3 Nefi 29–30

Wprowadzenie

Kiedy Mormon zakończył zapis o wizycie Zbawiciela pośród Nefitów, wyjaśnił, że ujawnienie Księgi Mormona będzie znakiem wypełnienia przymierza przez Pana z domem Izraela. Ostrzegł także, że ci, którzy odrzucą dzieło Boga, będą za to przez Niego sądzeni. Na końcu zapisał zaproszenie Zbawiciela skierowane do wszystkich ludzi, aby odpokutowali i zostali zaliczeni do domu Izraela.

Propozycje dotyczące nauczania

3 Nefi 29

Mormon świadczy, że Pan wypełni Swoje przymierze z domem Izraela w dniach ostatnich

Narysuj przed lekcją poniższą tabelę na tablicy (lub wręcz jej kopię każdemu uczniowi):

Ludzie innych narodów	Dwa znaczenia: (1) potomkowie Jakuba (Izraela), proroka ze Starego Testamentu, z którym Pan zawarł przymierza oraz (2) prawdziwi wyznawcy Jezusa Chrystusa, którzy zawarli z Bogiem przymierza
Dom Izraela	Obietnica dana wiernym odnośnie do błogosławieństw ewangelii, upoważnienia kapłańskiego, wiecznych rodzin i ziemi dziedzictwa
Gardzić	Dwa znaczenia: (1) osoby nie wywodzące się z ludu Izraela lub nie będące pochodzenia żydowskiego, a także (2) osoby nie posiadające w swoim życiu ewangelii
Przymierze Pana z Izraelem	Wielki smutek i żal
Biada	Lekceważyć lub odrzucać z pogardą bądź obrazić

Rozpocznij zajęcia od poproszenia uczniów, aby połączyli słowa z lewej kolumny z poprawnymi definicjami zapisanymi w prawej kolumnie (odpowiedzi: 1-c, 2-a, 3-e, 4-b, 5-d). Upewnij się, że udzielając odpowiedzi, uczniowie rozumieją każdą z definicji. Możesz poprosić, aby wyjaśnili definicje własnymi słowami lub sformułowali zdania z wykorzystaniem słów z lewej kolumny. Wyjaśnij im, że dzięki tym definicjom będą mogli lepiej zrozumieć fragment: 3 Nefi 29–30.

Wyjaśnij, że po tym, jak Mormon opisał wizytę Zbawiciela pośród Nefitów, prorokował na temat wypełnienia się obietnic Pana w dniach ostatnich. Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek doświadczyli wypełnienia się boskiej obietnicy, czy to zapisanej w pismach świętych, danej przez proroka, otrzymanej od Ducha Świętego lub podczas błogosławieństwa kapłańskiego. Zachęć kilku uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami, ale przypomnij im, aby nie dzielili się zbyt osobistymi lub prywatnymi informacjami.

Jak myślicie, dlaczego niektórzy ludzie mogą wątpić w to, że Bóg dotrzyma Swoich obietnic?
Skąd macie pewność, że Bóg wypełni Swoje obietnice?

Napisz na tablicy słowa Gdy i wtedy. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 3 Nefi 29:1–3 i poszukali słów wymienionych na tablicy. Wytłumacz im, że słowa te wskażą na wydarzenie, które świadczy o tym, że Pan dotrzyma Swoich obietnic z domem Izraela w dniach ostatnich. (Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „pisma te” w wersecie: 3 Nefi 29:1 odnosi się do Księgi Mormona).

Jak podsumowalibyście proroctwo zapisane w tych wersetach? (Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Ujawnienie Księgi Mormona jest znakiem, że Pan wypełni Swoje przymierze i zgromadzi Izrael w dniach ostatnich. Możesz zachęcić uczniów, aby podkreślili tę prawdę w nagłówku rozdziału: 3 Nefi 29).

Poproś uczniów, aby podnieśli swoje egzemplarze Księgi Mormona. Wyjaśnij, że trzymają w swoich dłoniach wypełnienie się proroctwa Mormona i że mogą być pewni, że Pan przygotowuje Swój lud na Swoje przyjście. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie słów Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Księga Mormona jest namacalnym znakiem, że Pan rozpoczął gromadzenie Swoich dzieci przymierza Izraela. […]

Zaprawdę Pan nie zapomniał! Pobłogosławił nas i innych ludzi na całym świecie Księgą Mormona. […] Pomaga nam ona zawierać przymierza z Bogiem. Zachęca nas, abyśmy o Nim pamiętali i poznali Jego Umiłowanego Syna. Jest jeszcze jednym świadectwem o Jezusie Chrystusie” („Przymierza”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 88).

Dlaczego posiadanie przez nas Księgi Mormona jest świadectwem na to, że Bóg wypełni Swoje obietnice?

Napisz na tablicy następujące pytanie: Dlaczego Święci w Dniach Ostatnich interesują się przymierzem, które Pan zawarł z domem Izraela? Poproś uczniów, aby odszukali w następującej wypowiedzi Starszego Russella M. Nelsona, w której wymienia on obietnice stanowiące część przymierza Pana z Jego ludem, odpowiedzi na zadane przez ciebie pytanie. (Możesz rozdać każdemu uczniowi kopię tej wypowiedzi).

