មេរៀនទី 36
នីហ្វៃទី 2 26
សេចក្តីផ្ដើម
នីហ្វៃបានព្យាករថា កូនចៅរបស់គាត់នឹងត្រូវព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញយាងមកជួបនៅថ្ងៃណាមួយ ហើយថាក្រោយពីបានជួបនឹងបទពិសោធន៍នេះ ពួកគេបានរស់នៅអស់បីជំនាន់ក្នុងភាពសុចរិត ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី នីហ្វៃបានសោកសៅដែលនៅក្នុងជំនាន់ទីបួននៃពួកកូនចៅរបស់គាត់ ខ្លះបានធ្លាក់ចេញពីសេចក្ដីសុចរិត បដិសេធព្រះម៊ែស៊ី ហើយទីបំផុតក៏ត្រូវបានបំផ្លាញបង់ទៅ ។ នីហ្វៃបានព្រមានអស់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងជំនាន់ចុងក្រោយពីអំនួត ការរួមគំនិតសម្ងាត់នានា និង ឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ ។ គាត់បានបង្រៀនថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យមករកទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 2 26:1–13
នីហ្វៃព្យាករថា ប្រជាជនរបស់គាត់នឹងត្រូវបានបំផ្លាញ ដោយសារពួកគេនឹងបដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សូមសរសេរលើក្ដារខៀននូវឃ្លា ការកាត់សេចក្ដីរបស់ព្រះ ។
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកឃើញ ឬ ឮឃ្លានេះ តើមានគំនិតអ្វីចូលមកក្នុងចិត្តអ្នក ?
សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាមនុស្សជាច្រើនមានគំនិតអវិជ្ជមាននៅពេលពួកគេបានឃើញពាក្យទាំងនេះក្ដី ក៏ការកាត់សេចក្ដីនៃព្រះពិតជានាំមកនូវពរជ័យដល់មនុស្សជាច្រើនមែន ។ នៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 26 យើងអានអំពីលទ្ធផលដែលសេចក្ដីយុត្តិធម៌បាននាំមកដល់ពួកទុច្ចរិត និង ដល់ពួកសុចរិត ។
ដើម្បីបង្កើតបរិបទសម្រាប់សារលិខិតដ៏សំខាន់នៃ នីហ្វៃទី 2 26 នេះ សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃបាននិយាយថាទីសម្គាល់ជាច្រើននឹងអមមកជាមួយនឹងការប្រសូត ការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ គាត់បានព្យាករថា មនុស្សជាច្រើននឹងត្រូវវិនាសភ្លាម មិនយូរក្រោយមកពីការសុគតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយសារពួកគេបានបណ្ដេញពួកព្យាការី និង អ្នកដើរតាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានរស់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ ។ គាត់ក៏បានព្យាករថា ទោះបីជាក្រោយពីមានការយាងមករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានរស់ឡើងវិញហើយក្ដី ភាគច្រើននៃកូនចៅរបស់គាត់បាន « រើសឲ្យកិច្ចការទាំងឡាយនៃសេចក្ដីងងឹតជាជាងពន្លឺ » ហើយនឹងត្រូវបានបំផ្លាញ ។ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 26:1–11 ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 26:7 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថា្នក់ស្វែងរកប្រតិកម្មរបស់នីហ្វៃចំពោះការនិមិត្តនៃការបំផ្លាញប្រជាជននេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរតែគូសចំណាំការប្រកាសរបស់នីហ្វៃនៅចុងឃ្លានៃខគម្ពីរនេះ ៖ « ផ្លូវរបស់ទ្រង់ពិតជាត្រឹមត្រូវមែន ។ »
-
តើប្រយោគ « ផ្លូវរបស់ទ្រង់ពិតជាត្រឹមត្រូវមែន » មានន័យយ៉ាងណាដែរចំពោះអ្នក ? ( អ្នកគួរតែពន្យល់ថា នរណាម្នាក់ដែលត្រឹមត្រូវ នឹងតែងតែធ្វើដាក់មនុស្សផ្សេងដោយយុត្តិធម៌ ។
ក្រោយពីការជួយសិស្សឲ្យយល់ថា សេចក្ដីយុត្តិធម៌របស់ព្រះតម្រូវឲ្យថា ពួកទុច្ចរិតនឹងត្រូវដាក់ទោសចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេ សូមពន្យល់ថាសេចក្ដីយុត្តិធម៌របស់ព្រះក៏តម្រូវថា ពួកសុចរិតនឹងត្រូវបានរង្វាន់ចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេដែរ ។ ដោយសារជាផ្នែកនៃការពន្យល់នេះ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា 130:20–21 ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 2 26:8–9, 13 ដោយស្វែងរកពរជ័យដែលនីហ្វៃបាននិយាយថានឹងមកដល់កូនចៅសុចរិតរបស់គាត់ ។
-
នៅក្នុងខទី 8 និង 13 តើឃ្លាណាដែលពិពណ៌នាពីសកម្មភាពនៃពួកសុចរិតនោះ ?
