Lekcja 121: 3 Nefi 11:18–41

Lekcja 121

3 Nefi 11:18–41

Wprowadzenie

Po tym, jak Nefici podeszli i dotknęli ran Zbawiciela w Jego dłoniach, stopach i boku, Pan dał Nefiemu i innym mężczyznom moc chrzczenia i wypełniania innych obowiązków kapłańskich. Zbawiciel także ostrzegł lud, aby unikał sporów i obiecał, że ci, którzy żyją zgodnie z Jego naukami, odziedziczą królestwo Boga.

Propozycje dotyczące nauczania

3 Nefi 11:18–27

Jezus Chrystus daje Nefiemu i innym mężczyznom moc chrzczenia

Przed lekcją napisz na tablicy poniższe pytania: Kto może mnie ochrzcić? Jak wygląda obrzęd chrztu?

Jeśli któryś z nauczanych przez ciebie uczniów niedawno przystąpił do Kościoła, możesz rozpocząć tę lekcję od poproszenia go, aby podzielił się swoimi doświadczeniami związanymi z poznawaniem Kościoła. Zapytaj go, czy po tym, jak zdecydował się zostać ochrzczony, rozmyślał nad odpowiedziami na te dwa pytania zapisane na tablicy.

Możesz także rozpocząć tę lekcję od poproszenia uczniów, aby wyobrazili sobie, że jeden z ich przyjaciół niedawno zdecydował się przystąpić do Kościoła i zadał im te pytania. Spytaj uczniów, jak można by na nie odpowiedzieć. Możesz także poprosić dwóch uczniów, aby odegrali scenkę z użyciem tych pytań, w której przedstawią rozmowę członka Kościoła z przyjacielem.

Przypomnij uczniom, że podczas poprzedniej lekcji studiowali na temat ukazania się Jezusa Chrystusa Nefitom. Zbawiciel zachęcił ich, aby osobiście przekonali się o Jego Zmartwychwstaniu i boskości poprzez dotknięcie ran w Jego dłoniach, stopach i boku. Wyjaśnij, że zaraz po tym wydarzeniu Pan nauczał, że Jego doktryna polega na pokładaniu w Nim wiary, zostaniu ochrzczonym i przyjęciu Ducha Świętego.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 11:18–22. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają odpowiedzi na pytanie: Kto może mnie ochrzcić? Poproś jednego z uczniów o zapisywanie pod pytaniem odpowiedzi na tablicy. Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Chrzest musi być dokonany przez osobę, która posiada właściwe upoważnienie. (Jeśli ta odpowiedź nie została wymieniona, możesz dopisać ją do listy znajdującej się na tablicy).

Aby pomóc uczniom w bardziej dogłębnym zrozumieniu tej prawdy, możesz krótko wyjaśnić, że chrzest może być dokonany jedynie przez osobę, która została ustanowiona do urzędu kapłana w Kapłańskie Aarona (zob. NiP 20:46) lub przez osobę, której zostało nadane Kapłaństwo Melchizedeka (zob. NiP 20:38–39; 107:10–11). Dodatkowo osoba ta musi działać pod kierownictwem przywódcy kapłańskiego, który posiada klucze kapłańskie niezbędne do upoważnienia wykonania tego obrzędu (np. biskupa, prezydenta gminy lub prezydenta misji).

Jak myślicie, dlaczego Pan wymaga, aby obrzęd chrztu został wykonany przez upoważnionego do tego posiadacza kapłaństwa?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 11:23–27. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają odpowiedzi na pytanie: Jak wygląda obrzęd chrztu? Poproś jednego z uczniów o zapisywanie odpowiedzi na tablicy pod tym pytaniem.

Co się dzieje, jeśli słowa obrzędu chrztu zostały błędnie wypowiedziane lub chrzczona osoba nie została w pełni zanurzona w wodzie? (Obrzęd jest ponownie wykonany). Jakiej prawdy możemy się z tego nauczyć? (Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni rozpoznać następującą prawdę: Chrzest musi zostać dokonany w sposób ustanowiony przez Pana. Możesz zapisać to zdanie na tablicy).
Dlaczego ważne jest, aby chrzest został dokonany dokładnie tak, jak ustanowił to Pan?

