Les 110
Leer en Verbonden 105
Inleiding
De profeet Joseph Smith en zo’n tweehonderd andere vrijwilligers en manschappen vormen in opdracht van de Heer het zogenoemde Zionskamp. Hulp bieden aan de verdreven heiligen uit Jackson County (Missouri) is hun doel. Joseph Smith ontvangt de openbaring in Leer en Verbonden 105 op 22 juni 1834, terwijl ze nabij Fishing River in Missouri gelegerd zijn. De Heer maakt de heiligen in die openbaring bekend dat het land Zion op dat moment niet verlost zal worden. De Heer geeft ook aan wat er moet gebeuren zodat Zion in de toekomst wel verlost kan worden.
Lessuggesties
Leer en Verbonden 105:1–19
De Heer vertelt de heiligen op de verlossing van Zion te wachten
Zorg vóór de les voor een papieren beker, een elastiekje en drie touwtjes. Het elastiekje moet in omtrek kleiner zijn dan de beker. Maak de touwtjes aan het elastiekje vast. Verdeel ze gelijkmatig.
Vraag aan het begin van de les om drie vrijwilligers. Zet de beker op een vlak oppervlak. Geef de vrijwilligers de opdracht om de beker met alleen het elastiekje en de touwtjes op te tillen. Ze mogen het elastiekje niet aanraken, alleen de touwtjes. (De cursisten moeten voor deze opdracht samenwerken. Ze moeten tegelijk met evenveel kracht aan de touwtjes trekken. Vervolgens plaatsen ze het elastiekje om de beker en tillen ze deze op.)
Stel na de activiteit de volgende vraag:
-
Welke rol speelde eensgezindheid bij deze taak?
Wijs de cursisten erop dat de Heer de profeet Joseph Smith en anderen in februari 1834 opdroeg goederen in te zamelen en vrijwilligers te werven. De heiligen in Jackson County (Missouri) waren uit hun huizen verdreven en hadden hulp nodig om hun landerijen weer in bezit te nemen. Moedig de cursisten bij de bespreking van Leer en Verbonden 105 aan te letten op de rol van eensgezindheid onder de heiligen om het land Zion te herwinnen.
Vraag de cursisten of ze nog weten hoeveel vrijwilligers de Heer volgens Leer en Verbonden 103 voor deelname aan het Zionskamp verlangde (500) en hoeveel hij er minimaal nodig had (100). Laat een cursist de volgende alinea voorlezen. Laat de klas letten op het aantal mensen dat vrijwillig aan het Zionskamp deelnam toen de groep aanvankelijk vertrok.
Het lukte de profeet Joseph Smith en anderen niet om het gehoopte aantal vrijwilligers en goederen te verzamelen. Toen het kamp, of leger, de mars begin mei 1834 aanving, hadden zich maar 122 vrijwilligers aangemeld. Het Zionskamp rekruteerde onderweg naar Missouri wel meer vrijwilligers. De groep die Hyrum Smith en Lyman Wight in het territorium Michigan gerekruteerd hadden, voegde zich begin juni 1834 bij Joseph Smiths gezelschap. Daarmee bestond Zionskamp uit iets meer dan tweehonderd mannen, twaalf vrouwen en negen kinderen. (Zie Alexander L. Baugh, ‘Joseph Smith and Zion’s Camp’, Ensign, juni 2005, 45.)
Laat een cursist Leer en Verbonden 105:7–8 voorlezen. Laat de klas meelezen en op een reden letten waarom sommige leden van de kerk hun medeheiligen in Missouri niet wilden helpen. Vraag de cursisten vervolgens naar hun bevindingen.
Laat enkele cursisten beurtelings een vers uit Leer en Verbonden 105:1–6 voorlezen. Laat de klas meelezen en opletten in hoeverre er ongehoorzaamheid en verdeeldheid onder de leden van de kerk heersten. (Leg uit dat ‘de wet van het celestiale koninkrijk’ in vers 5 alle nodige wetten en beginselen die we moeten gehoorzamen, de verordeningen die we moeten ontvangen en de verbonden die we moeten nakomen insluit om het celestiale koninkrijk te beërven.)
-
In welke opzichten waren de kerkleden niet eensgezind en gehoorzaam geweest?
-
Wat moeten wij volgens deze verzen doen om Zion op te bouwen? (Zie erop toe dat de cursisten het volgende beginsel benoemen: we moeten eensgezind zijn en gehoorzaam zijn aan alles wat God vraagt om Zion op te bouwen.)
