មេរៀនទី 49
អេណុស
សេចក្តីផ្ដើម
ក្រោយពីបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីពាក្យសម្ដីរបស់ឪពុកគាត់ អេណុសបានអធិស្ឋាន និង បានទទួលបានការផ្ដាច់បានរបស់គាត់ ។ បន្ទាប់មក គាត់បានអធិស្ឋានសម្រាប់សុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណនៃសាសន៍នីហ្វៃ និង សាសន៍លេមិន ហើយបានចំណាយពេលនៃជីវិតរបស់គាត់ធ្វើការបម្រើសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
អេណុស 1:1–8
ក្រោយពីបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីពាក្យសម្ដីរបស់ឪពុកគាត់ អេណុសបានអធិស្ឋាន និង បានទទួលបានការផ្ដាច់បានរបស់គាត់
សូមសរសេរពាក្យ ព្រលឹងខ្ញុំស្រេកឃ្លាន នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីពេលមួយ ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាស្រេកឃ្លានយ៉ាងខ្លាំង ។
-
តើពាក្យអ្វីខ្លះដែលអ្នកនឹងប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអារម្មណ៍ដែលអ្នកមាន នៅពេលអ្នកស្រេកឃ្លាននោះ ? ( សិស្សអាចពិពណ៌នាពីការស្រេកឃ្លានថាជាអារម្មណ៍មួយនៃភាពទទេស្អាត ឈឺចាប់ ទន់ខ្សោយ ឬ មានបំណងចង់បរិភោគឲ្យបាន ) ។
-
តើមនុស្សម្នាក់អាចមានន័យយ៉ាងណា ដោយនិយាយឃ្លាថា « ព្រលឹងខ្ញុំស្រេកឃ្លាន » ? ( អារម្មណ៍នៃភាពទទេស្អាត ការឈឺចាប់ ឬ ភាពទន់ខ្សោយខាងវិញ្ញាណ ឬ បំណងមួយដែលចង់ឆ្អែតខាងវិញ្ញាណ )
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីពេលមួយ នៅពេលព្រលឹងរបស់ពួកគេបានស្រេកឃ្លាន ។ សូមពន្យល់ថា ថ្ងៃនេះពួកគេនឹងសិក្សាពីបទពិសោធន៍របស់មនុស្សម្នាក់ដែលមានព្រលឹងស្រេកឃ្លាន ។ សូមបង្ហាញរូបភាព អេណុសអធិស្ឋាន ( 62604 ; សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ 2009 ] ទំព័រ 72 ) ។
-
តើអ្នកដឹងអ្វីខ្លះ អំពីមនុស្សនៅក្នុងរូបភាពនេះ ? ( ប្រសិនបើសិស្សមិនសូវប្រាកដទេ សូមពន្យល់ថា នេះគឺជារូបភាពមួយរបស់អេណុស ដែលជាចៅប្រុសរបស់លីហៃ និង សារ៉ា និង ជាកូនប្រុសរបស់យ៉ាកុប ។ គាត់បានទទួលផ្ទាំងតូច ភា្លមៗមុនពេលឪពុករបស់គាត់ស្លាប់ [ សូមមើល យ៉ាកុប 7:27 ] ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន អេណុស 1:1, 3 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលពីរបៀប ដែលយ៉ាកុបបានមានឥទ្ធិពលទៅលើអេណុស ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ប្រាប់សិស្សក្នុងថ្នាក់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមបង្ហាញពីតារាងខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ។ ( ដើម្បីសន្សំពេលវេលា អ្នកអាចបិទតារាងនោះនៅលើក្ដារខៀន មុនពេលចូលរៀន ) ។ តារាងនោះធ្វើឡើងដើម្បីជួយក្រុមសិស្សនីមួយៗឲ្យផ្ដោតលើសេចក្ដីលម្អិតខុសៗគ្នានៃបទពិសោធន៍របស់អេណុស នៅពេលពួកគេសិក្សាក្នុង អេណុស 1:2–8 ។