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានធ្វើជាសាក្សីពីពរជ័យដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងខគម្ពីរទី 13 នោះ ? តើមានរបៀបខុសគ្នាណាខ្លះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានសម្ដែងព្រះអង្គទ្រង់ដល់យើង ?
សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមដាក់លើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទ្រង់នឹងសម្ដែងព្រះអង្គទ្រង់ដល់យើងដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
តើការដឹងពីសេចក្ដីពិតនេះ អាចបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
នីហ្វៃទី 2 26:14–33
នីហ្វៃព្យាករទាកទងនឹងថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ
សូមសង្ខេប នីហ្វៃទី 2 26:14–19ដោយការពន្យល់ថា នីហ្វៃបានព្យាករថា ព្រះគម្ពីរមរមននឹងលេចចេញមកនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ អំឡុងពេលពេលមួយនៅពេលមនុស្សជាច្រើននឹងមានអំនួត និង មិនមានជំនឿ ។
សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីពេលមួយ នៅពេលពួកគេជំពប់នឹងអ្វីមួយ ( ឬ អ្នកអាចឲ្យពួកគេស្រមៃថាបានជំពប់នឹងឧបសគ្គមួយនៅក្នុងទីងងឹត ) ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រាវជ្រាវ នីហ្វៃទី 2 26:20–21 យ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀម ដោយស្វែងរកឧបសគ្គដែលមនុស្សអាចនឹងជំពប់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។
-
យោងតាម នីហ្វៃទី 2 26:20–21 តើឧបសគ្គអ្វីខ្លះដែលនីហ្វៃបានឃើញដែលនឹងបណ្ដាលឲ្យសាសន៍ដទៃជំពប់ដួលនោះ ?
-
តើគំរូនៃឧបសគ្គផ្សេងទៀតណាខ្លះដែលសាតាំងប្រើដើម្បីដឹកនាំមនុស្សឲ្យជំពប់នោះ ?
សូមពន្យល់ថា បន្ថែមលើការដាក់ « ថ្មជំពប់ » នៅលើផ្លូវរបស់យើងដើម្បីដឹកនាំយើងចេញពីព្រះ សាតាំងចង់ចងយើងទៀតផង ។ សូមលើកសរសៃអំបោះមួយសរសៃឡើង ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើល នីហ្វៃទី 2 26:22 ដោយស្វែងរកអ្វីដែលនីហ្វៃបានសរសេរអំពីវត្ថុស្រដៀងគ្នានេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យឡើងមកខាងមុខថ្នាក់ ។ សូមចងកដៃសិស្សនោះរួមគ្នានឹងសរសៃអំបោះមួយសរសៃប៉ុណ្ណោះដោយចងរលង់ ។ សូមឲ្យគាត់ផ្ដាច់អំបោះនោះ ។ សូមបន្ដដំណើរការនេះ ពេលនេះដោយចងអំបោះជុំវិញកដៃគាត់បីបួនជុំ ។ សូមបន្ដធ្វើដូច្នេះ រហូតដល់សិស្សនោះមិនអាចផ្ដាច់អំបោះនោះបាន —ដោយដាស់តឿនសិស្សឲ្យប្រយ័ត្នកុំឲ្យមានរបួស ។ ( ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអំបោះទេ អ្នកអាចឲ្យសិស្សស្រមៃពីការបង្ហាញនេះបាន ) ។ សូមឲ្យសិស្សសិក្សា នីហ្វៃទី 2 26:22 ដោយស្វែងរកពីរបៀបដែលខគម្ពីរទាក់ទងនឹងការបង្ហាញនេះ ។
-
នៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 26:22 តើអ្វីដែលសំខាន់អំពីឃ្លា « រហូតដល់វាចងពួកគេ » ? តើខគម្ពីរនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលសាតាំងធ្វើការនោះ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់បានឃើញសាតាំងដឹកនាំមនុស្សដោយ « ខ្សែដាប់ » ដោយរបៀបណា ? ( ដាប់ គឺជាសម្ភារមួយដែលគេប្រើដើម្បីធ្វើសំពត់ម្យ៉ាង ។
-
តើអំពើបាបទាំងនេះមួយណា ( ខ្សែដាប់ ) ដែលអ្នកគិតថាមានគ្រោះថ្នាក់បំផុតដល់មនុស្សអាយុស្របាលអ្នក ?
