In de zomer van 1831 vertrekken de heiligen die zich in Ohio (VS) hadden verzameld naar Jackson County (Missouri, VS) om zich daar te vestigen. Op 20 juli 1831 wijst de Heer in een openbaring aan de profeet Joseph Smith Independence (Missouri) aan als het ‘centrum’ van Zion (LV 57:3). De heiligen dienen in de omgeving land te kopen en de geboden van de Heer te bewaren om zich op de vestiging van Zion voor te bereiden. Na verloop van tijd ontstaat er echter onenigheid tussen de heiligen en inwoners van Jackson County (Missouri), en worden de heiligen door bendes overvallen. In november en december 1833 worden de heiligen uit hun huizen verdreven.
Lessuggesties
De Heer wijst Independence (Missouri) aan als het centrum van Zion
Zet voordat de les begint Kirtland (Ohio) op een bordje en hang het aan één kant van het klaslokaal op. Hang aan de andere kant van het lokaal een bordje waarop Independence (Missouri) staat. U kunt op het bord ook een eenvoudige kaart van het middenwesten van de Verenigde Staten tekenen en daarop Kirtland (Ohio) en Independence (Missouri) aanduiden. (Zie Kaarten kerkgeschiedenis, kaart 6 ‘Westwaartse beweging van de kerk’.) Verwijs tijdens de les naar de kaart.
Laat de cursisten zich inbeelden dat ze kamperen en dat er een storm op komst is.
Hoe zou je kunnen schuilen voor de storm? Hoe kan een tent je hierbij helpen?
Leg uit dat de profeet Jesaja Zion met een grote tent vergeleek. Hij zei: ‘Vergroot de plaats voor uw tent, laat men uw tentkleden wijd uitspannen, wees niet terughoudend, verleng uw touwen, sla uw pinnen vast’ (Jesaja 54:2). Deze profetie gaat in vervulling omdat de Heer het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen blijft begeleiden bij de wereldwijde oprichting van ringen in Zion.
Laat een cursist Leer en Verbonden 64:41–43 voorlezen. Laat de klas meelezen en nagaan welke zegeningen de Heer beloofde aan de rechtschapenen die zich in Zion vergaderen.
Welke zegeningen beloofde de Heer aan de rechtschapenen die zich in Zion vergaderen?
Leg uit dat de Heer in juli 1831 verklaarde dat het land Missouri het beloofde land van Zion was en dat Independence (Missouri) het ‘centrum’ van de stad Zion was (zie LV 57:1–3).
Laat een cursist bij het bordje met Independence (Missouri) gaan staan of zitten. Laat een cursist een tent op het bord tekenen. (Als het lokaal groot genoeg is, kunt u een tent meebrengen en enkele cursisten vragen om ze op te zetten. Zij stellen dan de heiligen voor die een toevluchtsoord bouwen.)
Heb je weleens een tent verkeerd opgezet of geprobeerd een tent op te zetten zonder alle onderdelen? Wat gebeurde er toen?
Laat de cursisten Leer en Verbonden 105:5 in stilte doornemen en nagaan hoe de ‘tent’ van Zion dient te worden opgebouwd om door de Heer te worden aanvaard. Laat de cursisten vertellen wat ze hebben geleerd.
Zet het volgende beginsel op het bord: Zion moet worden opgebouwd door de beginselen van de wet van het celestiale koninkrijk. Leg uit dat de Heer in 1831 openbaarde waar Zion zou worden gevestigd. In de daaropvolgende twee jaar openbaarde de Heer de beginselen waarop de heiligen Zion dienden te bouwen.
Verdeel de klas in vier groepen en geef elke groep een van de Schriftteksten op het bord. Laat de groepen hun teksten doornemen en nagaan welke beginselen van rechtschapenheid of welke geboden de heiligen dienden te volgen om te slagen in het opbouwen van Zion.
