មេរៀនទី 130 ៖ នីហ្វៃទី 3 21–22

មេរៀនទី 130

នីហ្វៃទី 3 21–22

សេចក្តីផ្ដើម

នៅពេលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបន្ដបង្រៀនដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ទ្រង់បានពន្យល់ថា ការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមននៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនឹងក្លាយជាទីសម្គាល់មួយដែលទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយបំពេញតាមសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ។ ដោយការបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់ទ្រង់សម្រាប់រាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដកស្រង់ការព្យាករណ៍របស់អេសាយអំពីការស្តារឡើងវិញនៃរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញា ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

នីហ្វៃទី 3 21:1–11

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនថា ការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមននៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនឹងក្លាយជាទីសម្គាល់មួយដែលទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែល

មុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមគូសសញ្ញាខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ( ឬ ប្រើសញ្ញាផ្សេងទៀតដែលប្រើទូទៅក្នុងតំបន់ដែលអ្នករស់នៅ ) ។

សូមឲ្យសិស្សរកមើលអត្ថន័យនៃសញ្ញានីមួយៗ ។ បន្ទាប់មក សួរពួកគេនូវសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖

តើសញ្ញាទាំងឡាយនេះប្រើដើម្បីអ្វី ? ( ដើម្បីរៀបចំ ព្រមាន និងណែនាំយើង ) ។
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដែលសញ្ញាមួយត្រូវបានដាក់បង្ហាញដោយត្រឹមត្រូវ ហើយថា អត្ថន័យរបស់ សញ្ញានោះងាយយល់ ?

សូមរំឭកសិស្សថា ជារឿយៗព្រះគម្ពីរបានលើកឡើងពីសញ្ញាដែលរៀបចំ ព្រមាន និងណែនាំយើងទាក់ទងនឹងការបំពេញតាមផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 3 21:1– 2, 7 ដោយរកមើលពាក្យ ទីសម្គាល់ ។ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរគូសចំណាំពាក្យនេះពេលណាដែលវាលេចឡើងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនោះ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេអាន ខគម្ពីរទី 1 ដោយស្ងៀមស្ងាត់ និងដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។

តើហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងប្រទាននូវទីសម្គាល់ជាក់លាក់នេះ ? ( ដើម្បីប្រជាជនបានដឹងថា ទ្រង់កំពុងប្រមូលវង្សអ៊ីស្រាអែល ) ។

សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 3 21:1–7 ដោយស្ងាត់ៗ ហើយសូមឲ្យពួកគេកត់ចំណាំឃ្លា « ការណ៍ទាំងនេះ» និង « កិច្ចការទាំងនេះ » ហើយគិតពីអ្វីដែលឃ្លាទាំងនេះសំដៅលើ ។

ដោយមានបន្ទូលទៅពួកសាសន៍នីហ្វៃ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអំពី « ការណ៍ទាំងនេះដែលយើងបានប្រកាសដល់អ្នករាល់គ្នា » ( នីហ្វៃទី 3 21:2 ) ។ តើព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃត្រូវបានកត់ត្រានៅទីណា ? ( នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ) ។
យោងតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្វីទៅជាទីសម្គាល់មួយដែលព្រះកំពុងបំពេញសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតខាងក្រោម [ សូមសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ] ៖ ការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាទីសម្គាល់មួយដែលព្រះកំពុងបំពេញសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រមូលពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ) ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រករបៀបដែលព្រះគម្ពីរមរមន ជួយប្រជាជនឲ្យប្រមូលផ្ដុំគ្នាទៅរកកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

« ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាស្នូលចំពោះកិច្ចការនេះ ។ វាប្រកាសពីគោលលទ្ធិនៃការប្រមូលផ្ដុំ ។ វាបណ្ដាលឲ្យប្រជាជនរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជឿលើដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ និងចូលរួមក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ តាមពិត ប្រសិនបើគ្មានព្រះគម្ពីរមរមនទេ ការប្រមូលផ្ដុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបានសន្យានឹងមិនកើតឡើងទេ » ( « The Gathering of Scattered Israel » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2006 ទំព័រ 80 ) ។

តើនៅពេលណាដែលព្រះគម្ពីរមរមនបានជួយអ្នកតាមរបៀបទាំងនេះ ? តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានឃើញព្រះគម្ពីរមរមនជួយដល់អ្នកដទៃតាមរបៀបទាំងនេះ ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 321:9 ឮៗ ហើយសូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់កត់ចំណាំឃ្លា « កិច្ចការដ៏ធំ ហើយអស្ចារ្យ » ។ សូមបង្ហាញថា ឃ្លានេះសំដៅលើការស្តារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលរួមមានការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមន ។

