Biblioteka
Lekcja 9: 1 Nefi 5

Lekcja 9

1 Nefi 5

Wprowadzenie

Kiedy żona Lehiego, Saria, czekała na powrót synów z Jerozolimy, obawiała się, że zginęli, próbując odzyskać mosiężne płyty. Gdy bezpiecznie powrócili wraz z płytami, zdobyła silniejsze świadectwo o tym, że Bóg prowadzi i chroni jej rodzinę. Lehi zbadał mosiężne płyty i przekonał się, że mają one ogromną wartość dla jego rodziny. Podczas czytania napełniony został Duchem Świętym i prorokował, że pisma święte, jakie się na nich znajdowały, będą zachowane dla jego potomstwa.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 5:1–9

Synowie Lehiego bezpiecznie powracają do swej rodziny czekającej na pustyni

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 5:1–3. Poproś uczniów, aby poszukali powodów, dla których Saria zaczęła narzekać.

  • Na co narzekała Saria? (Przykładowe odpowiedzi to: że Lehi był wizjonerem, że wyprowadził swoją rodzinę z ziemi ich dziedzictwa, że podjął decyzje, które mogły doprowadzić do śmierci synów oraz że wyprowadził rodzinę na pustynię, gdzie poniosą śmierć).

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy narzekali kiedyś z jakiegoś powodu, mimo że nie mieli pełnego obrazu sytuacji.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 5:4–6. Poproś klasę, aby zwróciła uwagę na sposób, w jaki Lehi zareagował na narzekanie Sarii.

  • Co robi na tobie wrażenie w reakcji Lehiego na narzekania Sarii? (Możesz zwrócić uwagę na to, że Lehi odpowiedział świadectwem i wyraził pewność pokładaną w Panu, zamiast zareagować strachem czy zwątpieniem. Nie odpowiadał w gniewie ani nie okazał niecierpliwości).

  • Czego możemy nauczyć się z odpowiedzi Lehiego udzielonej Sarii?

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos fragment: 1 Nefi 5:7–9.

  • Co Saria zyskała dzięki temu doświadczeniu?

1 Nefi 5:10–22

Lehi bada mosiężne tablice

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy jest coś, dla zdobycia lub zachowania czego byliby gotowi poświęcić swe życie.

Poproś jednego z uczniów, aby podsumował fragment: 1 Nefi 3–4 i powiedział o poświęceniach, jakich dokonała rodzina Lehiego celem zdobycia mosiężnych płyt. (Nefi i jego bracia ryzykowali swe życie, poświęci bogactwa i udali się w długą podróż).

  • Jak myślicie, dlaczego konieczne było takie poświęcenie?

Wyjaśnij, że po tym, jak rodzina złożyła ofiary i podziękowała Panu, Lehi natychmiast zaczął czytać z płyt. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 1 Nefi 5:11–16. Poproś klasę, aby odnalazła, co Lehi odkrył na mosiężnych płytach. Możesz zapisać na tablicy ich odpowiedzi w formie krótkiej listy.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 5:10. Poproś, aby poszukali słowo, które opisuje Lehiego czytającego pisma święte. („Zbadał” je). Poproś uczniów, aby dobrali się w pary i omówili następujące pytanie:

  • Jaka jest różnica pomiędzy badaniem pism świętych a zwyczajnym ich czytaniem? (Możesz zachęcić uczniów, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach związanych z samodzielnym badaniem pism świętych).

Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Kiedy mówię ‘studiować’, to mam na myśli coś więcej niż tylko czytanie. Czasami dobrze jest przeczytać pismo święte w ciągu określonego czasu, by zrozumieć ogólne znaczenie jego przesłania, ale by nawrócić się, powinno wam bardziej zależeć na czasie, jaki spędzicie z pismami świętymi niż na ilości stron, jakie możecie wtedy przeczytać. Czasami widzę, jak czytacie kilka wersetów, po czym zatrzymujecie się, by rozmyślać, następnie uważnie czytacie te wersety ponownie, zastanawiacie się nad ich znaczeniem, modląc się o zrozumienie, zadając pytania w myśli, czekając na duchowe wskazówki i zapisując wrażenia oraz spostrzeżenia, które do was przychodzą — to wtedy więcej możecie zapamiętać i nauczyć się. Studiując w ten sposób, możecie w ciągu pół godziny przeczytać niewiele rozdziałów lub wersetów, ale w waszym sercu będzie miejsce na słowo Boga, a On przemówi do was. Pamiętacie opis Almy, jakie to jest uczucie: ‘Zaczyna powiększać moją duszę i rozjaśniać moje zrozumienie, i staje mi się drogie’ [Alma 32:28]” („Gdy się kiedyś nawrócisz”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 11–12).

Daj uczniom czas na zastanowienie się nad tym, w jaki sposób oni sami studiują pisma święte. Poproś, aby napisali w dzienniku do studiowania lub zeszycie lekcyjnym o skutecznych sposobach badania pism świętych. Kiedy już to zrobią, poproś, aby zastanowili się, jak mogą poprawić jakość swojego studiowania. Poproś, aby wybrali jeden sposób udoskonalenia swojego osobistego badania pism świętych. Zachęć ich, aby swój cel zapisali w dzienniku do studiowania. Możesz zasugerować uczniom, aby powiedzieli o swoim celu komuś (na przykład: tobie, rodzicom czy innemu uczniowi), kto będzie im o nim przypominał i zachęcał do jego realizacji.

Wyjaśnij, że Pan pobłogosławił Lehiego ze względu na jego badania pism świętych. Aby pomóc w odnalezieniu tych błogosławieństw, poproś o przeczytanie po cichu fragmentu: 1 Nefi 5:16–20.

  • W jaki sposób badanie pism świętych wpłynęło na Lehiego?

Podkreśl, że kiedy Lehi badał pisma święte, napełniony był Duchem Świętym i otrzymał objawienie „co do [swojego] potomstwa”. Zapewnij, że kiedy badamy pisma święte, możemy być napełnieni Duchem Świętym i otrzymać objawienie. Podobnie kiedy poświęcamy swój czas i energię na ich zgłębianie — tak jak czynił to Lehi — możemy być wzmocnieni w przestrzeganiu przykazań Bożych.

  • W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni dzięki badaniu pism świętych?

  • Kiedy czuliście Ducha Świętego podczas studiowania pism świętych?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi, w której Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów świadczy o błogosławieństwach badania pism świętych:

Starszy Robert D. Hales

„Gdy chcemy rozmawiać z Bogiem, modlimy się. A kiedy chcemy, żeby On przemówił do nas, badamy pisma święte, ponieważ Jego słowa są wymawiane przez Jego proroków. Wtedy nas uczy, w miarę jak słuchamy podszeptów Jego Świętego Ducha.

Jeżeli ostatnio nie słyszeliście Jego głosu przemawiającego do was, powróćcie do pism świętych, patrząc na nie z nowej perspektywy i jakbyście słyszeli te słowa po raz pierwszy. Są one naszą duchową liną ratunkową” („Pisma święte: Mocą Bożą ku zbawieniu każdego”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 26–27).

Poporoś uczniów, aby śledzli test w swoich pismach, gdy ty będziesz czytał na głos fragment: 1 Nefi 5:21–22. Podczas czytania połóż nacisk na następujące słowa: „Było to więc mądrością Pana, że mieliśmy je zabrać ze sobą w naszą podróż przez pustynię”.

  • Dlaczego mądre jest zabieranie pism świętych w podróż?

  • W jaki sposób możemy mieć ze sobą pisma święte?

