Mormon 7–8:11

Wprowadzenie

Po ostatecznej walce między Nefitami a Lamanitami, Mormon napisał do przyszłych potomków ludu Księgi Mormona o tym, jak ważna jest wiedza o tym, kim są i co muszą zrobić, aby mogli zostać zbawieni. Z wielką miłością dla przyszłych potomków swoich wrogów Mormon nauczał o ważności przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa, aby „dobrze im [było] w [dniu] sądu” (Mormon 7:10). Po śmierci Mormona jego syn — Moroni — został sam, aby napisać o zagładzie swojego ludu.

Propozycje dotyczące nauczania

Mormon 7

W swoim ostatnim świadectwie Mormon nawołuje potomków Lamanitów, aby uwierzyli w Jezusa Chrystusa i podążali za Jego ewangelią

Zapisz na tablicy liczbę: 230 000. Zapytaj uczniów, czy pamiętają, co ta liczba ma wspólnego z zagładą Nefitów. (Jest to liczba nefickich żołnierzy, którzy zginęli w ostatniej walce odnotowanej w rozdziale: Mormon 6. Możesz podkreślić, że liczby podane we fragmencie: Mormon 6: 10–15 odnoszą się tylko do tych, którzy walczyli w bitwie, a nie do wielu innych ludzi, którzy zginęli w bitwie). Niech uczniowie wyobrażą sobie, że przeżyli wielką bitwę, w której członkowie ich rodzin i przyjaciele zostali zabici, a ich państwo zostało podbite. Wyznacz im czas na zastanowienie się, co mogliby napisać w wiadomości do potomków tych, którzy zabili ich bliskich i podbili ich państwo.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mormon 7: 1–4 i wyszukanie ostatnich słów Mormona skierowanych do potomków Lamanitów.

O czym Mormon chciał, aby wiedzieli potomkowie Lamanitów?
Jakie atrybuty Zbawiciela dostrzegacie w słowach Mormona skierowanych do jego wrogów?

Pomóż uczniom zrozumieć, że Mormon nauczał potomków Lamanitów o tym, co muszą robić, aby byli zbawieni. Miłował wszystkich ludzi, nawet swoich wrogów.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mormon 7:5, 8, 10 i wyszukanie, co według Mormona, muszą zrobić jego czytelnicy. Poproś uczniów o podzielenie się tym, co odszukają, i zapisz ich odpowiedzi na tablicy. Możesz wspomnieć, że nauki Mormona są tymi samymi zasadami ewangelii, które mogły uratować Nefitów od zagłady (zob. Mormon 3:2).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mormon 7:6–7. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i wyszukali, co Pan oferuje wszystkim tym, którzy w Niego uwierzą i przyjmą Jego ewangelię. Po tym, jak uczniowie podzielą się tym, co znaleźli, zachęć ich do napisania następującej prawdy obok fragmentu: Mormon 7:6–7: Pan oferuje zbawienie wszystkim i odkupi tych, którzy przyjmują zasady i obrzędy Jego ewangelii.

Napisz na tablicy następujące pytanie. Poproś uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania pism świętych, zapisali odpowiedzi na to pytanie.

Zgodnie z fragmentem: Mormon 7:7, jakie błogosławieństwa otrzymają ci, którzy są uznani za „niewinnych” przed Bogiem?

Poproś kilku uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali.

Mormon 8:1–11

Po śmierci Mormona jego syn — Moroni — zostaje sam, aby opisać zagładę swojego ludu

Poproś uczniów, aby pomyśleli o czasie, kiedy znaleźli się sami w sytuacji, w której była poddana próbie ich wiara — być może w sytuacji, w której łatwo mogliby zrobić coś złego, nie będąc przez nikogo zauważeni. Poproś ich, aby rozważyli, czy ich determinacja, by podążać za Zbawicielem i przestrzegać Jego przykazań podczas tej próby wzrosła, pozostała taka sama czy też zmalała.

Dlaczego niektórzy ludzie decydują się nie pozostać wiernymi, kiedy znajdują się sami w sytuacji, gdy ich wiara poddana jest próbie?
Dlaczego niektórzy ludzie decydują się pozostać wiernymi w tej samej sytuacji?

