Lekcja 150
Eter 12:23–41
Wprowadzenie
W pokornej modlitwie Moroni dał wyraz swojej trosce. Martwił się nieudolnością swojego zapisu i zapisów innych proroków z Księgi Mormona. Pan odpowiedział mu, obiecując, że wzmocni tych, którzy ukorzą się i będą mieli wiarę w Niego.
Propozycje dotyczące nauczania
Eter 12:23–41
Moroni uczy, że wiara, nadzieja i miłość są niezbędne do zbawienia
Napisz słowo silny po jednej stronie tablicy i słowo słaby po drugiej stronie tablicy. Daj uczniom czas na zastanowienie się nad tym, jakie — ich zdaniem — są ich mocne strony. Następnie poproś, by pomyśleli o kilku swoich słabościach i niedoskonałościach. Poproś, by podnieśli ręce, jeśli chcą swoje niedoskonałości zamienić w mocne strony. Wyjaśnij, że Moroni uczył o tym, dlaczego mamy słabości i jak możemy je przezwyciężyć.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Eter 12:23–25. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst i odnaleźli słabość, która — zdaniem Moroniego — charakteryzuje jego i innych autorów Księgi Mormona. Zanim uczniowie przeczytają, możesz wyjaśnić, że określenie ludzie innych narodów w tych wersetach odnosi się do dni ostatnich i do ludzi nie będących Żydami.
-
Co złego, zdaniem Moroniego, może stać się z powodu nieudolności autorów Księgi Mormona?
Poproś uczniów, by w wersetach: Eter 12:26–27 przeczytali po cichu odpowiedź Pana na obawy Moroniego. Poproś ich, by poszukali, dlaczego Pan daje nam słabości. Zwróć uwagę na to, że werset: Eter 12:27 jest fragmentem do opanowania. Możesz zasugerować, żeby uczniowie zaznaczyli ten werset w charakterystyczny, łatwy do odnalezienia sposób.
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć termin słabość w kontekście, w którym użyty jest w tych wersetach, poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Neala A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów. Zanim zaczniecie czytać, poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na dwa rodzaje słabości, które wymienia Starszy Maxwell.
„Gdy czytamy w pismach świętych o ludzkiej ‘słabości’, to określenie oznacza […] słabość wynikającą z ogólnej ludzkiej natury, w której ciało ma niekończący się [lub bezustanny] wpływ na ducha (zob. Eter 12:28–29). Słabość mieści w sobie także nasze konkretne, indywidualne słabości, które mamy przezwyciężać (zob. NiP 66:3; Jakub 4:7). Życie eksponuje te słabości” (Lord, Increase Our Faith [1994], str. 84).
-
Nawiązując do wypowiedzi Starszego Maxwella, o jakich dwóch rodzajach ludzkiej słabości czytamy w pismach świętych? (Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „ogólna ludzka natura” odnosi się do słabości, która wynika z Upadku Adama i Ewy lub, innymi słowy, do słabości związanej z „naturalnym człowiekiem”, o którym mowa we fragmencie: Mosjasz 3:19).
Przypomnij uczniom, że czasem zasadę w pismach świętych możemy rozpoznać po słowach jeśli i to. Słowo jeśli poprzedza nazwanie czynności, którą musimy zrobić, a słowo to poprzedza to, co się stanie jako rezultat naszego działania. Poproś uczniów, by przejrzeli werset: Eter 12:27 i poszukali wyrażenia „jeśli — to” wskazującego na zasadę nauczaną w tym fragmencie. Uczniowie powinni rozpoznać następujące zasady (zapisz je na tablicy):
Jeśli przychodzimy do Jezusa Chrystusa, to On pokazuje nam nasze słabości.
Jeśli korzymy się i wykazujemy się wiarą w Pana, to On sprawia, że słabości stają się naszymi mocnymi stronami.
-
Jak myślicie, dlaczego jest to ważne dla nas, abyśmy uświadomili sobie nasze słabości?
