4 Nefi 1–Mormon 8:11 (Część 28.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie codziennego samodzielnego studiowania lekcji

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: 4 Nefi 1–Mormon 8:11 (Część 28.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, rozważając potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (4 Nefi 1)

Kiedy uczniowie studiowali na temat warunków, jakie panowały pośród Nefitów w okresie niemal 200 lat po wizycie Zbawiciela, nauczyli się, że kiedy ludzie działają razem, by się nawrócić do Pana, stają się zjednoczeni i doświadczają zwiększonego szczęścia. Rozpoznali również, że duma powoduje rozłam i prowadzi do większej niegodziwości.

Dzień 2. (Mormon 1–2)

Z przykładu prawego życia Mormona uczniowie dowiedzieli się o zaletach bycia rozsądnym i bystrym. Dowiedzieli się, że możemy zdecydować, aby żyć sprawiedliwie, nawet w nikczemnym społeczeństwie. Na przykładzie niegodziwości ludu Nefiego uczniowie przyswoili sobie następujące zasady: Niegodziwość i niewiara oddalają dary Pana oraz wpływ Ducha Świętego. Jeśli nasz żal za grzech jest żalem nawrócenia, poprowadzi nas do Chrystusa w pokorze serca. Żal, który jest odczuwany tylko z powodu konsekwencji grzechu, prowadzi do potępienia (lub do bycia zatrzymanym w postępie do życia wiecznego).

Dzień 3. (Mormon 3–6)

Kiedy uczyli się o cierpliwości Pana względem Nefitów, dowiedzieli się, że Pan daje nam wystarczająco dużo okazji, aby odpokutować za nasze grzechy. Nefici jednak nie chcieli odpokutować i pragnęli zemsty na Lamanitach. Ponieważ Pan zakazał dążenia do zemsty, Mormon zdecydował odstąpić od prowadzenia nefickich armii. Konsekwencje dążeń Nefitów do zemsty pozwoliły uczniom zrozumieć, że wyroki Boskie dosięgną niegodziwych. Mormon był świadkiem zagłady całego swojego ludu i ubolewał nad jego upadkiem.

Dzień 4. (Mormon 7:1–8:11)

Mormon kończy swój zapis, zwracając się do potomków Lamanitów. Uczniowie dowiedzieli się, że Pan ofiarowuje odkupienie wszystkim ludziom, którzy przyjmują zasady oraz obrzędy Jego ewangelii. Po śmierci Mormona Moroni napisał o warunkach, jakie panowały po zagładzie Nefitów. Z przykładu Moroniego uczniowie dowiedzieli się, że nawet kiedy są sami, mogą zdecydować, że pozostaną wierni.

Wprowadzenie do lekcji

W ramach tej lekcji uczniowie przejrzą materiał z zagłady Nefitów oraz dowiedzą się o pragnieniu Mormona, aby jego lud został „[przygarnięty] przez Jezusa” (Mormon 5:11). Uczniowie nauczą się, co zrobić, aby poczuć, że są w ramionach Pana w swoim życiu. Uczniowie zrozumieją, jak smutnych konsekwencji doświadczają ludzie, kiedy nie pokutują, na przykładzie Nefitów, którzy odmówili pokuty.

Propozycje dotyczące nauczania

4 Nefi 1–Mormon 4

Odstąpienie ludu Nefitów od prawości i szczęścia i kroczenie ku niegodziwości

Poproś uczniów, aby określili, ile lat z historii Nefitów przestudiowali w tym tygodniu. Pomóż im skorzystać z dat znajdujących się w podsumowaniach rozdziałów lub w dolnej części strony we fragmentach: 4 Nefi 1 i Mormon 8, aby zrozumieli, jak wykonać to zadanie. (Rozdziały te obejmują prawie 400 lat, czyli ponad jedną trzecią historii Nefitów).

Poproś połowę grupy, aby używając swoich pism świętych oraz dzienników do studiowania, przejrzała, czego się dowiedziała o szczęściu Nefitów w rozdziale: 4 Nefi 1. Niech druga połowa grupy na podstawie rozdziałów: Mormon 1–2 oraz swoich notatek z dzienników do studiowania pism świętych przejrzy informacje o tym, kim był Mormon i co czyniło go tak bardzo godnym podziwu. Poproś obie grupy, żeby podsumowały, czego się dowiedziały. Następnie poproś, żeby przedstawiły swoje podsumowania.

Zapytaj uczniów, jaka jest jedna prawda, której nauczyli się, studiując te rozdziały i dlaczego jest dla nich ważna.

Wyjaśnij, że pomimo wysiłków podejmowanych przez Mormona, aby pomóc Nefitom przygotować się duchowo do walki, nie chcieli odpokutować i zwrócić się do Pana. W wyniku swojej niegodziwości byli zdani na własne siły, a Lamanici zaczęli ich pokonywać (zob. Mormon 3–4).

Mormon 5:8–24

Mormon wyjaśnia, że celem napisania Księgi Mormona było przekonanie ludzi do wiary w Jezusa Chrystusa

Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek czuli smutek z powodu kogoś, kto musiał znieść konsekwencje złego wyboru. Możesz podzielić się odpowiednim (i bezkrytycznym) przykładem żalu, który odczuwałeś z powodu kogoś, kto musiał ponieść negatywne konsekwencje za wybór, którego dokonał. Wyjaśnij, że Mormon napisał, iż ludzie w dniach ostatnich odczują żal, kiedy będą czytać o zagładzie Nefitów.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mormon 5: 10–11 i wyszukanie, co Mormon powiedział o tym, czym Nefici mogli się cieszyć. Po ich odpowiedzi, zadaj następujące pytania:

Jak myślicie, co to znaczy być „[przygarniętym] przez Jezusa”? (Słowo przygarnięty oznacza być trzymanym mocno lub pewnie albo być objętym, co jest gestem okazującym ochronę i miłość).
Co, zgodnie z fragmentem: Mormon 5:11, możemy zrobić, abyśmy zostali objęci? (Poprzez pokutę możemy zostać „przygarnięci przez Jezusa”. Zapisz tę zasadę na tablicy).

