Inleiding tot de eerste brief van Paulus aan de Thessalonicenzen
Waarom dit boek bestuderen?
De eerste brief aan de Thessalonicenzen is wellicht de eerste brief van Paulus en misschien wel het oudste boek in het Nieuwe Testament. De leringen van Paulus in deze brief zijn voornamelijk op de wederkomst van Jezus Christus gericht, waaronder de beproevingen die de volgelingen van Jezus Christus vóór zijn wederkomst moeten doorstaan (zie 1 Thessalonicenzen 3:3), de opstanding van de christenen bij de wederkomst (zie 1 Thessalonicenzen 4:13–14), en het tijdstip van de wederkomst van Jezus Christus (zie 1 Thessalonicenzen 5:1–2). Door hun studie van dit boek krijgen de cursisten kennis van de wederkomst en worden ze aangemoedigd om trouw aan de Heer te blijven.
Wie heeft dit boek geschreven?
1 Thessalonicenzen is door Paulus geschreven (zie 1 Thessalonicenzen 1:1; zie ook 2:18).
Wanneer en waar is de brief geschreven?
‘Paulus heeft de zendbrieven aan de Thessalonicenzen vanuit Korinthe geschreven tijdens zijn tweede zendingsreis’, rond 50–51 n.C. (Gids bij de Schriften, ‘Brieven van Paulus’, scriptures.lds.org).
Aan wie is de brief geschreven en waarom?
Paulus heeft 1 Thessalonicenzen aan de leden van de kerk in Thessaloniki geschreven. Thessaloniki was de dichtstbevolkte en welvarendste stad in het Griekse koninkrijk van Macedonië. Dat had twee redenen: de stad was aan de beste natuurlijke haven in de Egeïsche Zee gebouwd en aan de grote weg die Rome met Azië verbond.
Tijdens de twee zendingsreis van Paulus werden Paulus en zijn collega’s — Silas, Timotheüs en Lukas — door de Geest aangespoord om de Egeïsche Zee over te steken en naar Macedonië te gaan (zie Handelingen 16:6–12). Toen werd met de prediking van het evangelie in Europa begonnen. Nadat ze in Filippi hadden gepredikt (zie Handelingen 16:12–40), reisden Paulus en Silas naar Thessaloniki.
Paulus werkte samen met Silas in Thessaloniki, maar ze werden door Joodse leiders uit de stad verdreven (zie Handelingen 17:1–9). Later vertelde Timotheüs aan Paulus dat de heiligen in Thessaloniki ondanks de vervolging trouw waren gebleven en dat hun rechtschapen invloed zich verspreidde (zie Handelingen 18:5; 1 Thessalonicenzen 1:7–8; 3:6–8).
De bekeerlingen in Thessaloniki waren enkele van de eerste Europeanen die het evangelie aanvaardden, en daarom werden zij vervolgd. Ze hadden ook veel vragen over de wederkomst. Daarom schreef Paulus in zijn brief aan de Thessalonicenzen aanmoedigende en versterkende woorden en beantwoordde hij hun vragen over de wederkomst.
Wat zijn enkele kenmerkende elementen van dit boek?
Een van de belangrijkste thema’s in zijn eerste brief aan de Thessalonicenzen is de wederkomst. Hij schreef over de deelname van de rechtvaardigen aan de gebeurtenissen rond de wederkomst, vooral de heiligen die al waren overleden. (Zie 1 Thessalonicenzen 2:19; 3:13; 4:13–17; 5:1–10.) In tegenstelling tot veel van de andere brieven van Paulus bevat 1 Thessalonicenzen geen grote berispingen, maar voornamelijk lofprijzingen en complimenten voor de heiligen in Thessaloniki.
Overzicht
1 Thessalonicenzen 1–3 Paulus spreekt zijn waardering uit voor de heiligen in Thessaloniki. Hij herinnert de lezers aan zijn bediening onder hen en schrijft hoe blij hij is vanwege hun getrouwheid. Hij moedigt de heiligen aan om meer liefde voor elkaar en alle mensen te ontwikkelen.
In 1 Thessalonicenzen 4–5 schrijft Paulus dat de heiligen heilig moeten zijn en zich moeten zuiveren. Hij legt uit dat als de Heer terugkomt, de heiligen die trouw zijn gebleven aan hun getuigenis van Christus, zowel de levende als de overleden heiligen, zullen herrijzen en de Heer ontmoeten. De apostel herinnert de kerkleden eraan dat ze zich moeten voorbereiden op en uitkijken naar de wederkomst van Christus.