មេរៀនទី 123
នីហ្វៃទី 3 ជំពូក 13
សេចក្តីផ្ដើម
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបន្ដទេសនកថារបស់ទ្រង់នៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅដែនដីបរិបូរណ៍ ។ ទ្រង់បានព្រមានប្រជាជនកុំឲ្យធ្វើការលាក់ពុត និងបានបង្រៀនពួកគេឲ្យធ្វើកិច្ចការសុចរិត ដើម្បីឲ្យសព្វព្រះហឬទ័យដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ទ្រង់ក៏បានណែនាំហ្វូងមនុស្សឲ្យដាក់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេនៅឯស្ថានសួគ៌ និងបានណែនាំសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យស្វែងរកនគរនៃព្រះពីមុនការខ្វាយខ្វល់ ខាងសាច់ឈាមរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 3 13:1–18
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្រមានពួកសាសន៍នីហ្វៃកុំឲ្យធ្វើការលាក់ពុត និងបានបង្រៀនពួកគេឲ្យធ្វើកិច្ចការសុចរិត ដើម្បីឲ្យសព្វព្រះហឫទ័យដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌
មុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមរៀបចំក្រដាសនៃការវាយតម្លៃខ្លួនដូចខាងក្រោម និងថតចម្លងឲ្យសិស្សម្នាក់ៗ ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចធ្វើបានទេ អ្នកអាចរៀបរាប់ពីការវាយតម្លៃនេះ ឬសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ។
-
ខ្ញុំធ្វើទាន ( ទង្វើនៃការបូជាខាងសាសនា ឬការបម្រើដល់អ្នកដទៃ ) ដោយសារ ៖
-
ខ្ញុំគួរតែធ្វើ ។
-
ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ហើយខ្ញុំពេញចិត្តនឹងជួយដល់មនុស្សផ្សេងទៀត ។
-
ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកដទៃគិតល្អអពីខ្ញុំ ។
-
-
ខ្ញុំអធិស្ឋានដោយសារ ៖
-
ខ្ញុំចង់ធ្វើដើម្បីអាចប្រាប់ដល់ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ឬប៊ីស្សពរបស់ខ្ញុំថា « បាទ/ចា៎ស » នៅពេលពួកលោកសួរខ្ញុំថា តើខ្ញុំបានអធិស្ឋានទេ ។
-
វាគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ ។
-
ខ្ញុំចង់ទាក់ទងជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
-
-
ខ្ញុំតមអាហារដោយសារ ៖
-
ការតាមអាហារជួយខ្ញុំឲ្យខិតកាន់តែជិតទៅរកព្រះអម្ចាស់ ។
-
អ្នកផ្សេងទៀតនឹងគិតថា ខ្ញុំទន់ខ្សោយ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនតមអាហារទេ ។
-
ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំគួរតែធ្វើការតាមអាហារ ។
-
ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះ សូមឲ្យសិស្សបំពេញការវាយតម្លៃខ្លួននេះ ( មិនថាជាក្រដាស ឬនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់ទេ ) ដោយការបង្ហាញឃ្លាមួយណាដែលរៀបរាប់បានល្អបំផុតពីការតាំងចិត្តរបស់គេ ឬមូលហេតុនៃការធ្វើទាន ការអធិស្ឋាន ឬការតមអាហារ ។ សូមធានាសិស្សថា អ្នកនឹងមិនសុំគេឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេជាមួយនឹងអ្នកដទៃឡើយ ។ ក្រោយពីសិស្សបញ្ចប់ការវាយតម្លៃហើយ សូមបង្ហាញថា ចម្លើយដែលអាចមានសរសេរនៅក្រោមការធ្វើទាន ការអធិស្ឋាន ឬការតមអាហារ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការតាំងចិត្ត និងមូលហេតុខុសគ្នាដែលយើងអាចមានសម្រាប់ការធ្វើការណ៍ទាំងនេះ ឬសកម្មភាពដែលទាក់ទងទៅនឹងដំណឹងល្អផ្សេងទៀត ( ឧទាហរណ៍ យើងអាចធ្វើវា ចេញពីកាតព្វកិច្ច ឬករណីយកិច្ច ដើម្បីបំផុសដល់មនុស្សផ្សេងទៀត ឬធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យ ) ។
-
តើវាចោទជាបញ្ហាទេ ថាហេតុអ្វីបានជាយើងធ្វើកិច្ចការសុចរិតនោះ ? ហេតុអ្វីចោទ ឬហេតុអ្វីបានជាវាមិនចោទជាបញ្ហា ?
