Lekcja 6

1 Nefi 1

Wprowadzenie

Treść Księgi Mormona rozpoczyna się od informacji, że Lehi jako prorok wiernie wypełniał swoje zadanie. Lehi był jednym z „wielu proroków głoszących ludziom, że [muszą odpokutować]” (1 Nefi 1:4). Kiedy prorokował o zniszczeniu Jerozolimy i świadczył o odkupieniu możliwym dzięki Mesjaszowi, wielu ludzi szydziło z niego i chciało go zabić. Niemniej Lehi znajdował radość w miłosierdziu Pańskim i w mocy wybawienia. Poznając służbę Lehiego, uczniowie mogą powiększyć swoje zrozumienie roli proroka w dzisiejszych czasach. Kiedy będą szukać dowodów istnienia miłosierdzia Bożego i Jego zainteresowania ich życiem, ich relacje z Bogiem pogłębią się.

Codzienne studiowanie pism świętych

Możesz pomóc uczniom w tym, by wypełniali swoją rolę w procesie uczenia się, zachęcając ich do codziennego studiowania Księgi Mormona. W ciągu roku zastanawiaj się w duchu modlitwy, w jaki sposób pomóc im w rozwinięciu nawyku codziennego studiowania pism świętych. Od czasu do czasu możesz podzielić się swoim świadectwem na temat błogosławieństw studiowania Księgi Mormona każdego dnia.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 1:1–3

Nefi zaczyna spisywać kronikę

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: 1 Nefi 1:1–3. Poproś ich, aby powiedzieli, dlaczego Nefi spisał kronikę.

• Jakie powody zapisywania swoich doświadczeń podał Nefi?

• Jak myślicie, dlaczego Nefi, pomimo tego, że przeszedł przez „wiele ciężkich doświadczeń”, uważał, że „Pan błogosławił [mu] wielce”?

1 Nefi 1:4–20

Lehi ma wizję i ostrzega lud, że Jerozolima zostanie zniszczona

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacją, w której rodzice ostrzegali ich przed niebezpieczeństwem.

• Dlaczego wasi rodzice ostrzegali was przed niebezpieczeństwem?

• W jaki sposób Ojciec Niebieski ostrzega Swoje dzieci?

Wyjaśnij, że pierwsza opowieść z Księgi Mormona rozpoczyna się w czasach, kiedy wielu ludzi mieszkających w Jerozolimie było niegodziwych. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał fragment: 1 Nefi 1:4. Poproś klasę, aby poszukała, w jaki sposób Pan ostrzegał lud Jerozolimy.

Wyjaśnij, że ojciec Nefiego, Lehi, dołączył do „wielu proroków” wspomnianych w tym wersecie. Ostrzegał ludzi, mówiąc, że muszą odpokutować. Aby pomóc uczniom w odnalezieniu ostrzeżeń i nauk Lehiego, dobierz ich w pary i poproś, aby każda z nich przeczytała fragment: 1 Nefi 1:5–13. Poproś, aby odszukali, co Lehi ujrzał w wizji, i zaznaczyli to w swoich pismach świętych lub zapisali w formie listy. Daj im kilka minut na przedyskutowanie odpowiedzi na poniższe pytanie. (Możesz zapisać to pytanie na tablicy).

• Jak byście się czuli, gdybyście ujrzeli w wizji, że miasto, w którym mieszkacie, zostanie zniszczone?

Po dyskusji poproś uczniów, aby w ciszy przejrzeli werset: 1 Nefi 1:15, żeby poznać uczucia Lehiego po wizji.

• Jaka była reakcja Lehiego na to, co zobaczył?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 1:14–15. Zachęć klasę, aby poszukała powodów radości Lehiego. (Być może będziesz musiał wyjaśnić, że choć Lehi dowiedział się o zniszczeniu Jerozolimy, zobaczył też, że ci, którzy zawierzą Bogu, nie zginą).

• W jakich sytuacjach wychwalaliście Boga, mimo że przeżywaliście trudne chwile?

• Jakie błogosławieństwa płyną z dostrzegania „[dobroci] i [miłosierdzia]” Pana w trudnych chwilach?

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos następujący tekst:

„Podobnie jak prorocy dawnych czasów, dzisiejsi prorocy świadczą o Jezusie Chrystusie i nauczają Jego ewangelii. Czynią wiadomymi wolę Boga i Jego prawdziwy charakter. Mówią w sposób odważny i jasny, potępiając grzech i ostrzegając przed jego konsekwencjami. Czasami mogą być natchnieni, by dla naszej korzyści prorokować o przyszłych wydarzeniach” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 126).

Podkreśl, że Lehi jest przykładem prawdy, iż prorocy ostrzegają przed grzechem i nauczają o zbawieniu dzięki Jezusowi Chrystusowi. (Możesz zapisać tę prawdę na tablicy).

Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: 1 Nefi 1:19–20.

