មេរៀនទី 60
ម៉ូសាយ 15–17
សេចក្តីផ្ដើម
នៅពេលអ័ប៊ីណាដៃបានបន្ដបង្រៀនដល់ស្ដេចណូអេ និង ពួកសង្ឃរបស់ទ្រង់ គាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះប្រោសលោះ ។ សង្ឃម្នាក់របស់ស្ដេចណូអេគឺ អាលម៉ា បានជឿតាមអ័ប៊ីណាដៃ ។ ស្ដេចណូអេបានបណ្ដេញអាលម៉ាចេញពីតុលាការរបស់ទ្រង់ ហើយបានបញ្ជាអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ឲ្យសម្លាប់គាត់ ប៉ុន្ដែអាលម៉ាបានរត់ចេញ ហើយបានកត់ត្រាការបង្រៀនដែលគាត់បានស្ដាប់ពីអ័ប៊ីណាដៃ ។ ក្រោយពីអ័ប៊ីណាដៃបានចែកចាយសារលិខិតដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនគាត់ឲ្យធ្វើហើយ ស្ដេចណូអេ និងពួកសង្ឃរបស់ទ្រង់បានគំរាមថានឹងសម្លាប់គាត់ ប្រសិនបើគាត់មិនព្រមបដិសេធអ្វីដែលគាត់បាននិយាយទេនោះ។ ដោយបដិសេធមិនព្រមបដិសេធទីបន្ទាល់របស់គាត់ គាត់បាន « រងទុក្ខដល់ស្លាប់ដោយភ្លើងឆេះ» ហើយ “ បានបិទត្រានូវការពិតនៃពាក្យសំដីរបស់ខ្លួនដោយសេចក្ដីស្លាប់របស់គាត់” ( ម៉ូសាយ 17:20 ) ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ូសាយ 15–16
អ័ប៊ីណាដៃបង្រៀនអំពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះប្រោសលោះ
សូមឲ្យសិស្សរកមើលពាក្យ នឹងប្រោសលោះ បានប្រោសលោះ និង សេចក្ដីប្រោសលោះ នៅក្នុង ម៉ូសាយ 15–16 ពីរបីនាទី ។ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគូសចំណាពាក្យទាំងនេះ ។ សូមពន្យល់ថា នៅពេលទម្រង់ខុសគ្នានៃពាក្យតែមួយត្រូវបានសរសេរម្តងហើយម្តងទៀតនៅក្នុងវគ្គនៃព្រះគម្ពីរ វាអាចជាសញ្ញាថាពាក្យនោះសំខាន់ចំពោះសារលិខិតរបស់អ្នកសរសេរនោះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យមើលការបង្រៀនរបស់អ័ប៊ីណាដៃអំពីការត្រូវបានសង្គ្រោះនៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះប្រោសលោះ សូមគូសរូបភាពខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
សូមចង្អុលទៅពាក្យ « អ្នកធ្វើខុស» ហើយសូមឲ្យសិស្សស្រមៃថា ពួកគេបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសមួយ ។ ពួកគេត្រូវបានកាត់ទោសឲ្យបង់ថ្លៃពិន័យដ៏ច្រើនទុកជាការដាក់ទោស ហើយគ្មានផ្លូវស្របច្បាប់ និង ស្មោះត្រង់ណាដែលពួកគេអាចចៀសវាងមិនបង់ថ្លៃពិន័យដោយខ្លួនគេបាននោះទេ ។ សូមសួរសិស្សពីអារម្មណ៍ដែលនឹងជួបការផាកពិន័យបែបនោះ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេស្រមៃថា សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ឬ មិត្តភក្ដិម្នាក់ចេញបង់ថ្លៃពិន័យជំនួសឲ្យគេ ។
-
តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ចំពោះមនុស្សនេះយ៉ាងណាដែរ ?