សូមសរសេរប្រធានបទខាងក្រោម និងសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរដែលមាននៅក្នុងប្រធានបទអមមកនៅលើក្ដារខៀន ( អ្នកអាចសរសេរវាមុនពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ) ៖
ទាន ៖ នីហ្វៃទី 3 13:1–4
ការអធិស្ឋាន ៖ នីហ្វៃទី 3 13:5–6
ការតមអាហារ ៖ នីហ្វៃទី 3 13:16–18
សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃទី 3 13 ប្រាប់ពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបន្តណែនាំដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងបានបង្រៀនពួកគេអំពីសារៈសំខាន់នៃការតាំងចិត្តរបស់មនុស្សក្នុងការធ្វើទាន ការអធិស្ឋាន និងការតមអាហារ ។
សូមឲ្យសិស្សជ្រើសរើសប្រធានបទមួយក្នុងចំណោមប្រធានបទទាំងបីដែលសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យពួកគេអានវគ្គព្រះគម្ពីរដែលទាក់ទងដោយស្ងាត់ស្ងៀម ដោយរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោម ( អ្នកអាចសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ៖
-
តើការតាំងចិត្តអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានព្រមានកុំឲ្យធ្វើ នៅពេលយើងធ្វើសកម្មភាពនេះ ?
-
ចំពោះការធ្វើសកម្មភាពនោះ តើព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថាយ៉ាងដូចម្តេច ?
មុនពេលសិស្សចាប់ផ្ដើម វាអាចជួយដល់ពួកគេដើម្បី ឲ្យនិយមន័យ ពាក្យ ការលាក់ពុត ថាជានរណាម្នាក់ដែលក្លែងរូបរាងនៃភាពសុចរិត ឬអ្នកដែលនិយាយបាតដៃខ្នងដៃ ។
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយដែលពួកគេបានរកឃើញដែលត្រូវនឹងសំណួរទាំងពីរនេះ ។ ( ចេញពីការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកគេ សិស្សអាចរកឃើញថា ព្រះអម្ចាស់បានព្រមានកុំធ្វើឲ្យកិច្ចការសុចរិតដើម្បីឲ្យមនុស្សឃើញឡើយ ហើយបានបង្រៀនថា យើងគួរធ្វើកិច្ចការសុចរិតដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យ ) ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតកាន់តែជ្រៅអំពីការណ៍នេះ និងអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖
-
តើការតាំងចិត្តរបស់យើងក្នុងការធ្វើកិច្ចការសុចរិត អាចជះឥទ្ធិពលចំពោះរបៀបដែលយើងធ្វើវាដោយរបៀបណា ?
-
តើការតាំងចិត្តសុចរិតណាខ្លះដែលអាចបំផុសបុគ្គលម្នាក់ឲ្យធ្វើទាន អធិស្ឋាន ឬតមអាហារជាការសម្ងាត់ ?
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនៅលើក្តារខៀន៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើកិច្ចការសុចរិតដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យ …
-
យោងតាម នីហ្វៃទី 3 13:4, 6, 18 តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលនឹងមកដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលធ្វើកិច្ចការសុចរិតដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យ ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយ សូមបំពេញប្រយោគនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើកិច្ចការសុចរិតដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យ ទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់យើងយ៉ាងបរិបូរណ៍ ) ។
សូមឲ្យសិស្សរំឭកដោយសង្ខេបពីការវាយតម្លៃខ្លួនរបស់ពួកគេ ហើយវាយតម្លៃការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេក្នុងការធ្វើទាន ការអធិស្ឋាន ឬការតមអាហារ ។ សូមឲ្យពួកគេគិតពីរបៀបដែលពួកគេអាចអនុវត្តការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីពង្រឹងការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេក្នុងការធ្វើការណ៍ទាំងនេះ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀត ដូចជា ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ការចូលរួមក្នុងព្រះវិហារ និងការទទួលសាក្រាម៉ង់ ។
នីហ្វៃទី 3 13:19–24
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនហ្វូងមនុស្សឲ្យទុកទ្រព្យសម្បត្តិខ្លួនឯងនៅឯស្ថានសួគ៌វិញ
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនៅលើក្តារខៀន ៖ ទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដី និង ទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ ។ សូមឲ្យសិស្សពិភាក្សាពីសំណួរខាងក្រោមជាមួយនឹងដៃគូ ៖
-
តើគំរូណាខ្លះនៃទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដី និងទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ ?
