ເນບູກາດເນັດຊາ
ໃນພຣະຄຳພີເດີມ, ກະສັດຂອງບາບີໂລນ (604–561 ປີ ກ່ອນ ຄ.ສ.) ຜູ້ໄດ້ປາບຢູດາ (2 ກສ 24:1–4) ແລະ ໄດ້ປິດລ້ອມເມືອງເຢຣູຊາເລັມ (2 ກສ 24:10–11). ສາດສະດາລີໄຮໄດ້ຖືກສັ່ງໃຫ້ໜີຈາກເຢຣູຊາເລັມ ປະມານ 600 ປີ ກ່ອນ ຄ.ສ. ເພື່ອຫລີກເວັ້ນຈາກການຖືກຈັບໄປບາບີໂລນ (1 ນຟ 1:4–13) ຕອນເນບູກາດເນັດຊາພາກະສັດເຊເດກີຢາ ແລະ ຜູ້ຄົນໄປ (2 ກສ 25:1, 8–16, 20–22). ດານີເອນໄດ້ແປຄວາມຝັນຂອງເນບູກາດເນັດຊາ (ດນອ 2; 4).