|
អ្វីដែលអេណុសប្រាថ្នា |
អ្វីដែលអេណុសធ្វើ |
លទ្ធផលនៃអ្វីដែលអេណុសបានធ្វើ |
|---|---|---|
សូមពន្យល់ថា នៅពេលអេណុសបានគិតអំពីការបង្រៀនរបស់ឪពុកគាត់ គាត់បានមានបទពិសោធន៍ពីអារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណដែលបាននាំគាត់ឲ្យធ្វើនូវរឿងមួយចំនួន ដែលបានផ្ដល់ជាលទ្ធផលមួយចំនួនត្រឡប់មកវិញនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ។
សូមបំបែកសិស្សក្នុងថ្នាក់ជាបីក្រុម ។ សូមអាន អេណុស 1:2–8 ឮៗ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមឲ្យក្រុមមួយរកមើលឃ្លាដែលបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នារបស់អេណុស ។ សូមអញ្ជើញក្រុមពីររកមើលអ្វីដែលអេណុសបានធ្វើ ។ សូមឲ្យក្រុមបីរកមើលលទ្ធផលនៃបំណងប្រាថ្នា និង សកម្មភាពរបស់អេណុស ។ ( សូមបង្ហាញថា ខគម្ពីរដែលសរសេរនៅលើតារាងរួមមាននូវព័ត៌មានដែលទាក់ទងដល់កិច្ចការនៃក្រុមនីមួយៗ ) ។
ក្រោយពីអ្នកបានបញ្ចប់ការអាន អេណុស 1:2–8 ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សនៅក្នុងក្រុមទីមួយឲ្យរាយការណ៍ពីឃ្លាដែលពួកគេបានរកឃើញ ដែលទាក់ទងទៅនឹងបំណងប្រាថ្នារបស់អេណុស ។ នៅពេលសិស្សបានលើកឡើងពីឃ្លាទាំងនេះ សូមឲ្យពួកគេសរសេរឃ្លានេះនៅលើក្ដារខៀន ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ សិស្សអាចលើកឃ្លាមួយចំនួនដូចជា « ការផ្ដាច់បាបរបស់ខ្ញុំ » « ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » និង « សេចក្ដីអំណររបស់ពួកបរិសុទ្ធ » ។
ក្រោយពីបំពេញនៅក្នុងកូឡោនទីមួយហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់អានត្រួសៗដើមដំបូងនៃ អេណុស 1:4 ។ សូមឲ្យពួកគេរកមើលអ្វីដែលអេណុសបានជួប ដូចដែលពាក្យសម្ដីរបស់ឪពុកគាត់ « អំពីជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច និង សេចក្ដីអំណរនៃពួកបរិសុទ្ធបានជ្រួតជ្រាបទៅក្នុងដួងចិត្ត [ គាត់ ] » ( អេណុស 1:3 ) ។ សិស្សគួរកត់ចំណាំឃ្លា « ហើយព្រលឹងខ្ញុំស្រេកឃ្លាន » ។ ( អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លានេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ) ។
-
តើការឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការបង្រៀនរបស់ព្យាការី ទាក់ទងនឹងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច និង សេចក្ដីអំណររបស់ពួកបរិសុទ្ធ អាចបណ្ដាល់ឲ្យព្រលឹងរបស់មនុស្សម្នាក់ស្រេកឃ្លានបានដោយរបៀបណា ? ( វាអាចជួយមនុស្សម្នាក់ឲ្យមានបំណងចង់មានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីនៅជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ និង បំណងចង់បានសុភមង្គលដែលមកពីការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ) ។
សូមបង្ហាញថា អេណុសក៏ចង់បានការផ្ដាច់បាបរបស់គាត់ដែរ ។ សូមពន្យល់ថាឃ្លា « ព្រលឹងខ្ញុំស្រេកឃ្លាន » អាចបង្ហាញពីអារម្មណ៍មួយនៃភាពទទេស្អាតខាងវិញ្ញាណ ដែលជាលទ្ធផលមកពីអំពើបាប ។ វាក៏អាចបង្ហាញពីការចង់បានខ្លាំងរបស់មនុស្សម្នាក់ ដើម្បីខិតទៅជិតព្រះអម្ចាស់ ហើយរៀនពីទ្រង់ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាអំពើបាបបណ្ដាលឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាទទេស្អាតខាងវិញ្ញាណ ? ( អំពើបាបបណ្ដាលឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចាកចេញពីយើងទៅ ហើយយើងមានអារម្មណ៍ថាឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់ )
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យភ្ជាប់បទពិសោធន៍របស់អេណុសទៅនឹងបទពិសោធន៍ខ្លួនគេ សូមឲ្យពួកគេគិតដោយស្ងាត់ៗថាតើពួកគេមានអារម្មណ៍ដូចគ្នាខ្លះនៃការស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណដែលអេណុសបានពិពណ៌នាដែរឬទេ ។
ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យឃើញពីអ្វីដែលអេណុសបានធ្វើ ដើម្បីបំពេញការស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងក្រុមពីរឲ្យរាយការណ៍ពីការរកឃើញរបស់ពួកគេ និង កត់ចម្លើយរបស់ពួកគេដាក់លើក្ដារខៀន ។ ចម្លើយគួរមានដូចខាងក្រោមនេះ ៖ « ការពុះពារ … ចំពោះព្រះ » , « បានអំពាវនាវដល់ព្រះអង្គដោយការអធិស្ឋានដ៏ខ្លាំង » និង « [ អនុវត្ត ] សេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទ » ។
-
តើឃ្លា « ការពុះពារ … ចំពោះព្រះ » អាចពិពណ៌នាពីការខិតខំរបស់មនុស្សម្នាក់ដើម្បីទទួលការផ្ដាច់បាបដោយរបៀបណា ? ( សូមបង្ហាញថា អេណុសមិនបានពុះពារ ជាមួយ ព្រះនោះទេ ប៉ុន្ដែ ចំពោះ ព្រះដោយការអធិស្ឋាន ។ ការពុះពារនេះបង្ហាញពីការតស៊ូរបស់អេណុស ដើម្បីបង្ហាញដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ពីភាពស្មោះសនៃបំណងប្រាថ្នារបស់គាត់ និង ឆន្ទៈរបស់គាត់ក្នុងការប្រែចិត្ត ដោយការផ្លាស់ប្ដូរចាំបាច់នានានៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ) ។ ហេតុអ្វីបានជា ការពុះពារ ជាពាក្យល្អមួយដើម្បីពិពណ៌នាពីការខិតខំរបស់យើងក្នុងការប្រែចិត្ត ?
