Moroni 4–5

Wprowadzenie

Moroni zapisał wskazówki, jakich Zbawiciel udzielił Nefitom w sprawie udzielania sakramentu, łącznie z modlitwami, których posiadacze kapłaństwa mają używać podczas błogosławienia chleba i wina.

Propozycje dotyczące nauczania

Moroni 4–5

Moroni wyjaśnia, w jaki sposób ma być udzielany sakrament

Jeśli jest to możliwe, pokaż tacki sakramentalne na chleb i wodę. (Jeśli uznasz za właściwe pokazanie tych przedmiotów, nie powinieneś w żaden sposób kopiować obrzędu sakramentu). Daj uczniom kartkę i poproś, aby na ile potrafią, zapisali z pamięci jedną z modlitw sakramentalnych. Po wyznaczonym czasie wyjaśnij, że w ramach swojego zapisu Moroni zamieścił dane przez Pana modlitwy wypowiadane podczas błogosławienia sakramentu. Niech zajrzą do wersetów: Moroni 4:3 lub Moroni 5:2 i sprawdzą swoje odpowiedzi. Następnie zapytaj:

Jak byście wyjaśnili znaczenie sakramentu i jego ważność dla was, gdyby przyjaciel innego wyznania postanowił wziąć udział w spotkaniu sakramentalnym razem z wami?

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu jednego z celów sakramentu, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Moroni 4:1–3, a drugiego o przeczytanie fragmentu: Moroni 5:1–2. Poproś uczniów o znalezienie wyrażeń we fragmentach: Moroni 4:3 i Moroni 5:2, które wyjaśniają, co symbolizują sakramentalny chleb i woda. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli ten fragment w swoich pismach świętych. (Możesz przypomnieć klasie, że dzisiaj w Kościele podczas sakramentu używamy wody zamiast wina, na co zezwoliło objawienie dane Józefowi Smithowi [zob. NiP 27:2]).

Co symbolizuje chleb? (Ciało Jezusa Chrystusa. Zob. Ew. Mateusza 26:26; 3 Nefi 18:6–7).
Co symbolizuje woda? (Krew Jezusa Chrystusa. Zob. Ew. Mateusza 26:27–28; 3 Nefi 18:8–11).
Dlaczego ciało i krew Zbawiciela są dla nas ważne? (Kiedy uczniowie odpowiedzą na to pytanie, powinni wspomnieć o fizycznym cierpieniu Zbawiciela i Jego śmierci na krzyżu. Powinni powiedzieć też o Zmartwychwstaniu, kiedy Jego ciało na powrót połączyło się z Jego duchem trzy dni po tym, jak umarł. Powinni też wspomnieć o Jego wielkim duchowym cierpieniu i bólu, kiedy wziął na siebie nasze grzechy, co sprawiło, że krwawił z każdego poru. Ponieważ zaznał śmierci fizycznej, wszyscy ludzie zmartwychwstaną. Jako że cierpiał za nasze grzechy, możemy dostąpić wybaczenia, kiedy odpokutujemy).

Zapisz na tablicy poniższe zdanie do uzupełnienia: Symbole sakramentu pomagają nam pamiętać… Zapytaj uczniów, jak by podsumowali ten ważny cel sakramentu. Później uzupełnij zdanie na tablicy w następujący sposób: Symbole sakramentu pomagają nam pamiętać o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym pytaniem zadanym przez Starszego Davida B. Haighta z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Jak nam, jako członkom Kościoła, udaje się pamiętać naszego Pana i Zbawiciela, Jego ofiarę i nasz dług wdzięczności wobec Niego?” („Remembering the Savior’s Atonement”, Ensign, kwiecień 1988, str. 7).

Co możemy zrobić, aby skupić się podczas sakramentu na wspominaniu Zadośćuczynienia?
Czego doświadczyliście, kiedy szczerze rozważaliście Zadośćuczynienie Zbawiciela podczas sakramentu?

Kiedy uczniowie podzielą się swoimi spostrzeżeniami, poproś, aby zapisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania pism świętych, w jaki sposób mogą skupić swe myśli na Zadośćuczynieniu, gdy będą następnym razem przyjmować sakrament. (Możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali).

Aby pomóc uczniom zrozumieć dodatkowe cele sakramentu, przed lekcją narysuj na tablicy poniższą tabelę, pomijając odpowiedzi znajdujące się w nawiasach. Poproś uczniów, aby przerysowali ją do swoich notatników lub dzienników do studiowania.