• Czego nauczał Lehi?

• W jaki sposób ludzie reagowali na nauki Lehiego?

• Dlaczego niektórzy ludzie w naszych czasach odrzucają przesłania proroków Pana?

• W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni lub ochronieni, ponieważ postępowaliście zgodnie z naukami proroka?

1 Nefi 1:20

Nefi świadczy o troskliwym miłosierdziu Pana

Zwróć uwagę na to, że w drugim zdaniu fragmentu: 1 Nefi 1:20 Nefi przerywa swą narrację, aby podzielić się przesłaniem z tymi, którzy czytają jego słowa. Niech każdy uczeń przeczyta werset: 1 Nefi 1:20, szukając przesłania Nefiego. Jeśli będzie to konieczne, zwróć ich uwagę na wyrażenie, którego użył Nefi, aby je zapowiedzieć („ja, Nefi, wykażę wam…”).

Szukanie kluczowych wyrażeń

Jednym ze sposobów na to, by pomóc uczniom wyciągnąć większe korzyści z codziennego osobistego czytania pism świętych, jest nauczenie ich wyszukiwania kluczowych wyrażeń. Autorzy Księgi Mormona często używali ich, aby podkreślić nauki, które starali się przekazać lub podsumować nauczane przez siebie zasady. Stosowali wyrażenia takie, jak: „wykażę wam”, „i tak widzimy” czy „oto mówię do was”. Zachęć uczniów, aby zwracali uwagę na nauki, które towarzyszą takim wyrażeniom.

• W jaki sposób zwracanie bacznej uwagi na tego rodzaju wyrażenia pomaga wam podczas indywidualnego studiowania Księgi Mormona?

• Co Nefi chciał nam wykazać?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 1:20. Poproś inną osobę o przeczytanie fragmentu: Moroni 10:3. Niech klasa poszuka zbieżnych punktów w obu wersetach.

• Jaką myśl Nefi i Moroni chcieli przekazać czytelnikom Księgi Mormona?

Pomóż uczniom dostrzec tę zasadę: Pan okazuje Swe troskliwe miłosierdzie tym, którzy wykazują się wiarą w Niego. (Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu, czym jest troskliwe miłosierdzie Pana i jak można je rozpoznać w swoim życiu, przytocz następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Troskliwe miłosierdzie Pana to bardzo osobiste i zindywidualizowane błogosławieństwa, siła, ochrona, zapewnienia, kierownictwo, pełna miłości życzliwość, pocieszenie, wsparcie i dary duchowe, jakie otrzymujemy od Pana Jezusa Chrystusa, dzięki Niemu i poprzez Niego. […]

[…] Pan nie okazuje Swego troskliwego miłosierdzia na chybił trafił ani przypadkiem. Wierność i posłuszeństwo umożliwiają nam otrzymanie tego ważnego daru, a w wielu przypadkach wyznaczone przez Pana okoliczności pomagają nam je rozpoznać.

Nie powinniśmy lekceważyć ani przeoczyć mocy troskliwego miłosierdzia Pana” („Troskliwe miłosierdzie Pana”, Ensign lub Liahona, maj 2005 r., str. 99–100).

• W jaki sposób Starszy Bednar wyjaśnia termin „troskliwe miłosierdzie Pana”?

• Jakie przykłady troskliwego miłosierdzia Pana zaobserwowaliście w swoim życiu lub życiu kogoś, kogo znacie?

Po tym, jak uczniowie udzielą odpowiedzi na te pytania, poproś ich, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą lepiej rozpoznawać troskliwe miłosierdzie Pana w swoim życiu. Zachęć ich, aby byli bardziej świadomi okazywanego im przez Pana miłosierdzia. Możesz zasugerować, aby zapisywali swoje doświadczenia związane z troskliwym miłosierdziem w dzienniku. Zastanów się nad tym, czy dać im czas na zapisanie w dziennikach do studiowania pism świętych lub zeszytach jednego czy dwóch przykładów tego, jak Pan okazał im troskliwe miłosierdzie.

Zakończ lekcję, powtarzając świadectwo Nefiego na temat troskliwego miłosierdzia Pana zawarte we fragmencie: 1 Nefi 1:20. Podziel się świadectwem o tym, że Pan błogosławi i troszczy się o nas indywidualnie. Zachęć uczniów, by poszukiwali w swoim życiu i w Księdze Mormona przykładów troskliwego miłosierdzia Pana.

Komentarz i tło historyczne

1 Nefi 1:2. „Język Egipcjan”

Nefi powiedział, że kroniki sporządzał w „języku Egipcjan” (1 Nefi 1:2). Około 470 lat później król Beniamin nauczał swoich synów „[języka] Egipcjan” (Mosjasz 1:1–4). We fragmencie: Mormon 9:32 pojawia się termin „[zreformowany egipski]”. Moroni zaznacza, że w jego czasach — około 1000 lat po czasach Lehiego i Nefiego — język egipski i hebrajski, jakiego używali Lehi i Nefi, był już zmieniony przez ludzi.