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu, jak ważne są prawdy przedyskutowane we fragmencie 3 Nefi 11:18–27, możesz zadać niektóre z poniższych pytań:

Co czuliście, kiedy zostaliście ochrzczeni? Jakie ma dla was znaczenie to, że zostaliście ochrzczeni przez osobę, która posiada do tego właściwe upoważnienie i dokonała tego w sposób ustanowiony przez Pana?
Czy uczestniczyliście ostatnio w uroczystości chrztu? Co wtedy czuliście?

Jeśli którykolwiek z twoich uczniów został ustanowiony na urząd kapłana w Kapłaństwie Aarona, zapytaj go:

Jaki ma na ciebie wpływ świadomość tego, że posiadasz upoważnienie, aby chrzcić? (Możesz dowiedzieć się, czy którykolwiek z twoich uczniów miał przywilej, aby udzielić chrztu. Jeśli tak, to poproś go, aby podzielił się tym, co czuł i czego się nauczył z tego doświadczenia).

Możesz także podzielić się swoimi doświadczeniami i uczuciami związanymi ze świętym obrzędem chrztu.

3 Nefi 11:28–30

Jezus Chrystus ostrzega, że spieranie się pochodzi od diabła

Napisz na tablicy słowo spór.

Czym jest spór? (Kłótnia, konflikt, niezgoda).

Poproś uczniów, aby krótko wymienili w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania niektóre sytuacje lub czynności, które mogą być przedmiotem sporów. Po tym, jak uczniowie spędzili wystarczającą ilość czasu na wypisywaniu tych przykładów, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos fragment: 3 Nefi 11:28–30. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i wskażą na przyczyny sporów wśród Nefitów.

Co było przedmiotem sporów wśród Nefitów? (Obrzęd chrztu [zob. także 3 Nefi 11:22] i doktryna Chrystusa).
Zgodnie z wersetem: 3 Nefi 11:29, skąd pochodzi chęć spierania się? (Napisz na tablicy następującą prawdę: Duch spierania się nie pochodzi od Boga, ale od diabła. Możesz zachęcić uczniów, aby podkreślili tę prawdę w wersecie: 3 Nefi 11:29).
Jak myślicie, dlaczego ważne jest unikanie sporów, kiedy rozmawiamy o ewangelii z innymi osobami? Dlaczego kłótnie są złym sposobem na nauczanie ewangelii? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, że rozumieją, że kiedy kłócimy się lub spieramy z ludźmi na temat ewangelii, Duch Święty nie będzie z nami obecny, aby pomóc w nauczaniu lub świadczeniu o prawdzie w sercach osób, z którymi rozmawiamy).

Aby podkreślić jedną z ważniejszych konsekwencji sporów, napisz na tablicy następującą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta z Rady Prezydenta Kościoła. Możesz zachęcić uczniów, aby zapisali je w swoich pismach świętych obok wersetu: 3 Nefi 11:29. (Cytat pochodzi z przemówienia: „What I Want My Son to Know before He Leaves on His Mission”, Ensign, maj 1996, str. 41).

„Tam, gdzie ludzie spierają się ze sobą, Duch Pana odchodzi, bez względu na to, kto jest w błędzie” (Prezydent James E. Faust).

Czy kiedykolwiek czuliście, jak Duch Pana opuścił was z powodu sporu? Skąd wiedzieliście, że Duch was opuścił?

Zwróć uwagę na słowa Zbawiciela, które dotyczą spierania się w wersecie: 3 Nefi 11:30: „Moją nauką jest, aby zaprzestano takich rzeczy”.