-
Waarom denk je dat eensgezindheid en gehoorzaamheid voor de opbouw van Zion vereist zijn?
-
Welke ervaringen hebben je beter doen begrijpen hoe belangrijk eensgezindheid onder de kerkleden is?
Leg uit dat de vrijwilligers van het Zionskamp de hele expeditie veel moeilijkheden en wonderen meemaakten. Laat een cursist de volgende alinea voorlezen. Laat de klas overdenken hoe zij op sommige moeilijkheden gereageerd zouden hebben.
Het Zionskamp marcheerde zo’n 1450 kilometer door vier staten. Men legde 45 dagen lang tussen de dertig en zestig kilometer per dag af. De kampleden hadden last van blaren, warm en vochtig weer, plus te weinig en ongezond voedsel. Sommige kampleden hadden soms zo’n dorst dat ze moeraswater dronken waaruit muskietenlarves gefilterd waren (soms gewoon met hun tanden als filter). Men dronk na een regenbui ook wel eens water uit paardensporen. Het Zionskamp werd de hele expeditie vaak met geweld bedreigd. (Zie De geschiedenis van de kerk in de volheid der tijden, 2e uitgave [lesboek kerkelijke onderwijsinstellingen, 2003], 143–145.)
-
Hoe zouden jullie op die moeilijkheden gereageerd hebben?
Leg uit dat de leden van het Zionskamp na aankomst in Missouri te horen kregen dat Daniel Dunklin, de gouverneur van Missouri, zich niet aan zijn belofte zou houden om de heiligen naar hun landerijen in Jackson County terug te begeleiden. Ondanks dat ontmoedigende nieuws trok het Zionskamp verder naar Jackson County. Men wachtte op nadere instructies van de Heer.
Vertel de cursisten dat de nodige instructies op 22 juni 1834 in een openbaring van de Heer kwamen. Dat was toen het Zionskamp bijna zeven weken onderweg was en nog maar vijftien tot dertig kilometer van Jackson County verwijderd. Laat een cursist Leer en Verbonden 105:9–14 voorlezen. Laat de klas meelezen en opletten wat ze met betrekking tot de verlossing van Zion van de Heer moesten doen.
-
Wat moest het kamp met betrekking tot de verlossing van Zion van de Heer doen?
-
Hoe zou jullie je als lid van het Zionskamp hebben gevoeld als je die openbaring vlak voor je einddoel hoorde?
-
Wat voor redenen noemde de Heer waarom Zion op dat moment niet verlost zou worden?
Laat een cursist Leer en Verbonden 105:18–19 voorlezen. Laat de klas opletten waarom de Heer het Zionskamp opgedragen had helemaal naar Missouri te reizen en daar openbaarde dat ze de heiligen op dat moment niet naar hun landerijen in Zion terug moesten laten gaan.
-
Waarom had de Heer het Zionskamp volgens deze verzen opgedragen om helemaal naar Missouri te reizen en openbaarde Hij daar dat Zion nog niet verlost zou worden? (Dit was een beproeving van geloof. Leg eventueel uit dat een beproeving van geloof een test kan inhouden of we ervoor kiezen de Heer onder alle omstandigheden te vertrouwen en te gehoorzamen.)
-
In welke opzichten werd het geloof van de deelnemers aan het Zionskamp op de proef gesteld?
-
Wat kunnen we uit deze verzen leren? (De cursisten kunnen bijvoorbeeld als beginsel noemen dat God grote zegeningen heeft bereid voor wie in hun beproevingen trouw blijven.)
-
Wanneer is jullie geloof of dat van iemand die je kent op de proef gesteld? Hoe hebben beproevingen van je geloof je op grotere zegeningen voorbereid?
Leg uit dat veel mannen van het Zionskamp met verdere taken in het koninkrijk van de Heer gezegend werden. Het Quorum der Twaalf Apostelen en het Eerste Quorum der Zeventig werden in februari 1835 georganiseerd. Negen van de oorspronkelijke apostelen en alle leden van het Quorum der Zeventig hadden aan het Zionskamp deelgenomen. (Zie De geschiedenis van de kerk in de volheid der tijden, 151.)