តើអ្វីជាការណ៍ដ៏ធំ ហើយអស្ចារ្យអំពីការស្តារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃទី 3 21:9 សំដៅលើ « បុរសម្នាក់ » ។ សូមឲ្យសិស្សគិតថាតើបុរសនេះអាចជានរណា ។ បន្ទាប់មក សូមបង្ហាញរូបភាពនៃ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ( ប្រហែលរូបភាពបងប្រុសយ៉ូសែប ឬរូបភាពការនិមិត្តលើកដំបូង [ Gospel Art Book ( ឆ្នាំ 2009 ) លេខ 87 ឬលេខ 90 ] ) ។ សូមប្រាប់សិស្សថា អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានរកឃើញថាបុរសនោះជា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ( សូមមើល Christ and the New Covenant ៖ The Messianic Message of the Book of Mormon[ ឆ្នាំ 1997 ] ទំព័រ 287–88 ) ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 3 21:10–11 ដោយស្ងាត់ស្ងៀមដោយសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ សមនឹងការពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។

តើព្រះបានបង្ហាញតាមរយៈ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថា « ចំណេះដឹងគឺអស្ចារ្យជាងកលល្បិចរបស់អារក្ស » ដោយរបៀបណា ?
យោងតាម នីហ្វៃទី 3 21:11 តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនជឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលបាននាំចេញមកតាមរយៈ យ៉ូសែប ស៊្មីធ នោះ ? ( ពួកគេនឹងត្រូវ « កាត់ចេញ » ពីពរជ័យដែលនាំមកតាមរយៈសេចក្ដីសញ្ញា ) ។

នីហ្វៃទី 3 21:12–22:17

ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលអំពីសេចក្តីបំផ្លិចបំផ្លាញនៃពួកអ្នកមិនប្រែចិត្ត និងការស្តារឡើងវិញនូវរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ដែលនឹងប្រែចិត្ត ហើយត្រឡប់មកទ្រង់

សូមសង្ខេប នីហ្វៃទី 3 21:12–21 ដោយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទាននូវការព្រមានមួយដល់អ្នកទាំងឡាយនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដែលមិនជឿលើទ្រង់ និងមិនព្រមប្រែចិត្ត ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា សម្ភារជាកម្មសិទ្ធិរបស់ពួកគេ ទីក្រុងទាំងឡាយ កន្លែងដ៏រឹងមាំទាំងឡាយ និងការអនុវត្តតាមការអាក្រក់នឹងត្រូវបំផ្លាញ ។ ទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលថា ពួកគេនឹងត្រូវកាត់ចេញពីរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។

សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 3 21:22, 25–28 ដោយស្ងាត់ៗដោយរកមើលពរជ័យ និងការទទួលខុសត្រូវទាំងឡាយដែលនឹងមកដល់អ្នកទាំងឡាយនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដែលនឹងប្រែចិត្ត ហើយស្ដាប់តាមសំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

សូមសួរសិស្សពីរបៀបដែលពួកគេអាចសង្ខេបការបង្រៀនទាំងឡាយនៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 21:12–22, 25–28 ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្តារខៀន ។ បន្ទាប់មក សង្ខេបចម្លើយទាំងអស់នៅលើក្ដារខៀនដោយការបង្ហាញថា នៅពេលយើងប្រែចិត្ត និងស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងនឹងរួបរួមគ្នាជាផ្នែកនៃរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។ ( អ្នកអាចសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

សូមគូសរូបតង់មួយនៅលើក្ដារខៀន ឬនៅលើក្រដាសមួយ ( អ្នកអាចធ្វើការណ៍នេះមុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ) ។ សូមពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានដកស្រង់ការព្យាករណ៍មួយថា ទ្រង់បានបំផុសដល់ព្យាការី អេសាយ ឲ្យសរសេរតាំងពីរាប់សតវត្សរ៍មុន ។ នៅក្នុងការព្យាករណ៍នេះ អេសាយបានបង្រៀនសាសនាចក្រ ជាមួយនឹងសេចក្ដីសញ្ញា និងពរជ័យទាំងឡាយទៅនឹងត្រសាលមួយ ។