Geef de cursisten voldoende tijd en laat ze dan verslag uitbrengen. Laat een cursist hun antwoorden op het bord schrijven. (Mogelijke antwoorden: de wet van toewijding naleven en het welzijn van anderen nastreven [LV 82:17–19]; een tempel bouwen en daar instructies ontvangen [LV 97:10–14]; rein van hart zijn [LV 97:16, 21]; de geboden onderhouden [LV 97:25-26]; ‘uit Babylon weg (trekken)’, wat betekent zich afkeren van wereldsgezindheid [LV 133:4–5].)
Hoe heeft het naleven van deze beginselen van rechtschapenheid ertoe bijgedragen dat de heiligen Zion konden bouwen en tegen geestelijke stormen waren beschermd? Hoe worden wij vandaag beschermd als wij deze beginselen naleven?
Laat enkele cursisten hun Schriften meenemen en bij het bordje Kirtland (Ohio) gaan zitten of staan, en laat één of twee cursisten bij het bordje Independence (Miss) gaan zitten of staan. Leg uit dat de Heer in juli 1831 openbaarde waar Zion zou worden gevestigd. Daarop maakten veel heiligen de tocht van 1.450 km naar Independence (Missouri) om zich daar te vestigen en Zion op te bouwen. Anderen bleven in Kirtland en in andere gebieden in het oosten. Op 17 februari 1834 werd er in Kirtland een ring opgericht.
Vestig de aandacht op de tekening van de tent (of op de tent die u hebt meegebracht). Leg uit dat de beschermende zegeningen van Zion zich uitstrekten tot alle heiligen die meehielpen aan de opbouw van Zion, niet alleen tot degenen die in Independence (Missouri) woonden. De heiligen werkten samen om geld en middelen te verzamelen voor het fundament van de stad Zion. Laat de cursisten zich inbeelden dat een hoek van de tent van Zion de heiligen in Kirtland overdekt.
Tussen de heiligen en andere inwoners van Missouri ontstaat onenigheid
Laat een cursist die bij het bordje ‘Kirtland’ zit de volgende verklaring voorlezen om de cursisten te helpen begrijpen wat er tussen 1831 en 1833 in Ohio en Missouri gebeurde. De heiligen in Kirtland, een ring in Zion, ijverden voor de bouw van het centrum van Zion in Missouri. Laat de klas nagaan wat sommige heiligen in Kirtland deden om Zion te helpen opbouwen.
Kirtland (Ohio): In november 1831 werden enkele conferenties gehouden waarin Joseph Smith en andere kerkleiders de openbaringen die tot nu toe waren ontvangen, bundelden en klaarmaakten om in boekvorm uit te geven. Oliver Cowdery en John Whitmer kregen de verantwoordelijkheid om de openbaringen naar Missouri te brengen zodat William W. Phelps ze kon uitgeven als het Book of Commandments [Boek der Geboden]. In de loop van 1831 en 1832 bleef Joseph openbaringen ontvangen en de Bijbel vertalen. In de lente van 1832 reisde Joseph naar Missouri voor een bezoek aan de heiligen in Zion, om hen te waarschuwen dat Satan trachtte ‘hun hart van de waarheid af te wenden’ (LV 78:10). Hij wilde eveneens de organisatie van de voorraadhuizen van de bisschoppen in Kirtland en Independence coördineren. Enkele kerkleden in Ohio gaven geld om in Missouri land en materiaal te kopen. Veel heiligen bleven naar Zion verhuizen en tegen het einde van 1832 woonde ongeveer een derde van de kerkleden in Jackson County.
Hoe hebben Joseph Smith en andere heiligen in Kirtland aan de vestiging van Zion in Missouri bijgedragen?
Laat een cursist voorlezen wat de heiligen deden om de stad Zion op te bouwen. Laat de klas nagaan wat de heiligen bij de opbouw van Zion goed deden en wat ze niet goed deden.
