Lekcja do samodzielnego studiowania

Alma 39–44 (Część 20.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie codziennego samodzielnego studiowania lekcji

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Alma 39–44 (Część 20.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, rozważając potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Alma 39)

Studiując słowa, które Alma skierował do swego grzesznego syna Koriantona, uczniowie dowiedzieli się, że grzechy natury seksualnej są obrazą w oczach Pana. Alma nauczał też swego syna, że pokuta składa się z przyznania się i odstąpienia od naszych grzechów oraz zwrócenia się do Pana całym naszym umysłem, mocą i siłą. Uczniowie przeczytali świadectwo Almy o tym, że Jezus Chrystus przyjdzie i poniesie grzechy świata.

Dzień 2. (Alma 40–41)

Korianton obawiał się zmartwychwstania i Sądu Ostatecznego. Dzięki odpowiedzi Almy na te obawy uczniowie poznali różne doktryny odnoszące się do zmartwychwstania, w tym prawdę, że zostaniemy przywróceni do stanu szczęścia lub cierpienia w zależności od naszych uczynków i pragnień w życiu doczesnym. Alma podkreślił również, że „czynienie zła nigdy nie było szczęściem” (Alma 41:10).

Dzień 3. (Alma 42)

Alma pomógł Koriantonowi zrozumieć, że nieposłuszeństwo sprawia, że ludzie zostają odsunięci od obecności Boga. Uczniowie zaś dowiedzieli się dzięki temu, że plan odkupienia pozwala ludziom przezwyciężyć swój upadły stan. Nauki Almy potwierdzają, że cierpienie Jezusa Chrystusa zaspokoiło wymagania sprawiedliwości, aby było możliwe okazanie miłosierdzia tym, którzy odpokutują.

Dzień 4. (Alma 43–44)

Uczniowie dowiedzieli się o wojnie między Lamanitami a Nefitami. Jedną z lekcji, jakie poznali dzięki studiowaniu rozdziałów: Alma 43–44, jest ta, że jeśli będziemy zabiegać o prorocze rady i będziemy im posłuszni, będziemy potrafili lepiej bronić się przed przeciwnikiem. Ponadto uczniowie odkryli, że kiedy modlimy się do Pana w sprawie naszych prawych planów i pragnień, pomaga nam On je zrealizować.

Wprowadzenie

Jak zapisano w rozdziałach: Alma 39–42 Alma pomógł swemu synowi Koriantonowi zrozumieć powagę grzechów seksualnych, doktryny związane ze zmartwychwstaniem i Sądem Ostatecznym oraz wieczne konsekwencje praw sprawiedliwości i miłosierdzia. Podczas tej lekcji uczniowie będą mieli szansę, by nawzajem się nauczać i wyjaśniać sobie te doktryny.

Propozycje dotyczące nauczania

Przygotuj przed lekcją kopie wskazówek z tej lekcji. Zapoznaj się z nimi, abyś mógł pomóc uczniom w ich wzajemnym nauczaniu.

Alma 39–41

Alma naucza, że pokuta przynosi radość

Rozpocznij lekcję od poproszenia uczniów, aby razem wyrecytowali werset: Alma 39:9, fragment pism świętych do opanowania, którego mieli się nauczyć w ramach studiowania pism w tym tygodniu. Poproś, aby ktoś z uczniów przypomniał, dlaczego w tym wersecie Alma radził swemu synowi Koriantonowi, aby odpokutował i odstąpił od swoich grzechów

Przypomnij uczniom, że w rozdziałach: Alma 40–41, Alma poruszył także kwestię obaw Koriantona dotyczących zmartwychwstania umarłych oraz Sądu Ostatecznego. Aby pomóc uczniom wyjaśnić, czego się nauczyli oraz podzielić się ich uczuciami i świadectwem o prawdach znajdujących się w rozdziałach: Alma 39–41, napisz na tablicy przed lekcją następujące pytania i odnośniki do pism świętych:

1. Dlaczego ważne jest, by przestrzegać prawa czystości moralnej? (Zob. Alma 39:1–9).

2. Czym jest zmartwychwstanie? Jaka jest różnica między ciałem śmiertelnym a ciałem zmartwychwstałym? Co się dzieje po zmartwychwstaniu? (Zob. Alma 40:21–26).

3. W jaki sposób zostanę osądzony podczas Sądu Ostatecznego? (Zob. Alma 41:1–7).

4. Wydaje się, że niektórzy ludzie łamiący przykazania są szczęśliwi. Czy to prawda? (Zob. Alma 41:10–15).

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są misjonarzami i są umówieni na spotkanie z kimś, kto szuka odpowiedzi na te pytania. Powiedz im, że dostaną czas na przygotowanie, a potem będą mieli sposobność, by odpowiedzieć na niektóre z nich, korzystając z wiedzy, którą zdobyli, studiując rozdziały: Alma 39–41.

