Verlossen, verlossing, verlost

Bevrijden of loskopen, in de zin van iemand door vrijkoping redden van knechtschap. Verlossing slaat op de verzoening door Jezus Christus en op de bevrijding van zonde. Jezus’ verzoening verlost de gehele mensheid van de lichamelijke dood. Wie in Hem geloven en zich bekeren, worden door zijn verzoening ook van de geestelijke dood verlost.

De Heer heeft mijn ziel uit de hel verlost, 2 Ne. 1:15.
Verlossing komt in en door de Heilige Messias, 2 Ne. 2:6–7, 26 (Mos. 15:26–27; 26:26).
Zij bezongen de verlossende liefde, Alma 5:9 (Alma 5:26; 26:13).
De goddelozen blijven alsof er geen verlossing was teweeggebracht, Alma 11:40–41 (Alma 34:16; 42:13; Hel. 14:16–18).
Jezus Christus heeft de verlossing van de wereld teweeggebracht, Mrm. 7:5–7.
De kracht van de verlossing komt tot allen die geen wet hebben, Mro. 8:22 (LV 45:54).