„Przymierze, które Bóg zawarł z Abrahamem, a później odnowił z Izaakiem i Jakubem […], zawiera kilka następujących obietnic:

Jezus Chrystus miał urodzić się w rodzie Abrahama.
Potomstwo Abrahama miało być liczne, uprawnione do wiecznego przyrostu, a także do posiadania kapłaństwa.
Abraham miał się stać ojcem wielu narodów.
Pewne ziemie miały stać się dziedzictwem jego potomków.
Wszystkie narody ziemi miały być błogosławione dzięki jego nasieniu.
A przymierze to miało być wieczne — miało trwać przez ‘[tysiące pokoleń]’.

Niektóre z tych obietnic zostały już wypełnione, inne nadal jeszcze oczekują wypełnienia. […]

Niektórzy z nas są dosłownym nasieniem Abrahama, inni są przyjmowani do jego rodziny przez adopcję. W oczach Pana nie ma tu różnicy. Wspólnie otrzymujemy te obiecane błogosławieństwa — jeśli poszukujemy Pana i jesteśmy posłuszni Jego przykazaniom. […]

[…] Brigham Young powiedział: ‘Wszyscy Święci w Dniach Ostatnich wkraczają w nowe i wieczne przymierze, kiedy wkraczają do tego Kościoła’” („Covenants”, str. 87–88; cytat z: Teachings of Presidens of the Church: Brigham Young [1997], str. 62).

Korzystając z tego, czego nauczyliście się z wypowiedzi Starszego Nelsona, jak odpowiedzielibyście na pytanie zapisane na tablicy? (Mimo że uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, upewnij się, że odnajdą następującą prawdę: Święci w Dniach Ostatnich są częścią ludu przymierza, i na nas spoczywa odpowiedzialność błogosławienia narodów ziemi).
W jaki sposób Święci w Dniach Ostatnich mogą błogosławić narody ziemi?
Jaką rolę pełni w tym Księga Mormona?

Powróć do słów gardzić i biada z ćwiczenia przeprowadzonego na początku lekcji. Wyjaśnij, że Mormon wiedział, że w dniach ostatnich będą ludzie, którzy będą gardzić Księgą Mormona oraz innymi świadectwami wypełniającego się przymierza, które zawarł Pan ze Swoim ludem. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 3 Nefi 29:4–9 i odszukali, co stanie się z tymi, którzy gardzą Zbawicielem i Jego dziełami. Po tym, jak uczniowie wyjaśnią, co odszukali, możesz im zasugerować, aby zapisali następującą prawdę w swoich pismach świętych: Smutek ogarnie tych, którzy odrzucą Jezusa Chrystusa i Jego dzieła.

Dlaczego smutek jest naturalną konsekwencją gardzenia Zbawicielem i Jego dziełami?
Co powiedzielibyście osobie, która twierdzi, że Pan nie przemawia więcej do ludzi i zaprzestał czynienia cudów?
W jaki sposób możemy lepiej rozpoznawać i doceniać Pana oraz cuda, które czyni w naszym życiu?

3 Nefi 30

Pan wzywa ludzi innych narodów, aby odpokutowali i przyszli do Niego

Powróć do wyrażenia ludzie innych narodów z ćwiczenia polegającego na dopasowywaniu z początku lekcji. Wyjaśnij uczniom, że w rozdziale: 3 Nefi 30 Mormon wypełnił przykazanie dane mu przez Pana i zapisał zaproszenie, które skierował Jezus Chrystus do ludzi innych narodów, czyli do ludzi nie posiadających w swoim życiu ewangelii. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 3 Nefi 30:1–2 i odszukali wszystkie zaproszenia skierowane do ludzi innych narodów. Kiedy podzielą się tym, co odnaleźli, zapytaj:

Które z próśb do nich skierowanych stanowią podsumowanie pozostałych? (Prośba, aby przyjść do Chrystusa, zawiera zaproszenie do pokuty, chrztu, przyjęcia Ducha Świętego i bycia zaliczonym do ludu Pana).
Jakie błogosławieństwa obiecał Jezus Chrystus ludziom innych narodów, jeśli przyjdą do Niego? (Odpuszczenie grzechów, wypełnienie Duchem Świętym i zaliczenie do Jego ludu).
Dlaczego bycie zaliczonym do ludu Pana jest błogosławieństwem?

Zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeśli przyjdziemy do Chrystusa, zostaniemy zaliczeni do Jego ludu. Wyjaśnij, że chociaż werset: 3 Nefi 30:2 jest skierowany do tych, którzy nie są członkami Kościoła, możemy skorzystać z zaproszenia Jezusa Chrystusa, aby zmierzyć nasze własne wysiłki skierowane na dotrzymywanie przymierzy, które zawarliśmy z Bogiem. Złóż świadectwo na temat błogosławieństw, które możemy otrzymać, kiedy dotrzymujemy przymierzy i przestrzegamy przykazań Pana.