Co, zgodnie z przymierzem, zobowiązuję się robić	Co, moim zdaniem, oznacza dochowanie tej części przymierza	Co mogę zrobić, aby dochować tej części przymierza
(Być gotowym do wzięcia na siebie imienia Pana)
(Zawsze o Nim pamiętać)
(Przestrzegać Jego przykazań)

Przypomnij uczniom, że kiedy przyjmujemy sakrament, zawieramy z Bogiem przymierza, czyli święte umowy. Poproś uczniów, aby przejrzeli po cichu fragment: Moroni 4:3–5. Niech w pierwszej kolumnie tabelki zapiszą trzy obietnice, jakie składają, przyjmując sakrament. Poproś, aby sprawdzili swoje odpowiedzi z kimś, kto siedzi obok. Następnie poproś, aby indywidualnie wypełnili drugą kolumnę. Kiedy upłynie wyznaczony czas na przygotowanie, poproś kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co zapisali. Gdy uczniowie będą mówić, co zapisali, wykorzystaj część lub całość poniższych materiałów, aby pomóc im pogłębić zrozumienie każdej części przymierza.

Aby pomóc uczniom w pogłębieniu zrozumienia tego, co to znaczy wziąć na siebie imię Jezusa Chrystusa, poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła:

„Obiecujemy wziąć na siebie Jego imię. Oznacza to, że musimy czuć przynależność do Niego. Będzie On na pierwszym miejscu w naszym życiu. Będziemy chcieli tego, czego On chce, a nie tego, czego my chcemy, czy tego, czego uczy nas świat, byśmy chcieli” („That We May Be One”, Ensign, maj 1998, str. 67).

Wyjaśnij, że kiedy poświadczamy naszą gotowość do wzięcia na siebie imienia Jezusa Chrystusa, zobowiązujemy się żyć jak Jego uczniowie. Obiecujemy, że nie przyniesiemy wstydu ani ujmy temu imieniu. Zobowiązujemy się do służenia Jemu oraz naszym bliźnim. Pokazujemy też, że chcemy identyfikować się z Nim i z Jego Kościołem.

Jak staraliście się okazywać swą gotowość do wzięcia na siebie imienia Pana? Jak wpłynęło to na wasze życie?

Poproś uczniów, aby porównali modlitwę błogosławienia chleba znajdującą się w wersecie: Moroni 4:3 z modlitwą błogosławienia wina z wersetu: Moroni 5:2. Zapytaj, jakie zauważyli różnice i podobieństwa. Zwróć uwagę, że obietnica, aby „zawsze o Nim pamiętać”, znajduje się w obu modlitwach.

Jak sądzicie, co to znaczy „zawsze o Nim pamiętać”?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie słów Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś klasę, aby wsłuchała się w te słowa i dowiedziała się, co możemy robić, aby zawsze pamiętać o Zbawicielu.

„Na pierwszym miejscu powinny znaleźć się te rzeczy, które umożliwiają stałe pamiętanie o Nim — częste modlitwy i studiowanie pism świętych, wnikliwe studiowanie nauk apostołów, cotygodniowe przygotowanie do godnego przyjęcia sakramentu, oddawanie czci w każdą niedzielę oraz zapisywanie i zapamiętywanie tego, czego Duch i doświadczenie uczą nas o byciu uczniami.

Mogą wam przyjść na myśl również inne rzeczy, ważne dla was osobiście w danym momencie waszego życia. […]

[…] Mogę poświadczyć, że z czasem nasze pragnienie i zdolność, by zawsze pamiętać o Zbawicielu i podążać za Nim, będą wzrastać. Powinniśmy cierpliwie dążyć do tego celu i zawsze modlić się o umiejętność rozróżnienia oraz boską pomoc, której tak potrzebujemy” („Zawsze o Nim pamiętać” Ensign, kwiecień 2011, str. 51).

Co robicie, aby „zawsze o Nim pamiętać”?
W jaki sposób ciągłe pamiętanie o Nim pomaga nam w dotrzymywaniu pozostałych części przymierza?
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, abyśmy co tydzień przyjmowali sakrament?

Aby podkreślić, że obiecujemy przestrzegać przykazań, poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższego fragmentu broszury Dla wzmocnienia młodzieży:

„Twój Ojciec Niebieski dał ci wolną wolę, zdolność wybierania między dobrem a złem i działania we własnym imieniu. Obok daru życia, prawo do decydowania o sobie jest jednym z najwspanialszych darów, jakie Bóg ci dał. Kiedy jesteś tu, na ziemi, podlegasz próbom, które mają sprawdzić, czy kochasz Boga, jeśli dobrowolnie przestrzegasz Jego przykazań” (Dla wzmocnienia młodzieży [2011], str. 2).

