?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: 1 Nefi 19:13−14, a reszta klasy niech poszuka, z jakich powodów ci, którzy ukrzyżują Zbawiciela (i ich potomkowie), będą — według słów proroka Zenosa — „nękani przez wszystkich ludzi”.

Z jakich powodów — wedle słów Zenosa — ci, którzy ukrzyżują Zbawiciela (i ich potomkowie), będą „nękani przez wszystkich ludzi”?

Zapisz na tablicy następujące stwierdzenie: Odwrócili się od Niego.

Jak myślicie, co to znaczy odwrócić się od Pana?

Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, powiedz klasie, że potrzebujesz kilkoro uczniów, którzy pomogą zilustrować, w jaki sposób to wyrażenie może odnosić się do nas w obecnych czasach. Poproś kilkoro uczniów, aby podeszli do tablicy. Poproś każdego z nich, aby zapisał przykład czegoś, co mogłoby wskazywać na to, że jakaś osoba odwróciła się od Pana. Następnie poproś, aby wyjaśnili, jakie mogą być konsekwencje odwrócenia się od Pana w danym przykładzie. (Na przykład, uczeń może napisać zaprzestanie studiowania pism świętych, a następnie wyjaśnić, że konsekwencją tego jest zmniejszenie możliwości otrzymywania objawień).

Kiedy kilkoro uczniów poda swoje wyjaśnienia, powiedz klasie, że bez względu na to, z jakiego powodu odwracamy się od Pana, możemy postanowić, że znowu zwrócimy się ku Niemu. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 19:14−17, szukając obietnic Pana dla tych, którzy zwrócą się na nowo ku Niemu.

Kiedy Pan rozprasza Izrael? (Kiedy lud odwraca się od Niego).
Kiedy Pan gromadzi Izrael? (Kiedy lud ponownie zwraca się do Niego).
Co mówi Pan na temat tego, co zrobi dla tych, którzy nie będą się już od Niego odwracać?
Jak myślicie, co to znaczy, że Pan będzie pamiętał o Swym ludzie i przymierzach, jakie zawarł z ich ojcami?

Pomóż uczniom zrozumieć, że Pan nie zapomniał o Swym ludzie. Żyli oni w taki sposób, że Bóg nie mógł przelewać na nich wszystkich błogosławieństw ewangelii. Kiedy ich potomkowie zwrócili się ku Panu, On obiecał, że będzie o nich pamiętać, zgromadzi ich w Swoim Kościele i przeleje na nich wszystkie błogosławieństwa ewangelii.

Co, waszym zdaniem, oznaczają dla was obietnice z wersetów 15–17? (Jedną z myśli, która może pojawić się podczas tej dyskusji, jest to, że kiedy zwracamy się ku Panu, On szanuje przymierza, jakie z Nim zawarliśmy).

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującymi pytaniami i zapisali odpowiedzi w swoich dziennikach lub zeszytach do studiowania. (Możesz zapisać te pytania na tablicy).

Jakiego rodzaju działania pokazują, że wy i wasze rodziny zwróciliście się ku Panu?
Kiedy takie działania pomogły wam lub waszej rodzinie w otrzymaniu błogosławieństw od Pana?

Zastanów się nad poproszeniem kilkorga uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami z resztą klasy. Przypomnij im, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne.

Wyjaśnij krótko, że Nefi spisywał swą kronikę dla wszystkich członków domu Izraela — włączając nas. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: 1 Nefi 19:18−19 i poproś klasę, aby określiła, do czego Nefi chciał nas przekonać. Złóż świadectwo, że kiedy pamiętamy o Panu i zwracamy się ku Niemu, On daje nam błogosławieństwa Swojej ewangelii.

1 Nefi 19:20–24

Nefi wyjaśnia, dlaczego wykorzystał starożytne pisma święte celem nauczania swego ludu

Przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła, zaczerpniętą z przemówienia skierowanego do nauczycieli religii Kościelnego Systemu Edukacji:

„Składam wam tę obietnicę dotyczącą czytania Księgi Mormona: wciągniecie się w jej treść, kiedy zrozumiecie, że Pan zawarł w niej Swoje przesłanie dla was. Wiedzieli o tym Nefi, Mormon i Moroni oraz ci, którzy zapisywali swoje przesłania skierowane do was. Mam nadzieję, że macie pewność, iż ta księga została napisana dla waszych uczniów. Są tam proste, bezpośrednie przesłania przeznaczone dla nich, które powiedzą im, jak się zmienić. O to właśnie chodzi w tej księdze. Jest to świadectwo o Panu Jezusie Chrystusie i Zadośćuczynieniu oraz o tym, jak ono może wpłynąć na ich życie. Ze względu na studiowanie tej księgi, doświadczycie w tym roku zmiany, która jest wynikiem mocy Zadośćuczynienia” („The Book of Mormon Will Change Your Life”, Ensign, luty 2004, str. 11).

W jaki sposób podczas studiowania Księgi Mormona pomaga wam myśl, że Nefi, Mormon i Moroni zawarli w niej przesłanie dla was?

Podziel się poniższą wypowiedzią Prezydenta Ezry Tafta Bensona:

„Księga Mormona została napisana dla nas, żyjących dzisiaj. Autorem tej księgi jest Bóg. Jest to kronika upadłego ludu, spisana przez natchnionych mężczyzn, aby była dla nas błogosławieństwem. Ci ludzie nigdy nie mieli tej księgi — była ona przeznaczona dla nas. Mormon, starożytny prorok, od którego imienia pochodzi nazwa księgi, streścił kroniki obejmujące całe stulecia. Bóg, który zna zakończenie już na początku, powiedział mu, co ma znajdować się w tym streszczeniu, gdyż będziemy tego potrzebować w naszych czasach” („The Book of Mormon Is the Word of God”, Ensign, styczeń 1988, str. 3).