សូមពន្យល់ថា ក្នុងការបង់ថ្លៃពិន័យនោះ សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ឬ មិត្តភក្ដិនោះនឹងសង្គ្រោះដល់ពួកគេពីការដាក់ទោសរបស់ពួកគេ ។ ពាក្យ ប្រោសលោះ មានន័យថារំដោះពីបំណុល ឬ ដាក់ឲ្យមានសេរីភាពដោយការបង់ថ្លៃលោះ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសរសេរនិយមន័យទាំងនេះនៅក្បែរខគម្ពីរមួយនៅក្នុង ម៉ូសាយ 15 ដែលមានទម្រង់មួយនៃពាក្យ ប្រោសលោះ ។
សូមសរសេរ យើង នៅក្រោម អ្នកធ្វើខុស ។ សូមសរសេរ យុត្តិធម៌ នៅក្រោម ការដាក់ទោស ។សូមពន្យល់ថា ដោយសារយើងមានបាប ហើយមិនធ្វើតាមច្បាប់នៃព្រះ យើងត្រូវបានដាក់ទោស ។ និយាយម្យ៉ាងទៀតថា យើងត្រូវតែជួបនឹងការទាមទារនៃយុត្តិធម៌ ។ សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សស្ដាប់រកនូវលទ្ធផលខ្លះនៃការមិនធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ ។
« យុត្តិធម៌ … តម្រូវថារាល់ការបំពានក្រិត្យវិន័យ ទាំងអស់ត្រូវបានបំពេញ ។ នៅពេលអ្នកគោរពតាមច្បាប់របស់ព្រះ អ្នកនឹងត្រូវបានប្រទានពរ ប៉ុន្ដែគ្មានការខិតខំបន្ថែមណាដែលអាចត្រូវបានសង្គ្រោះដើម្បីបំពេញច្បាប់ទាំងឡាយដែលអ្នកមិនបានធ្វើតាមនោះទេ ។ ប្រសិនបើមិនបានដោះស្រាយទេ ច្បាប់ដែលគេមិនធ្វើតាមនោះអាចបណ្ដាលឲ្យជីវិតរបស់អ្នកកើតទុក្ខ ហើយនឹងធ្វើឲ្យអ្នកត្រឡប់ទៅរកព្រះវិញមិនបានឡើយ» ( « ដង្វាយធួនអាចផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវសេចក្ដីសុខសាន្ដ និង សុភមង្គល » Ensign ឬ លេអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2006 ទំព័រ 42 ) ។
-
យោងតាមអែលឌើរ ស្កត តើលទ្ធផលអ្វីខ្លះដែលជាលទ្ធផលនៃការមិនធ្វើតាមច្បាប់នៃព្រះ ?
នៅពេលសិស្សរកមើលលទ្ធផលនៃការមិនធ្វើតាមច្បាប់នៃព្រះ សូមលុបពាក្យ ការផាកពិន័យ ពីលើក្ដារខៀន ។ នៅកន្លែងលុបនោះ សូមសរសេរ ទុក្ខវេទនា និង ការកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះ ។សូមឲ្យសិស្សអាន ម៉ូសាយ 15:1, 8–9 ដោយស្ងាត់ៗ ។ អ្នកអាចសួរសំណួរខាងក្រោមនេះដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីគោលលទ្ធិខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ៖
-
ពាក្យ អង្វរ សំដៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលមកនៅចន្លោះមនុស្សពីរនាក់ ឬ មនុស្សពីរក្រុម ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យមានការស្រុះស្រួលគ្នា ឬនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា ដើម្បីឲ្យមានក្ដីសុខនឹងគ្នា ។ តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណា ដែលថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមក « អង្វរ » ជំនួសយើង ?
-
ពាក្យ នៅចន្លោះ មានន័យថា នៅរវាង ។ តើអ្នកគិតថា ការដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះឈរ « នៅចន្លោះ [ ពួកយើង ] និង សេចក្ដីយុត្តិធម៌» មានន័យយ៉ាងណា ? តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណា ដើម្បីបំពេញ « ការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌» ?
សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា សេចក្ដីយុត្តិធម៌ទាមទារឲ្យយើងទទួលការដាក់ទោសចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមិនបានលុបការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ឡើយ ទ្រង់បានឈរនៅចន្លោះពួកយើង និង សេចក្ដីយុត្តិធម៌ដើម្បីបំពេញការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ដោយការទទួលយកការដាក់ទោសជំនួសយើង ។ ទ្រង់បានបង់ថ្លៃដើម្បីប្រោសលោះយើង —ដើម្បីដោះលែងយើងចេញពីការដាក់ទោស ។ នៅលើក្ដារខៀន សូមដាក់រូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( ដូចជារូបភាពមានចំណងជើងថា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ [ 64001 ] ) នៅចន្លោះពាក្យអ្នកធ្វើខុស និង ការដាក់ទោស ។
សូមឲ្យសិស្សអាន ម៉ូសាយ 15:5–7 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ដោយគិតអំពីតម្លៃដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង់ដើម្បីប្រោសលោះពួកគេ ដើម្បីឈរនៅចន្លោះពួកគេ និង ការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ។
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្តារខៀន ៖
អ្នកដែលជ្រើសរើសដើម្បីបានប្រោសលោះ |
អ្នកដែលបដិសេធដើម្បីបានប្រោសលោះ |
---|---|
សូមបែងចែកសិស្សជាពីរក្រុម ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុមអាន ម៉ូសាយ 15:11–12 ដោយរកមើលលក្ខណៈនៃមនុស្សដែលជ្រើសរើសដើម្បីបានប្រោសលោះ ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុមទៀតអាន ម៉ូសាយ 16:2–5, 12 ដោយរកមើលលក្ខណៈនៃមនុស្សដែលបដិសេធដើម្បីបានប្រោសលោះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សក្រុមទីមួយចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។
-