Omówienie Księgi Trzeciego Nefiego

Pomóż uczniom w omówieniu księgi Trzeciego Nefiego. Zapytaj ich, czego się nauczyli, studiując tę księgę zarówno samodzielnie, jak i podczas zajęć seminarium. Jeśli istnieje taka potrzeba, możesz poprosić ich, aby przejrzeli nagłówki do niektórych rozdziałów Trzeciego Nefiego, dzięki czemu będą mogli przypomnieć sobie ich treść. Po upłynięciu wyznaczonego czasu poproś kilku uczniów, aby podzielili się naukami z Trzeciego Nefiego, które ich zainspirowały lub pomogły rozwinąć wiarę w Jezusa Chrystusa.

Omówienie fragmentów do opanowania

Rozdaj każdemu uczniowi po kartce. Poproś ich, aby napisali list do osoby (wymyślonej lub którą znają), która nie jest członkiem Kościoła. Możesz zasugerować, aby zapoznali się z wersetami do opanowania i wykorzystali zawarte w nich prawdy do zaproszenia adresata listu, aby przyszedł do Chrystusa i został zaliczony do ludu Pana. Poproś kilku uczniów, aby podzielili się tym, co napisali.

Uwaga: Długość tej lekcji pozwala na przeprowadzenie tego ćwiczenia. Lista dodatkowych pomysłów do wykorzystania podczas zajęć związanych z omawianiem fragmentów do opanowania znajduje się w aneksie na końcu tego podręcznika.

Komentarz i tło historyczne

3 Nefi 30:1–2. Zgromadzenie Izraela

Prezydent Spencer W. Kimball nauczał:

„Zgromadzenie Izraela składa się z przystąpienia do prawdziwego Kościoła i zdobycia wiedzy o prawdziwym Bogu […]. A zatem każda osoba, która przyjęła przywróconą ewangelię i która chce oddawać cześć Panu we własnym języku i wraz ze Świętymi w narodzie, pośród którego mieszka, podporządkowuje się prawu zgromadzenia Izraela i jest spadkobiercą wszystkich błogosławieństw obiecanych Świętym w tych ostatnich dniach” (Teachings of Spencer W. Kimball, wyd. przez Edwarda L. Kimballa, [1982], str. 439).

Dodatkowy pomysł dotyczący nauczania

3 Nefi 30:2. „Nawróćcie się […], odstąpcie od swych złych zwyczajów”

Poproś uczniów, aby wykorzystali werset: 3 Nefi 30:2 do ocenienia swoich wysiłków skierowanych na przyjście do Chrystusa poprzez odstąpienie od „złych zwyczajów”. Rozdaj każdemu uczniowi kopię poniższej tabeli. (Lub możesz przeczytać jej treść na tyle wolno, aby uczniowie zanotowali ją w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania). Wyjaśnij, że niektóre z uczynków wymienionych w tej tabeli stanowią poważny grzech. Uczniowie mogą wykorzystać treść zawartą w nawiasach do dostosowania każdej z kategorii do swoich okoliczności lub ocenić swoje zachowanie w zakresie mniej poważnych czynów.

Poproś uczniów, aby ocenili swoje zachowanie po cichu i prywatnie, powiedz im, że nie muszą zapisywać swoich odpowiedzi. Przypomnij im, że dzielenie się lub roztrząsanie minionych przewinień publicznie jest nieodpowiednie.

„Złe zwyczaje”, o których mowa w wersecie: 3 Nefi 30:2	Robię to często Nigdy tego nie robię
Kłamstwo i oszustwo (staranie się, aby ktoś uwierzył w coś, co nie jest prawdą)	1 2 3 4 5 6
Tajemne występki (osobiste czyny, które są grzeszne lub stanowią obrazę dla Boga)	1 2 3 4 5 6
Czczenie bożków (stawianie na pierwszym miejscu spraw doczesnych ponad sprawy Boskie)	1 2 3 4 5 6
Wypaczanie religii (branie udziału w zajęciach religijnych, aby przynieść sobie chwałę, a nie w celu służby Bogu i bliźnim)	1 2 3 4 5 6
Zawiść (bycie zazdrosnym lub chowanie urazy ze względu na to, co ktoś ma)	1 2 3 4 5 6
Kłótnie (spory, awantury lub sprzeczki)	1 2 3 4 5 6

Poproś uczniów, aby określili, których „złych zwyczajów” muszą się pozbyć, aby przyjść do Chrystusa. Możesz poprosić ich o dokończenie następującego zdania na oddzielnej kartce: „Przyjdę do Chrystusa, kiedy… , dzięki czemu otrzymam pełnię błogosławieństw związanych z przymierzem, które zawarłem”. Możesz im doradzić, aby zawsze mieli przy sobie tę notatkę, kiedy starają się osiągnąć swoje cele.

Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co dla nich oznacza bycie zaliczonym do ludu przymierza z Panem. Możesz także złożyć świadectwo i podzielić się swoimi uczuciami na temat tego, skąd wiesz, że Pan wypełnia obietnice dane Swojemu ludowi.