Lesson 146

II Ni Pedro 1

Pambungad

Hinikayat ni Pedro ang mga Banal na hangaring maging tulad ni Jesucristo. Tiniyak ni Pedro sa kanila na ang espirituwal na pag-unlad na ito ay makatutulong na “mangapanatag [sila] sa pagkatawag at pagkahirang” (II Ni Pedro 1:10). Nagsalita rin si Pedro tungkol sa kanyang karanasan sa Bundok ng Pagbabagong-anyo at binigyang-diin na ang banal na kasulatan ay mula sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagtuturo

Sikaping tulungan ang mga estudyante na magbalik-loob

Itinuro ni Pangulong Henry B. Eyring ng Unang Panguluhan: “Ang dalisay na ebanghelyo ni Jesucristo ay kinakailangang tumimo sa puso ng mga estudyante sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo. … Dapat ang layunin natin sa kanila ay tunay na mapabalik-loob sila sa ipinanumbalik na ebanghelyo ni Jesucristo habang kasama natin sila” (“We Must Raise Our Sights” [CES conference on the Book of Mormon, Ago. 14, 2001], 2).

II Ni Pedro 1:1–11

Itinuro ni Pedro kung paano makababahagi sa likas na kabanalan ni Jesucristo

Bago magklase, isulat sa pisara ang sumusunod na pahayag (“The Will Within,” Ensign, Mayo 1987, 68):

“Ang tungkulin natin ay magpakahusay” (Pangulong Thomas S. Monson).

Pagpartner-partnerin ang mga estudyante. Sabihin sa kanila na basahin ang pahayag sa pisara at talakayin ang mga sumusunod na tanong sa kanilang mga kapartner:

• Ano sa palagay ninyo ang ibig sabihin ni Pangulong Monson sa katagang “magpakahusay”?

• Sa palagay ninyo, bakit mahalagang magpakahusay tayo?

• Ano ang maaaring humadlang sa pagpapakahusay natin?

Sabihin sa mga estudyante na alamin sa pag-aaral nila ng II Ni Pedro 1 ang isang katotohanan na makatutulong sa kanila na malaman kung paano sila magpapakahusay.

Ibuod ang II Ni Pedro 1:1–2 na ipinapaliwanag na sumulat si Pedro sa mga miyembro ng Simbahan na sumasampalataya kay Jesucristo.

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang II Ni Pedro 1:3–4. Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa, na inaalam ang itinuro ni Pedro para matulungan ang mga Banal na manatiling tapat sa kanilang patotoo sa Tagapagligtas.

• Ayon sa mga talatang ito, ano ang itinuro ni Pedro sa mga Banal?

• Ano ang ibig sabihin ng “makabahagi kayo sa kabanalang mula sa Dios”? (talata 4).

Ipabasa nang tahimik sa mga estudyante ang II Ni Pedro 1:5–7, na inaalam ang mga katangian ni Jesucristo na hinihikayat ni Pedro na taglayin ng mga Banal. Sabihin sa mga estudyante na isulat sa pisara ang mga katangiang nalaman nila. Maaari mong sabihin sa mga estudyante na hanapin sa diksiyonaryo ang mga kahulugan ng alinman sa mga katangiang ito na gusto nilang maunawaan pa nang mas mabuti.

Sabihin sa mga estudyante na umisip ng mga halimbawa ng mga pagkakataong ipinakita ng Tagapagligtas ang isa sa mga banal na katangiang ito. Anyayahan ang ilang estudyante na ibahagi sa klase ang mga naisip nila.

Isulat sa pisara ang sumusunod na di-kumpletong pahayag: Kapag nagkaroon tayo ng mga banal na katangian, maaari nating …

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang II Ni Pedro 1:8–9. Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa, na inaalam ang pagpapalang matatanggap natin kapag nagkaroon tayo ng mga banal na katangian ng Tagapagligtas.

• Anong pagpapala ang matatanggap natin kapag nagkaroon tayo ng mga banal na katangiang ito? (Matapos sumagot ang mga estudyante, kumpletuhin ang pahayag sa pisara upang ganito ang kalabasan: Kapag nagkaroon tayo ng mga banal na katangian, maaari nating makilala si Jesucristo.)

• Sa palagay ninyo, bakit makatutulong na magkaroon tayo ng mga banal na katangiang ito para makilala si Jesucristo?

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang II Ni Pedro 1:10–11. Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa, na inaalam ang isa pang pagpapala na darating sa mga nagsisikap na magkaroon ng mga banal na katangian.

• Anong pagpapala ang darating sa mga taong nagsisikap na magkaroon ng mga banal na katangian ni Jesucristo? (Ipaliwanag na ang ibig sabihin ng mga katagang “mangapanatag kayo sa pagkatawag at pagkahirang sa inyo” [talata 10] ay matanggap sa buhay na ito ang katiyakang ibinigay ng Diyos na makakamit ninyo ang buhay na walang hanggan. Tinukoy rin ito ni Pedro bilang “lalong panatag na salita ng hula” [II Ni Pedro 1:19. Tingnan din sa D at T 131:5].)

