Doktrina ug mga Pakigsaad 138:1–24, 38–50

Pasiuna

Niadtong Oktubre 3, 1918, didto sa Beehive House sa Siyudad sa Salt Lake (sa balay diin nagpuyo si Presidente Brigham Young sa dihang Presidente pa siya sa Simbahan), si Presidente Joseph F. Smith nakadawat og usa ka panan-awon nga narekord sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138. Niining panan-awon si Presidente Smith nakakita sa Manluluwas, tali sa panahon sa Iyang kamatayon ug sa panahon sa Iyang Pagkabanhaw, nangalagad ngadto sa matarung nga mga espiritu didto sa paraiso kinsa nanaghulat sa katubsanan tungod sa gapos sa kamatayon. Mao kini ang una sa duha ka mga leksyon nga hisgutan sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138.

Mga Sugyot alang sa Pagtudlo

Doktrina ug mga Pakigsaad 138:1–11

Si Presidente Joseph F. Smith namalandong sa mga kasulatan ug sa Pag-ula ni Jesukristo

Hangyoa ang mga estudyante nga mamalandong sa plano sa kaluwasan ug kon unsay mahitabo sa espiritu ug sa lawas inig kamatay.

Unsay mahitabo sa atong mga espiritu ug mga lawas kon kita mamatay? Asa paingon ang atong mga espiritu?
Unsa kaha ang hitsura sa kalibutan sa espiritu?

Ipasabut nga si Presidente Joseph F. Smith, ang ikaunom nga presidente sa Simbahan, nakadawat og usa ka pagpadayag mahitungod sa kalibutan sa espiritu. Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa pasiuna sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138. Hangyoa ang klase sa pagsunod ug sa pagpangita kon unsa ang nasinati ni Presidente Smith sa mga bulan nga wala pa ang Oktubre 1918 nga kinatibuk-ang komperensya. Hangyoa sila sa pag-report unsay ilang nakit-an.

Sultihi ang mga estudyante nga niadtong mga bulana si Presidente Joseph F. Smith nagbangutan sa pagkawala sa iyang anak nga lalaki nga si Hyrum Mack Smith, kinsa miserbisyo isip sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Si Elder Smith namatay sa sayong bahin nianang tuiga tungod sa pagbuto sa appendix sa edad nga 45.

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:1–4. Hangyoa ang klase sa pagsunod, nga mangita sa doktrina nga gipamalandungan ni Presidente Joseph F. Smith niadtong Oktubre 3, 1918, samtang nag-inusara siya diha sa iyang mahilum nga kwarto.

Unsa nga doktrina ang gipamalandungan ni Presidente Smith? (Human motubag ang mga estudyante, isulat ang mosunod nga doktrina diha sa pisara: Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo ug pinaagi sa pagkamasulundon sa mga baruganan sa ebanghelyo, ang tanang katawhan mahimong maluwas.)

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:5. Hangyoa ang klase sa pagsunod, nga mangita kon unsay nasinati ni Presidente Smith samtang namalandong siya sa Pag-ula.

Unsa ang misantop sa hunahuna ni Presidente Smith samtang namalandong siya sa Pag-ula ni Jesukristo?

Pangutan-a ang mga estudyante kon aduna ba silay usa ka tudling sa kasulatan nga misantop sa ilang hunahuna samtang namalandong sila og usa ka aspeto sa ebanghelyo. Dapita sila sa pagpakigbahin sa ilang mga kasinatian.

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:6–10. Hangyoa ang klase sa pagsunod, nga mangita sa mga pagtulun-an nga nagustohan ni Presidente Smith. Hangyoa sila sa pag-report unsay ilang nakit-an. Dayon ipasabut nga si Presidente Smith nakadawat og usa ka panan-awon nga makatabang kanato nga makasabut sa mga pagtulun-an ni Pedro mahitungod sa kalibutan sa espiritu.

Dapita ang mga estudyante sa pagbasa og hilum sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:11, nga mangita sa unsay nakita ni Presidente Smith samtang namalandong siya sa mga kasulatan. Hangyoa ang mga estudyante sa pag-report kon unsay ilang makit-an.

Ipasabut nga sa dili pa magkat-on ang mga estudyante mahitungod sa panan-awon ni Presidente Smith sa kalibutan sa espiritu, kinahanglan ilang timan-an ang proseso sa pagpadayag nga iyang gihulagway: Samtang siya namalandong sa mga kasulatan, naghunahuna siya sa doktrina sa Pag-ula ug sa gugma sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo alang sa tanang katawhan. Kini nga mga hunahuna nakapahinumdom kaniya sa mga pulong ni Pedro. Unya, samtang namalandong siya sa mga pulong ni Pedro, “ang [iyang] salabutan nabuksan,” mianha kaniya ang Espiritu Santo, ug nakakita siya sa kalibutan sa espiritu.