Independence (Missouri): Parley P. Pratt beschreef de vestiging van de heiligen in Zion als volgt: ‘Hun arbeid leidde tot vrede en voorspoed, en de wildernis was vruchtbare grond geworden.’ (Autobiography of Parley P. Pratt, samengesteld door Parley P. Pratt jr. [1938], 93.) De kerkleiders in Missouri ijverden om in de noden van de nieuwe heiligen te voorzien. Zo kochten ze land en zorgden ze voor een winkel en een drukpers. In juli was het aantal Heiligen der Laatste Dagen tot bijna 1.200 gegroeid. De leiders en de heiligen ondervonden echter problemen. Sommige leden leefden de wet van toewijding niet na omdat ze zelfzuchtig en hebzuchtig waren.
Niet alleen hun eigen ongehoorzaamheid zorgde voor problemen, de heiligen kregen ook onenigheid met de oorspronkelijke inwoners van het gebied. De bevolking van Missouri was bezorgd over de snelle groei van de ‘mormonen” en hun invloed op de plaatselijke economie en politiek. De plaatselijke religieuze leiders deelden de geloofsovertuiging van de heiligen niet. Eén kerkleider verspreidde leugens over de kerkleden en zette de inwoners aan tot geweld tegen de kerk. En in juli 1833 publiceerde W.W. Phelps een artikel met als titel ‘Bevrijd de kleurlingen’ waarin zendelingen werden gewaarschuwd om zich niet onder de slaven te begeven. De inwoners van Missouri waren voorstanders van slavernij en dachten ten onrechte dat de heiligen vrijgemaakte slaven naar Missouri wilden brengen. Hierdoor werd de gespannen situatie in de staat nog erger. Op 20 juli 1833 gooide een bende de drukpers op straat, ze vernielden de drukkerij, vernietigden bijna alle pagina’s van het Book of Commandments, bestreken bisschop Partridge en een bekeerling, Charles Allen, met pek en veren, en terroriseerden de stad. De vijandelijkheden hielden aan zodat de heiligen zich in november en december van datzelfde jaar genoodzaakt zagen Jackson County te verlaten.
Hoe zou jij je voelen als je een rechtschapen heilige was, op de bescherming van de Heer hoopte maar werd gedwongen Jackson County te verlaten?
Als iemand je vroeg waarom de heiligen uit de begintijd van de kerk niet in staat waren om de stad Zion te bouwen, wat zou je dan zeggen? (Laat de cursisten Leer en Verbonden 101:6–7; 103:2–4; 105:3–4, 9 lezen om deze vraag te kunnen beantwoorden.)
Als de cursisten nog niet naar hun plaats waren teruggekeerd, kunnen ze dat nu doen.
Wat is de toekomst van Zion?
Laat een cursist Leer en Verbonden 97:21 voorlezen. Laat de klas meelezen en nagaan hoe de Heer Zion omschreef. Laat de cursisten de woorden markeren die de volgende waarheid illustreren: Zion is de reinen van hart. Verwijs naar de lijst beginselen en handelswijzen op het bord en vraag:
Hoe helpen deze rechtschapen beginselen iemand om rein van hart te worden?
Wat is nu onze rol in de opbouw van Zion? (Wij kunnen rechtschapen leven en anderen aanmoedigen dat ook te doen. Als wij het evangelie naleven en verkondigen, worden de grenzen van Zion groter, worden haar ringen versterkt en zegent God de heiligen met bescherming.)
Laat de cursisten nadenken over de beginselen van rechtschapenheid die op het bord staan. Laat ze in hun aantekenschrift of Schriftendagboek opschrijven welk beginsel ze beter willen naleven.
Toelichting en achtergrondinformatie
Zion moet worden opgebouwd op beginselen van rechtschapenheid
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft het volgende gezegd over de vereiste om Zion op de beginselen van de wet van het celestiale koninkrijk te bouwen:
Afbeelding
Ouderling D. Todd Christofferson
‘Veel van het werk om Zion te vestigen bestaat uit onze persoonlijke inspanningen om “de reinen van hart” te worden (LV 97:21). “Zion kan niet worden opgebouwd, anders dan door de beginselen van de wet van het celestiale koninkrijk” zegt de Heer, “anders kan Ik [de Heer] haar niet tot Mij nemen” (LV 105:5). De wet van het celestiale koninkrijk bestaat uiteraard uit de wet van het evangelie en verbonden, zoals de Heiland constant gedenken en onze belofte van gehoorzaamheid, offerande, toewijding en getrouwheid.
