នីហ្វៃទី 2 32

សេចក្តីផ្ដើម

ក្រោយពីការបង្រៀនអំពី « ផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតនោះដែលនាំទៅរកជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ហើយ ( នីហ្វៃទី 2 31:18 ) នីហ្វៃបានដឹងថា ប្រជាជនរបស់គាត់ឆ្ងល់ពីអ្វីពួកគេគួរធ្វើ ក្រោយពីចាប់ផ្ដើមដើរលើផ្លូវនោះហើយ ។ គាត់បានឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេដោយការលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យ « ទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ » និង « អធិស្ឋានជានិច្ច » ( នីហ្វៃទី 2 32:3, 9 ) ។ គាត់បានធានាពួកគេថា ប្រសិនបើពួកគេធ្វើនូវរឿងទាំងនេះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយពួកគេឲ្យដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

នីហ្វៃទី 2 32:1–7

នីហ្វៃបានទូន្មានយើងឲ្យស្វែងរកការដឹកនាំដ៏ទេវភាពតាមរយៈព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីពេលមួយ នៅពេលពួកគេបានពន្យល់ពីរបៀបដើម្បីចេញពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទៀត ។ សូមឲ្យពួកគេពន្យល់ពីមូលហេតុដែលវាមានទាំងភាពងាយស្រួល ឬ ពិបាកដើម្បីផ្ដល់ការដឹកនាំនោះ ។

សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុងមេរៀនមុនៗ ពួកគេបានសិក្សាពីការដឹកនាំដែលនីហ្វៃបានផ្ដល់ដល់ប្រជាជនរបស់គាត់ ។ ក្រោយពីការចែកចាយការដឹកនាំទាំងនេះ គាត់បាននិយាយថា « នេះគឺជាផ្លូវ » ( នីហ្វៃទី 2 31:21 ) ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរំឭកពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនហើយ សូមសួរសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

ប្រសិនបើយើងធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់នីហ្វៃ តើវានឹងដឹកនាំយើងទៅកន្លែងណា ? ( ទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ; សូមមើល នីហ្វៃទី 2 31:20 ) ។
ដោយយោងតាម នីហ្វៃទី 2 31:17–18 តើយើងចាប់ផ្ដើមនៅលើផ្លូវដែលនាំទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដោយរបៀបណា ?

សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃទី 2 32 គឺជាការបន្ដការបង្រៀនរបស់នីហ្វៃមួយនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 31 ។ សូមឲ្យសិស្សមើលក្នុង នីហ្វៃទី 2 32:1ស្វែងរកសំណួរមួយដែលប្រជាជនរបស់នីហ្វៃមាន ទាក់ទងនឹងអ្វីដែលគាត់បានបង្រៀនពួកគេនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យបង្ហាញសំណួរនេះជាពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ( សូមធានាថា សិស្សយល់ថា ប្រជាជនឆ្ងល់ពីអ្វីដែលពួកគេគួរតែធ្វើ ក្រោយពីបានចាប់ផ្ដើមដើរលើផ្លូវទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 32:2–3 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកចម្លើយរបស់នីហ្វៃចំពោះសំណួររបស់ប្រជាជនគាត់ ។ សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃទី 2 32:3 គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំវាឲ្យប្លែកពីគេ ដើម្បីពួកគេអាចរកវាបានដោយងាយស្រួល ។

តើពាក្យអ្វីនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 32:3 ដែលពិពណ៌នាពីរបៀបដែលយើងទទួលព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ? តើការទទួលទានអាហារ ខុសគ្នាពីការពិសាសម្រន់ដូចម្ដេចខ្លះ ?
តើអ្នកគិតថា « ទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ » មានន័យដូចម្តេច ?
តើនីហ្វៃបាននិយាយអ្វី ដែលនឹងជាលទ្ធផលនៅពេលយើងទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ?
តើកន្លែងណាខ្លះដែលយើងអាចរកបានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន ព្រះគម្ពីរ ពាក្យពាក្យសម្ដីនៃព្យាការីសម័យទំនើប និង ការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។