• Anong alituntunin ang matututuhan natin mula sa mga talatang ito tungkol sa dahilan kung bakit dapat nating pagsikapang mapagbuti ang ating banal na potensyal? (Dapat matukoy ng mga estudyante ang sumusunod na alituntunin: Kung masigasig nating pagbubutihin ang ating banal na potensyal habang nasa buhay na ito, maaari nating matanggap ang katiyakang ibinigay ng Diyos na makakamit natin ang buhay na walang hanggan. Isulat sa pisara ang alituntuning ito.)

Maaari mong ibahagi ang iyong patotoo na ang pagkakaroon ng mga banal na katangian ay makatutulong sa atin na makilala si Jesucristo at inihahanda tayo sa pagtanggap ng buhay na walang hanggan.

Sabihin sa mga estudyante na isulat sa kanilang notebook o scripture study journal ang isang banal na katangian na pinakagusto nilang pagbutihin. Sabihin sa kanila na magsulat ng tiyak na mga gagawin nila para mapagbuti ang katangiang iyon.

II Ni Pedro 1:12–21

Ibinahagi ni Pedro ang kanyang patotoo kay Jesucristo at nagturo tungkol sa banal na kasulatan

Maaari mong isulat sa pisara ang mga edad ng ilan sa pinakamatatanda sa mga Apostol ngayon. Basahin nang malakas ang sumusunod na pahayag ni Elder M. Russell Ballard ng Korum ng Labindalawang Apostol:

“Sabi ng iba napakatanda na namin. Totoo na siyam sa mga Apostol ay lampas na sa 80 anyos! Ako’y 85” (“Mapanatag at Malaman na Ako ang Diyos” [Church Educational System devotional, Mayo 4, 2014], broadcasts.lds.org).

• Sa palagay ninyo, bakit pinupuna ng ilang tao ang mga edad ng ilan sa mga propeta at mga apostol?

• Ano ang isasagot ninyo sa mga pumupuna na ang mga propeta at mga apostol ngayon ay napakatanda na para makapaglingkod nang mabuti?

Sabihin sa mga estudyante na alamin sa patuloy na pag-aaral nila ng II Ni Pedro 1 ang isang katotohanan tungkol sa mga propeta at mga apostol na mas mahalaga kaysa mga edad nila.

Ipaliwanag na ibinahagi ni Pedro sa II Ni Pedro 1:12–19 ang kanyang patotoo bilang saksi ni Jesucristo.

Sabihin sa isang estudyante na basahin nang malakas ang II Ni Pedro 1:20–21, at matapos magbasa ang estudyante, ipaliwanag na ganito ang sinasabi sa Joseph Smith Translation ng 2 Peter 1:20: “Na malalaman muna ito, na alin mang hula ng kasulatan ay hindi nagbuhat sa kalooban ng tao.” Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa, na inaalam ang itinuro ni Pedro tungkol sa tungkulin ng “mga tao [ng Diyos],” na ibig sabihin sa pagkakataong ito ay mga propeta.

• Ano ang itinuro ni Pedro tungkol sa tungkulin ng mga propeta? (Dapat matukoy ng mga estudyante ang sumusunod na katotohanan: Tinatanggap ng mga propeta ang banal na kasulatan sa pamamagitan ng Espiritu Santo. Isulat sa pisara ang katotohanang ito.)

Para matulungan ang mga estudyante na maunawaan kung ano ang banal na kasulatan, ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang sumusunod na pahayag:

“[Ang mga banal na kasulatan ay] kapwa isinulat at sinabi, ng mga banal na tao ng Diyos kapag pinakikilos ng Espiritu Santo” (Gabay sa mga Banal na Kasulatan, “Banal na Kasulatan, Mga,” scriptures.lds.org; tingnan din sa D at T 68:2–4). Ang ilang banal na kasulatan ay ginawa nang kanoniko. Ang kanoniko ay “isang kinikilala, pinagsama-samang mga banal na talaan na nararapat sundin. Sa Ang Simbahan ni Jesucristo ng mga Banal sa mga Huling Araw, ang mga kanonikong aklat ay tinatawag na mga pamantayang gawa at kabilang dito ang Luma at Bagong Tipan, ang Aklat ni Mormon, ang Doktrina at mga Tipan, at ang Mahalagang Perlas” (Gabay sa mga Banal na Kasulatan, “Kanoniko,” scriptures.lds.org).