Laat een cursist het volgende citaat van de profeet Joseph Smith voorlezen. Laat de klas opletten hoe het Zionskamp mannen op leiderschapsposities voorbereidde:
‘God wilde niet dat u ging vechten. Hij kon zijn koninkrijk niet organiseren met twaalf mannen die de deur van het evangelie voor de volken van de aarde openden, en met zeventig mannen onder hun leiding die in hun voetspoor volgden, tenzij Hij die koos uit een groep mannen die hun leven wilden geven en net zo’n groot offer als Abraham gebracht hadden.’ (In History of the Church, deel 2, 182; zie ook De geschiedenis van de kerk in de volheid der tijden, 151.)
Getuig hoe belangrijk het is om op de Heer te vertrouwen en Hem te gehoorzamen als ons geloof op de proef gesteld wordt.
Leer en Verbonden 105:20–41
De Heer vertelt de heiligen wat ze moeten doen voordat Zion verlost wordt
Vat Leer en Verbonden 105:20–37 samen. Leg uit dat de Heer de heiligen in Missouri vertelde hoe ze op de vervolging moesten reageren terwijl ze op de toekomstige verlossing van Zion wachtten. Hij gaf ze de raad om nederig te zijn en geen twist aan te wakkeren. Hij legde uit dat ze ter voorbereiding op de uiteindelijke verlossing van Zion geheiligd moesten worden. Hij had eerder in diezelfde openbaring al gezegd dat zij grondiger onderricht moesten worden, ondervinding moesten krijgen en meer moesten weten over hun plicht en de dingen die Hij van hen verlangde (zie LV 105:10).
-
Hoe kunnen wij het beste op vervolging reageren?
Laat de cursisten Leer en Verbonden 105:38–41 doorlezen. Laat ze een zinsnede uit de verzen kiezen die samenvat wat de heiligen als reactie op hun onderdrukkers van de Heer moesten doen.
-
Waarmee zouden de heiligen in Missouri volgens vers 40 gezegend worden als ze naar vrede met anderen streefden? (In de antwoorden van de cursisten dient het volgende beginsel naar voren te komen: als we naar vrede met anderen streven, zullen alle dingen voor ons welzijn samenwerken.)
-
Wat kunnen we doen om naar vrede met anderen te streven?
-
Hoe ben je gezegend doordat je naar vrede hebt gestreefd, ook met mensen die je misschien vervolgen?
Laat de cursisten een manier bedenken waarop ze beter naar vrede met anderen kunnen streven, in het bijzonder als ze onheus bejegend worden. Laat ze in hun aantekenschrift of Schriftendagboek een doel noteren om dit beginsel in praktijk te brengen.
Toelichting en achtergrondinformatie
Leer en Verbonden 105. Vertrekken voor Zionskamp
Joseph Smith beloofde zijn medebroeders vóór hun vertrek uit Kirtland (Ohio) ‘dat zij veilig naar huis zouden terugkeren als zij allemaal naar behoren voor de Heer leefden [en] gehoorzaam waren’ (In De geschiedenis van de kerk in de volheid der tijden, 2e uitgave [lesboek kerkelijke onderwijsinstellingen, 2003], 143.) Anders zouden ze Gods toorn ondervinden, waarschuwde de profeet.
De leden van het Zionskamp vertrokken met die zekerheden. Ze wisten dat hun leven door hun deelname aan deze expeditie gevaar liep. Heber C. Kimball heeft de gevoelens van velen in die tijd verwoord:
‘We gingen 5 mei (1834) op pad. Dat was echt een plechtige ochtend voor mij. Ik nam afscheid van mijn vrouw en kinderen en vrienden. Ik wist niet of ik ze op aarde weer zou zien. Mijn broeders en ik werden immers zowel in dat land als in Missouri door vijanden bedreigd. Zij wilden ons vernietigen en uit het land uitroeien.’ (In Orson F. Whitney, The Life of Heber C. Kimball [1945], 40.)
Veel mannen in Zionskamp lieten hun gezin met weinig of geen geld en zonder bron van inkomsten achter. Leden van de kerk legden moestuinen aan om al te veel ontbering te voorkomen. Zo konden de vrouwen en kinderen maïs en andere gewassen oogsten terwijl het leger weg was. De gemiddelde leeftijd van de mannen in het kamp was 29 jaar. George Albert Smith, neef van de profeet, was zestien, en Addison Greene was veertien jaar oud. De oudste was 79. Joseph Smith, als ‘opperbevelhebber van de legers van Israël’ gekozen, was nog maar 28 jaar. (Zie De geschiedenis van de kerk in de volheid der tijden, 142–152.)