សូមធានាថា សិស្សយល់ថា នៅពេលយើងទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទនឹងប្រាប់យើងពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងត្រូវធ្វើ ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទបានល្អនោះ សូមអានបញ្ជីខាងក្រោម ដោយឈប់បន្ទាប់ពីអានវាមួយៗហើយ ។ សូមឲ្យសិស្សចម្លងបញ្ជីនេះទៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬ ដាក់លើក្រដាសមួយសន្លឹក ។

ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ការប្រជុំសាក្រាម៉ង់
សន្និសីទទូទៅ
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ
ថ្នាក់សិក្ខាសាលា
រាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
ការប្រជុំកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ឬ ថ្នាក់យុវនារី
ការអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេស្វែងរកព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានល្អនៅក្នុងវគ្គទាំងនេះមួយៗ ។ សម្រាប់ពាក្យនីមួយៗ សូមឲ្យពួកគេសរសេរ ទទួលទានអាហារពិសាសម្រន់ ឬ អត់អាហារ ។ឧទាហរណ៍ សិស្សម្នាក់អាចទទួលទានក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនបាន ប៉ុន្ដែគ្រាន់តែជាអាហារសម្រន់នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ ។ សិស្សម្នាក់ដែលមិនបានយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់អាចសរសេរពាក្យ អត់អាហារ នៅក្បែរពាក្យនោះ ។

សូមឲ្យសិស្សជ្រើសរើសសកម្មភាពមួយដែលពួកគេកំពុងតែ « ពិសាសម្រន់ » ឬ « ឃ្លាន » ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ហើយសូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យ « ទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ » ជាងនៅក្នុងវគ្គនោះ ។ ( អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យគិតអំពីកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកគេចំពោះព្រះ ឬ គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនដែលទាក់ទងនឹងគោលដៅទាំងនេះ ) ។

ដើម្បីពង្រឹងការយល់ដឹងរបស់សិស្សអំពីទំនួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេក្នុងការស្វែងរកការណែនាំផ្ទាល់ខ្លួនពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សូមឲ្យពួកគេអាន នីហ្វៃទី 2 32:4–7 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេពិភាក្សាសំណួរខាងក្រោមជាមួយនឹងដៃគូគេ ។ ( អ្នកអាចផ្ដល់សំណួរទាំងនេះជាក្រដាសមួយសន្លឹក ឬ សរសេរវាដាក់លើក្ដារខៀន មុនពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រៀន ) ។

នៅក្នុងខគម្ពីរទី 4 តើអ្នកគិតថាពាក្យ « សូម » ឬ « គោះ » មានន័យយ៉ាងណាដែរ ? តើអ្វីទៅដែលនីហ្វៃបាននិយាយថា ជាផលដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនសូម ឬ គោះនោះ ?
តើពរជ័យអ្វីដែលនីហ្វៃបានសន្យាថា យើងអាចមាននៅពេលយើងទទួលបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
ហេតុអ្វីបានជានីហ្វៃទួញសោកសម្រាប់ប្រជាជនរបស់គាត់ ?

សូមបង្ហាញទំនុកចិត្តរបស់អ្នកថា នៅពេលសិស្សទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយពួកគេឲ្យដើរតាមផ្លូវទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

នីហ្វៃទី 2 32:8–9

នីហ្វៃទូន្មានយើងឲ្យអធិស្ឋានជានិច្ច

សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃបន្ទាប់មកទៀតនោះបានផ្ដោតទៅលើរឿងមួយដែលយើងអាចធ្វើ ដើម្បីទទួលបាននូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 32:8 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ដោយស្វែងរកអ្វីដែលនីហ្វៃបាននិយាយថា យើង ត្រូវធ្វើនោះ ។ ក្រោយពីពួកគេបានរកឃើញចម្លើយហើយ សូមសួរសំណួរខាងក្រោមនេះដើម្បីជួយពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពី សារៈសំខាន់នៃការអធិស្ឋាន ៖

តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចង់ឲ្យយើងអធិស្ឋាន ?
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាសាតាំងមិនចង់ឲ្យយើងអធិស្ឋាន ? តើសាតាំងព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលដល់ប្រជាជនដើម្បីកុំឲ្យអធិស្ឋានដោយរបៀបណា ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 32:9ឮៗ ។ សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃទី 2 32:8–9 គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំវាឲ្យប្លែកពីគេ ដើម្បីពួកគេអាចបើករកវាដោយស្រួល ។

តើយើងគួរអធិស្ឋានញឹកញាប់ប៉ុណ្ណាដែរ ? តើអ្នកគិតថា « អធិស្ឋានជានិច្ច » មានន័យយ៉ាងណាដែរ ?

សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ. បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ( ប្រសិនបើអាច សូមថតចម្លងការដកស្រង់ពាក្យសម្ដីនេះ ដើម្បីឲ្យសិស្សអាចអានតាម ហើយផ្ដោតលើប្រសាសន៍របស់អែលឌើរ បែដណា ។ ប្រសិនបើអ្នកថតចម្លង សូមកត់ចំណាំថា ការដកស្រង់ពាក្យសម្ដីនេះត្រូវបន្ដនៅក្នុងមេរៀនពេលក្រោយទៀត បន្ទាប់ពីមានការពិភាក្សាដ៏ខ្លីមួយ ។ សូមបញ្ចូលផ្នែកនៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នោះផងដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្ដាប់ការទូន្មានរបស់អែលឌើរ បែដណា ពីរបៀបដើម្បី « អធិស្ឋានជានិច្ច » ។

« វាអាចមានរឿងជាច្រើននៅក្នុងលក្ខណៈរបស់យើង ក្នុងដំណើរប្រព្រឹត្តរបស់យើង ឬ ទាក់ទងនឹងការធំធាត់ខាងវិញ្ញាណរបស់យើងដែលយើងត្រូវប្រឹក្សាជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងការអធិស្ឋាននាពេលព្រឹក ។ …

« យើងបន្ដអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្តយើងសម្រាប់ជំនួយ និង ការណែនាំជាបន្ដ គ្រប់ការងារពេញមួយថ្ងៃ ។ …

« យើងកត់ចំណាំអំឡុងពេលថ្ងៃជាក់លាក់នេះថា មានឱកាសជាច្រើនដែលជាធម្មតា យើងមានទំនោរនិយាយពាក្យមិនពិរោះ តែយើងមិនបាននិយាយនោះទេ ; ឬ យើងអាចចង់ផ្ទុះកំហឹង ប៉ុន្ដែយើងមិនបានធ្វើនោះទេ ។ យើងសំឡឹងរកជំនួយ និង កម្លាំងពីស្ថានសួគ៌ ហើយស្គាល់ចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់យើងដោយភាពរាបសា ។ ទោះបីជានៅក្នុងពេលនៃការទទួលស្គាល់ ក៏យើងអធិស្ឋានដោយស្ងាត់សម្រាប់ការដឹងគុណ » ( « Pray Always » Ensignឬលីអាហូណាខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2008 ទំព័រ 41–42 ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីការទូន្មាននេះ សូមសួរ ៖

តើអ្នកអាចគិតអំពីពេលនៅថ្ងៃនេះ ឬ ថ្ងៃកន្លងទៅថ្មីៗនេះ ពេលអ្នកអាចធ្វើតាមសំណើរនេះមកពីអែលឌើរ បែដណា ? ( អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីសំណួរនេះដោយស្ងាត់ស្ងៀម ជាជាងការឆ្លើយឮៗ )