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang sumusunod na pahayag ni Elder Dallin H. Oaks ng Korum ng Labindalawang Apostol. Sabihin sa klase na pakinggan ang kanyang patotoo na ang mga propeta ngayon ay patuloy pa ring nakatatanggap ng banal na kasulatan.

“Ang [mga propeta ay] ang paraan ng pakikipag-usap ng Diyos sa Kanyang mga anak sa pamamagitan ng mga banal na kasulatan noong unang panahon. At ang linyang ito ang paraan ng pakikipag-usap Niya ngayon sa pamamagitan ng mga turo at payo ng mga buhay na propeta at apostol at iba pang mga lider na binigyang-inspirasyon” (“Dalawang Linya ng Pakikipag-ugnayan,” Ensign o Liahona, Nob. 2010, 84).

• Sa inyong palagay, bakit mahalagang malaman na ginagamit pa rin ng Diyos ang huwarang ito sa pagbibigay ng banal na kasulatan para sa Kanyang mga anak?

• Paano nagbibigay sa inyo ng mas malaking tiwala sa sinalita at isinulat na salita ng mga propeta noon at ngayon ang pagkaunawa sa huwarang ito?

Basahin nang malakas ang mga sumusunod na tanong at sabihin sa mga estudyante na sagutin ito sa kanilang notebook o scripture study journal.

• Anong mga talata sa banal na kasulatan, sa mga propeta noon o sa mga propeta ngayon, ang nakaimpluwensya sa buhay ninyo? Paano kayo napagpala ng mga banal na kasulatang iyon?

Anyayahan ang ilang estudyante na ibahagi sa klase ang kanilang mga sagot. Maaari ka ring magbahagi ng halimbawa kung paano ka pinagpala sa pamamagitan ng banal na kasulatan.

Tingnan ang naunang pahayag ni Elder Oaks, at anyayahan ang mga estudyante na magpatotoo sa iba ayon sa patnubay ng Espiritu tungkol sa katotohanan ng mga propeta at banal na kasulatan.

Komentaryo at Pinagmulang Impormasyon

II Ni Pedro 1:10. “Pagsikapan ninyo na mangapanatag kayo sa pagkatawag at pagkahirang sa inyo”

Itinuro ni Elder Bruce R. McConkie ng Korum ng Labindalawang Apostol na “ang mapanatag ang isang tao sa pagkatawag at pagkahirang sa kanya ay ang mabuklod sa buhay na walang hanggan; ito ay ang magkaroon ng walang kondisyong garantiya ng kadakilaan sa pinakamataas na langit ng selestiyal na mundo … bago ang araw na ang matatapat ay papasok mismo sa banal na presensya upang maupong kasama ni Cristo sa kanyang trono” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomo [1965–73], 3:330–31).

Itinuro rin ni Elder McConkie ang sumusunod:

“Ang lahat ng tao sa Simbahan na nasa makipot at makitid na landas, na nagsisikap at nagpupunyagi at nagnanais na gawin ang tama, kahit hindi pa siya perpekto sa buhay na ito, kung siya ay pumanaw sa buhay na ito habang siya ay nasa makipot at makitid, ay matatanggap ang walang hanggang gantimpala sa kaharian ng kanyang Ama.

“… Kung ikaw ay nasa landas na iyon at nagpapatuloy sa paglalakad, at ikaw ay namatay, hinding-hindi ka malalayo sa landas. … Ang kailangan mong gawin ay manatiling tapat sa Simbahan at mamuhay na katulad ng mabuti at disenteng mga tao sa Simbahan—sumusunod sa mga utos, nagbabayad ng ikapu, naglilingkod sa mga organisasyon ng Simbahan, minamahal ang Panginoon, nananatili sa makipot at makitid na landas. Kung ikaw ay nasa landas na iyon hanggang sa pagdating ng kamatayan—dahil ito ang panahon at araw na itinakda, ito ang panahon ng pagsubok—hindi ka babagsak dito, at, dahil diyan, ang iyong pagkatawag at pagkahirang ay gagawing tiyak. Ang inilalarawan ko ay hindi ang mismong kahulugan ng mga katagang iyon, ngunit ang kahihinatnan nito ay pareho lamang” (“The Probationary Test of Mortality,” Salt Lake Institute of Religion devotional, Ene. 10, 1982, 12–13).

II Ni Pedro 1:19. “Lalong panatag na salita ng hula”

Pinagtibay at nilinaw ng makabagong paghahayag ang kahulugan ng mga katagang “lalong panatag na salita ng hula” (II Ni Pedro 1:19). Nakasaad sa Doktrina at mga Tipan 131:5, “Ang mas tiyak na salita ng propesiya ay nangangahulugan na malaman ng isang tao na siya ay ibinuklod sa buhay na walang hanggan, sa pamamagitan ng paghahayag at ng diwa ng propesiya, sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Banal na Pagkasaserdote.”