សូមរំឭកសិស្សថា សាតាំងល្បួងយើងឲ្យធ្វើកិច្ចការខាងភាពងងឹត ដើម្បីវាអាចចងយើង ហើយនាំយើងចេញពីផ្លូវនៃសេចក្ដីសុចរិត ។ សូមពន្យល់ថា ខគម្ពីរចុងក្រោយគេនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 26 បង្ហាញពីភាពផ្ទុយគ្នាមួយរវាងផ្លូវរបស់សាតាំង និង ផ្លូវរបស់ព្រះ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 2 26:23–24ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។
-
យោងតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើព្រះអម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការដោយរបៀបណា ? តើអ្វីជាគោលបំណងទាំងអស់ដែលព្រះអម្ចាស់ធ្វើនេះ ? ( អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំផ្នែកនៃ នីហ្វៃទី 2 26:24 ដែលបង្រៀនថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអម្ចាស់ធ្វើ គឺសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោក ) ។
សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីពេលមួយនៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាបាក់ទឹកចិត្ត ឬ ឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់ ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យមានអារម្មណ៍ថា សារលិខិតរបស់នីហ្វៃអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ អនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសិក្សា នីហ្វៃទី 2 26:24–28, 33 ។ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរតែគូសចំណាំពាក្យ ទាំងអស់ ណាម្នាក់ និង មិន ( លើកលែងតែគំរូទីមួយនៃពាក្យ មិន នៅក្នុងខគម្ពីរទី 33 ) ។ សូមឲ្យសិស្សចំណាយពេលពីរបីនាទីអានប្រយោគនេះដែលមានពាក្យទាំងនេះសារឡើងវិញ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ៗបែរទៅសិស្សផ្សេងទៀតក្នុងថ្នាក់ ហើយពិភាក្សាដោយខ្លីៗពីអ្វីដែលយើងអាចយល់ពីខគម្ពីរទាំងនេះ ។ ក្រោយពីសិស្សបានចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេជាមួយនឹងគ្នាហើយ សូមគិតពីការអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីគំនិតសំខាន់បំផុតនៃការសន្ទនារបស់ពួកគេ ។ គំនិតសំខាន់បំផុតមួយដែលអាចចេញមកពីការពិភាក្សាគ្នានេះគឺថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់គ្នា ហើយអញ្ជើញឲ្យមនុស្សទាំងអស់ចូលមករកទ្រង់ ហើយទទួលទានសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ ។អ្នកអាចសរសេរប្រយោគនេះដាក់លើក្ដារខៀន ។ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេររបស់ពួកគេដែរ ៖
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានស្គាល់សេចក្ដីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ?
-
តើវាអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់គ្នា ហើយអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យចូលមករកទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
ដើម្បីបញ្ចប់ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 26:25, 33 ឮៗ ។ មុនពេលគាត់ ឬនាងអាន សូមស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំឃ្លាដែលលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេ ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យឃើញពីការអនុវត្តន៍បន្ថែមមួយនៅក្នុងខគម្ពីរនេះ សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ. អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួយ ៖
« ខ្ញុំសង្ឃឹមថា យើងស្វាគមន៍ និង ស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ព្រះទាំងអស់ រួមទាំងអស់អ្នកណាដែលអាចស្លៀកពាក់ មើល និយាយ ឬ គ្រាន់តែធ្វើរឿងអ្វីៗខុសគ្នានោះ ។ វាមិនល្អទេ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកដទៃមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនគ្រប់គ្រាន់នោះ ។ ចូរយើងលើកអ្នកទាំងឡាយដែលនៅជុំវិញយើងឡើង ។ ចូរយើងសន្ធឹងដៃស្វាគមន៍ឡើង ។ ចូរយើងផ្ដល់ដល់បងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើងនូវរង្វាស់ដ៏ពិសេសមួយនៃមនុស្សធម៌ សេចក្ដីមេត្តាករុណា និង សប្បុរសធម៌ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថាពួកគេបានរកឃើញផ្ទះមួយក្នុងពេលដ៏យូរនៅទីបញ្ចប់នេះ ។ …
« វាហាក់ដូចជាត្រឹមត្រូវ និង សមរម្យតែថា យើងលាតត្រដាងដល់អ្នកផ្សេងដូចជាយើងមានបំណងដោយស្មោះអស់ពីចិត្តសម្រាប់ខ្លួនយើងដែរ ។
« ខ្ញុំមិនបានស្នើថា យើងទទួលយកអំពើបាប ឬ មើលរំលងអំពើអាក្រក់នៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងឬ នៅក្នុងពិភពលោកនោះទេ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ នៅក្នុងបំណងដ៏មោះមុតរបស់យើង ពេលខ្លះយើងយល់ច្រឡំអំពើបាបជាមួយនឹងអ្នកធ្វើបាប ហើយយើងដាក់ទោសលឿនពេក ហើយដោយមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាតិចតួចបំផុត ។ …
« … ចូរឲ្យដួងចិត្ត និង ដៃរបស់យើងលាតសន្ធឹងចេញនៅក្នុងសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះអ្នកដទៃ ដោយសារមនុស្សគ្រប់រូបកំពុងដើរនៅលើផ្លូវដ៏ពិបាករៀងខ្លួនគាត់ » ( « You Are My Hands » Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2010 ទំព័រ 68–69 ) ។
-
តើយើងអាចអនុវត្ត នីហ្វៃទី 2 26:33 ហើយនិងការបង្រៀនរបស់ប្រធាន អុជដូហ្វ នោះ ដោយរបៀបណាខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីជួយអ្នកដទៃដែលត្រូវការជំនួយ ហើយជួយពួកគេឲ្យមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។