តើមានអត្ថប្រយោជន៍អ្វីខ្លះក្នុងការនៅក្រោមត្រសាលមួយ ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន ត្រសាលមួយផ្ដល់នូវការការពារពីព្យុះ និងបាំងព្រះអាទិត្យ ) ។
តើសាសនាចក្រប្រៀបដូចជាត្រសាលមួយដោយរបៀបណា ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 3 22:2 ឮៗ ។

ហេតុអ្វីបានជា « ត្រសាល » នេះអាចត្រូវពង្រីក និងពង្រឹងនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ? ( ដោយសារមនុស្សជាច្រើននឹងចូលរួមនៅក្នុងសាសនាចក្រ ឬត្រឡប់មករកសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ) ។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយពង្រីកត្រសាលនេះ និងពង្រឹងដល់ចំរឹងទាំងឡាយ ? ( សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើសកម្មភាពតាមចម្លើយរបស់ពួកគេទៅនឹងសំណួរនេះ ) ។

សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងការព្យាករណ៍ដដែលនេះ អេសាយបានប្រើការប្រៀបធៀបផ្សេងទៀត ។ លោកបានសំដៅលើវង្សអ៊ីស្រាអែលជាភរិយាមួយ ដែលមានស្វាមីជាព្រះអម្ចាស់ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 3 22:4–5 ឮៗ ហើយសូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលពាក្យនៃការលួងលោមសម្រាប់ភរិយានោះ ។

តើពាក្យនៃការលួងលោមអ្វីខ្លះដែលអ្នកឃើញនៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 22:4 ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន « អ្នកនឹងមិនដែលត្រូវខ្មាស់ឡើយ » និង « អ្នកនឹងមិននឹកចាំពីសេចក្ដីដែលគេត្មិះដៀលពីកាលនៅវ័យក្មេង » ) ។ ហេតុអ្វីបានជាវាជាការលួងលោមដែលដឹងថា« ស្វាមី» គឹជា « ព្រះដ៍ប្រោសលោះ ជាអង្គដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល » ? ( នីហ្វៃទី 3 22:5 ) ។
តើខគម្ពីរទាំងនេះស្រដៀងគ្នាទៅនឹងចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះយើងនៅពេលយើងមានបាបដោយរបៀបណា ?

សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 3 22:7–10 ដោយស្ងាត់ស្ងៀមដោយរកមើលសេចក្ដីសន្យាដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្វើជាមួយនឹងរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ដែលត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់វិញ ។

តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាអ្វីខ្លះ ដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់វិញ ?
តើសេចក្ដីពិតណាខ្លះដែលយើងរៀនអំពីព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សិស្សអាចចែកចាយចម្លើយខុសគ្នាខ្លះៗចំពោះសំណួរនេះ ។ សូមប្រាកដថា ពួកគេរកឃើញសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ព្រះអម្ចាស់បង្ហាញនូវសេចក្ដីល្អ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏និរន្ដរ៍ដល់ប្រជាជនដែលត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ។ អ្នកអាចសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ។ អ្នកក៏អាចគិតពីការសុំឲ្យសិស្សសរសេរវានៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ នីហ្វៃទី 3 22:7– 10 ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពី នីហ្វៃទី 3 22:4–10 សូមគិតពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« ទោះបីជាមានភាពសោះកក្រោះ និងពេលខ្លះ មិនស្មោះត្រង់ ប៉ុន្ដែស្វាមី ( ព្រះគ្រីស្ទ ) នឹងនៅតែទទួលយក និងប្រោសលោះដល់កូនក្រមុំរបស់ទ្រង់ ( អ៊ីស្រាអែល ) ។ រូបភាពនៃព្រះយេហូវ៉ាជាកូនកំលោះ ហើយសាសន៍អ៊ីស្រាអែលជាកូនក្រមុំគឺនៅក្នុងចំណោមការប្រៀបធៀបដែលត្រូវបានគេប្រើទូទៅបំផុតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដោយការប្រើដោយព្រះអម្ចាស់ និងព្យាការីរបស់ទ្រង់ដើម្បីរៀបរាប់ពីទំនាក់ទំនងរវាងទេវតា និងកូនចៅនៃសេចក្ដីសញ្ញា ។

