មេរៀនសិក្សានៅផ្ទះ
នីហ្វៃទី 2 4–10 ( មេរៀនទី 6 )
ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ
សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ
សេចក្ដីសង្ខេបនៃគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ខាងក្រោមដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា នីហ្វៃទី 24–10 ( មេរៀនទី 6 ) មិនមែនមានបំណងបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀន ផ្ដោតទៅលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងនេះតែពីរបីប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកពិចារណាពីតម្រូវការសិស្សរបស់អ្នក ។
ថ្ងៃទី 1 ( នីហ្វៃទី 2 4–5 )
នៅពេលសិស្សសិក្សា នីហ្វៃទី 2 4 ពួកគេបានផោ្ដតលើគោលការណ៍ដែលព្រះគាំទ្រដល់អស់អ្នកដែលបានដាក់ការទុកចិត្តរបស់ពួកគេលើទ្រង់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 4:12–35 ) ហើយបានសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេអំពីរបៀបមួយដែលពួកគេនឹងបង្កើនការទុកចិត្តរបស់ពួកគេទៅលើព្រះ ។ នៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 5 ពួកគេបានឃើញគំរូនៃសេចក្ដីពិតខាងក្រោម ៖ សុវត្ថិភាពមានមកតាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិតាមវិវរណៈនៃព្រះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 5:1–8 ) ។ នៅពេលដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ក្លាយជាផ្លូវនៃជីវិតរបស់យើង យើងនឹងបង្កើនសុភមង្គលហើយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 5:9–18, 26–27 ) ។ សិស្សបានពិនិត្យមើលជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយសម្រេចអ្វីមួយដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីរស់នៅឲ្យបានពេញលេញជាងនេះ « តាមរបៀបនៃសុភមង្គល » ។
ថ្ងៃទី 2 ( នីហ្វៃទី 2 6–8 )
នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សបានរៀនថា ព្រះអម្ចាស់មានមេត្តាករុណាដល់អស់អ្នកណាដែលត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 6 ) ។ ពួកគេសញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះពួកគេ ។ ពួកគេក៏បានរៀនដែរថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះចង់ប្រោសលោះប្រជាជនក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់មានគ្រប់ទាំងព្រះចេស្ដាដើម្បីធ្វើដូច្នោះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 7–8 ) ។
ថ្ងៃទី 3 ( នីហ្វៃទី 2 9 )
នៅពេលសិស្សចាប់ផ្ដើមការសិក្សារបស់គេលើ នីហ្វៃទី 2 9 ពួកគេបានរៀនពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង បើសិនជាគ្មានដង្វាយធួនទេនោះ ។ ពួកគេក៏បានសិក្សាពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះដែរ ៖ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរំដោះមនុស្សជាតិទាំងអស់ចេញពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងរូបកាយ និង ខាងវិញ្ញាណដែលកើតមកដោយសារការធ្លាក់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:1–22 ) ។ តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចយកឈ្នះលើលទ្ធផលនៃអំពើបាបរបស់យើង បើសិនជាយើងមានសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ជ្រមុជទឹក ហើយតស៊ូដល់ទីបញ្ចប់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:14–27 ) ។ សិស្សបានសរសេរកថាខណ្ឌមួយដែលបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ អំពីការពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់ពួកគេ ។
ថ្ងៃទី 4 ( នីហ្វៃទី 2 9–10 )