Leer en Verbonden 105. De Heer beschermt het Zionskamp
Het Zionskamp werd de hele expeditie vaak met geweld bedreigd. De Heer kwam zijn belofte in Leer en Verbonden 103:20 echter na. Joseph Smith heeft gezegd: ‘Ofschoon onze vijanden ons voortdurend allerlei bedreigingen toeschreeuwden, waren we niet bang. We lieten ons ook niet weerhouden om onze reis voort te zetten, want God was met ons en zijn engelen gingen ons voor. Het geloof van onze kleine groep was onwrikbaar. We weten dat de engelen ons vergezelden, want we zagen ze.’ (Zie Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 288–289.)
Leer en Verbonden 105:5. De wet van het celestiale koninkrijk
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd:
‘De wet van het celestiale koninkrijk bestaat […] uit de wet en verbonden van het evangelie. Denk daarbij aan de Heiland constant indachtig zijn en onze belofte van gehoorzaamheid, offerande, toewijding en getrouwheid.’ (Zie ‘Kom tot Zion’, Liahona, november 2008, 38.)
President Ezra Taft Benson heeft gezegd:
‘De wet van het evangelie omvat alle wetten, beginselen en verordeningen die voor onze verhoging nodig zijn.’ (The Teachings of Ezra Taft Benson [1988], 337.)
Leer en Verbonden 105:19. ‘Ter beproeving van hun geloof’
Voor veel leden van het Zionskamp was het gebod om naar Kirtland terug te keren zonder voor de heiligen in Missouri strijd te voeren een beproeving van hun geloof. Sommigen kwamen openlijk in opstand en werden later afvallig. De profeet had de leden van Zionskamp eerder op hun reis gewaarschuwd dat hun verdeeldheid, twist en ongehoorzaamheid een plaag (een ernstige aandoening of ziekte) over hen zou brengen. De profeet herhaalde deze waarschuwing toen sommigen boos waren en zich negatief uitlieten nadat de Heer aangegeven had dat ze niet moesten vechten. Diverse leden van Zionskamp werden op 24 juni 1834 door cholera getroffen. De epidemie verspreidde zich en veroorzaakte hevige diarree, braken en beenkrampen. Ongeveer 68 mensen, onder wie Joseph Smith, liepen de ziekte op; 13 kampleden en 2 plaatselijke leden stierven. Joseph Smith zei hij ze op 2 juli ‘vertelde dat de plaag op zou houden zodra ze zich voor de Heer verootmoedigden en zich ertoe verbonden zijn geboden te onderhouden en mijn raad op te volgen. Er zou zich dan geen cholera meer onder hen voordoen. De broeders verbonden zich daar met opgeheven hand toe en de plaag hield op.’ (In History of the Church, deel 2, 120.)
De Heer aanvaardde de offers van de kampleden en zegende ze voor wat ze bereid waren te doen. De profeet Joseph Smith ontbond Zionskamp in juli 1834. Sommigen doorstonden de beproeving van hun geloof niet en verlieten de kerk. De getrouwen werden echter gesterkt door wat ze meegemaakt hadden.
Ouderling Franklin D. Richards van het Presidium der Zeventig heeft uitgelegd:
‘De “reis van het Zionskamp” werd door velen als een onfortuinlijke en onsuccesvolle episode beschouwd. Een broeder in Kirtland die niet met het kamp meegegaan was, kwam Brigham Young bij zijn terugkeer tegen en zei: “En, wat heeft deze waardeloze tocht naar Missouri met Joseph Smith je opgeleverd?” “Alles waarvoor we gingen”, antwoordde Brigham Young. “Ik zou de ervaring die ik in die expeditie opgedaan heb niet willen ruilen voor alle rijkdom van Geauga County”, de county waarin Kirtland toen lag. (B.H. Roberts, ‘Brigham Young, A Character Sketch’, Improvement Era, jaargang 6 [juni 1903], p. 567.)’ (‘The Purpose of Life: To Be Proved’,, Ensign, december 1971, 50.)
Het Zionskamp was voor de deelnemers een kans om de Heer en zichzelf de diepte van hun trouw en toewijding aan het werk van de Heer te tonen. Veel kerkleiders van het eerste uur werden net als Abraham omwille van goddelijke doeleinden beproefd. Ouderling Neal A. Maxwell van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Zij die met het Zionskamp marcheerden, verkenden niet het landschap van Missouri maar hun eigen mogelijkheden.’ (‘Notwithstanding My Weakness’, Ensign, november 1976, 14.)