Unsay atong makat-unan gikan ni Presidente Joseph F. Smith bahin sa pagpangandam sa pagdawat og pagpadayag? (Ang mga estudyante mahimong mogamit og lain-laing mga pulong, apan kinahanglan nilang mahibaloan ang mosunod nga baruganan: Kon kita mobasa ug mamalandong sa mga kasulatan, atong giandam ang atong mga kaugalingon sa pagdawat sa pagpadayag. Mahimo nimong isugyot nga isulat sa mga estudyante kining baruganan diha sa ilang mga kasulatan duol sa bersikulo 11.)
Sa unsang paagi nga ang pagbasa ug pagpamalandong sa mga kasulatan makatabang sa pagdapit og pagpadayag?

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa sa mosunod sa pamahayag ni Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. (Kon mahimo, hatagi ang mga estudyante og mga kopya sa pamahayag ug hangyoa sila sa pagsunod.) Hangyoa ang mga estudyante sa pagpaminaw sa gihulagway ni Elder Christofferson kon unsaon nato sa pagtuon sa mga kasulatan:

“Sa pagsulti ko nga ‘tun-an,’ nagpasabut ko nga labaw pa kay sa pagbasa lang. … Naghunahuna ko nga usahay magbasa mo og pipila ka mga bersikulo, mohunong aron mamalandong niini, magbasa og maayo sa mga bersikulo pagbalik, ug samtang naghunahuna mo bahin sa unsay gipasabut niini, mag-ampo para sa panabut, mangutana diha sa inyong hunahuna, maghulat sa espirituhanong mga impresyon, ug mosulat sa mga impresyon ug mga panghunahuna nga moabut aron mo makahinumdom ug makat-on og dugang pa.” (“Kon Makabig Na Kamo,” Liahona, Mayo 2004, 11–12).

Kanus-a ninyo nasunod kini nga sumbanan diha sa inyong pagtuon sa kasulatan? Sa unsang paagi nga nakausab kini sa inyong kasinatian?

Dapita ang mga estudyante sa paghimo og tumong sa pagbasa ug pagpamalandong sa mga kasulatan sa paagi nga gihulagway ni Elder Christofferson.

Doktrina ug mga Pakigsaad 138:12–24, 38–50

Nakita ni Joseph F. Smith ang mga matarung nga namatay nga naghulat sa ilang pagkabanhaw

Ipares-pares ang mga estudyante. Hangyoa sila sa paghisgot sa mosunod nga pangutana uban sa ilang mga pares:

Unsa nga panghitabo sa umaabut ang inyo gayung gihulat? Nganong matinguhaon man kamo niini?

Human sa igong panahon, dapita ang pipila ka mga estudyante sa pag-report sa ilang mga tubag ngadto sa klase. Ipasabut nga sa dihang si Presidente Joseph F. Smith nakakita sa kalibutan sa espiritu diha sa panan-awon, nakita niya ang usa ka dakong panagpundok sa mga espiritu.

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:12–13. Hangyoa ang klase sa pagpangita sa hulagway sa mga espiritu kinsa nanagpundok.

Giunsa sa paghulagway ni Presidente Smith ang mga espiritu nga iyang nakita?

Dapita ang mga estudyante sa pagbasa og hilum sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:38–49, nga mangita sa mga pangalan sa pipila sa mga espiritu kinsa anaa didto. (Mahimo nimong isugyot nga markahan sa mga estudyante kining mga pangalan diha sa ilang mga kasulatan.) Hangyoa ang mga estudyante sa pag-report sa pipila sa mga pangalan nga ilang makit-an.

Sumala sa bersikulo 49, unsay gihulat niining mga espiritu? (Katubsanan.)

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:14–16, 50. Hangyoa ang klase sa pagsunod ug sa pagpangita kon ngano nga kining matarung nga mga espiritu napuno sa kalipay ug kamaya.

Ngano nga kining matarung nga mga espiritu napuno sa kalipay ug kamaya? (“Tungod kay ang adlaw sa ilang kaluwasan duol na” [bersikulo 15]. Sa laing pagkasulti, nasayud sila nga sa dili madugay sila mabanhaw tungod sa Pag-ula ni Jesukristo.)
Ngano kaha nga ang panag-uli sa ilang mga espiritu ug lawas mao ang katubsanan alang niining matarung nga mga espiritu?

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:17, ug hangyoa ang klase sa pagpangita sa mga panalangin nga madawat sa matarung nga mga kalag human ang ilang mga espiritu ug lawas mahiusa. Mahimo nimong dapiton ang mga estudyante sa pagmarka kon unsay ilang makit-an.