-
នៅក្នុង អេណុស1:4 តើមានភស្ដុតាងអ្វីដែលអ្នកបានឃើញថា អេណុសបានស្មោះត្រង់ នៅពេលគាត់ស្វែងរកការផ្ដាច់បាបរបស់គាត់នោះ ? ( អ្នកអាចត្រូវជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ការទូលអង្វរ មានន័យថាការសុំដោយបន្ទាបខ្លួន និង ដោយបំណងដ៏ខ្លាំងអស្ចារ្យ ) ។
-
តើយើងអាចបង្ហាញពីក្ដីស្មោះត្រង់របស់យើង នៅពេលយើងស្វែងរកការអភ័យទោសពីព្រះអម្ចាស់ដោយរបៀបណា ? ( អ្នកអាចបង្ហាញថា ការអធិស្ឋានរបស់យើងមិនចាំបាច់យូរដូចជាការអធិស្ឋានរបស់អេណុសនោះទេ ប៉ុន្ដែវាត្រូវតែមានចិត្តស្មោះស ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យឃើញពីលទ្ធផលនៃអ្វីដែលអេណុសបានធ្វើនោះ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងក្រុមបីឲ្យរាយការណ៍ពីការរកឃើញរបស់ពួកគេ ហើយកត់ចម្លើយរបស់ពួកគេដាក់លើក្ដារខៀន ។ ចម្លើយគួរមានដូចខាងក្រោមនេះ ៖ « បាបទាំងឡាយរបស់អ្នកត្រូវបានអត់ទោសឲ្យហើយ » « ទោសរបស់ខ្ញុំបានបំបាត់ចោលទៅ » និង « សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកបានជួយសង្គ្រោះអ្នកហើយ » ។ ( អ្នកអាចពន្យល់ថា ការបានជួយសង្គ្រោះ មានន័យថាបានព្យាបាល ឬ ធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធចេញពីអំពើបាប ។ )
-
យោងតាម អេណុស 1:7–8តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យអេណុសត្រូវបានអភ័យទោស ហើយបានសង្គ្រោះនោះ ? ( សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ )
-
តើមេរៀនអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីអេណុស អំពីដំណើរការនៃការទទួលបានការអភ័យទោស ចំពោះអំពើបាបរបស់យើងនោះ ? ( បន្ថែមលើសេចក្ដីពិតផ្សេងទៀត ដែលសិស្សអាចលើកឡើង សូមប្រាកដថាពួកគេយល់ថា នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អំពើបាបរបស់យើងអាចត្រូវបានអត់ឱនឲ្យ ហើយយើងអាចបានជួយសង្គ្រោះ ។ហេតុអ្វីបានជាការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាំបាច់សម្រាប់យើង ដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងនេះ ? ( ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ។ វាមានតែតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ទេ ដែលយើងអាចត្រូវបានជួយសង្គ្រោះនោះ
-
យោងតាម អេណុស 1:5–6 តើអេណុសដឹងថា គាត់ត្រូវបានអភ័យទោសឲ្យដោយរបៀបណា ? ( អ្នកអាចបង្ហាញថា សំឡេងដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង អេណុស 1:5 គឺជាសំឡេងមួយដែលបានមកដល់ក្នុងគំនិតរបស់អេណុស [ សូមមើល អេណុស 1:10 ]
-
តើអ្នកអាចដឹងថា អ្នកត្រូវបានអភ័យទោសឲ្យចំពោះបាបរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
នៅផ្នែកនាំការពិភាក្សានៃសំណួរចុងបញ្ចប់ខាងលើ សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ឌៀថើរអេស្វ.អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួយ ៖
« នៅពេលយើងពិតជាបានប្រែចិត្តនោះ ព្រះគ្រីស្ទនឹងដកចេញនូវបន្ទុកនៃទោសដែលជាបាបទាំងឡាយរបស់យើង ។ យើងអាចដឹងដោយខ្លួនឯងថា យើងត្រូវបានអត់ឱនឲ្យ ហើយបានធ្វើឲ្យស្អាត ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបញ្ជាក់ពីការណ៍នេះដល់យើង ។ ទ្រង់គឺជាអ្នកញែកឲ្យបរិសុទ្ធ ។ គ្មានទីបន្ទាល់ណាផ្សេងទៀតនៃការអភ័យទោស អាចអស្ចារ្យជាងនេះនោះទេ » ( « Point of Safe Return »Ensign ឬលីអាហូណាខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2007 ទំព័រ 101 ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាជួយបានច្រើនដើម្បីដឹងថា ព្រះគ្រីស្ទនឹងដកចេញនូវបន្ទុកនៃទោសចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ក្រោយពីយើងបានប្រែចិត្តដោយពិតហើយនោះ ?
សូមឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតដោយស្ងាត់ៗនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់បានអភ័យទោសដល់អំពើបាបរបស់អ្នក ?