ក្រោយពីសិស្សមានពេលពិភាក្សាគ្នាអំពីសំណួរនេះជាដៃគូហើយ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ សូមគិតពីការលើកឡើងអំពីគំរូចេញពីជីវិតរបស់អ្នកនៃទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដី ( អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពពីរបស់ដ៏មានតម្លៃដែលអ្នកមាន ) និងគំរូមួយនៃទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ ( អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពនៃគ្រួសារអ្នក ឬនិយាយអំពីសារៈសំខាន់នៃទីបន្ទាល់របស់អ្នក ) ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 3 13:19–23 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ហើយរកមើលការណែនាំដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានអំពីការស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដី និងទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ ។
-
យោងតាម នីហ្វៃទី 3 13:19–20 តើទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដីខុសពីទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើការស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិនៅលើផែនដី ទាញយើងឲ្យងាកចេញពីការស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( អ្នកអាចបញ្ជាក់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះមិនបានបង្រៀនថា ប្រាក់កាស ឬកម្មសិទ្ធិលើផែនដីអាក្រក់នោះទេ ប៉ុន្ដែទ្រង់បានបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃការដាក់ដួងចិត្តរបស់យើងទៅលើទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ដែលនៅយូរអង្វែង ) ។
-
តើអ្នកគិតពីឃ្លាថា « បើភ្នែកអ្នកស្មោះស័្មគ្រទាំងស្រុង » មានន័យយ៉ាងណានៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 13:22 ? ( ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃឃ្លានេះ សូមនាំពួកគេឲ្យមើល សេចក្ដីយោងការណែនាំតាមប្រធានបទនៅក្នុងលេខយោង 22គ ។ ) តើអ្នកអាចបង្ហាញការស្មោះត្រង់ក្នុងការប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌ដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់សរសេរពាក្យ ព្រះ នៅលើក្រដាស ហើយបិទវាទៅមួយចំហៀង ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតសរសេរពាក្យ លោកិយ នៅលើក្រដាស ហើយដាក់វាទៅមួយចំហៀងទៀតផ្ទុយពីក្រដាសមុន ។ សូមឲ្យសិស្សទីបីឈរខាងមុខថ្នាក់ និងមើលទៅក្រដាសដែលសរសេរថា ព្រះ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សនោះបែរ ហើយមើលទៅក្រដាសដែលសរសេរថា លោកិយ ។ សូមឲ្យសិស្សនោះព្យាយាមមើលទៅក្រដាសទាំងពីរនៅពេលតែមួយ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់អាន នីហ្វៃទី 3 13:24 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយគិតពីរបៀបដែលខគម្ពីរនេះទាក់ទងទៅនឹងបំណងរបស់សិស្សក្នុងការមើលទៅក្រដាសទាំងពីរក្នុងពេលតែមួយដូម្តេច។ សូមពន្យល់ថាពាក្យ ទ្រព្យសម្បត្តិ តំណាងឲ្យភាពខាងលោកិយ ឬភាពមានបាន ។
-
តើការបម្រើព្រះ និងទ្រព្យសម្បត្តិដូចជាការព្យាយាមមើលទៅជញ្ជាំងទាំងពីរនៅពេលតែមួយដោយរបៀបណា ?
-
តើគំរូអ្វីខ្លះអាចជាការព្យាយមដើម្បីបម្រើដល់ព្រះ និងទ្រព្យសម្បត្តិនៅពេលតែមួយ ?
សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ក្រោកឈរ ហើយមើលទៅក្រដាសដែលសរសេរថា ព្រះ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ចំពោះអ្នកដើម្បីមានព្រះជាចៅហ្វាយរបស់អ្នក ?
-
ផ្អែកលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង នីហ្វៃទី 3 13:24 តើអ្នកអាចប្រាប់ថា តើព្រះគឺជាចៅហ្វាយរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? ( ទោះបីជាសិស្សអាចមានចម្លើយត្រូវច្រើនក្ដី សូមប្រាកដថា ពួកគេរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោម៖ ដើម្បីមានព្រះជាចៅហ្វាយរបស់យើង យើងត្រូវតែស្រឡាញ់ និងបម្រើដល់ទ្រង់លើសពីអ្វីៗនៅលើផែនដីនេះ ) ។