-
Zwróć uwagę na wyrażenie: „przychodzimy do Jezusa Chrystusa” w pierwszej zasadzie. Jakie przykładowe rzeczy możemy zrobić, aby „przyjść do Jezusa Chrystusa”? (Przykładowe odpowiedzi: możemy modlić się, pościć, pokutować, studiować pisma święte, uczestniczyć w oddawaniu czci w świątyni, pomagać innym, pragnąć rozwijać w sobie cechy Chrystusowe. Możesz podkreślić, że w większości przypadków pokonywanie słabości oznacza, że oprócz uzyskania pomocy od Pana sami musimy wykonać naszą część pracy).
-
Zgodnie z drugą zasadą, co stanie się, jeśli zdecydujemy się nie ukorzyć się przed Jezusem Chrystusem i nie okazywać wiary w Niego? (Nasze słabości nie zmienią się, ponieważ nie przyjmiemy łaski Pana, która może nam pomóc je przezwyciężyć).
-
Jak myślicie, co oznacza wyrażenie: „wystarczy mej łaski dla wszystkich, którzy się przede mną ukorzą”? [Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, możesz wyjaśnić, że łaska to „boski sposób pomocy lub siły, dany dzięki szczodremu miłosierdziu i miłości Jezusa Chrystusa” i jej uzyskanie jest możliwe dzięki Zadośćuczynieniu [Bible Dictionary, „Grace”]. Ta motywująca moc i wsparcie nigdy się nie wyczerpią, bez względu na to, jak wielu ludzi z nich korzysta).
Poproś uczniów, by podzielili się doświadczeniami, w których Pan pomógł im (lub komuś, kogo znają) przezwyciężyć jakąś słabość. (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne). Ty także możesz podzielić się jakimś doświadczeniem.
By zachęcić uczniów do stosowania zasad, o których mowa we fragmencie: Eter 12:27, napisz na tablicy następujące wyrażenia:
1. Rozpoznanie moich słabości 2. Ukorzenie się 3. Wykazywanie się wiarą w Jezusa Chrystusa
Poproś uczniów, by zapisali te wyrażenia w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania. Poproś ich, by pod odpowiednimi wyrażeniami napisali (1) słabość, którą ich zdaniem mają, (2) sposób, w jaki mogą się ukorzyć i (3) sposób, w jaki mogą wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, by otrzymać Jego pomoc lub łaskę w przezwyciężaniu słabości, o której napisali. Zapewnij uczniów, że jeśli przejdą przez proces, który zapisali, Pan sprawi „że to, co w nich słabe, stanie się mocne” (Eter 12:27).
Poproś uczniów, by przeczytali po cichu fragment: Eter 12:26, 28 i poszukali, w jaki sposób Pan odpowiedział na obawy Moroniego.
Zwróć uwagę na zdanie: „Głupcy wyśmiewają, ale będą oni rozpaczać” (Eter 12:26).
-
Na podstawie tego, co dziś studiowaliśmy, jak myślicie, dlaczego wyśmiewanie słabości innych ludzi jest niemądre?
Zwróć uwagę na to, że fragment: Eter 12:26 mówi o pokorze. (Możesz wyjaśnić, że pokora oznacza uległość, chęć do uczenia się i cierpliwość w cierpieniu).
-
Jak myślicie, dlaczego musimy być pokorni, by nie przywiązywać wagi do słabości innych osób?
Zanim zaczniecie dyskusję, podkreśl, że jeśli jesteśmy pokorni, możemy dostąpić łaski Pana, która pomoże nam nie dostrzegać słabości innych ludzi.
Podsumuj fragment: Eter 12:29–32, mówiąc, że Moroni nauczał o ważności wykazywania się wiarą, okazywania nadziei i miłości. Możesz wyjaśnić, że „miłość bliźniego jest prawdziwą miłością Chrystusa” (Moroni 7:47).
Poproś uczniów, by przeczytali po cichu fragment: Eter 12:33–35 i poszukali powodów, dla których ważne jest, byśmy okazywali miłość ludziom mimo ich słabości.