1 Nefi 1:4. „Wielu proroków”

Nefi powiedział, że „wielu proroków” pojawiło się w Jerozolimie. Wiemy, że w owych czasach prorokami byli Jeremiasz, Abdiasz, Nahum, Habakuk i Sofoniasz. Świadczyli oni w Królestwie Judy. Ks. Jeremiasza 35:15 zawiera podobny komentarz na temat wielu proroków, którzy zostali zesłani przez Pana, aby ostrzec ludzi (zob. także II Ks. Kronik 36:15–16).

Jeremiasz był silnym prorokiem w czasach Lehiego i Nefiego i został wspomniany we fragmentach: 1 Nefi 5:13 oraz 7:14. Służył pośród Żydów od 626 r. p.n.e. do 586 r. p.n.e. W przeciwieństwie do Lehiego Jeremiasz pozostał w Jerozolimie i nadal wzywał ludzi do pokuty (zob. „Guide to the Scriptures”, „Jeremiah”). Po tym, jak Lehi opuścił Jerozolimę, Jeremiasz został wtrącony do więzienia. Tam napisał Treny, gdzie opłakuje zniszczenie Jerozolimy oraz to, że ludzie nie odpokutowali.

Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania

1 Nefi 1:2–3, 20. Zapisywanie przejawów troskliwego miłosierdzia w swoim życiu

• Dlaczego warto zapisywać swoje doświadczenia w dzienniku?

Nefi świadczył o troskliwym miłosierdziu Boga w swoim życiu. Nauczał, że wszyscy, którzy mają wiarę w Jezusa Chrystusa, mogą doświadczyć takich błogosławieństw. Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła opisał, jak usłyszał podszept, by zapisywać przykłady dobroci Bożej okazywanej jego rodzinie:

„Późno wróciłem do domu po wykonaniu pewnych zadań kościelnych. Było już po zmroku. Kiedy zmierzałem ku drzwiom wejściowym mojego domu, ze zdziwieniem zauważyłem mojego teścia, który mieszkał w pobliżu. Był ubrany w swój roboczy strój i idąc bardzo szybko, niósł na ramieniu jakieś rury. Wiedziałem, że budował system hydrauliczny, który miał pompować wodę ze strumienia płynącego w dole do naszego domu.

Uśmiechnął się, zagadnął łagodnie, a następnie minął mnie w ciemnościach i udał się do pracy. Zrobiłem kilka kroków w stronę domu, myśląc o tym, co on dla nas robi i gdy tylko przekroczyłem próg, usłyszałem w myślach — a nie był to mój głos — te słowa: ‘Nie daję tych doświadczeń tylko dla ciebie. Zapisz je’.

Wszedłem do środka. Nie położyłem się spać. Chociaż byłem zmęczony, wziąłem kartkę i zacząłem pisać. I gdy to uczyniłem, zrozumiałem przesłanie, jakie usłyszałem w myślach. Miałem zapisać to dla swoich dzieci, aby pewnego dnia w przyszłości przeczytały, jak dostrzegłem rękę Boga, błogosławiącą naszą rodzinę […].

Od lat zapisuję kilka linijek każdego dnia. Nigdy nie opuściłem ani jednego dnia bez względu na to, jak bardzo byłem zmęczony lub jak wcześnie musiałem wstać następnego dnia. Zanim zaczynałem pisać, zastanawiałem się nad tym pytaniem: ‘Czy widziałem dziś wyciągniętą rękę Boga, która dotknęła nas, nasze dzieci lub naszą rodzinę?’. Kiedy się zastanawiałem, coś zaczynało się dziać. Gdy przywoływałem wydarzenia z danego dnia, dostrzegałem dowody tego, co Bóg uczynił dla kogoś z naszej rodziny, których nie zauważyłem w czasie zabieganego dnia” („Zapamiętaj, zapamiętaj” Ensign lub Liahona, listopad 2007 r., str. 66–67).

1 Nefi 1:4–20. Podobieństwa między Lehim a Józefem Smithem

Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: 1 Nefi 1:4–20, szukając głównych wydarzeń w tym okresie życia Lehiego. Następnie poproś, aby przejrzeli Józef Smith — Historia 1:1–35, szukając ważnych wydarzeń w życiu Proroka Józefa Smitha. Poproś ich, aby poszukali podobieństw w życiu Lehiego i Józefa Smitha. (Przykładowe odpowiedzi: obaj zwrócili się do Boga w szczerej modlitwie, ujrzeli Ojca i Syna, opowiedzieli innym o swojej wizji, zostali odrzuceni przez wielu ludzi, ich życie było w niebezpieczeństwie, musieli przenieść się w inne miejsce, przedkładali Boga ponad ziemskie dobra i chwałę świata).