W jaki sposób możemy „zaprzestać” sporów i kłótni? (Przykładowe odpowiedzi: Możemy starać się być osobami czyniącymi pokój [zob. 3 Nefi 12:9]. Możemy modlić się o mądrość i cierpliwość, aby zakończyć spory. Możemy starać się unikać sytuacji, w których będziemy kuszeni, aby spierać się z innymi ludźmi).
Kiedy czuliście się błogosławieni, gdyż podjęliście wysiłki, aby uniknąć lub zakończyć trwający spór?
Jak pamiętanie o naukach Zbawiciela z fragmentu: 3 Nefi 11:29–30 może pomóc wam w sytuacji, która albo jest, albo może być przedmiotem sporów?

Możesz podzielić się doświadczeniem, kiedy czułeś się błogosławiony ze względu na swoje wysiłki, aby uniknąć lub zakończyć trwający spór. Aby zachęcić uczniów do zastosowania tego, czego nauczyli się z fragmentu: 3 Nefi 11:28–30, poproś, aby odnieśli się do listy sytuacji lub czynności, które mogą być przedmiotem sporów. Poproś ich, aby postawili sobie cel (i zapisali go), który pomoże im w uniknięciu lub zakończeniu sporów, jeśli napotkają na sytuację lub czynność, którą wymienili na swojej liście.

3 Nefi 11:31–41

Jezus Chrystus głosi Swoją doktrynę

Aby przygotować uczniów do studiowania fragmentu: 3 Nefi 11:31–41, napisz na tablicy:

Poproś uczniów, aby pokrótce podzielili się ze swoimi kolegami z klasy czymś, co ostatnio zrobili i co przyniosło dobre konsekwencje. Poproś ich, aby wyjaśnili, jakie to były konsekwencje. Możesz ich także zachęcić do opowiedzenia o czymś, co zrobili lub widzieli, a co wywołało negatywne konsekwencje. (Zwróć im uwagę, aby nie dzielili się informacjami, które są nieodpowiednie lub zbyt osobiste).

Przeczytaj na głos fragment: 3 Nefi 11:31. Wyjaśnij, że ostatnie wersety rozdziału: 3 Nefi 11 stanowią oświadczenie złożone Nefitom przez Jezusa Chrystusa o Jego ewangelii. W tym rozdziale podane są także konsekwencje przyjęcia lub odrzucenia doktryny Zbawiciela.

Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: 3 Nefi 11:32–34; 3 Nefi 11:35–36; 3 Nefi 11:37–38; 3 Nefi 11:39–40. Podziel uczniów na pary i przydziel każdej z nich jeden z wymienionych fragmentów. Poproś ich, aby wskazali na działania i konsekwencje, o których nauczał Jezus Chrystus. (Możesz zasugerować, aby uczniowie porównali te nauki z czwartą Zasadą Wiary).

Po upłynięciu wyznaczonego czasu poproś kilku z nich, aby podzielili się działaniami i konsekwencjami, które odnaleźli w przydzielonych im wersetach. Poproś ich, aby zapisali swoje odpowiedzi na tablicy pod odpowiednim nagłówkiem: Działania lub Konsekwencje. Podczas gdy uczniowie dzielą się tym, co odnaleźli, zadaj im następujące pytania:

Pytanie dla par, którym przydzieliłeś fragment: 3 Nefi 11:32–34:

Jak Duch Święty może pomóc nam uwierzyć w Jezusa Chrystusa i Ojca Niebieskiego? (Duch Święty świadczy o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie). Kiedy Duch Święty złożył wam świadectwo o istnieniu i miłości Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa?

Pytanie dla par, którym przydzieliłeś fragment: 3 Nefi 11:35–36:

W oparciu o te wersety, jak wybór, aby wierzyć w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, przyczynia się do odczuwania wpływu Ducha Świętego w naszym życiu?

Pytanie dla par, którym wyznaczyłeś fragment: 3 Nefi 11:37–38:

Jakie podobieństwa możecie wskazać między wersetem: 3 Nefi 11:37 a 3 Nefi 11:38?
Jakimi dobrymi cechami odznacza się małe dziecko? Jak myślicie, dlaczego jest ważne, abyśmy „stali się jak małe dzieci”?

