Inleiding tot de tweede brief van Paulus aan de Korinthiërs

Waarom dit boek bestuderen?

Paulus’ tweede brief aan de Korinthiërs valt op door de thema’s van troost te midden van smart, kracht te midden van zwakheid (zoals Paulus zelf liet zien), en ware en valse leraren van elkaar onderscheiden. Het voorbeeld en de leringen van Paulus die in 2 Korinthe staan opgetekend, kunnen de cursisten inspireren om ongeacht de omstandigheden of de gevolgen trouw te blijven aan de eeuwige verbonden die ze met God, onze eeuwige Vader, hebben gesloten.

Wie heeft dit boek geschreven?

Paulus schreef de tweede brief aan de Korinthiërs (zie 2 Korinthe 1:1).

Wanneer en waar is het geschreven?

Kort nadat Paulus 1 Korinthe had geschreven, ontstond er in Efeze ten gevolge van zijn leringen een oproer (zie Handelingen 19:23–41) en vertrok hij naar Macedonië (zie Handelingen 20:1; 2 Korinthe 2:13; 7:5). Waarschijnlijk schreef hij 2 Korinthe tijdens zijn verblijf in Macedonië rond 55–57 n.C. (Zie de Bible Dictionary in de Engelstalige kerkuitgave van de Bijbel, ‘Pauline Epistles’; Gids bij de Schriften, ‘Brieven van Paulus’, scriptures.lds.org.)

Voor wie is het geschreven en waarom?

Het boek 2 Korinthe was gericht aan de kerkleden in Korinthe. Terwijl Paulus in Macedonië verbleef tijdens zijn derde zendingsreis bracht Titus hem het nieuws dat een eerdere brief goed was ontvangen door de heiligen in Korinthe (zie 2 Korinthe 7:6–13). De Korinthische gemeente maakte vooruitgang, maar Paulus had ook gehoord dat er valse leraren waren die de zuivere leerstellingen van Christus bedierven. Na Paulus’ eerste bezoek aan de Korinthiërs, en waarschijnlijk na een tweede bezoek (2 Korinthe 1:15–16) waarbij Paulus enkele van de heiligen had vermaand (zie 2 Korinthe 2:1; 12:21), waren predikanten uit de omgeving van Jeruzalem gekomen en begonnen de heiligen te onderwijzen dat ze de Joodse gebruiken moesten aannemen, wat tegen de leringen van Paulus indruiste. 2 Korinthe gaat vooral in op de problemen die door deze valse leraren waren veroorzaakt.

Paulus’ brief was zowel gericht aan wie meer wilde leren van hem (zie 2 Korinthe 1–9) als aan wie aarzelde om zijn onderwijs te aanvaarden (zie 2 Korinthe 10–13). In het algemeen blijken uit de inhoud van 2 Korinthe meerdere doelen van deze brief:

Om de heiligen die positief hadden gereageerd op zijn vorige brief te danken en te sterken
Om te waarschuwen voor de valse leraren die de zuivere leerstellingen van Christus verbasterden
Om zijn eigen karakter en zijn gezag als een apostel van Jezus Christus te verdedigen (zie 2 Korinthe 10–13)
Om de Korinthische heiligen tot een rijkelijke financiële bijdrage aan de arme heiligen van Jeruzalem aan te zetten (zie 2 Korinthe 8–9)

Wat zijn enkele kenmerkende elementen van dit boek?

Hoewel veel brieven van Paulus zich toespitsen op de leer, wordt er in deze brief veel nadruk gelegd op de relatie tussen Paulus en de Korinthische heiligen, en zijn liefde en zorg voor hen. Hoewel Paulus standvastig was in zijn verzet tegen zijn critici, zien we hem in de loop van 2 Korinthe als een gevoelige priesterschapsleider die om het geluk en welzijn van de heiligen geeft. Paulus gaf ook enkele autobiografische details van zijn leven en schreef over zijn ‘doorn in het vlees’ (2 Korinthe 12:7).

In een heilige ervaring opgetekend in 2 Korinthe 12:2–4 omschreef Paulus zichzelf als ‘een mens in Christus’ die ‘in de derde hemel werd opgenomen’, waar hij onuitsprekelijke dingen zag en hoorde. Dit visioen, samen met zijn vroegere leerstellige verklaring over de verschillen in heerlijkheid van herrezen lichamen (zie 1 Korinthe 15:35–44), kan gezien worden als een Bijbelse parallel van het visioen opgetekend in Leer en Verbonden 76.

Overzicht

2 Korinthe 1–5 Paulus getuigt dat God zijn kinderen in al hun beproevingen troost. Hij zegt de heiligen elkaar lief te hebben en elkaar te vergeven. Het evangelie en de werkingen van de Geest van de Heer zijn heerlijker dan de letter van de wet van Mozes. Paulus moedigt zijn lezers aan in hun momenten van tegenspoed en herinnert ze aan de eeuwige aard van Gods liefde en heerlijkheid. Hij helpt de lezers om hun behoefte aan vereniging met God door de verzoening van Jezus Christus in te zien.

2 Korinthe 6–13 Paulus verdedigt zijn oprechtheid als dienstknecht van de Heer terwijl hij kritiek en tegenwerking van valse leraren trotseert, en vraagt zijn lezers om zich van de wereld te onderscheiden. Hij onderwijst over ‘de droefheid die overeenkomstig de wil van God is’ (zie 2 Korinthe 7:10). Paulus dankt de Korinthische heiligen voor hun bijdrage aan de armen in Jeruzalem en moedigt hen aan rijkelijk te blijven geven. Hij spreekt zich sterk uit tegen ‘valse apostelen’ (2 Korinthe 11:13). Paulus roemt in de Heer en deelt biografische gegevens over zijn beproevingen en geloof in Jezus Christus. Hij schrijft over zijn visioen van de derde hemel. Paulus spoort de heiligen in Korinthe aan om zichzelf te beproeven en hun getrouwheid te bewijzen.