សូមបន្ដអានការទូន្មានរបស់អែលឌើរ បែដណា ៖

« នៅចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃរបស់យើង យើងលុតជង្គង់ចុះម្ដងទៀត ហើយរាយការណ៍ទៅព្រះវរបិតាយើងវិញ ។ យើងរំឭកពីព្រឹត្តិការណ៍ថ្ងៃនោះ ហើយបង្ហាញអំណរគុណជាខ្លាំងសម្រាប់ពរជ័យទាំងឡាយ និង ជំនួយដែលយើងបានទទួល ។ យើងប្រែចិត្ត ហើយដោយមានជំនួយមកពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ យើងស្គាល់របៀបដែលយើងអាចធ្វើ ហើយក្លាយជាល្អជាងនេះនៅថ្ងៃស្អែក ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ការអធិស្ឋានពេលល្ងាចរបស់យើងចាក់គ្រឹះ និង ជាការបន្ដមួយនៃការអធិស្ឋានពីពេលព្រឹករបស់យើង ។ ហើយការអធិស្ឋានពេលល្ងាចរបស់យើង ក៏ជាការរៀបចំមួយសម្រាប់ការអធិស្ឋានពេលព្រឹកដ៏មានន័យដែរ ។

« ការអធិស្ឋានពេលព្រឹក និង ពេលល្ងាច —និង ការអធិស្ឋានទាំងអស់ដែលនៅចន្លោះនោះ— គឺមិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិនទាក់ទងគ្នា ឬ ដាច់ៗពីគ្នានោះទេ ប៉ុន្ដែ វាភ្ជាប់រួមគ្នារាល់ថ្ងៃ ហើយឆ្លងថ្ងៃ សប្ដាហ៍ ខែ និង ឆ្នាំទៀតផង ។ នេះគឺជាផ្នែកដែលយើងបំពេញតាមការដាស់តឿនពីព្រះគម្ពីរឲ្យ ‹ អធិស្ឋានជានិច្ច › ( លូកា 21:36; នីហ្វៃទី 3 18:15, 18; គ. និង ស. 31:12 ) ។ ការអធិស្ឋានដ៏មានន័យបែបនោះ គឺជាឧបករណ៍ក្នុងការទទួលបានពរជ័យដ៏ខ្ពស់បំផុតដែលព្រះទុកក្នុងឃ្លាំងសម្រាប់កូនចៅដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ » ( « Pray Always » ទំព័រ 42 ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីផ្នែកមុននៃ នីហ្វៃទី 2 32:9 សូមពន្យល់ថាពាក្យ ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ មានន័យថា « ឧទ្ទិស ធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ ឬ ក្លាយជាសុចរិត » ( Guide to the Scriptures « Consecrate, Law of Consecration » scriptures.lds.org ) ។

ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវអធិស្ឋាន នៅពេលណាយើង « ធ្វើអ្វីចំពោះព្រះអម្ចាស់ » ?
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីញែកចេញជាបរិសុទ្ធចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើ ដើម្បីបានជាសុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងរបស់យើង ?
តើការទូន្មានរបស់អែលឌើរ បែដណា អាចជួយយើងឲ្យរស់នៅតាមជីវិតមួយដែលបានញែកចេញជាបរិសុទ្ធជាងនេះដោយរបៀបណា ?

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេលយើងអធិស្ឋានជានិច្ច យើងអាចធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងធ្វើដើម្បីបានជាសុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងរបស់យើង ។

ដើម្បីសង្ខេបអ្វីដែលសិស្សបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរស្ពែនស៊ើរ ជេ. ខនឌី នៃពួកចិតសិបនាក់ ៖

« អ្នកអាចជួបនឹងការសម្រេចចិត្តដែលទាក់ទងនឹងបេសកកម្ម ការងារអនាគតរបស់អ្នក និង ទី បញ្ចប់គឺអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ នៅពេលអ្នកអានព្រះគម្ពីរ ហើយអធិស្ឋានសម្រាប់ការណែនាំ អ្នកមិនអាចឃើញចម្លើយដោយពិតភ្លាមក្នុងទម្រង់ជាអក្សរបោះពុម្ពលើក្រដាសនោះទេ ប៉ុន្ដែនៅពេលអ្នកអាន អ្នកនឹងទទួលបានការបំផុសគំនិតដ៏ប្លែកមួយ និងការបំផុសគំនិតទាំងឡាយ ហើយដូចដែលបានសន្យា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ‹ នឹងបង្ហាញដល់អ្នក នូវគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវធ្វើ › ។ [ នីហ្វៃទី 2 32:5 ។ ] » ( « Becoming a Great Benefit to Our Fellow Beings »Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2002 ទំព័រ 45 ) ។

ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—នីហ្វៃទី 2 32:3

សូមសួរសិស្សថា តើវាអាចចំណាយពេលយូរប៉ុណ្ណាដើម្បីទន្ទេញឲ្យចាំ នីហ្វៃទី 2 32:3 ប្រសិនបើពួកគេទន្ទេញវារាល់ពេលដែលពួកគេទទួលទានអាហារនោះ ។ សូមផ្ចាញ់ពួកគេឲ្យរំឭកព្រះគម្ពីរនេះ —ទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ—រាល់ពេលដែលពួកគេពិសាអាហារក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃទៀត ។ ក្រោយពីពួកគេបានទន្ទេញខគម្ពីរនេះហើយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរាយការណ៍ពីចំនួនដងដែលគេចំណាយពេលពិសាអាហារនោះ ។

ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—នីហ្វៃទី 2 32:8–9

សូមសួរសិស្សថា តើពួកគេធ្លាប់ព្យាយាមអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្តពួកគេរយៈពេលមួយថ្ងៃពេញ ឬ មួយសប្ដាហ៍ពេញដែរឬទេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់គិតពីរបៀបដែលពួកគេអាច « អធិស្ឋានជានិច្ច » សម្រាប់រយៈពេល 24 ម៉ោងក្រោយនេះ ។ សូមផ្ចាញ់ពួកគេឲ្យធ្វើវា ហើយរាយការណ៍ពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេនៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់លើកក្រោយ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានពេលដើម្បីប្រើគំនិតក្នុងការបង្រៀនទាំងនេះនៅក្នុងមេរៀននេះទេ សូមគិតពីការប្រើវាជាការរំឭកនៅក្នុងមេរៀនក្រោយៗទៀត ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

នីហ្វៃទី 2 32:2 ។ តើវាមានន័យយ៉ាងណាដែរ ដើម្បីនិយាយដោយភាសានៃពួកទេវតានោះ ?

ខ្លះអាចគិតពីអត្ថន័យនៃការ « និយាយដោយភាសានៃពួកទេវតា » ។ ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ បានបង្រៀនថា ការនិយាយដោយភាសានៃពួកទេវតា « មានន័យសាមញ្ញថា អ្នកអាចនិយាយដោយអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( « The Gift of the Holy Ghost: What Every Member Should Know » Ensign ខែ សីហា ឆ្នាំ 2006 ទំព័រ 50 ) ។

នីហ្វៃទី២ ៣២:៣ តើការទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ មានន័យដូចម្តេច ?

អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ៖ « ទទួលទាន មានន័យច្រើនជាងភ្លក់ ។ ទទួលទានមានន័យថា ពិសាយឺតៗឲ្យដឹងរសជាតិ ។ យើងទទួលទានព្រះគម្ពីរដោយការសិក្សាវាដោយវិញ្ញាណនៃការរកឃើញដោយក្ដីរីករាយ និង ការគោរពប្រតិបត្តិដោយស្មោះត្រង់ ។ នៅពេលយើងទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ពួកគេបានជាប់ ‹ក្នុងចិត្តខាងសាច់ឈាម › [កូរិនថូសទី 2 3:3] ។ ពួកគេក្លាយជាផ្នែកទាំងមូលនៃលក្ខណៈរបស់យើង » ( « Living by Scriptural Guidance » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2000 ទំព័រ 17 ) ។

អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី. ហែល ក៏នៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានទូន្មានថា « ប្រសិនបើអ្នក និង ខ្ញុំនឹងទទួលទានព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ យើងត្រូវតែសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយស្រូបយកព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរយៈការសញ្ជឹងគិតពីវា ហើយធ្វើឲ្យវាក្លាយជាផ្នែកមួយនៃរាល់គំនិត និង សកម្មភាពយើង » ( « Healing Soul and Body » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1998 ទំព័រ 15 ) ។