« … ក្នុងឱកាសនេះ ព្រះគ្រីស្ទបានខឹងយ៉ាងខ្លាំងនឹងពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបានត្រឡប់ក្រោយ ប៉ុន្ដែនោះតែងតែជាការណ៍ខ្លី និងបណ្ដោះអាសន្ន—‘ មួយរយៈតូច ’ ។ សេចក្ដីមេត្តា និងករុណាតែងតែត្រឡប់ និងយកឈ្នះលើផ្លូវដ៏មានការធានាដ៏ខ្លាំងបំផុតជានិច្ច ។ ភ្នំ និងទីទួលទាំងឡាយអាចលិចបាត់ ។ ទឹកសមុទ្រដ៏ធំធេងអាចរីងស្ងួត ។ រឿងដែលកម្រនៅក្នុងពិភពលោកនេះអាចកើតឡើង ប៉ុន្ដែសណ្ដានចិត្តល្អ និងសេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនដែលត្រូវបានយកចេញពីរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ឡើយ ។ ទ្រង់បានស្បថនឹងសម្បថស្ថានសួគ៌ថា ទ្រង់នឹងមិនខឹងពួកគេជារៀងរហូតឡើយ » ( Christ and the New Covenant, 290 ) ។

តើមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងសណ្ដានចិត្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ? ( សូមប្រាកដាថា សិស្សយល់ថា ពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវចែកចាយអ្វីដែលផ្ទាល់ខ្លួនពេកនោះទេ ) ។
តើការស្គាល់ពីសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងព្រះទ័យល្អរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជះឥទ្ធិពលដល់សេចក្តីស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះសេចក្តីសញ្ញាដោយរបៀបណា ?

សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបន្ដបង្រៀនដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃអំពីពរជ័យដែលរង់ចាំពួកសុចរិត ។ សូមឲ្យសិស្សស្រាវជ្រាវក្នុង នីហ្វៃទី 3 22:13–17 ដោយស្ងាត់ស្ងៀមដោយរកមើលពរជ័យដែលបានសន្យាមួយដែលមានអត្ថន័យជាពិសេសដល់ពួកគេ ។ សូមបង្ហាញថា នៅពេលយើងអានអំពីពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងនេះ យើងឃើញថា ប្រជាជនរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងត្រូវបានស្ថាបនានៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ហើយព្រមទាំងនឹងអាចយកឈ្នះលើសេចក្ដីទុច្ចរិតបាន ។

សូមបញ្ចប់ដោយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិតដែលត្រូវបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ ។ សូមឲ្យសិស្សសរសេរប្រយោគបី ឬបួននៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរ អំពីរឿងមួយដែលពួកគេអាចធ្វើនៅថ្ងៃនេះដើម្បីសមនឹងទទួលបានពរជ័យដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ប្រទានដល់ពួកគេ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

នីហ្វៃទី 3 21:12–13 ។ « ជាកូនសិង្ហក្នុងចំណោមសត្វព្រៃ »

ដោយយោងលើការបង្រៀននៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 20:16 អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ដូចខាងក្រោម ។ ប្រសាសន៍របស់លោកក៏អាចត្រូវបានអនុវត្តក្នុង នីហ្វៃទី 3 21:12–13ដែរ ។

« បន្ទូលទាំងនេះរបស់ព្រះអម្ចាស់យើង ទៅកាន់ពួកសាសន៍នីហ្វៃត្រូវបានដកស្រង់ពី មីកា 5:8–9 និងមានសេចក្ដីយោងទៅរកការវិនាសហិនហោច និងការឆេះនៅទីបញ្ចប់ដែលនឹងបំផ្លាញពួកទុច្ចរិតនៅពេលការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ លើកលែងតែមនុស្សមួយចំនួនដែលជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទដោយបន្ទាបខ្លួន ពួកសាសន៍ដទៃនឹងមិនប្រែចិត្តឡើយ ។ ពួកគេនឹងសប្បាយរីករាយក្នុងសេចក្ដីខ្ពើមឆ្អើម និងអំពើបាបរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ហើយពួកគេនឹងត្រូវឆេះដោយពន្លឺនៃការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់យើង ខណៈពេលដែលពួកសុចរិត— នៅទីនេះត្រូវបានហៅថាជាកូនចៅនៃយ៉ាកុប— ត្រូវគោរពតាមនៅថ្ងៃនោះ ។ ហើយបន្ទាប់មក នៅក្នុងរូបភាពនៃការព្យាករណ៍ វានឹងក្លាយ ដូចជាកូនចៅសំណល់នៃអ៊ីស្រាអែលបំផ្លាញសត្រូវរបស់គេ ដូចជាកូនសត្វសិង្ហមួយនៅក្នុងហ្វូងចៀម » (The Millennial Messiah: The Second Coming of the Son of Man [ ឆ្នាំ 1982 ] ទំព័រ 248 ) ។

