Sëmurë (i), SëmundjeTë kesh një sëmundje ose lëngatë. Në shkrimet e shenjta, sëmundja fizike nganjëherë shërben si simbol i mungesës së mirëqenies shpirtërore (Isa. 1:4–7; 33:24).Kam dëgjuar lutjen tënde, kam parë lotët e tu; ja, unë do të të shëroj, 2 Mbr. 20:1–5 (2 Kro. 32:24; Isa. 38:1–5).Jezusi shkonte kudo duke shëruar çdo sëmundje dhe çdo lëngatë, Mt. 4:23–24 (1 Ne. 11:31; Mosia 3:5–6).Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët, Mt. 9:10–13 (Mr. 2:14–17; Llu. 5:27–32).A është i sëmurë ndonjë nga ju? Le të thërrasë pleqtë, Jak. 5:14–15.Krishti do të marrë përsipër dhembjet dhe sëmundjet e popullit të tij, Alma 7:10–12.Jezusi shëroi të gjithë të sëmurët ndërmjet nefitëve, 3 Ne. 26:15.I ushqeni të sëmurët gjithë butësi, me bimë dhe ushqim të lehtë, DeB 42:43 (Alma 46:40).Kujtoni në gjithçka të sëmurët dhe të brengosurit, DeB 52:40.Vër duart mbi të sëmurët dhe ata do të shërohen, DeB 66:9.