Przeczytaj lub poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Kenta F. Richardsa, Siedemdziesiątego. Poproś pozostałych uczniów, aby wyszukali, co oznacza zostanie „[przygarniętym] przez Jezusa”.

„Wszyscy, którzy przyjdą, zostaną ‘przygarnięci przez Jezusa’ [Mormon 5:11]. Wszystkie dusze mogą być uzdrowione przez Jego moc. On może uśmierzyć każdy ból. W Nim możemy ‘[znaleźć] ukojenie dla dusz [naszych]’ [Ew. Mateusza 11:29]. Nasza sytuacja w życiu doczesnym może nie ulec natychmiastowej zmianie, lecz nasz ból, zmartwienia, cierpienie i lęk mogą rozpłynąć się w Jego spokoju i kojącym balsamie” („Zadośćuczynienie koi każdy ból”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 16).

Poproś uczniów, aby pomyśleli o czasie, kiedy czuli się „przygarnięci przez Jezusa” w wyniku pokuty. Poproś ich również, aby zastanowili się, co muszą zrobić, aby teraz mogli zostać przez Niego przygarnięci. Złóż świadectwo o pocieszających i ochronnych skutkach pokuty.

Aby zobrazować kolejną zasadę z rozdziału: Mormon 5, umieść korek lub inny unoszący się na wodzie przedmiot w naczyniu z wodą. Niech dwóch lub trzech uczniów przedmuchuje obiekt w różnych kierunkach. Zapytaj, jak duży wpływ korek ma na to, gdzie się przemieszcza. Zachęć uczniów, gdy kontynuują studiowanie, aby przyjrzeli się, w jaki sposób ten korek może symbolizować Nefitów.

Napisz na tablicy: Kiedy odrzucamy pokutę… Następnie poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mormon 5: 2, 16–19, a pozostali uczniowie niech odszukają skutki odrzucenia pokuty przez Nefitów. Poproś uczniów, aby na podstawie tego, co znaleźli w tych wersetach, uzupełnili zdanie z tablicy. Kiedy będą odpowiadać, możesz zadać im kilka z poniższych pytań, aby pomóc im zrozumieć niektóre słowa lub wyrażenia w wersetach:

Jak — na podstawie wersetu 16 — myślicie, co to oznacza być „na tym świecie bez Chrystusa i bez Boga”? (Żyć bez wiary w Jezusa Chrystusa czy w Ojca Niebieskiego oraz bez Boskiego wpływu i kierownictwa).
Jak myślicie, co to oznacza być „[pędzonym] niczym plewy gnane wiatrem”? (Mormon 5:16). (Możesz wyjaśnić, że plewy odnoszą się do traw i zewnętrznych otoczek ziaren, które zostały oddzielone podczas młócenia).
Jak myślicie, jak byście się czuli, gdybyście znaleźli się na oceanie w łodzi bez kotwicy, bez możliwości żeglowania czy sterowania? W jaki sposób ta sytuacja jest podobna do sytuacji Nefitów?

Wyjaśnij, że rozdział: Mormon 5 naucza o tym, że kiedy odmawiamy pokuty, Duch wycofuje się i tracimy kierownictwo Pana. Zapisz tę zasadę na tablicy, uzupełniając zdanie, które napisałeś wcześniej. Poproś uczniów, aby zastanowili się, kiedy w życiu doświadczyli kwestii poruszonej w tej zasadzie.

Możesz poprosić uczniów, aby przeciwstawili sobie napisane na tablicy dwie zasady, zadając im następujące pytanie: Na podstawie tych dwóch prawd napisanych na tablicy, dlaczego skutki pokuty są inne od skutków jej odrzucenia?

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mormon 5:22–24 i zrobienie tego, o co prosi nas Mormon, abyśmy nie stali się jak Nefici w jego czasach. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli to, co znaleźli.

Złóż świadectwo o prawdzie zapisanych na tablicy zasad.

Mormon 6:1–8:11

Po tym, jak był świadkiem ostatecznej zagłady swojego ludu, Mormon pisze do potomków Lamanitów, a potem umiera, pozostawiając swojego syna — Moroniego — samego

Jeśli to konieczne, poproś uczniów, aby podsumowali ostateczną zagładę Nefitów na podstawie nagłówków z rozdziałów: Mormon 6–8.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali i zastanowili się nad fragmentem: Mormon 7:10 — ostatnimi słowami, które Mormon napisał przed swoją śmiercią.

Następna część (Mormon 8:12–Eter 3)

Moroni rozmawiał z Jezusem Chrystusem i widział nasze czasy. Przed czym ostrzegł nas Moroni? Brat Jereda również miał wielką wiarę. Widział on Jezusa Chrystusa i rozmawiał z Nim twarzą w twarz. Jak wiedza o tym, że Moroni i brat Jereda widzieli i rozmawiali z Chrystusem, pomaga wam zaufać ich słowom?