Kuptuar(it) (të)Shih gjithashtu Dije; Urtësi; Vërtetë (e)Të fitosh dituri ose të dallosh kuptimin e disa të vërtetave, duke përfshirë zbatimin e tij në jetë.Mos u mbështet në gjykimin tënd, Fja. 3:5.Me të gjitha fitimet e tua, fito diturinë, Fja. 4:7.Jezusi foli me shëmbëlltyra dhe disa nuk e kuptuan, Mt. 13:12–17.Zoti ua hapi mendjen, Llu. 24:45.Në qoftë se ju nuk mund t’i kuptoni këto fjalë, do të jetë sepse ju nuk pyesni, 2 Ne. 32:4 (3 Ne. 17:3).Analet u ruajtën kështu që ne të mund të lexonim dhe të kuptonim, Mosia 1:2–5.Për shkak të mosbesimit të tyre, ata nuk mund ta kuptonin fjalën e Perëndisë, Mosia 26:3.Ata ishin njerëz me kuptim të saktë, Alma 17:2–3.Fjala fillon të ndriçojë kuptimin tim, Alma 32:28.Le të arsyetojmë së bashku, që ju të mund të kuptoni, DeB 50:10–12, 19–23.Prindërit duhet t’i mësojnë fëmijët e tyre të kuptojnë, DeB 68:25.Veprat dhe misteret e Perëndisë mund të kuptohen vetëm me anë të Shpirtit të Shenjtë, DeB 76:114–116.Satani kërkon t’i largojë zemrat e njerëzve nga të kuptuarit, DeB 78:10.Drita e Krishtit e përshpejton të kuptuarin tonë, DeB 88:11.