-
Na podstawie fragmentu: Eter 12:34 odpowiedzcie, co nas spotka, jeśli nie będziemy okazywać ludziom miłości?
Na zakończenie poproś uczniów, by przeczytali po cichu fragment: Eter 12:38–41. Poproś, by w notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali o tym, co robią w odpowiedzi na słowa zachęty zapisane w wersecie: Eter 12:41: „[podążajcie] za tym Jezusem, o którym pisali prorocy i apostołowie”.
Zaświadcz, że gdy korzymy się i wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, sprawi On „że to, co w [nas] słabe, stanie się mocne” (Eter 12:27). Zachęć uczniów do zrealizowania planów, które zapisali. Możesz też zachęcić ich, by widząc słabości innych, prosili Pana o pomoc w okazywaniu im miłości.
Fragment do opanowania — Eter 12:27
Aby pomóc uczniom zapamiętać fragment: Eter 12:27, zapisz na tablicy następujące słowa i poproś, by uczniowie przepisali je na kartkach:
Ludziom … nawracają, ukazuję … słabość … daję … słabość … pokornego … łaski … wszystkich … ukorzą … jeśli … ukorzą … wiarę … słabe … mocne.
Poproś uczniów, by przeczytali po cichu fragment: Eter 12:27 i znaleźli te słowa. Potem poproś ich, by wyrecytowali tyle linijek tekstu, ile zdołają zapamiętać, patrząc tylko na słowa zapisane na kartkach. Poproś, by włożyli te kartki w miejsce, do którego zajrzą później tego samego lub następnego dnia (na przykład do kieszeni lub między karty pism świętych). Poproś ich, by przeglądali fragment: Eter 12:27 za każdym razem, gdy zauważą te kartki, aż zapamiętają całość.
Komentarz i tło historyczne
Eter 12:27. „Ukazuję ich słabość”
Starszy Bruce C. Hafen z Kworum Siedemdziesiątych zauważył, że wysiłek przezwyciężania słabości jest bardzo ważną częścią naszego celu życia na ziemi:
„Zgodnie z planem naszego Ojca poddawani jesteśmy na tym upadłym świecie pokusom i spadają na nas nieszczęścia […].
Więc jeśli macie w życiu problemy, nie zakładajcie, że jest z wami coś nie w porządku. Zmaganie się z nimi jest sednem celu życia. Kiedy zbliżamy się do Boga, On ukazuje nam nasze słabości, a dzięki temu stajemy się mądrzejsi i silniejsi. Jeśli zauważacie w sobie coraz więcej słabości, może to po prostu oznaczać, że zbliżacie się do Boga, a nie — że się od Niego oddalacie” („Zadośćuczynienie: wszystko za wszystko”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 97 ).
Poniższa historia mówi o młodym człowieku, który doświadczył wypełnienia się Pańskiej obietnicy, zawartej we fragmencie: Eter 12:27:
Wszyscy młodzi mężczyźni w Kościele są zachęcani do realizacji celów programu Obowiązek wobec Boga, a w niektórych rejonach, również do angażowania się w skauting. Rodzice Jonatana Pereza byli zajęci kwestiami utrzymania dużej rodziny, a jego przyjaciele uważali, że jego starania, by zdobyć skautowską odznakę Orła, są śmieszne. Mimo tych trudności, Jonatan wyznaczył sobie cel i zabrał się do pracy. Po pewnym czasie z pomocą i wsparciem przywódców Młodych Mężczyzn osiągnął to, co chciał. Napisał on: „To doświadczenie nauczyło mnie, że nie ma znaczenia, jakie przeszkody i wyzwania spotkam po drodze — Pan pomoże mi przezwyciężyć moje braki i słabości (Eter 12:27). Nie ma znaczenia, skąd pochodzimy lub czy jesteśmy bogaci czy biedni. Możemy osiągnąć nasze cele, bo Pan jest po naszej stronie” (Jonathan Perez, „An Honor Earned”, New Era, listopad 2007, str. 45).