ខណៈពេលដែលសិស្សកំពុងឈរ សូមអានគំរូខាងក្រោម ហើយសូមឲ្យពួកគេមើលទៅថ្នាក់រៀនម្ខាង ដែលតំណាងឲ្យចៅហ្វាយដែលពួកគេគិតថា មនុស្សកំពុងបម្រើ—ព្រះ ឬក៏ លោកិយ ( ទ្រព្យសម្បត្តិ ) ។ សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេបានជ្រើសរើសដើម្បីបែរទៅផ្លូវដែលពួកគេបានរើស ។ ( អ្នកអាចសម្របឧទាហរណ៍ទាំងនេះទៅតាមកាលៈទេសៈ និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សអ្នក ) ។
-
យុវជនម្នាក់បោះបង់ការងារមួយដែលធ្វើឲ្យគាត់ខកខានទៅចូលរួមប្រជុំនៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយផ្ទុយទៅវិញគាត់បានរើសយកការងារដែលទទួលបានប្រាក់ខែតិច តែមិនធ្វើ ឲ្យគាត់ខកខានទៅចូលរួមការប្រជុំឡើយ ។
-
យុវនារីម្នាក់រអ៊ូជាញឹកញាប់ទៅកាន់ឪពុកម្ដាយរបស់នាងអំពីតម្រូវការសំលៀកបំពាក់ថ្មី ។ សំលៀកបំពាក់ដែលនាងចង់ទិញ មានតម្លៃថ្លៃជាងអ្វីដែលគ្រួសារនាងអាចទិញបាន ។
-
យុវជនម្នាក់បង់ដង្វាយមួយភាគដប់របស់គាត់ជាប្រចាំ ពីលុយដែលគាត់ទទួលបានពីការងារ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី គាត់ប្រើប្រាក់ចំណូលទាំងអស់ដែលនៅសល់របស់គាត់ទៅទិញឧបករណ៍កំសាន្ដ ដែលមានរឿង និងចម្រៀងមិនសមរម្យខ្លះ ហើយមិនបានសន្សំលុយដើម្បីបង់ថ្លៃបេសកកម្ម ឬសម្រាប់ការអប់រំឡើយ ។
-
យុវនារីម្នាក់ប្រើចំណូលរបស់នាងខ្លះទៅទិញអំណោយតូចតាចដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃជាញឹកញាប់ ។
បន្ទាប់ពីសកម្មភាពនេះហើយ សូមឲ្យសិស្សអង្គុយចុះ ហើយបន្ទាប់មកសូមសួរពួកគេនូវសំណួរខាងក្រោម ៖
-
ផ្អែកលើបទពិសោធន៍អ្នក ហេតុអ្វីបានជាវាពិបាក ដើម្បីស្រឡាញ់ និងបម្រើព្រះជានិច្ច ជាងរឿងខាងលោកិយ ? ហេតុអ្វីបានជាការដាក់ព្រះជាមុន សក្តិសមនឹងការខិតខំនេះ ?
នីហ្វៃទី 3 13:25–34
ព្រះអង្គសង្គ្រោះណែនាំពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យស្វែងរកនគរព្រះ មុនខ្វល់នឹងសាច់ឈាមរបស់គេ
សូមសង្ខេប នីហ្វៃទី 3 13:25–31 ដោយប្រាប់សិស្សថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានណែនាំពួកសាវកដប់ពីរនាក់របស់ទ្រង់កុំឲ្យបារម្ភអំពីសេចក្តីត្រូវការខាងសាច់ឈាមដែលជាអាហារ និងសំលៀកបំពាក់របស់ពួកលោកឡើយ ។ សូមបង្ហាញថា ទោះបីជាការបង្រៀនទាំងនេះត្រូវបានផ្ដល់ជាពិសេសទៅដល់ពួកសាវកទាំងដប់ពីរនាក់ក្ដី ក៏គោលការណ៍នេះបង្ហាញថា វាអាចត្រូវបានអនុវត្តជាទូទៅដែរ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 3 13:32–33 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានលួងលោមពួកសាវករបស់ទ្រង់ទាក់ទងទៅនឹងតម្រូវការខាងសាច់ឈាមរបស់ពួកលោក ។
-
តើការដឹងថា ព្រះទ្រង់ញាណដឹងពីសេចក្តីត្រូវការរបស់យើង អាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្តេចដែរ ?
-
យោងតាម នីហ្វៃទី 3 13:33 តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសន្យាអ្វីខ្លះដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានដាក់ព្រះ និងនគររបស់ទ្រង់ជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់គេ ? ( ទោះបីជាសិស្សអាចមានចម្លើយខុសគ្នាក្ដី សូមប្រាកដថា ពួកគេរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោម៖ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកនគររបស់ព្រះជាមុន នោះទ្រង់នឹងជួយយើងឲ្យទទួលបានតម្រូវការរបស់យើង ។ អ្នកអាចសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលមិត្តជិតដិតរបស់អ្នក ឬ សមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នកម្នាក់ដាក់ចំណាប់អារម្មណ៍ និងតម្រូវការរបស់អ្នកលើសពីចំណាប់អារម្មណ៍ និងតម្រូវការរបស់ខ្លួនគេផ្ទាល់នោះ ? តើយើងទាក់ទងទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះអ្វីខ្លះ នៅពេលយើងដាក់ទ្រង់លើសពីតម្រូវការ និងចំណាប់អារម្មណ៍ខាងសាច់ឈាមរបស់យើងផ្ទាល់នោះ ?
សូមឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅសរសេរ ឬ កំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរក្នុងថ្នាក់នូវគោលដៅមួយទាក់ទងទៅនឹងរឿងមួយដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីដាក់ព្រះជាមុននៅក្នុងជីវិតរបស់គេ ។ អ្នកអាចបញ្ចប់មេរៀននេះដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យដែលអ្នក ទទួលបាន នៅពេលអ្នកបានព្យាយាមដាក់ព្រះ និងនគររបស់ទ្រង់ជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។