Biblioteka
Lekcja 21: 1 Nefi 20–22

Lekcja 21

1 Nefi 20–22

Wprowadzenie

Kiedy Nefi nauczał członków swojej rodziny, czytał z mosiężnych płyt, koncentrując się na proroctwach Izajasza na temat rozproszenia i zgromadzenia Izraela. Następnie odpowiadał na pytania braci dotyczące tych proroctw. Wyjaśnił, że odnoszą się one bezpośrednio do ich rodziny. Powtarzając słowa Izajasza, Nefi świadczył, że Pan zgromadzi Swój lud przymierza, że nawet kiedy ludzie nie żyli zgodnie z przymierzami, Pan nadal ich kochał i zachęcał, aby odpokutowali i powrócili do Niego.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 20

Pan upomina Swój lud i zachęca, aby powrócił do Niego

Obraz
Izajasz pisze o narodzinach Chrystusa

Pokaż uczniom ilustrację „Izajasz pisze o narodzinach Chrystusa” (62339; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 22). Wyjaśnij, że ta ilustracja przedstawia proroka Izajasza spisującego proroctwo o narodzinach Jezusa Chrystusa. Zapytaj, ile osób z klasy słyszało o Izajaszu.

Wyjaśnij, że Izajasz był prorokiem, który mieszkał w Jerozolimie i prorokował pomiędzy 740 a 701 r. p.n.e., niedługo przed udaniem się Lehiego i jego rodziny w podróż do ziemi obiecanej. Nefi lubował się w słowach Izajasza i wykorzystywał jego proroctwa do nauczania swojej rodziny (zob. 1 Nefi 19:23; 2 Nefi 25:5). Jako że słowa Izajasza są pełne poezji i symboli, ludzie czasem uważają jego zapisy za trudne do zrozumienia. Możemy jednak otrzymać błogosławieństwa, kiedy studiujemy jego słowa i staramy się je zrozumieć.

Wyjaśnij, że kiedy Nefi nauczał swoją rodzinę, czytał nieco ze słów Izajasza, które znajdowały się na mosiężnych płytach. Uczynił to, by „bardziej przekonać ich do wiary w Pana, ich Odkupiciela” (1 Nefi 19:23; zob. także werset 24).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 20:1–2. Zanim to zrobi, wyjaśnij, że w tym fragmencie Izajasz mówi do osób ochrzczonych, które nie były wierne swoim przymierzom. Możesz wyjaśnić wyrażenie „dom Izraela” w następujący sposób: Stary Testament zawiera historię o Jakubie, który był synem Izaaka i wnukiem Abrahama. Pan nadał Jakubowi imię Izrael (zob. I Ks. Mojżeszowa 32:28). Termin „dom Izraela” odnosi się do potomków Jakuba i ludu przymierza z Panem (zob. Bible Dictionary, „Israel” i „Israel, Kingdom of”).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 20:3–4, 8. Poproś, aby poszukali słów i wyrażeń, które pokazują, że dom Izraela nie był wierny Panu. Zachęć uczniów, aby podzielili się owocem swoich przemyśleń.

Pokaż kawałek metalu, który trudno zgiąć. Zapytaj uczniów, co ich zdaniem oznacza stwierdzenie, że czyjś kark jest „drągiem z żelaza” (1 Nefi 20:4). Tak jak niełatwo jest zgiąć żelazo, tak i dumna osoba nie zgina karku, by okazać pokorę. Wyrażenie „drąg z żelaza” wskazuje, że wielu ludzi w domu Izraela było przepełnionych dumą.

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos fragment: 1 Nefi 20:22.

  • Dlaczego, waszym zdaniem, niegodziwi nie zaznają pokoju?

Przypomnij uczniom, że kiedy Nefi przedstawił proroctwo Izajasza, zachęcał swoich braci: „Porównujcie je do siebie” (1 Nefi 19:24).

  • Pod jakimi względami niektórzy członkowie rodziny Nefiego byli podobni do ludzi, których Izajasz wzywał do pokuty?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 20:14, 16, 20.

  • Co Pan chciał, aby Jego lud przymierza czynił i mówił? (Być może będziesz musiał wyjaśnić, że opuszczenie Babilonu i Chaldejczyków symbolizuje pozostawienie za sobą tego, co jest ze świata i przyjście do Pana).