Ang matatapat na babae at lalaking miyembro ng Simbahan ay magkakamit ng tiyak na pagkatawag at pagkahirang, o makatatanggap ng mas tiyak na salita ng propesiya.

Itinuro ni Elder Bruce R. McConkie ng Korum ng Labindalawang Apostol:

“Ang mga miyembro ng Simbahan na inilalaan ang kanilang sarili nang lubos sa kabutihan, sumusunod sa bawat salita na magmumula sa bibig ng Diyos, ay tinitiyak ang kanilang pagkatawag at pagkahirang. Ibig sabihin, tumatanggap sila ng mas tiyak na salita ng propesiya, na nangangahulugan na itinatatak na ng Panginoon ang kanilang kadakilaan kahit sa buhay pa lang na ito. Ibinuod ni Pedro ang landas ng kabutihan na dapat tahakin ng mga banal upang matiyak ang kanilang pagkatawag at pagkahirang at pagkatapos ay sinabi (patungkol sa kanyang karanasan sa Bundok ng Pagbabagong-anyo kasama sina Santiago at Juan) na natanggap ng tatlong iyon ang mas tiyak na salita ng hula o propesiya. (II Ni Ped. 1.)” (Mormon Doctrine, ika-2 ed. [1966], 109).

Itinuro ni Propetang Joseph Smith:

“Pagkatapos magkaroon ng pananampalataya kay Cristo ang isang tao, magsisi ng kanyang mga kasalanan, at mabinyagan para sa ikapagpapatawad ng kanyang mga kasalanan at matanggap ang Espiritu Santo, (sa pagpapatong ng mga kamay), na siyang unang Mangaaliw, hayaan siyang patuloy na magpakumbaba sa harapan ng Diyos, na nagugutom at nauuhaw sa kabutihan, at nabubuhay sa bawat salita ng Diyos, at hindi magtatagal ay sasabihin sa kanya ng Panginoon, Anak, ikaw ay dadakilain. Kapag lubusan na siyang napatunayan ng Panginoon, at nakita na determinado ang tao na maglingkod sa Kanya kahit ano pa ang mangyari, makikita ng taong iyon na ang kanyang katungkulan at pagkahirang sa kanya ay tiyak na, at doon siya magkakaroon ng pagkakataong tanggapin ang isa pang Mang-aaliw. …

“Sino itong isa pang Mang-aaliw? Ito’y walang iba kundi ang Panginoong Jesucristo mismo; … kapag natanggap ng sinuman ang huling Mang-aaliw na ito, ang katauhan ni Jesucristo ay madarama niya, o magpapakita sa kanya” (sa History of the Church, 3:380–81).

II Ni Pedro 1:20–21. “Mga [banal na tao ng] Dios”

Nagpahayag si Elder M. Russell Ballard ng Korum ng Labindalawang Apostol tungkol sa kapakinabangan ng pagkakaroon ng mga lider na may edad at subok na ang karanasan sa mga presiding council ng Simbahan:

“Gayunman, may kani-kanya at pinagsama-samang karunungan ang mga Kapatid na dapat makapanatag. Naranasan na naming lahat iyan, pati na ang mga epekto ng iba’t ibang batas at patakaran ng tao, at mga kabiguan, trahedya, at kamatayan sa sarili naming pamilya. Alam namin ang nangyayari sa inyong buhay.

“Napuna ko rin na walang mahiyain sa Labindalawa. Lahat kami ay malakas ang personalidad. Kaya kapag nagkaisa kami ng desisyon, magtiwala kayo na nag-usap-usap kami at nagpasiya matapos ang maraming panalangin at masinsinang talakayan. …

“Masigla’t malakas pa kami, at pinagpapala kami ng Panginoon na isulong ang Kanyang gawain sa kamangha-manghang paraan” (“Mapanatag at Malaman na Ako ang Diyos” [Church Educational System devotional, Mayo 4, 2014], broadcast.lds.org).

Karagdagang Ideya sa Pagtuturo

II Ni Pedro 1:4–7. “Banal na katangian”

Ang banal na katangian ay isa mga pinahahalagahan sa programa ng Pansariling Pag-unlad ng Young Women. Ang lesson na ito ay nagbibigay ng pagkakataon upang hikayatin ang mga kabataang babae na gawin o ulitin ang karanasan sa pinahahalagahan na nauugnay sa banal na katangian.

Ipaliwanag na ang pagtataglay ng mga katangiang katulad ng kay Cristo ay mahalagang bahagi ng pagiging epektibong missionary (tingnan sa Mangaral ng Aking Ebanghelyo: Gabay sa Paglilingkod ng Misyonero [2004], 131–144). Maaari mong sabihin sa mga estudyante na kumpletuhin ang Aktibiti Patungkol sa Katangian sa dulo ng kabanata 6 sa Mangaral ng Aking Ebanghelyo (144).