Wyjaśnij, że Mormon został zabity po ostatniej bitwie między Nefitami a Lamanitami, a jego syn — Moroni — został sam, bez rodziny ani żadnych z jego ludzi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos słów Mormona we fragmencie: Mormon 8:1–9 i poproś pozostałych uczniów, aby odszukali opis okoliczności, w jakich znalazł się Moroni. Poproś, aby powiedzieli, co znaleźli.

Jak myślicie, jak byście się czuli, gdybyście się znaleźli w tych samych okolicznościach, co Moroni?

Używając dat z dolnej części stron lub podsumowań rozdziałów, pomóż uczniom dostrzec, że minęło w przybliżeniu 16 lat od ostatniego zapisu Mormona do czasu, kiedy Moroni zaczął pisać na płytach. Następnie poproś uczniów, aby znów przejrzeli fragment: Mormon 8:1–4, by zobaczyć, co był zdecydowany zrobić Moroni pomimo tego, że był sam przez bardzo długi czas. Poproś, aby powiedzieli, co znaleźli. (Powinni zauważyć, że Moroni był zdecydowany być posłuszny ojcu i pisać na płytach).

Jakich zasad możemy się nauczyć z przykładu posłuszeństwa Moroniego pomimo okoliczności, w jakich się znalazł? (Podczas gdy uczniowie będą dzielić się swoimi pomysłami, podkreśl następującą prawdę: Nawet wtedy, gdy jesteśmy sami, możemy zdecydować, że pozostaniemy wierni. Możesz poprosić uczniów, aby zapisali tę prawdę w swoich pismach świętych obok wersetu: Mormon 8:1–4).

Zwróć uwagę, że Moroni miał do spełnienia wyjątkową misję. „[Pozostał] sam, aby zdać tę smutną relację z zagłady [swojego] ludu” (Mormon 8:3). Chociaż uczniowie nie będą mierzyć się z takimi okolicznościami, mogą stawiać czoła sytuacjom, w których są sami i muszą pozostać wierni. Mogą również zmierzyć się z sytuacjami, w których będą się czuli samotni, nawet kiedy będą przebywać z innymi ludźmi — czasem z ludźmi, którzy nie żyją zgodnie z normami ustanowionymi przez Pana i Jego proroków.

Kto z osób, które znacie, pozostał wierny, nawet kiedy pozostał sam w trudnych okolicznościach?

Kiedy uczniowie odpowiedzą na to pytanie, zadaj niektóre lub wszystkie z poniższych pytań uzupełniających:

Jak ta osoba postąpiła w tych okolicznościach?
Jak ta osoba ostatecznie została pobłogosławiona za to, że robiła to, co Bóg jej nakazał?
W jaki sposób pomagają ci te przykłady?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Mormon 8:10–11. Poproś ich, aby rozpoznali sposób, w jaki Pan podtrzymał Moroniego i Mormona podczas trudnych okoliczności, jakie napotkali. (Pan zesłał Trzech Nefitów, aby służyli Mormonowi i Moroniemu; zobacz także: 3 Nefi 28:25–26). Podkreśl, że jeśli jesteśmy wierni Bogu, pozostając samotni w trudnych okolicznościach, On pomoże nam pozostać wiernymi. Wykorzystaj następujące pytania, aby omówić tę prawdę:

Kiedy byliście posłuszni jednemu z przykazań Ojca Niebieskiego w sytuacji szczególnie trudnej? Jak zostaliście za to pobłogosławieni?
Jak myślicie, dlaczego jest ważne, żeby teraz przygotować się na pozostanie wiernym w trudnych sytuacjach w przyszłości?