Unsa ang atong madawat kon kita mabanhaw? (Usa ka kahingpitan sa kalipay.)
Unsay atong makat-unan gikan sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:14–17, 50 bahin sa katubsanan gikan sa pisikal nga kamatayon? (Mahimong motino ang mga estudyante og lain-laing mga doktrina ug mga baruganan, apan siguroa nga ilang masabtan ang mosunod nga duha ka doktrina: Pinaagi sa grasya sa Dios nga Amahan ug ni Jesukristo, matubos kita gikan sa gapos sa kamatayon, ug makadawat kita og kahingpitan sa kalipay pinaagi sa pagkabanhaw. Mahimo nimong isulat kining mga baruganan diha sa pisara.)

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa sa mosunod nga pamahayag ni Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, kinsa mikomentaryo sa panginahanglan ug mga panalangin sa pag-angkon og pisikal nga lawas. Hangyoa ang klase sa pagpaminaw sa mga rason nganong ang pag-angkon og pisikal nga lawas importante sa plano sa Langitnong Amahan aron nga makadawat kita og kahingpitan sa kalipay.

“Ang atong pisikal nga lawas nakapahimong posible sa kalapad, kaladmon, ug sa kadaghan sa kasinatian nga dili mahitabo didto sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta. Sa ingon, ang atong relasyon sa ubang mga tawo, atong kapasidad sa pag-ila ug paglihok sumala sa kamatuoran, ug atong abilidad sa pagsunod sa mga baruganan ug mga ordinansa sa ebanghelyo ni Jesukristo mapalambo pinaagi sa atong pisikal nga lawas.

“Ang plano sa Amahan gidesinyo sa paggiya sa Iyang mga anak, sa pagtabang nila nga malipay, ug sa pagpabalik nila nga luwas ngadto Kaniya nga dunay nabanhaw, nahimayang lawas” (“Kita Nagtuo sa Pagkaputli,” Liahona, Mayo 2013, 41, 43).

Nganong nagkinahanglan kita og usa ka pisikal nga lawas aron madawat ang kahingpitan sa kalipay?

Aron madugangan ang mga tubag sa mga estudyante, mahimo nimong ipasabut nga ang kahingpitan sa kalipay mao ang matang sa kalipay nga nasinati sa Langitnong Amahan. Ang Langitnong Amahan adunay pisikal nga lawas nga unod ug mga bukog (tan-awa sa D&P 130:22). Kon ang atong mga espiritu ug mga lawas magkabulag, dili kita sama Kaniya ug dili makadawat og kahingpitan sa kalipay (tan-awa sa D&P 93:33–34). Kon ang atong mga espiritu ug mga lawas dili gayud magkabulag—kon kita mabanhaw—kita sa katapusan mamahimong sama sa atong Langitnong Amahan ug adunay kahingpitan sa kalipay.

Ipasabut nga ang mga matarung didto sa kalibutan sa espiritu naghulat sa “advent”, o pag-abut, sa Anak sa Dios aron mohimo nilang gawasnon ug mopahiuli kanila ngadto sa ilang “hingpit nga bayanan” (D&P 138:16–17). Dapita ang mga estudyante sa pag-visualize kon unsay nahitabo sa yuta samtang kining matarung nga mga espiritu nanagpundok. Si Jesukristo mao ang nag-ula alang sa tanang mga anak sa Langitnong Amahan pinaagi sa Iyang pag-antus didto sa Getsemani ug didto sa krus. Ang pipila sa matarung nga mga espiritu didto sa kalibutan sa espiritu naghulat og liboan ka mga tuig alang sa ilang katubsanan. Ang gihimo nga sakripisyo ni Jesuskristo naglakip sa pagtubos gikan sa ilang mga sala ingon man usab ang kaluwasan gikan sa pisikal nga kamatayon.

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:18–19. Hangyoa ang klase sa pagsunod, nga maghunahuna kon unsa kaha ang nahitabo nga gihulagway niini nga mga bersikulo.

Unsa kaha ang panagway ni Jesukristo didto sa kalibutan sa espiritu alang niadtong Iyang gibisitahan?
Unsa man ang gitudlo sa Manluluwas niining mga espiritu?
Unsaon kaha ninyo pagtubag ang Manluluwas, nga bag-o lang mihimo sa Pag-ula alang kaninyo, kon didto pa kamo aron sa pagpaminaw Kaniya nga nagsangyaw didto sa kalibutan sa espiritu? (Mahimo nimong hangyoon ang mga estudyante nga mamalandong og hilum niining pangutana imbis nga motubag niini og kusog.)

Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:23–24. Hangyoa ang klase sa pagsunod, nga mangita kon unsay reaksyon sa matarung nga mga espiritu sa pagbisita sa Manluluwas. Hangyoa ang mga estudyante sa pag-report kon unsay ilang makit-an.