Zwróć uwagę na to, że Lehi i jego rodzina zdobyli mosiężne płyty dzięki wielkiemu poświęceniu. Bez pism świętych podróż Lehiego i jego rodziny nie zakończyłaby się powodzeniem. Zachęć uczniów, aby mieli ze sobą pisma święte, kiedy podróżują przez życie doczesne.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad własnym studiowaniem pism świętych. Zastanów się, czy nie poprosić ucznia, który regularnie czyta pisma, by zachęcił do tego swoich rówieśników i złożył na ten temat świadectwo. Zachęć uczniów, aby wyrobili w sobie nawyk codziennego poświęcania czasu na badanie pism świętych.

Uwaga: Długość tej lekcji może pozwolić na przeprowadzenie ćwiczenia związanego z fragmentem pisma świętego do opanowania przypisanego do poprzedniej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

1 Nefi 5:10–22. Wartość pism świętych

Aby nauczyć, w jaki sposób możemy otrzymać przewodnictwo poprzez studiowanie pism świętych, Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów opowiedział o tym, jak Lehi badał mosiężne płyty:

„Kiedy Nefi i jego bracia powrócili [z Jerozolimy z mosiężnymi płytami], ich ojciec, Lehi, uradował się. Rozpoczął badanie pism świętych ‘od początku’ i ‘[przekonał] się, że miały one […] wielką wartość, bo dzięki nim [mogli] zachować przykazania Pana dla [swoich] dzieci’.

Istotnie, mosiężne płyty były zapisem przodków Lehiego, ich języka, genealogii, a co ważniejsze, były zapisem ewangelii nauczanej przez świętych proroków Boga. Kiedy Lehi badał te płyty, dowiedział się tego, co może poznać każdy z nas, studiując pisma święte:

• Kim jesteśmy.

• Kim możemy się stać.

• Proroctwa dla nas i dla naszych potomków.

• Przykazania, prawa, obrzędy i przymierza, zgodnie z którymi musimy żyć, by otrzymać życie wieczne.

• I w jaki sposób mamy żyć, by wytrwać do końca i powrócić do naszego Ojca Niebieskiego z honorem.

„Te prawdy są tak istotne, że Ojciec Niebieski dał zarówno Lehiemu, jak i Nefiemu wyraziste wizje, w których słowo Boże symbolizował żelazny pręt. Zarówno ojciec, jak i syn dowiedzieli się, że trzymanie się tego stałego, nieugiętego, całkowicie niezawodnego żelaznego pręta jest jedynym sposobem, by pozostać na prostej i wąskiej ścieżce prowadzącej do naszego Zbawiciela” („Pisma święte: Mocą Bożą ku zbawieniu każdego”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 25).

1 Nefi 5:18–19. Mosiężne płyty

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył o ważności zdobycia mosiężnych płyt przez rodzinę Lehiego:

„Nie sposób przecenić wartości Mosiężnych Płyt dla Nefitów. Dzięki nim mogli zachować język (1 Nefi 3:19), większość zdobyczy cywilizacyjnych oraz wiedzę religijną ludu, z którego się wywodzili(1 Nefi 22:30). Dla kontrastu — Mulekici, którzy zostali wyprowadzeni z Jerozolimy około 11 lat po opuszczeniu jej przez Lehiego i którzy nie mieli żadnego pisanego odpowiednika Mosiężnych Płyt, w niedługim czasie popadli w odstępstwo i niewiarę oraz utracili swój język, cywilizację i religię(Omni 14–18).

Od proroka do proroka, z pokolenia na pokolenie Mosiężne Płyty były przekazywane i zachowywane przez NefitówMosjasz 1:16; 28:20; 3 Nefi 1:2.) Pan obiecał, że pewnego dnia zostaną one ujawnione, nienaruszone przez czas, zachowujące swój pierwotny blask, a opowieści na nich zapisane ‘zostaną przekazane ludziom każdego narodu, pokolenia, języka i ludu’(Alma 37:3–5; 1 Nefi 5:18–19)”(Mormon Doctrine, 2. wyd. [1966], str. 103).