នីហ្វៃទី 3 21:22 ។ « យើងនឹងស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់យើងនៅក្នុងចំណោមពួកគេ »

ការប្រមូលនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលកើតឡើងនៅពេលប្រជាជនជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយក្លាយជាផ្នែកមួយនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 1 15:14–16; នីហ្វៃទី 2 9:1–2; នីហ្វៃទី 3 5:20–26; 21:22; មរមន 9:36–37) ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អរ ម៉ាក់ខនឃី បានបង្រៀន ៖

« គ្មាននរណាម្នាក់នឹងត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំជាមួយនឹងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឡើយ រហូតដល់ពួកគេទទួលយកព្រះអង្គដែលបានត្រូវឆ្កាង ។… ការប្រមូលសាសន៍យូដាបច្ចុប្បន្ននៅប្រទេសប៉ាឡេស្ទីនគឺជារឿងនយោបាយ មិនមែនខាងវិញ្ញាណនោះទេ ហើយវាមិនមែនជាការប្រមូលផ្ដុំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលត្រូវបានព្យាករណ៍នោះទេ ។

« ការប្រមូលផ្ដុំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរួមមានការចូលរួមសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ដែលសាសនាចក្រគឺជាព្រះវិហារដ៏ពិត និងនៅរស់តែមួយគត់នៅលើផែនដីនេះ » (A New Witness for the Articles of Faith [ ឆ្នាំ 1985 ] ទំព័រ 564, 565 សូមមើលផងដែរ ទំព័រ 511, 519–20 និង The Millennial Messiah: The Second Coming of the Son of Man [ ឆ្នាំ 1982 ] ទំព័រ 229 ) ។

នីហ្វៃទី 3 21:22–25 ។ ទីក្រុងយេរូសាឡិមថ្មី

ដានីយ៉ែល អេចឆ៍ ល័ដឡូ បានបញ្ជាក់អ្នកដែលនឹងកសាងទីក្រុងយេរូសាឡិមថ្មី ៖

« ទីក្រុង ‹ យេរូសាឡិមថ្មី › នៅថ្ងៃចុងក្រោយនឹងត្រូវបានកសាងនៅលើទ្វីបអាមេរិកដោយ (1) ‹ ពួកសំណល់នៃយ៉ាកុប › (2) ពួកសាសន៍ដទៃដែល ‹ នឹងចូលមកក្នុងសេចក្ដីសញ្ញា ហើយត្រូវបានរាប់នៅក្នុងចំណោម … ពួកសំណល់នៃយ៉ាកុប › និង (3) ‹ ពួកវង្សអ៊ីស្រាអែលជាច្រើនដែលនឹងចូលមក › ។នីហ្វៃទី 3 21:22–25 ។ សូមអានផងដែរ នីហ្វៃទី 3 20:22; អេធើរ 13:1–12) » (A Companion to Your Study of the Book of Mormon [1976] ទំព័រ 281 ) ។

នីហ្វៃទី 3 22:2 ។ « បោះចំរឹងឲ្យមាំឡើងចុះ »

ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យ ចំរឹង ថាវាត្រូវបានប្រើនៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 22:2 និងនៅក្នុងវគ្គព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀត ៖

« ពាក្យ ចំរឹង គឺជាការបង្ហាញនិមិត្តសញ្ញាមួយ ។ សូមស្រមៃក្នុងគំនិតរបស់អ្នកនូវត្រសាលដ៏ធំមួយដែលត្រូវបានលើកចងដោយចំណងដែលចងភ្ជាប់ទៅនឹងចំរឹងជាច្រើនដែលដោតយ៉ាងមាំទៅក្នុងដី ។

« ព្យាការីបានប្រៀបប្រដូចស៊ីយ៉ូននៅថ្ងៃចុងក្រោយទៅនឹងត្រសាលដ៏ធំមួយនៅលើផែនដី ។ ត្រសាលនោះត្រូវបានចងដោយខ្សែយ៉ាងជាប់ ទៅនឹងចំរឹង ។ មែនហើយ ចំរឹងទាំងនោះគឺជាតំបន់ភូមិសាស្ដ្រខុសៗគ្នាដែលមានទូទាំងផែនដី ។ ថ្មីៗនេះ សាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំនៅស្តេកខុសៗគ្នានៃទីក្រុងស៊ីយ៉ូន » ( « Strengthen Thy Stakes » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ 1991 ទំព័រ 2 ) ។