Aby zachęcić uczniów, by pozostali wierni nawet w sytuacjach, w których są osamotnieni, podziel się następującą wypowiedzią Prezydenta Thomasa S. Monsona:

„W miarę jak dzień po dniu idziemy przez życie, niemalże nie do uniknięcia jest to, że nasza wiara będzie poddawana próbom. Czasami możemy znaleźć się w sytuacji, kiedy stojąc w tłumie, będziemy mimo wszystko przedstawicielami mniejszości, a może będziemy nawet stać w pojedynkę w kwestii tego, co jest do przyjęcia, a co nie. Czy mamy moralną odwagę mocno obstawać przy tym, w co wierzymy, nawet jeśli czyniąc to, będziemy osamotnieni? […] Obyśmy zawsze byli odważni i przygotowani do obrony naszej wiary, a jeśli przyjdzie nam stać w pojedynkę, obyśmy czynili to z odwagą, wzmocnieni wiedzą, że tak naprawdę nigdy nie jesteśmy sami, kiedy stoimy wraz z naszym Ojcem w Niebie” („W pojedynkę stać”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 60, 67).

Zakończ, dzieląc się doświadczeniem, w którym Pan błogosławił cię za to, że byłeś wierny, będąc samotny w trudnej sytuacji.

Omówienie fragmentów do opanowania

Napisz na tablicy słowo nawoływać: Wyjaśnij, że słowo: nawoływać oznacza: usilnie namawiać ludzi do działania w określony sposób. Wyjaśnij, że ostatnie słowa Mormona we fragmencie: Mormon 7 są dobrym przykładem nawoływania. Daj każdemu uczniowi kartkę i poproś, aby każdy z nich napisał kilka słów napomnienia na podstawie jednego ze swoich ulubionych fragmentów do opanowania z Księgi Mormona. W górnej części kartki niech napiszą: „Chciałbym wygłosić parę słów do młodzieży w dniach ostatnich”. Poproś każdego ucznia, by wybrał swój ulubiony fragment z pism do opanowania, a potem by napisał kilka słów napomnienia skierowanych do młodzieży w dniach ostatnich na podstawie tego fragmentu. Słowa ich napomnienia mogą zawierać podsumowanie głównych prawd znalezionych we fragmencie z pisma świętego do opanowania, wyjaśnienie, dlaczego te prawdy są ważne dla współczesnej młodzieży oraz zaproszenie do działania zgodnie z tymi prawdami. Słowa napomnienia mogą zawierać obietnicę podobną do tej, która znajduje się we fragmencie: Mormon 7:7 lub Mormon 7:10. Możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi mowami z pozostałymi uczniami. Możesz również zebrać te prace, by wykorzystać jako wskazówki na przyszłych lekcjach z wykorzystaniem fragmentów z pism do opanowania lub do pokazania w klasie.

Uwaga: Możesz wykorzystać to ćwiczenie w dowolnym momencie lekcji. Na przykład możesz wykorzystać je pod koniec lekcji lub po omówieniu fragmentu: Mormon 7.

Komentarz i tło historyczne

Mormon 7. Ostateczny apel Mormona, aby wierzyć w Chrystusa

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił ostateczny apel Mormona, aby wierzyć w Chrystusa, apel, który skierował do ludzi w naszych czasach po ujrzeniu zagłady całego swojego narodu:

„W monologu śmierci Mormon sięgnął w czasie i przestrzeni do wszystkich, a szczególnie do tej ʻresztki z domu Izraela’, która pewnego dnia przeczyta jego majestatyczny zapis. Ci z innego czasu i miejsca muszą się dowiedzieć, o czym ci polegli przed nimi zapomnieli — iż wszyscy muszą ‘wierzyć w Jezusa Chrystusa, że jest On Synem Bożym’, że po Jego ukrzyżowaniu w Jerozolimie ‘mocą Ojca zmartwychwstał, zwyciężając śmierć, i dzięki Niemu żądło śmierci traci swą moc.

Dzięki Niemu umarli zmartwychwstaną […] To On odkupił świat’. Ci, którzy są odkupieni, mogą wtedy, dzięki Chrystusowi, przebywać ‘w szczęściu, które nie ma granic’[Mormon 7:2, 5–7]. […]

Aby ʻuwierzyli w Chrystusa’, zwłaszcza gdy zmierzyli się z tak tragicznymi, ale możliwymi do uniknięcia konsekwencjami — taki był ostatni apel i jedyna nadzieja Mormona. Taki jest ostateczny cel całej tej Księgi, aby została ujawniona w świecie w dniach ostatnich, niosąc Jego imię” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], str. 321–322).