Itudlo ang unang doktrina nga imong gisulat diha sa pisara: Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo ug pinaagi sa pagkamasulundon sa mga baruganan sa ebanghelyo, ang tanang katawhan mahimong maluwas. Ipasabut nga samtang magpadayon ang mga estudyante sa pagtuon sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138 ilang makat-unan kon sa unsang paagi nga ang Langitnong Amahan mihatag og usa ka paagi alang sa tanan Niyang mga anak aron makabenepisyo gikan sa Pag-ula sa Manluluwas.

Komentaryo ug Background nga Impormasyon

Doktrina ug mga Pakigsaad 138. Ang personal nga konteksto ni Presidente Joseph F. Smith

Sa tunga-tunga sa 1869 ug 1918, si Presidente Joseph F. Smith nakasinati og kasakit ug kaguol nga may kalabutan sa kamatayon sa mga sakop sa pamilya. Gilubong niya ang trese ka mga anak, siyam niadtong namatay mga bata pa, ug usa ka asawa. Si Presidente Smith misulat sa mosunod sa usa ka sulat ngadto sa iyang asawa nga si Edna sa dihang ang iyang kinamagulangan nga anak nga babaye, si Mercy Josephine, namatay sa dihang wala pa siya mag-tres anyos.

“Talagsa ra ko nga mangahas sa akong kaugalingon sa pagsulat, bisan karon ang akong kasingkasing gisakitan, ug ang akong hunahuna anaa sa kasamok; kon magbagulbol ko, hinaut nga pasayloon ako sa Dios, ang akong kalag gisulayan uban sa mapait nga kasubo. ang akong kasingkasing nabun-og ug hapit na madugmok. Haw-ang ang akong kasingkasing, ang akong panimalay daw nahaw-ang ug hapit na morag biniyaan, apan ania ang akong pamilya ug ang akong gamayng pinangga; apan dili nako kapugngan nga bation nga kanang labing malumo, labing tam-is ug sa gihapon labing lig-on nga bugkos nga nagpugong sa akong panimalay ug sa yuta nabugto, ang akong gamayng anak, ang akong pinanggang si Dodo wala na! Dili kaayo ko makatuo niini ug ang akong kasing-kasing nangutana, mahimo ba kini? Kawang ang akong pagtan-aw, naminaw ko, walay tingog, molibut ko sa mga kwarto, ang tanan bakante, nag-inusara, awa-aw, ug biniyaan. Nagtan-aw ko sa dalan sa tanaman, mitan-aw sa palibut sa balay, nangita ngari ug ngadto sa timailhan sa bulawanon, buwagaw nga buhok, ug sa daw kolor rosas nga mga aping, apan wala, subo lang, wala na ang gagmayng mga tunob. Wala ang kadasig sa iyang mga mata nga naggilak inubanan sa gugma alang sa iyang papa; wala na ang matam-is nga gamayng tingog nga mangutana og daghan kaayo, ug magsulti og ginagmayng nindot nga mga butang, malipayong magtabi nga walay hunong, wala na ang gamayng mga kamot nga mogakos sa akong liog, wala ang nindot nga pula nga mga ngabil nga mobalus diha sa kainosente sa bata sa akong gakus ug mga halok, usa na lang ka bakante nga gamayng lingkuranan. Ang iyang gagmay nga mga dulaan gitaguan, ang iyang mga sinina gihipos, ug ang bugtong kamingaw sa hunahuna na lang ang mopugos sa kaguol nga nagpabug-at sa akong kasingkasing—wala siya dinhi, wala na siya! Apan dili ba siya mobalik? Dili ko mahimo niyang biyaan og dugay, asa na man siya? Hapit na ko mabuang, ug O ang Dios lamang ang nasayud kon unsa nako ka pinangga ang akong anak nga babaye, ug siya ang kahayag ug ang kalipay sa akong kasingkasing.

“Sa buntag nga wala pa siya namatay, human nga giubanan siya sa tibuok gabii, tungod kay ako siyang gibantayan sa kada gabii, miingon ko kaniya, ‘Ang akong pinangga wala matulog sa tibuok gabii.’ Milingo-lingo siya ug mitubag, ‘matulog ko karon, papa.’ Oh! kadtong gamay nga mga pulong midulot sa akong kasingkasing. Nasayud ko bisan og dili ko motuo, lahi kadto nga tingog, nga kini nagpasabut sa katulog sa kamatayon ug siya natulog gayud. Ug, Oh! ang kahayag sa akong kasingkasing napalong na. Ang imahe sa langit nga nakulit diha sa akong kalag hapit mobiya” (sa Joseph Fielding Smith, Life of Joseph F. Smith [1938], 455–56).