Poproś uczniów, aby podzielili się przykładami tego, jak ludzie przychodzą do Pana i zostawiają za sobą to, co jest ze świata. Niech uczniowie przestudiują fragment: 1 Nefi 20:18, szukając błogosławieństw, jakie Pan daje tym, którzy przychodzą do Niego i zważają na Jego przykazania.

  • Pod jakim względem pokój może być jak rzeka? Pod jakim względem prawość podobna jest do fal morza?

Poproś kilkoro uczniów, aby podsumowali prawdy, jakie poznali w rozdziale: 1 Nefi 20. Choć mogą inaczej to wyrazić, upewnij się, iż rozumieją, że Pan zachęca tych, którzy byli nieposłuszni, aby odpokutowali i powrócili do Niego.

Niech jeden z uczniów przeczyta poniższą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła. Poproś uczniów, aby zastanowili się, jaki ma ona związek z rozdziałem: 1 Nefi 20.

„Szatan […] chce, abyśmy czuli, iż nie otrzymamy przebaczenia (zob. Objawienie 12:10). Szatan chce, abyśmy myśleli, że kiedy zgrzeszyliśmy, zostawiliśmy za sobą ‘punkt bezpiecznego powrotu’ — że jest za późno, by zmienić nasz kurs. […]

[…] Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest darem Boga dla Jego dzieci, by naprawili i przezwyciężyli konsekwencje grzechu. Bóg kocha wszystkie Swoje dzieci i nigdy nie przestanie ani ich kochać, ani mieć co do nich nadziei. […]

Chrystus przyszedł, by nas zbawić. Jeżeli obraliśmy zły kurs, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa da nam zapewnienie, że grzech nie jest punktem bez możliwości powrotu. Bezpieczny powrót jest możliwy, jeżeli postępujemy zgodnie z planem Boga. […]

[…] Zawsze jest punkt bezpiecznego powrotu; zawsze jest nadzieja” („Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 99, 101).

  • Pod jakim względem przesłanie Prezydenta Uchtdorfa jest podobne do przesłania Izajasza?

Złóż świadectwo, że Pan zachęca tych, którzy byli nieposłuszni, aby odpokutowali i powrócili do Niego. Zapewnij uczniów, że Pan kocha każdego z nas indywidualnie i zawsze zachęca nas do powrotu do Niego. Zachęć ich do rozważenia, co Pan chciałby, abyśmy za sobą pozostawili, byśmy mogli pełniej do Niego przystąpić.

1 Nefi 21:1–17

Izajasz prorokował, że Jezus Chrystus nie zapomni o Swoim ludzie przymierza

Podsumuj pokrótce fragment: 1 Nefi 21:1–13, zwracając uwagę uczniów na dwa pierwsze zdania ze streszczenia rozdziału: „Mesjasz będzie światłem dla ludzi innych narodów i uwolni więźniów” oraz „Izrael zostanie zgromadzony w ostatnich dniach”. Wyjaśnij, że w wersetach 1–13 słowa Pana są wyrazem miłości, jaką czuje On do Swego ludu — nawet do tych, którzy odeszli od Niego i o Nim zapomnieli.

Zapisz na tablicy Pan nas kocha i nigdy o nas nie zapomni. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 21:14.

  • Jak myślicie, dlaczego ludzie mają czasem wrażenie, że Pan o nich zapomniał?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 21:15–16. Następnie zadaj poniższe pytania lub kilka z nich:

  • Czego naucza Izajasz, porównując Zbawiciela do matki niemowlęcia?

  • Co sugeruje słowo wyryłem? (Możesz zwrócić uwagę, że zazwyczaj przychodzi nam na myśl wyrycie czegoś w kamieniu lub metalu, co pozostawi ślad na stałe).

  • Co dla was oznacza fakt, że zostaliście wyryci „na […] obu dłoniach” Zbawiciela?

  • Jakie doświadczenia pomogły wam przekonać się o tym, że Pan o was nie zapomniał?

Kiedy uczniowie będą zastanawiać się nad tymi pytaniami i słuchać swoich odpowiedzi, będą przygotowani na odczuwanie głosu Ducha Świętego, który będzie świadczył o Zbawicielu. Złóż świadectwo o miłości Zbawiciela. Przypomnij uczniom, że Nefi przytoczył proroctwa Izajasza, aby przekonać nas, byśmy uwierzyli w Odkupiciela i pomóc nam mieć nadzieję.