ដោយយោងតាម ម៉ូសាយ 15:11–12 តើនរណានឹងត្រូវបានប្រោសលោះពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ? ( សូមប្រាកដថា សិស្សយល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបំពេញការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកណាដែលស្ដាប់តាមពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការី ជឿលើអំណាចប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ និង ប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ )
សូមពន្យល់ថា តម្លៃដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង់គឺជាអំណោយផ្ទាល់ខ្លួនមួយសម្រាប់អ្នកណាដែលនឹងជ្រើសរើសដើម្បីសក្តិសមសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះ ដោយការប្រែចិត្ត និង ការខិតខំកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ និង សេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ។
ដើម្បីបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈផ្ទាល់នៃដង្វាយធួន សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ម៉ូសាយ 15:10 ឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមនាំចំណាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សទៅលើឃ្លា « នោះទ្រង់នឹងទតឃើញពូជរបស់ទ្រង់ហើយ » នៅក្នុងខគម្ពីរនោះ ។ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរគូសចំណាំឃ្លានេះ ។ សូមពន្យល់ថានៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ពាក្យ ពូជ សំដៅលើកូនចៅ ។
-
តើនៅពេលណាដែលយើងបានដឹងពីការក្លាយជា « កូនចៅនៃព្រះគ្រីស្ទ» ? សូមរំឭកសិស្សពីពាក្យសម្ដីរបស់ស្ដេចប៊េនយ៉ាមីនលើប្រធានបទនេះ ដែលមាននៅក្នុង ម៉ូសាយ 5 ។ សូមមើលផងដែរ មេរៀនទី 55 ។ )
អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរដាក់ជាខ្លួនគេពី ម៉ូសាយ 15:10 ដោយការសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅក្នុងកន្លែងឃ្លា « ពូជទ្រង់» ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតមួយភ្លែត ពីអ្វីដែលការណ៍នេះមានន័យដល់ពួកគេ ។
-
តើការបង្រៀននេះជះឥទ្ធិពលដល់ការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដង្វាយធួនដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សដែលអាន ម៉ូសាយ 16:2–5, 12 ចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញពីអ្នកដែលបដិសេធមិនទទួលយកការប្រោសលោះ ។ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការបដិសេធមិនទទួលយកការប្រោសលោះ សូមឲ្យសិស្សទាំងអស់អាន ម៉ូសាយ 16:5 ដោយស្ងាត់ៗ ។
-
តើមានអ្វីកើតឡើងដល់រូបភាពនៅលើក្ដារខៀន ប្រសិនបើអ្នកធ្វើខុសនៅរឹងទទឹងនៅក្នុងអំពើបាប ហើយបដិសេធមិនព្រមប្រែចិត្ត ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប សូមដករូបភាពនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចេញពីឌីយ៉ាក្រាម ។ អ្នកអាចបញ្ជាក់ថា សម្រាប់មនុស្សបែបនេះ វា « ដូចជាគ្មានសេចក្ដីប្រោសលោះឡើយ» ។ )
សូមឲ្យសិស្សអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា 19:16–17 ដើម្បីរកមើលអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់អ្នកដែលបដិសេធមិនព្រមប្រែចិត្ត ហើយទទួលយកសេចក្ដីប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសរសេរ គ. & ស. 19:16–17 នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ ម៉ូសាយ 16:5 ។
សូមដាក់រូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកន្លែងដើមលើក្ដារខៀនវិញ ។
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅថ្ងៃនេះ អំពីអ្នកប្រោសលោះរបស់អ្នក ?
ក្រោយពីសិស្សបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរនេះហើយ សូមពន្យល់ថា បន្ថែមលើការបង្រៀនដែលថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រោសលោះយើងពីការដាក់ទោសចំពោះអំពើបាបរបស់យើង អ័ប៊ីណាដៃបានបង្រៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រោសលោះយើងចេញពីសេចក្ដីស្លាប់ ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី ម៉ូសាយ 16:6–11 ។ សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ដោយសារតែដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញ ។អ្នកក៏អាចចង្អុលបង្ហាញថា អ្នកសុចរិតនឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញទៅកាន់ស្ថានភាពនៃសុភមង្គល ។
សូមឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេអំពីអារម្មណ៍ចំពោះព្រះប្រោសលោះរបស់ពួកគេ និង អ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីឲ្យពួកគេនឹងទទួលបាននូវសេចក្ដីប្រោសលោះដែលទ្រង់បានផ្ដល់ ។
ម៉ូសាយ 17
អាលម៉ាជឿដល់អ័ប៊ីណាដៃ ហើយត្រូវបានកាត់ចេញ; អ័ប៊ីណាដៃត្រូវបានគេដុត
សូមសួរសិស្ស ៖
-
តើអ្នកធ្លាប់ឃើញនរណាម្នាក់ក្រោកឈរ សម្រាប់អ្វីដែលត្រូវនៅពេលវាពិបាកសម្រាប់ពួកគេដើម្បីធ្វើដូច្នោះទេ ? តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង ?
