Rein en onrein

In het Oude Testament heeft de Heer aan Mozes en de Israëlieten geopenbaard dat alleen bepaald voedsel als rein werd beschouwd, ofwel geschikt om te eten. Het onderscheid dat de Israëlieten maakten tussen rein en onrein voedsel had grote uitwerking op hun godsdienstige en sociale leven. Bepaalde dieren, vogels en vissen werden als rein beschouwd en aanvaardbaar om te nuttigen, terwijl andere onrein waren en dus verboden (Lev. 11; Deut. 14:3–20). Sommige zieken werden ook als onrein beschouwd.

In geestelijke zin betekent rein zijn, vrij zijn van zonde en zondige verlangens. In die zin wordt het woord gebruikt om iemand te beschrijven die deugdzaam is en een rein hart heeft (Ps. 24:4). Gods verbondsvolk heeft altijd bijzondere instructies ontvangen om rein te zijn (3 Ne. 20:41; LV 38:42; 133:5).