1 Nefi 21:18–26; 22:1–22

Nefi wyjaśnia proroctwo Izajasza na temat rozproszenia i zgromadzenia Izraela

Umieść kilka przedmiotów (jak np. filiżanki) na stole lub krześle. Powiedz uczniom, że te przedmioty symbolizują grupę ludzi. Wyjaśnij, że Nefi nauczał, iż Izrael zostanie rozproszony pośród wszystkich narodów, ponieważ jego mieszkańcy znieczulili swe serca przed Zbawicielem (zob. 1 Nefi 22:1–5). Kiedy będziesz mówić, rozmieszczaj przedmioty w różnych częściach klasy. Wyjaśnij, że dla Nefiego był to ważny temat. Jego rodzina była częścią rozproszenia. Uciekli z Jerozolimy — swojej ojczystej ziemi — z powodu niegodziwości ludzi zamieszkujących ten rejon.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 21:22–23 i 22:6–8. Zanim zaczną czytać, wyjaśnij, że fragment: 1 Nefi 21 zawiera proroctwo Izajasza mówiące o zgromadzeniu Izraela, a fragment: 1 Nefi 22 zawiera nauki Nefiego o proroctwie Izajasza.

  • Czym jest „cudowne dzieło” wspomniane we fragmencie: 1 Nefi 22:7–8? (Przywrócenie ewangelii).

  • W jaki sposób dzielenie się ewangelią jest jak noszenie innych ludzi na rękach i na barkach?

Aby pomóc uczniom zrozumieć rozproszenie i zgromadzenie Izraela, możesz przeczytać poniższą wypowiedź Starszego Bruce’a R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Dlaczego Izrael został rozproszony? Odpowiedź jest jasna, prosta — nie ma co do tego wątpliwości. Nasi przodkowie z plemienia Izraela zostali rozproszeni, ponieważ odrzucili ewangelię, sprofanowali kapłaństwo, porzucili kościół i odeszli z królestwa. […]

Co zatem wiąże się ze zgromadzeniem Izraela? Zgromadzenie Izraela polega na wierzeniu we wszystko, co Pan kiedyś dał Swojemu wybranemu w czasach starożytnych ludowi, akceptowaniu tego i życiu w harmonii z tym wszystkim. […] Wiąże się z tym wiara w ewangelię, przystąpienie do Kościoła i przyjście do królestwa. […] Może się z tym wiązać również przybycie do wyznaczonego miejsca czy ziemi oddawania czci” (A New Witness for the Articles of Faith [1985], str. 515).

Przeczytaj fragment: 1 Nefi 22:9–12. Wyjaśnij, że kiedy pisma święte mówią, że Pan „[obnaży swe ramię]”, oznacza to, że Pan okaże Swą moc.

  • Co mówi Nefi we fragmencie: 1 Nefi 22:11 na temat tego, co Pan uczyni w dniach ostatnich, aby ukazać Swą moc?

  • W jaki sposób zgromadzenie ludzi w Kościele wyprowadza ich z niewoli i ciemności?

Poproś uczniów, aby zebrali przedmioty rozłożone w klasie i przenieśli je w jedno miejsce. Wyjaśnij, że zgromadzenie może mieć wymiar tak duchowy, jak i fizyczny. Kiedy dzielimy się ewangelią z innymi ludźmi, a oni zostają chrzczeni i otrzymują dar Ducha Świętego, są zgromadzeni w Kościele Pana w sposób duchowy. Na początku istnienia Kościoła nowo nawróceni byli proszeni, aby gromadzili się fizycznie w jednym miejscu (na przykład w Kirtland w stanie Ohio, w Nauvoo w stanie Illinois oraz w Salt Lake City w stanie Utah). Dzisiejsi nawróceni są zachęcani do budowania Kościoła tam, gdzie się znajdują i gromadzenia się w miejscowych gminach, okręgach i palikach.

  • Jakie błogosławieństwa są udziałem tych, którzy są zgromadzeni przez Pana, zgodnie ze słowami fragmentu: 1 Nefi 22:25? Jak myślicie, co to znaczy być w „[jednym stadzie]”? (Możesz wyjaśnić, że stado to miejsce, w którym owcom zapewnia się ochronę). Jak myślicie, co to znaczy, że „znajdą one pokarm”?