សូមបង្ហាញរូបភាពអ័ប៊ីណាដៃនៅចំពោះមុខស្ដេចណូអេ ( 62042; សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ 2009 ] លេខ 75 ) ។ សូមសង្ខេប ម៉ូសាយ 17:1–6 ដោយការពន្យល់ថានៅពេលអ័ប៊ីណាដៃបានបញ្ចប់សារលិខិតរបស់គាត់ សង្ឃម្នាក់ឈ្មោះអាលម៉ាបានព្យាយាមដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលដល់ស្ដេចថា អ័ប៊ីណាដៃបាននិយាយពីការពិត ហើយគួរត្រូវដោះលែង ។ ស្ដេចបានបណ្តេញអាលម៉ាចេញ ហើយឲ្យអ្នកបម្រើសម្លាប់គាត់ ។ អាលម៉ាបានលាក់ខ្លួន ហើយបានសរសេរនូវពាក្យសម្ដីរបស់អ័ប៊ីណាដៃ ។ បីថ្ងៃក្រោយមក ស្ដេចនិងពួកសង្ឃរបស់ទ្រង់បានកាត់ទោសអ័ប៊ីណាដៃដល់ស្លាប់ ។
សូមឲ្យសិស្សធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមឲ្យពួកគេសិក្សាវគ្គព្រះគម្ពីរខាងក្រោមនេះជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេ ៖ ម៉ូសាយ 17:7–10 ដែលនិយាយអំពីជម្រើសរបស់អ័ប៊ីណាដៃ និង ម៉ូសាយ 17:11–12, ដែលនិយាយអំពីជម្រើសរបស់ស្ដេចណូអេ ។ សូមឲ្យពួកគេប្រៀបធៀបជម្រើសរបស់អ័ប៊ីណាដៃ និង ជម្រើសរបស់ស្ដេចណូអេ ។ សូមឲ្យពួកគេពិភាក្សាសំណួរខាងក្រោមនេះ ។ ( អ្នកអាចសរសេរសំណួរនេះលើក្ដារខៀន ។ )
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាពាក្យសម្ដីរបស់អ័ប៊ីណាដៃជះឥទ្ធិពលដល់ស្ដេចណូអេ នូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ 17:11 ។ ) តើពួកសង្ឃរបស់ស្ដេចណូអេបានជះឥទ្ធិពលដល់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ 17:12–13 ។ )
-
តើមេរៀនអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីគំរូរបស់អ័ប៊ីណាដៃ ? ( ចម្លើយមួយដែលសិស្សអាចមានគឺ យើងអាចស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ ។ )
ប្រសិនបើអាច សូមចែកសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី ដល់សិស្ស ៖
សូមរឹងមាំ—នៅក្នុងការឈរចំពោះការត្រឹមត្រូវ ។យើងរស់នៅក្នុងសម័យនៃការសម្រុះសម្រួល ។ នៅក្នុងស្ថានភាពដែលយើងជួបប្រទះរាល់ថ្ងៃ យើងដឹងថាអ្វីដែលត្រូវ ។ … យើងត្រូវតែពង្រឹងកម្លាំងដើម្បីធ្វើតាមការជឿជាក់របស់យើង» ( “ Building Your Tabernacle,” Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1992 ទំព័រ 52 ) ។
អ្នកអាចឲ្យសិស្សសរសេរ ខ្ញុំនឹងស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ ម៉ូសាយ 17:9–12 ។ សូមធ្វើឲ្យសិស្សមានចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើ ពាក្យចុងក្រោយរបស់អ័ប៊ីណាដៃ ដែលមាននៅក្នុង ម៉ូសាយ 17:19— « ឱព្រះអង្គអើយ សូមព្រះអង្គទទួលយកព្រលឹងរបស់ទូលបង្គំផង» ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ូសាយ 17:20 ឮៗ ។
-
តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នករំភើបអំពីពាក្យចុងក្រោយរបស់អ័ប៊ីណាដៃ ?
សូមឲ្យសិស្សឆ្លើយនឹងសំណួរខាងក្រោម នៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
-
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ ?
ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។ សូមសួរផងដែរ បើសិស្សខ្លះចង់ចែកចាយអ្វីដែលដំណឹងល្អមានន័យដល់ពួកគេ និង អ្វីដែលពួកគេបានធ្វើកាលពីមុនដើម្បីនៅស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ក្នុងពេលពិបាកនានា ។ សូមបញ្ចប់ដោយទីបន្ទាល់របស់អ្នក ។