‘De Heiland kastijdde sommige heiligen van weleer vanwege hun “wellustige […] verlangens” (LV 101:6; zie ook LV 88:121). Deze mensen leefden in een wereld zonder televisie, films, internet en iPods. Zijn wij in onze huidige wereld vol seksueel getinte beelden en muziek vrij van wellustige verlangens en de daarmee gepaard gaande zonden? In plaats van de grenzen op te zoeken van fatsoenlijke kleding of ons te verlustigen in de plaatsvervangende onzedelijkheid van pornografie, moeten wij hongeren en dorsten naar gerechtigheid. Om tot Zion te komen, is het niet genoeg dat u of ik iets minder goddeloos zijn dan anderen. Wij behoren niet alleen goede, maar heilige mannen en vrouwen te zijn. Laten we met de woorden van ouderling Neal A. Maxwell in gedachten voor eens en altijd onze woning in Zion vestigen en ons vakantiehuisje in Babylon opgeven (zie Neal A. Maxwell, A Wonderful Flood of Light [1990], 47).’ (‘Kom tot Zion’, Liahona, november 2008, 38–39.)
Bisschop Keith B. McMullin van de Presiderende Bisschap heeft enkele beginselen opgenoemd waarop Zion gebouwd dient te worden:
Afbeelding
Bisschop Keith B. McMullin
‘Het verbond van toewijding omvat opoffering; houdt liefde, werk, en zelfredzaamheid in; en is essentieel voor de vestiging van Gods koninkrijk. De Heer heeft gezegd: “Zion kan niet worden opgebouwd, anders dan door de beginselen van de wet van het celestiale koninkrijk” (LV 105:5). Het verbond van toewijding staat centraal in deze wet. We zullen het ooit volledig naleven. Dit verbond omvat “uw tijd, talenten en middelen geven voor behoeftigen – geestelijk of materieel – en het koninkrijk van de Heer opbouwen.” (Zie Ensign, augustus 1984, 4; Tambuli, december 1984, 7.)
‘Deze beginselen – liefde, werk, zelfredzaamheid en toewijding – komen van God. Wie deze aanhangen en zichzelf in overeenstemming daarmee besturen, worden rein van hart. Rechtschapen eensgezindheid is het keurmerk van hun samenleving. Hun vrede en harmonie wordt een banier voor de volken. De profeet Joseph Smith heeft gezegd:
‘De vestiging van Zion is een aangelegenheid die Gods volk in alle tijden veel belang heeft ingeboezemd; het is een thema waarbij profeten, priesters en koningen altijd met vreugde hebben stilgestaan. […] Het is aan ons om de heerlijkheid van [Zion] in de laatste dagen te zien, daar deel aan te hebben en die tot stand te brengen […]. Een werk dat bestemd is om de machten van duisternis te vernietigen, om de aarde te vernieuwen, en de heerlijkheid Gods en het heil van het mensdom tot stand te brengen.’ [Teachings of the Prophet Joseph Smith, samengesteld door Joseph Fielding Smith (1976), 231–232; cursivering toegevoegd.] (‘Kom tot Zion! Kom tot Zion!Liahona, november 2002, 96.)
Waarom slaagden de heiligen er vroeger niet in om de heilige stad te bouwen?
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd:
Afbeelding
Ouderling D. Todd Christofferson
‘Op aanwijzing van de profeet Joseph Smith probeerden de leden van de kerk in de beginjaren het centrum van Zion in Missouri te vestigen, maar ze waren niet in staat om de heilige stad te bouwen. De Heer legde een van de redenen van hun mislukking uit:
“Zij hebben niet geleerd gehoorzaam te zijn aan hetgeen Ik van hun hand vereiste, maar zijn vervuld met allerlei kwaad en geven niet, zoals het heiligen betaamt, van hun bezit aan de armen en bezochten onder hen;
“en zijn niet één volgens de eenheid die de wet van het celestiale koninkrijk vereist” (LV 105:3–4).