Pytanie dla par, którym wyznaczyłeś fragment: 3 Nefi 11:39–40:

Jak nauki Zbawiciela znajdujące się w tych wersetach, podkreślają ważność naszych wyborów, aby być posłusznym lub nieposłusznym Jego doktrynie?

Poproś uczniów o podsumowanie tego, co musimy zrobić, według nauk Jezusa Chrystusa, aby wejść do królestwa niebieskiego. Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni przedstawić następującą prawdę: Aby wejść do królestwa niebieskiego, musimy odpokutować, wierzyć w Jezusa Chrystusa, zostać ochrzczeni i otrzymać Ducha Świętego. Możesz zakończyć lekcję, dzieląc się świadectwem na temat tej prawdy. Zachęć uczniów, aby żyli zgodnie z tą doktryną Jezusa Chrystusa, dzięki czemu będą mogli odziedziczyć królestwo Boga. Możesz im także przypomnieć, aby pracowali nad osiągnięciem celów, dzięki którym będą mogli uniknąć lub zakończyć trwające kłótnie.

Komentarz i tło historyczne

3 Nefi 11:19–22. Jezus Chrystus udzielił Nefitom upoważnienia do dokonywania chrztów

Dlaczego prorok Nefi i inni mężczyźni musieli otrzymać upoważnienie do dokonywania chrztów, mimo że dokonywali tego obrzędu na długo przed wizytą Zbawiciela? Zastanów się nad następującą wypowiedzią Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Mimo że Nefici mieli upoważnienie, aby chrzcić w starożytnej dyspensacji Mojżesza, Chrystus poprosił do siebie Nefiego, aby mógł zatwierdzić to kapłańskie upoważnienie, dzięki czemu Nefi mógł chrzcić w nowej dyspensacji ewangelii oraz — być może — jednocześnie ustanowił go na apostoła. Następnie Pan wezwał kolejną grupę, aby podeszła do Niego, poinstruował wszystkich, jak mają chrzcić i napomniał, że nie powinno być między nimi więcej ‘sporów’ na temat tej ważnej doktryny” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], str. 259–260).

3 Nefi 11:28. Nie spierajcie się na temat punktów doktryny

Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, dlaczego jest ważne, aby Święci w Dniach Ostatnich unikali spierania się:

„Ponieważ moc tkwi w Duchu Pana, nigdy nie możemy kłócić się, kiedy rozmawiamy o naszym wyznaniu. Jak przekonał się prawie każdy misjonarz, kłótnia o doktryny przy pomocy Biblii oddala Ducha. Zbawiciel powiedział: ‘Ten, kto chce się spierać, nie jest ode Mnie’ (3 Nefi 11:29). Więcej żalu przysparza nie to, że Kościół jest oskarżany o niechrześcijańskość, lecz to, że członkowie Kościoła reagują na te oskarżenia w nie-Chrystusowy sposób! Niech nasze rozmowy z ludźmi zawsze będą naznaczone owocami Ducha — ‘miłością, radością, pokojem, cierpliwością, uprzejmością, dobrocią, wiernością, łagodnością [i] wstrzemięźliwością’ (List do Galacjan 5:22–23)” („Chrześcijańska odwaga: Cena bycia uczniem”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 73).

3 Nefi 11:33–34. Obrzęd chrztu jest konieczny

Prorok Józef Smith nauczał, że obrzęd chrztu jest konieczny do wstąpienia do królestwa Bożego.

„Chrzest jest znakiem dla Boga, aniołów i niebios, że wykonujemy wolę Bożą i nie ma żadnego innego sposobu pod niebem, który ustanowił Bóg dla człowieka, aby ten mógł do Niego przyjść, by być zbawionym i wejść do królestwa Bożego, jak tylko wiara w Jezusa Chrystusa, pokuta i chrzest dla odpuszczenia grzechów, a każdy inny sposób jest na próżno; wtedy macie obietnicę daru Ducha Świętego” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 91).