-
តើអ្នកបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿនៅក្នុងដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកដឹងថា អ្នកត្រូវបានអភ័យទោសដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះអម្ចាស់នាពេលថ្មីៗនេះដែរឬទេ ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យើងនឹងត្រូវបានអភ័យទោស នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយពិតជាបានប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើងនោះ ។ ដោយសារតែព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទោសរបស់យើងអាចត្រូវបានលាងចេញ ហើយយើងអាចបានសង្គ្រោះ ។
អេណុស 1:9–27
អេណុសបានអធិស្ឋានសម្រាប់សុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណដល់សាសន៍នីហ្វៃ និង សាសន៍លេមិន ហើយគាត់បានធ្វើការដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ
សូមគូសឌីយ៉ាក្រាមខាងក្រោមនេះដាក់លើក្ដារខៀន ។ សូមពន្យល់ថា ក្រោយពីអេណុសបានអធិស្ឋានសម្រាប់ខ្លួនគាត់ហើយ គាត់បានពង្រីកការអធិស្ឋានរបស់គាត់ដើម្បីបញ្ចូលការថ្លែងសម្រាប់សុខុមាលភាពរបស់អ្នកដទៃ ។ សូមចាត់តាំងសិស្សឲ្យធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងគូនីមួយៗឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពីក្នុង អេណុស 1:9–14 ។ សូមឲ្យពួកគេរកមើលក្រុមមនុស្សពីរក្រុមដែលអេណុសបានអធិស្ឋានឲ្យ និង អ្វីដែលគាត់បានអធិស្ឋានសម្រាប់រឿងនីមួយៗ ។ នៅពេលសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរៀន សូមបន្ថែមពាក្យ សាសន៍នីហ្វៃ និង សាសន៍លេមិន នៅក្នុងកន្លែងសញ្ញាសំណួរនៅក្នុងគំនូរឌីយ៉ាក្រាមនោះ ។
-
យោងតាម អេណុស 1:14 តើអ្វីគឺជាបំណងរបស់សាសន៍លេមិនចំពោះសាសន៍នីហ្វៃ ?
-
តើយើងរៀនអ្វីខ្លះ អំពីអេណុសពីការអធិស្ឋានរបស់គាត់សម្រាប់សាសន៍លេមិន ?
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហាវើដដបុលយូ.ហឹនធើរ ។ សូមឲ្យសិស្សស្ដាប់និងរកមើលនូវរបៀបដែលវាទាក់ទងនឹងបទពិសោធន៍របស់អេណុស ៖
« ពេលណាដែលយើងជួបប្រទះនឹងពរជ័យនៃដង្វាយធួននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះយើងមិនអាចទប់មិនខ្វាយខ្វល់ដល់សុខុមាលភាពរបស់បងប្អូនយើងនោះទេ ។ …
« ទីសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យមួយនៃការប្រែចិត្តជឿផ្ទាល់ខ្លួនរបស់មនុស្សម្នាក់ គឺជាបំណងប្រាថ្នាដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកផ្សេង » ( The Teachings of Howard W. Hunter, ed. Clyde J. Williams [ ឆ្នាំ 1997 ] ទំព័រ 248–49 ) ។
-
តើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះទាក់ទងនឹងបទពិសោធន៍របស់អេណុសដោយរបៀបណា ? ( អេណុសបានបង្ហាញថា នៅពេលយើងជួបនឹងពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងចង់ជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ )
សូមឲ្យសិស្សសិក្សា អេណុស 1:12, 15–20 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលអេណុសបានបង្ហាញអំពីទំនាក់ទំនងរវាងការអធិស្ឋាន សេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។
-
តើអ្នកគិតថា ការអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿមានន័យយ៉ាងណា ?