នៅពេលសិស្សបានសិក្សាសំណល់នៃ នីហ្វៃទី 2 9 ហើយបានសិក្សាពី នីហ្វៃទី 2 10 ពួកគេបានសញ្ជឹងគិតថា តើជម្រើសមួយណារបស់ពួកគេអាចបំបែកពួកគេចេញពីព្រះអម្ចាស់ ហើយជម្រើសមួយណាដែលជួយពួកគេឲ្យមកកាន់តែជិតទ្រង់ ។ ពួកគេបានរៀនថា នៅពេលយើងជ្រើសរើសដើម្បីមករកព្រះអម្ចាស់ ហើយរស់នៅស្របតាមបំណងរបស់ទ្រង់ យើងនឹងទទួលបានពរជ័យដ៏ពេញលេញនៃដង្វាយធួន ។
សេចក្តីផ្ដើម
ក្នុងចំណោមសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ជាច្រើនដែលសិស្សបានសិក្សាក្នុងសប្ដាហ៍នេះ សូមបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអធិស្ឋានសម្រាប់ការណែនាំ ទាក់ទងនឹងរបៀបដែលអ្នកអាចជួយពួកគេឲ្យយល់ និង ទុកចិត្តលើដង្វាយធួនបានល្អបំផុត ។ នៅពេលអ្នកបង្រៀន សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើ ដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
កំណត់ចំណាំ ៖ នៅពេលអ្នករៀបចំមេរៀនប្រកបដោយការអធិស្ឋាន សូមគិតពីតម្រូវការសិស្សរបស់អ្នក —ជាពិសេសតម្រូវការនៃអស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលអាចកំពុងតែជួប ។ នៅពេលអ្នកអធិស្ឋានសម្រាប់សិស្សម្នាក់ៗ និង សម្រាប់ការណែនាំពីរបៀបបង្រៀនពួកគេអំពីគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ដែលរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរឲ្យបានល្អបំផុតនោះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យដឹងពីរបៀបដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់សិស្សហើយ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 2 4–5
នីហ្វៃបង្ហាញការទុកចិត្តរបស់គាត់ទៅលើព្រះអម្ចាស់ ; ព្រះអម្ចាស់បំបែកសាសន៍នីហ្វៃចេញពីសាសន៍លេមិន ; សាសន៍នីហ្វៃរស់នៅតាមរបៀបនៃសុភមង្គល
សូមចម្លងព័ត៌មាននៅក្នុងតារាងខាងក្រោមដាក់លើក្ដារខៀន ឬ សូមរៀបចំវាជាក្រដាសសម្រាប់ចែក ។
|
|
សូមបែងចែកសិស្សក្នុងថ្នាក់ជាពីរក្រុម ។ សូមឲ្យសិស្សពាក់កណ្ដាលរៀបចំបង្រៀនអ្វីដែលនៅក្រោម នីហ្វៃទី 2 4 និង សិស្សផ្សេងទៀតរៀបចំបង្រៀនអ្វីដែលនៅក្រោមនីហ្វៃទី 2 5 ។
សូមចាត់គូសិស្សមួយដែលបានចាត់តាំងក្នុង នីហ្វៃទី 2 4 ជាមួយនឹងសិស្សម្នាក់ដែលបានចាត់តាំងក្នុង នីហ្វៃទី 2 5 ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេអំពីអ្វីៗដែលពួកគេបានរៀបចំសម្រាប់កិច្ចការរបស់ពួកគេ ។
នីហ្វៃទី 2 6–8
យ៉ាកុបបានព្យាករណ៍អំពីការខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល ហើយបានដកស្រង់ការព្យាករណ៍របស់អេសាយនៃភាពសច្ចៈរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះប្រជាជនក្នុងសេចក្ដីសញ្ញា ។
សូមរំឭកសិស្សថា នីហ្វៃទី 2 6–9 គឺជាថ្ងៃទីមួយនៃទេសនកថាមួយដែលយ៉ាកុបបានធ្វើដល់ប្រជាជនរបស់គាត់ ។ ថ្ងៃទីពីរនៃការបង្រៀនរបស់គាត់បានបន្ដនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 10 ។ នៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 6 យ៉ាកុបបានព្យាករណ៍ថា សាសន៍យូដានឹងបដិសេធព្រះអម្ចាស់ ហើយត្រូវបានខ្ចាត់ខ្ចាយ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 2 7:1–2 ហើយសូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យនិយាយឡើងវិញនូវអ្វីដែលវាមានជាពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
នីហ្វៃទី 2 9
យ៉ាកុបបង្រៀនពីរបៀបដែលដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរំដោះយើងចេញពីឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់ និង លទ្ធផលនៃអំពើបាប
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដែលថ្លែងដោយប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ៖
« ដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនសូវឃ្លានអាហារ រហូតដល់គាត់ឃ្លាន ដូច្នេះគាត់នឹងមិនចង់បានសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ រហូតដល់គាត់ដឹងពីមូលហេតុដែលគាត់ត្រូវការព្រះគ្រីស្ទជាមុនសិន ។
« គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងបានគ្រប់គ្រាន់ និង សមរម្យល្មមពីមូលហេតុដែលគាត់ត្រូវការព្រះគ្រីស្ទនោះទេ រហូតដល់គាត់យល់ និង ទទួលយកគោលលទ្ធិនៃការធ្លាក់ និង ឥទ្ធិពលរបស់វាមកលើមនុស្សជាតិទាំងអស់ ។ ហើយគ្មានគម្ពីរណាផ្សេងទៀតនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ដែលពន្យល់ពីគោលលទ្ធិដ៏សំខាន់នេះបានច្បាស់ល្អដូចជាព្រះគម្ពីរមរមននោះទេ » ( « The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants »Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ 1987 ទំព័រ 85 ) ។
សូមឲ្យសិស្សស្រមៃថា មានមិត្តម្នាក់បានសួរថា « ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវការព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? » សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរៀបចំឆ្លើយសំណួរនេះ ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 9 ។ សូមឲ្យពួកគេរំឭក នីហ្វៃទី 2 9:7–10, 19–22 សម្រាប់ចម្លើយមួយ ។ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយពីចម្លើយរបស់ពួកគេទៅនឹងសំណួរនេះ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចសង្គ្រោះយើងចេញពីលទ្ធផលនៃការធ្លាក់ សូមអានអ្វីដែលស្រដៀងគ្នាដោយប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីងឌីង ស្ម៊ីធ នៅក្នុងសម្ភារមេរៀនសម្រាប់ នីហ្វៃទី 2 9:10–27 នៅក្នុងមេរៀនទី 6 ៖ ថ្ងៃទី 3 នៅក្នុងសៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្ស ។ អ្នកអាចគិតពីការអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យគូសនៅលើក្ដារខៀន ឬ នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកអំពីអ្វីដែលប្រធានស៊្មីធ បានពិពណ៌នា ។ បើសិនជាអ្នកជ្រើសរើសឲ្យមានសិស្សម្នាក់គូសនៅលើក្ដារខៀន ឬ នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹក អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សនោះឲ្យពន្យល់ពីការគូសនោះផងដែរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីអារម្មណ៍ផ្ទាល់របស់ពួកគេអំពីការជាប់អន្ទាក់នៅក្នុងរណ្ដៅដ៏ជ្រៅមួយ ហើយត្រូវបែកចេញពីព្រះដោយសារតែជម្រើសដែលពួកគេបានធ្វើនោះ ។ សូមពន្យល់ថា បើសិនជាវាមិនមែនដោយសារដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ វានឹងគ្មានឱកាសសម្រាប់ការប្រែចិត្ត នឹងគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹម ហើយគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចចៀសផុតពីលទ្ធផលនៃអំពើបាបទាំងនេះបានទេ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 2 9:21–23 ហើយសូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ពន្យល់ពីខគម្ពីរនេះជាពាក្យសម្ដីខ្លួនផ្ទាល់ ។ ទោះបីជាពួកគេអាចនិយាយវាខុសៗគ្នាក្ដី ក៏សូមប្រាកដថាសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះគឺច្បាស់ ៖ តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចយកឈ្នះលើលទ្ធផលនៃអំពើបាបរបស់យើង ។
សូមពន្យល់ថា ឱកាសដ៏អស្ចារ្យមួយមានជាមួយនឹងការប្រជុំជាក្រុមនេះ គឺជាពេលដែលអាចចែកចាយអារម្មណ៍ និង ទី បន្ទាល់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអារម្មណ៍ និង ទី បន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ ប្រសិនបើពួកគេពិបាកចែកចាយ អ្នកអាចឲ្យពួកគេអានអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេសម្រាប់ថ្ងៃទី 3 កិច្ចការទី 4 ។ អ្នកអាចបន្ថែមទីបន្ទាល់របស់អ្នកទៅលើទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ ។
សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្រមៃថា នរណាម្នាក់បានកើតរោគដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ។ បន្ទាប់មក សូមពិភាក្សាសំនួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីឲ្យមនុស្សនេះយល់ពីតម្រូវការដើម្បីសុំជំនួយ ?