“Er waren gekijf en twist en afgunst en strijd en wellustige en hebzuchtige verlangens onder hen; daarom, met die dingen hebben zij hun erfdeel bezoedeld” (LV 101:6).
‘Laten we echter niet te hard oordelen over deze heiligen van toen, maar liever naar onszelf kijken of we het er beter van af brengen.
‘Zion is Zion vanwege het karakter, de eigenschappen en getrouwheid van haar inwoners. Bedenk: “de Heer noemde zijn volk Zion, omdat zij één van hart en één van zin waren en in rechtvaardigheid leefden; en er waren geen armen onder hen” (Mozes 7:18). Als we Zion bij ons thuis en in onze gemeenten, wijken en ringen willen vestigen, moeten we aan deze standaard voldoen. Daarvoor is nodig dat we (1) één van hart en één van zin worden, (2) persoonlijk en als groep een heilig volk worden, en (3) zo goed voor de armen en behoeftigen zorgen dat er geen armoede meer onder ons is. We kunnen niet wachten tot Zion komt om deze dingen te laten gebeuren – Zion komt alleen als ze aan het gebeuren zijn.’ (‘Kom tot Zion’, Liahona, november 2008, 37–38.)
Ringen oprichten, is als steden van Zion stichten
Ouderling Bruce R. McConkie heeft uitgelegd dat ringen wereldwijd verzamelplaatsen voor heiligen zijn:
Afbeelding
Ouderling Bruce R. McConkie
‘Een ring heeft geografische grenzen. Een ring organiseren, is als een Stad der heiligheid stichten. Elke ring op aarde is de vergaderplaats voor de verloren schapen van Israël die in dat gebied wonen. […]
Wij kunnen allemaal Zion opbouwen als wij rein van hart zijn. De belofte luidt immers: “Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.” (Mattheüs 5:8.) Ieder van ons kan de grenzen van Zion verleggen door onze vrienden en kennissen in de kudde van Israël op te nemen.’ (‘De opbouw van Zion’, De Ster, september 1977, 15.)
Joseph Smith op de terugreis van Missouri naar Kirtland
Joseph Smith schreef na zijn bezoek aan de heiligen in Missouri het volgende over zijn terugreis naar Kirtland:
Afbeelding
Profeet Joseph Smith
‘Op 6 mei [1832] nam ik afscheid van de broeders in Independence en samen met de broeders Rigdon en Whitney vertrok ik terug naar Kirtland. We reisden per postkoets naar St. Louis en van daaruit naar Vincennes (Indiana); vervolgens reisden we naar New Albany, nabij de watervallen van de Ohio River. Voor we daar arriveerden, schrokken de paarden en sloegen ze op hol. Bisschop Whitney probeerde uit de koets te springen, maar omdat zijn mantel te strak zat, bleef hij met zijn voet in het wiel steken. Zijn been en voet waren op verschillende plaatsen gebroken, maar ik kon ongedeerd uit de koets springen. Wij bleven vier weken lang in de herberg van de heer Porter in Greenville terwijl ouderling Rigdon rechtstreeks naar Kirtland doorreisde. Ondertussen leed broeder Whitney geen gebrek aan voedsel, slaap of medische zorgen. Dokter Porter, de broer van onze herbergier, vond het jammer dat er geen ‘mormonen’ in de buurt waren, aangezien zij gebroken botten en andere kwalen konden genezen. Ik bleef bij broeder Whitney en zorgde voor hem tot hij kon worden vervoerd. Intussen ging ik vaak in de bossen wandelen, waar ik ettelijke recente graven zag; en toen ik op een dag na het avondeten opstond, liep ik onmiddellijk naar de deur en begon ik hevig te braken. Ik braakte grote hoeveelheden bloed en gif uit, en mijn spieren trokken zich zo heftig samen dat ik mijn kaak ontwrichtte. Ik slaagde erin om mijn kaakgewricht terug in de kom te zetten en ging zo snel mogelijk naar broeder Whitney, die op bed lag. Hij legde zijn handen op mijn hoofd en zegende mij in de naam van de Heer, en ik was ogenblikkelijk genezen. Het gif was echter zo krachtig dat het merendeel van mijn haren uitviel. Ik dank mijn hemelse Vader voor zijn tussenkomst op dit cruciale moment. In de naam van Jezus Christus. Amen.