Co robicie każdego dnia, co pomaga wam w przestrzeganiu przykazań Bożych?

Kiedy uczniowie omówią obietnice, jakie odnawiają co tydzień poprzez sakrament, poproś, aby w trzeciej kolumnie tabeli zapisali jedną rzecz, jaką zrobią w ciągu tygodnia, aby w większym stopniu dochować każdej z części przymierza. Poproś, aby podzielili się kilkoma pomysłami (ale upewnij się, że rozumieją, iż nie powinni dzielić się niczym, co jest zbyt osobiste lub prywatne).

Wyjaśnij, że kiedy dotrzymujemy przymierzy, jakie zawieramy z Panem, On obiecuje błogosławić nas (zob. NiP 82:10). Niech uczniowie przestudiują fragmenty: Moroni 4:3 i Moroni 5:2 i odszukają, co obiecuje Pan, jeśli będziemy przestrzegać obietnic, które odnawiamy podczas przyjmowania sakramentu. Zapisz na tablicy pod tabelą poniższe zdanie do uzupełnienia: Kiedy wiernie dotrzymujemy przymierza sakramentu… Poproś uczniów, aby uzupełnili zdanie w oparciu o to, czego się dowiedzieli z wersetów: Moroni 4:3 i Moroni 5:2. (Jednym ze sposobów na dokończenie zdania jest: Kiedy wiernie dotrzymujemy przymierza sakramentu, zawsze możemy mieć ze sobą Ducha Pana).

W jaki sposób obietnica, że Duch może być zawsze z nami, warta jest naszych wysiłków wkładanych w dochowywanie tego przymierza?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś, aby uczniowie wsłuchali się, co może zrobić dla nas Duch.

„Duch Pana może być naszym przewodnikiem i będziemy błogosławieni poprzez wskazówki i instrukcje oraz duchową ochronę w czasie naszej ziemskiej wędrówki” („Aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 31).

Kiedy otrzymaliście przewodnictwo, kierownictwo, wskazówki lub ochronę dzięki towarzystwu Ducha Świętego? (Kiedy uczniowie podzielą się już swoimi doświadczeniami, ty też możesz to zrobić).
Każdego tygodnia podczas sakramentu mamy możliwość zastanowienia się, jak sobie radzimy z dochowywaniem przymierza opisanego w modlitwach sakramentalnych. W jaki sposób pomoże to nam w wysiłkach, aby zawsze mieć z sobą Ducha?
Która część modlitw sakramentalnych ma dla was szczególne znaczenie, po tym czego dowiedzieliście się dziś na temat przyjmowania sakramentu? Dlaczego?

Zachęć uczniów, aby rozmyślali nad Zadośćuczynieniem Zbawiciela, kiedy przyjmują sakrament. Poproś, aby przejrzeli swoje tabelki i pełniej realizowali pomysły na dochowywanie przymierza sakramentalnego. Przypomnij uczniom o obietnicy, jaką złożył nam Pan, kiedy dochowujemy tego przymierza: zawsze będziemy mieć z sobą Jego Ducha. Złóż świadectwo o błogosławieństwach, jakie będą częścią naszego życia, jeśli będziemy pamiętać o przymierzu, jakie zawieramy każdego tygodnia podczas przyjmowania sakramentu, i dochowywać go.

Omówienie fragmentów do opanowania

Możesz zaplanować końcowy sprawdzian z fragmentów do opanowania lub powtórzyć ćwiczenia, aby utrwalić ich biegłość w posługiwaniu się wybranymi fragmentami z Księgi Mormona. Podejmij decyzję, w jaki sposób chciałbyś sprawdzić ich wiedzę i zaplanuj ćwiczenia, które spełnią ten cel. Możesz przygotować testy polegające na dopasowywaniu fragmentów lub uzupełnianiu odsyłaczy, kluczowych słów czy sytuacji albo możesz sprawdzić, jak uczniowie zapamiętali poszczególne fragmenty wyuczone na pamięć. Jeszcze innym sposobem będzie przydzielenie każdemu uczniowi przygotowania krótkiej lekcji lub przemówienia z wykorzystaniem fragmentu do opanowania jako głównego źródła, na którym się będzie opierać. Bez względu na to, jaką formę ćwiczeń wybierzesz, daj uczniom czas na przestudiowanie fragmentów i przygotowanie się. Długość dzisiejszej lekcji może pozwolić na rozpoczęcie przygotowań.