Bóg prosi w naszych czasach, aby wszyscy członkowie Kościoła pomagali w gromadzeniu Jego „dzieci z czterech stron świata” (1 Nefi 22:25). Złóż świadectwo, że Pan obiecał przywrócić ewangelię i zgromadzić Izrael w dniach ostatnich.

  • Jak myślicie, co będą czuć osoby gromadzone (nawróceni) wobec tych, którzy je gromadzą (ci, którzy dzielą się z nimi ewangelią)?

  • Co możecie robić, by dzielić się z innymi ludźmi ewangelią Jezusa Chrystusa?

Przypomnij uczniom, że Nefi cytował Izajasza, aby pomóc członkom swojej rodziny mieć większą wiarę i pokładać większą nadzieję w Jezusie Chrystusie. Proroctwa Izajasza oraz świadectwo Nefiego mogą nam pomóc w ten sam sposób. Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus nie zapomina o nas i że czynnie stara się nas zgromadzić.Omówienie Księgi

Omówienie Księgi 1 Nefiego

Zarezerwuj trochę czasu na podsumowanie księgi 1 Nefiego, prosząc uczniów, aby przypomnieli sobie, czego do tej pory nauczyli się podczas zajęć seminarium oraz osobistego studiowania. Możesz zachęcić ich, aby przejrzeli podsumowania rozdziałów w księdze 1 Nefiego. Poproś ich, aby przygotowali się do podzielenia się czymś, do czego natchnęła ich ta księga lub co wzmocniło ich wiarę w Jezusa Chrystusa. Kiedy dasz im wystarczającą ilość czasu, poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami i uczuciami. Zastanów się nad opowiedzeniem o własnych doświadczeniach na temat tego, jak nauki z księgi 1 Nefiego pobłogosławiły twoje życie.

Komentarz i tło historyczne

1 Nefi 21:15–16. Jezus Chrystus nie zapomina

Starszy Jeffrey R. Holland Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się swym świadectwem na temat prawd zawartych we fragmencie: 1 Nefi 21:15–16:

„Te poetyckie ustępy są kolejnym przypomnieniem zbawczej roli Chrystusa, przypomnieniem o opiekuńczym, dającym odkupienie rodzicu dzieci Syjonu. On pociesza Swój lud i pokazuje miłosierdzie, kiedy ludzie cierpią — tak jak kochający ojciec czy matka pocieszają swoje dziecko — lecz, jak przypomina Nefi, cytując Izajasza, robi to o wiele lepiej, niż mogliby to uczynić jakikolwiek ziemski ojciec czy matka. Choć matka może zapomnieć o swym dziecku przy piersi (choć może to wydawać się niemożliwe), Chrystus nie zapomni o dzieciach, które odkupił czy o przymierzach, jakie z nimi zawarł dla zbawienia w Syjonie” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], str. 84).

1 Nefi 22:6–9. „Potężny naród” i cudowne dzieło”

Starszy Mark E. Petersen z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że we fragmencie: 1 Nefi 22:7 wyrażenie „potężny naród z ludzi innych narodów” to Stany Zjednoczone Ameryki (zob. „The Great Prologue” [przemówienie wygłoszone na Uniwersytecie Brighama Younga, 29 września 1974] str. 4, adres internetowy: speeches. byu, edu).

We fragmencie: 1 Nefi 22:8 Nefi mówi o dokonaniu „pośród ludzi innych narodów cudownego dzieła”, które będzie miało miejsce w dniach ostatnich. To wielkie dzieło obejmuje Przywrócenie ewangelii Jezusa Chrystusa oraz kluczy kapłańskich koniecznych do zaniesienia przymierzy Bożych do „[wszystkich plemion] ziemi” (1 Nefi 22:9).

Wydarzenia opisane we fragmencie: 1 Nefi 22:7 musiały poprzedzać te, które opisano we fragmencie: 1 Nefi 22:8–9. Na początku XIX wieku większość krajów na świecie wprowadziła religie państwowe. Ewangelia mogła zostać przywrócona jedynie w kraju, w którym istniała zagwarantowana prawem wolność religijna, którą można było praktykować. Pierwsza Poprawka Konstytucji Stanów Zjednoczonych zawiera proklamację o wolności religijnej. Ta poprawka wraz z innymi została ratyfikowana 15 grudnia 1791 roku, pozwalając tym samym na zakorzenienie się wolności religijnej we współczesnym świecie. Józef Smith urodził się w grudniu 1805 roku, zaledwie 14 lat po ratyfikowaniu tych poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

Drukuj