„Jeśli widzieli nasze czasy i zdecydowali się zamieścić to, co będzie miało dla nas największą wartość, czyż to nie świadczy o tym, jak powinniśmy studiować Księgę Mormona? Ciągle powinniśmy zadawać sobie pytanie: ‘Dlaczego Pan natchnął Mormona (Moroniego lub Almę), by zamieścili dane słowa w swoich zapisach? Czego mogę się z nich nauczyć, co pomoże mi żyć w tych czasach?’” („The Book of Mormon — Keystone of Our Religion”, Ensign, listopad 1986, str. 6).

Poproś klasę, aby po cichu przeczytała fragment: 1 Nefi 19:22−23, szukając opisów Nefiego na temat tego, jak pomógł swoim braciom samodzielnie odnajdować w pismach świętych przesłania.

Jakiego rezultatu oczekiwał Nefi po odnoszeniu pism świętych do siebie i swego ludu?
Co oznacza słowo korzyść? (Pożytek, dodatek, coś cennego).

Przygotuj na kartkach dla uczniów następującą tabelkę lub narysuj ją na tablicy, a uczniowie niech ją przerysują do swoich dzienników do studiowania pism świętych.

Odnoszenie pism świętych do siebie		Stosowanie prawd z pism świętych
Jaką sytuację lub jakie warunki opisano we fragmencie pism świętych?	Pod jakim względem ta sytuacja jest podobna do sytuacji w moim życiu lub otaczającym mnie świecie?	Jakiej prawdy czy przesłania naucza ten fragment?	W jaki sposób mogę postępować w mojej sytuacji zgodnie z tą prawdą czy przesłaniem?

Pokaż tabelę, wyjaśniając, że słowo odnosić oznacza tu porównywać. Odnoszenie pism świętych do siebie oznacza, że porównujemy okoliczności opisane w pismach świętych z sytuacją panującą w naszym życiu lub otaczającym nas świecie. Dostrzeżenie podobieństw pomiędzy warunkami opisanymi w pismach świętych i sytuacją we własnym życiu przygotowuje nas do znalezienia i zastosowania zawartych tam prawd. Te same prawdy, które stosowały się do ludzi, o których czytamy w pismach świętych, mogą stosować się do nas, kiedy znajdujemy się w podobnych okolicznościach.

Aby pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób odnoszenie pism świętych do siebie prowadzi do stosowania prawd, poproś ich o uzupełnienie tabelki, kiedy będziecie wspólnie omawiać pierwszy fragment do opanowania z Księgi Mormona: 1 Nefi 3:7. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 3:7.

W jakich okolicznościach Nefi wypowiedział te słowa? (Prorok Lehi — jego ojciec — poprosił go, aby powrócił do Jerozolimy, aby zdobyć mosiężne płyty. Jego bracia narzekali na trudność wykonania tego zadania).
W jaki sposób okoliczności, w jakich znalazł się Nefi, podobne są do tych, w jakich wy się znajdujecie? Kiedy Pan oczekiwał od was dokonania czegoś trudnego?
Jaka prawda pomogła Nefiemu w tej sytuacji? (Nefi wiedział, że kiedy Pan daje przykazanie Swoim dzieciom, umożliwia im wykonanie tego, co nakazuje).
Co możecie zrobić, aby postępować zgodnie z tą prawdą w sytuacji, w jakiej się teraz znajdujecie?

Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się tym, jak odnoszą do siebie fragment: 1 Nefi 3:7 i jak mogą go stosować w swoim życiu. (Przypomnij, że nie muszą dzielić się informacjami, które są zbyt osobiste lub prywatne).

Na zakończenie lekcji ponownie podnieś do góry Księgę Mormona. Przypomnij uczniom, że Nefi uważał zapisy o Zbawicielu za święte i bardzo wartościowe dla niego i innych. Zachęć uczniów, aby studiowali pisma święte i szukali przesłań, jakie Pan i Jego prorocy zawarli tam dla nich. Złóż świadectwo, że kiedy będziemy odnosić pisma święte do siebie, będziemy się uczyć i czerpać z nich korzyści.

Zachęć uczniów, aby sami studiowali pisma święte i odnajdowali fragmenty, które mogą odnieść do siebie. Mogą spróbować wprowadzać swoje imię do niektórych wersetów i czytać je tak, jakby Pan lub Jego prorocy mówili bezpośrednio do nich. Na przykład, mogą przeczytać pierwszą część wersetu: 2 Nefi 31:20 w następujący sposób: „[Potrzebujesz] więc [wstaw swoje imię] dążyć naprzód, mając nieugiętą wiarę w Chrystusa”.

Możesz przygotować puste tabelki, aby uczniowie uzupełnili je w domu. Poproś ich, aby na następną lekcję przyszli przygotowani na podzielenie się tym, w jaki sposób odnosili pisma święte do siebie i w jaki sposób skorzystali z tego doświadczenia.

Komentarz i tło historyczne

1 Nefi 19:10–16. Zenok, Neum i Zenos

Nefi cytował zapisy Zenoka, Neuma i Zenosa. Byli to prorocy czasów Starego Testamentu, których proroctwa o Jezusie Chrystusie zostały zapisane na mosiężnych płytach. Wiemy zatem, że żyli przed 600. r. p.n.e. Mówili o życiu i służbie Mesjasza oraz o przeznaczeniu domu Izraela (zob. także Helaman 8:19–20). Bez Księgi Mormona nie wiedzielibyśmy nic o tych trzech prorokach ani o ich świadectwie o Jezusie Chrystusie.