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីឲ្យមនុស្សនេះក៏យល់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយនោះផងដែរ ?
-
តើអ្វីនឹងជាលទ្ធផល បើសិនជាមនុស្សនេះយល់ពីតម្រូវការដើម្បីរកជំនួយ ប៉ុន្ដែមិនយល់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយនោះ ?
សូមសួរសិស្សថា តើពួកគេដឹងពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនដែរទេ ។ សូមរំឭកពួកគេថា ពួកគេបានសិក្សា នីហ្វៃទី 2 9:23, 42–52 ហើយបានស្គាល់សកម្មភាព និង ឥរិយាបថជាច្រើនដែលជួយយើងឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយអញ្ជើញព្រះចេស្ដានៃការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់មកក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ សូមឲ្យពួកគេរំឭកពីព្រះគម្ពីរដែលពួកគេបានគូសចំណាំ និង បញ្ជីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេអំពីរឿងទាំងនោះ ដែលនាំយើងទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( ថ្ងៃទី 4 កិច្ចការទី 1 ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលសកម្មភាព និង ឥរិយាបថទាំងនេះមួយ ឬ ច្រើនបាននាំឲ្យពួកគេខិតកាន់តែជិតទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា គោលការណ៍ខាងក្រោមដែលបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ នឹងជួយយើងឲ្យទទួលបាននូវពរជ័យដ៏ពេញលេញនៃដង្វាយធួន ។
នីហ្វៃទី 2 10
យ៉ាកុបលើកទឹកចិត្តប្រជាជនរបស់គាត់ឲ្យអររីករាយ ហើយមករកព្រះអម្ចាស់
សូមអាន នីហ្វៃទី 2 10:23–24ជាមួយនឹងសិស្ស ។ សូមរំឭកសិស្សថា នៅថ្ងៃទី 3 កិច្ចការទី 6 ពួកគេត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យសម្រេចពីអ្វីមួយដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីសម្រុះសម្រួលខ្លួនគេទៅតាមបំណងនៃព្រះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើតាមការអញ្ជើញនេះ ។
សូមឲ្យសិស្សចែកចាយទស្សនវិស័យបន្ថែមដែលពួកគេបានទទួលពីជំពូកទាំងឡាយដែលពួកគេបានសិក្សានៅក្នុងសប្ដាហ៍នេះ ។ បើមានពេលវេលា សូមបញ្ចប់មេរៀនក្នុងសប្ដាហ៍នេះដោយការច្រៀង ឬ ការអានពាក្យក្នុងទំនុកតម្កើងជាមួយគ្នាក្នុងបទ « ខ្ញុំឆ្ងល់យ៉ាងអស្ចារ្យ » ( ទំនុកតម្កើង ទំព័រ 22 ) ឬ ទំនុកតម្កើងផ្សេងទៀតអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសារៈសំខាន់នៃការមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ភាពពិតនៃពរជ័យនៃដង្វាយធួន ។
មេរៀនបន្ទាប់ ( នីហ្វៃទី 2 11–25 )
នៅពេលសិស្សសិក្សាពី នីហ្វៃទី 2 11–25 នៅសប្ដាហ៍បន្ទាប់នេះ ពួកគេនឹងស្គាល់ពាក្យពាក្យសម្ដីខ្លះរបស់អេសាយ និង របៀបដែលគាត់បានឃើញជំនាន់របស់យើង ហើយបានព្រមានយើងដោយផ្អែកលើអ្វីដែលគាត់បានឃើញ ។ ការព្រមានរបស់គាត់ខ្លះ ទាក់ទងនឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ របៀបរស់នៅ និង ឥរិយាបថរបស់យើង ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអាន ហើយប្រមូលយកអ្វីដែលពួកគេអាចពីក្នុង នីហ្វៃទី 2 11–25 ទោះបីជាពួកគេមិនយល់គ្រប់ពាក្យក្ដី ។