Jeśli pozwala na to liczebność klasy, podziel uczniów na pary, na podobieństwo par misjonarskich. Każdej z par przydziel jedno z pytań widniejących na tablicy. (Jeśli masz małą klasę, możesz przydzielić pytania pojedynczym osobom). Rozdaj każdej z par kopię poniższych wskazówek i poproś, aby odpowiadając osobie zainteresowanej, wykorzystali wersety podane na końcu przydzielonego im pytania. Daj uczniom czas na zapoznanie się z wersetami i przygotowanie krótkiej lekcji dla zainteresowanego. Zachęć uczniów w parach, aby zdecydowali, jak podzielić się między sobą nauczanym materiałem.

Gdy uczniowie zaczną się przygotowywać, chodź między nimi, przysłuchuj się i służ im pomocą, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jeśli będzie to konieczne, pomóż uczniom odnaleźć w rozdziałach: Alma 39–41 doktryny, które pomogą im odpowiedzieć na przydzielone pytanie. Posłuż się następującymi doktrynami jako wskazówką:

Grzechy natury seksualnej są wstrętne w oczach Pana (zob. Alma 39:1–9).

Zmartwychwstanie jest ponownym połączeniem ducha i ciała, a wszystkie rzeczy zostają przywrócone do właściwej i doskonałej formy (zob. Alma 40:21–26).

Zostaniemy przywróceni do stanu szczęścia lub nieszczęścia, w zależności od naszych uczynków i pragnień w życiu doczesnym (zob. Alma 41:1–7).

Czynienie zła nigdy nie było szczęściem (zob. Alma 41:10–15).

Wskazówki

W trakcie nauczania bądź gotów:

1. Podać informacje na temat kontekstu danych wersetów (wyjaśnić, kto i do kogo mówi oraz dlaczego)

2. Przeczytać część podanego fragmentu pism, aby pomóc ci odpowiedzieć na przydzielone pytanie.

3. Zapisać doktrynę lub zasadę, jakiej nauczają studiowane przez ciebie wersety, która odnosi się do przydzielonego ci pytania.

4. Wyjaśnić, w jaki sposób zapisana przez ciebie doktryna lub zasada, pomaga odpowiedzieć na przydzielone pytanie. Możesz zaproponować, aby osoby, które nauczasz, zapisały tę doktrynę lub zasadę w swoich pismach świętych.

5. Podzielić się przemyśleniami, dlaczego ta doktryna lub zasada jest dla ciebie ważna oraz złożyć świadectwo o nauczanych przez siebie prawdach.

Kiedy uczniowie przygotują się już do odpowiedzi na przydzielone im pytania, podziel ich na małe grupy, aby mogli nauczać siebie nawzajem. (Jeśli masz małą klasę, niech każdy uczeń lub para naucza wszystkich pozostałych). Kiedy uczniowie skończą się nawzajem nauczać, zadaj wszystkim następujące pytania:

• Kiedy myślicie o grzechach Koriantona, jak sądzicie, dlaczego zrozumienie tych doktryn miało być dla niego pomocne?

• Dlaczego ważne jest, abyście umieli wyjaśnić te prawdy ludziom, z którymi będziecie mieć w życiu styczność?

• Dlaczego ważne jest, abyście rozumieli te prawdy i postępowali według nich?

Alma 42

Alma naucza Koriantona na temat sprawiedliwości i miłosierdzia

Narysuj na tablicy prostą wagę. Poproś jednego z uczniów o wytłumaczenie wszystkim kwestii sprawiedliwości i miłosierdzia, wykorzystując obrazek oraz to, czego nauczył się ze wskazówek, jakich Alma udzielił Koriantonowi w rozdziale: Alma 42. Poproś uczniów, aby otworzyli pisma na rozdziale: Alma 42 i poszukali zaznaczonych wcześniej zdań na temat sprawiedliwości i miłosierdzia.

Aby pomóc uczniom zrozumieć warunki uzyskania miłosierdzia, zadaj następujące pytania:

• Co musiał zrobić Jezus Chrystus, aby umożliwić nam skorzystanie z prawa miłosierdzia?

• Co musimy zrobić, aby otrzymać miłosierdzie?

Zachęć kilkoro uczniów, by opowiedzieli, dlaczego są wdzięczni za Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.

Alma 43–44

Posłuszeństwo radom proroków chroni nas przed przeciwnikiem

Jeśli pozostanie trochę czasu, możesz poprosić uczniów o podsumowanie nauk z rozdziałów: Alma 43–44 przez podzielenie się tym, co napisali w swoich dziennikach do studiowania na temat toczenia duchowych walk (dzień 4., zadanie 3. i 4.). Złóż świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego mocy, by okazywać miłosierdzie, kiedy pokutujemy oraz chronić nas, kiedy się do Niego zwracamy.

Następna część (Alma 45–63)

Dlaczego Nefici z takim powodzeniem odpierali ataki wroga? Dlaczego mieli po swej stonie siłę Pana? Odpowiedzi można znaleźć, studiując przykłady kapitana Moroniego oraz Helamana i jego młodych wojowników.