Broeder Whitney lag al vier weken op bed. Na mijn boswandeling ging ik naar zijn kamer om te vragen of hij ermee instemde om de volgende ochtend naar huis te vertrekken. We konden een huifkar nemen tot aan de rivier, zo‘n zes kilometer verderop, waar een ferry ons zou opwachten om ons naar de overkant te brengen. Er zou een huurrijtuig klaarstaan om ons naar de aanlegsteiger te brengen. Daar zou een boot ons opwachten zodat we nog voor tien uur de rivier konden opvaren en een voorspoedige thuisreis konden aanvatten. Hij vatte moed en zei dat hij akkoord ging. De volgende ochtend gingen we op pad en alles was zoals ik hem had verteld. Nog vóór tien uur voeren we snel stroomopwaarts tot in Wellsville, waar we de postkoets naar Chardon namen. Van daaruit reisden we met een huifkar verder naar Kirtland, waar we in de loop van juni arriveerden.’ (History of the Church, deel 1, 271–272.) (Zie ook De geschiedenis van de kerk in de volheid van tijden, 2e uitgave [lesboek kerkelijke onderwijsinstellingen, 2003], 116.)
Vijandelijkheden in Jackson County
‘Nog voordat de maand april [1833] om was, dook de geest van vervolging op. In een eerder stadium hadden plaatselijke bewoners de kerkleden al gewaarschuwd dat ze niet blij waren met de komst van zoveel Heiligen der Laatste Dagen, die, naar zij vreesden, bij de verkiezingen weldra in de meerderheid zouden zijn. De heiligen kwamen voornamelijk uit de noordelijke staten en waren in het algemeen tegen de slavernij die toen in de staat Missouri wettelijk toegestaan was. […]
‘De tegenstanders deden een rondschrijven rondgaan, ook wel het geheime decreet genoemd, om handtekeningen te verzamelen van degenen die bereid waren de ‘mormoonse plaag’ te bestrijden. Die vijandige gezindheid bereikte op 20 juli 1833 haar hoogtepunt toen een bende, bestaande uit ongeveer vierhonderd man, bij het gerechtsgebouw van Independence bij elkaar kwam om gezamenlijk sterker te staan. De leiders van de kerk kregen schriftelijke eisen voorgelegd waarin een beroep werd gedaan op de heiligen om Jackson County te verlaten, het drukken van hun krant, The Evening and the Morning Star, stop te zetten en niet nog meer heiligen Jackson County binnen te laten. Toen het gepeupel merkte dat de kerkleiders niet aan die onwettige eisen wilden voldoen, vielen zij het kantoor van de krant binnen, waar de uitgever, William W. Phelps, ook woonde. De indringers stalen de drukpers en vernielden het gebouw. […]
‘Het gepeupel kwam terug op 23 juli [1833], en de kerkleiders boden zichzelf als losprijs aan, als ze de mensen geen kwaad zouden doen. Maar de bendeleden dreigden dat ze alle leden kwaad zouden doen en dwongen de broeders ermee in te stemmen dat alle Heiligen der Laatste Dagen de county zouden verlaten. Omdat de acties van het gepeupel onwettig waren en in strijd met de grondwet van de Verenigde Staten en die van de staat Missouri, riepen de kerkleiders de hulp in van de gouverneur van de staat, Daniel Dunklin. Hij vertelde ze wat hun rechten als burgers waren en gaf ze de raad om een advocaat in de arm te nemen. […]
‘Eind 1833 stak het merendeel van de heiligen de Missouri over naar het noorden van Clay County en vond daar een tijdelijk onderkomen.’ (Ons erfgoed: een beknopte geschiedenis van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen [1996], 40, 42, 43.)