-
យោងតាម អេណុស 1:12, 19–20 តើអេណុសបានបង្ហាញពីសេចក្ដីឧស្សាហ៍អំឡុងពេល និង ក្រោយពេលការអធិស្ឋានរបស់គាត់ដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ អំពីការអធិស្ឋានចេញពីគំរូរបស់អេណុស ? ( សិស្សគួរតែអាចឃើញថា ព្រះអម្ចាស់ឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់យើង ស្របតាមសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង និង សេចក្ដីឧស្សាហ៍ព្យាយាមយើង
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីរបៀបដែលពួកគេអាចធ្វើតាមគំរូរបស់អេណុស សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ឬ ផ្ដល់ជាក្រដាសចែកដល់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសប្រយោគមួយ ហើយឆ្លើយនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
-
ដូចជាអេណុសដែរ ខ្ញុំចង់ទទួលបានការផ្ដាច់បាបខ្ញុំ ។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញដល់ព្រះអម្ចាស់ថា ខ្ញុំស្មោះសនៅក្នុងបំណងប្រាថ្នានេះដោយ …
-
ដូចជាអេណុសដែរ ខ្ញុំចង់ជួយសមាជិកគ្រួសារ និង មិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ។ មនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំនឹងជួយគឺ … ខ្ញុំនឹងស្វែងរកជួយមនុស្សនេះដោយ …
-
អេណុសបានអធិស្ឋានសម្រាប់សាសន៍លេមិន ដែលត្រូវចាត់ទុកថាជាសត្រូវរបស់គាត់ ។ ដូចជាអេណុសដែរ ខ្ញុំចង់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ទៅដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនមានសណ្ដានចិត្តចំពោះខ្ញុំ ។ របៀបមួយដែលខ្ញុំនឹងធ្វើការណ៍នេះគឺ …
ក្រោយពីសិស្សបានបញ្ចប់ការសរសេរហើយ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អេណុស 1:26–27 ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលភស្ដុតាងនៃសេចក្ដីអំណរ ដែលអេណុសបានជួបដោយសារតែការខិតខំរបស់គាត់នោះ ។ ក្រោយពីសិស្សបានរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យសម្រេចនូវអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចទទួលបានការអភ័យទោស និង សេចក្ដីអំណរ ហើយបំណងរបស់យើងក្នុងការជួយដល់អ្នកដទៃឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ នឹងកើនឡើង ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
អេណុស 1:2 ។ « ខ្ញុំបានទទួលការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ »
អេណុសមិនបានលើកឡើងពីធម្មជាតិ ឬ ទំហំនៃអំពើបាបរបស់គាត់នោះទេ ប៉ុន្ដែផ្ទុយទៅវិញគាត់បានពិពណ៌នាពីដំណើរការនៃការប្រែចិត្តដែលយើងម្នាក់ៗត្រូវតែទទួលយកដើម្បីទទួលបានការអភ័យទោសពីព្រះ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀន ៖
« ខ្ញុំតែងតែស្រឡាញ់រឿងរបស់អេណុស ដែលមានតម្រូវដ៏ខ្លាំង ។ ដូចជាយើងទាំងអស់គ្នាដែរ —ដោយសារយើងទាំងអស់គ្នាមិនឥតខ្ចោះ— គាត់បានវង្វេងចេញ ។ តើអំពើបាបរបស់គាត់ខ្មៅប៉ុណ្ណានោះ ខ្ញុំមិនដឹងនោះទេ ប៉ុន្ដែគាត់បានសរសេរថា ‹ ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការពុះពារដែលខ្ញុំបានធ្វើទៅចំពោះព្រះ នៅមុនពេលខ្ញុំបានទទួលការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ ›[ អេណុស 1:2 ] ។ …
« តើវាជាពរជ័យ និង សេចក្ដីអំណរយ៉ាងណាទៅសម្រាប់យើងម្នាក់ៗដើម្បីដឹងថា ព្រះវរបិតាយើងទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ហើយថាទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ថាទ្រង់បានអភ័យទោសដល់យើង នៅពេលយើងប្រែចិត្តនោះ ថាទ្រង់នឹងមានបំណងជួយ និង ផ្ដល់សេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅដល់កូនចៅជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់នោះ » ( « Pray Always » Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ1981 ទំព័រ 6 ) ។