អាលម៉ា 30

សេចក្តីផ្ដើម

ក្រោយពីសង្គ្រាមដ៏ធំមួយរវាងសាសន៍នីហ្វៃ និងសាសន៍លេមិន សេចក្ដីសុខសាន្ដបានកើតមាននៅក្នុងដែនដី ។ ប្រហែលជាពីរឆ្នាំក្រោយមក បុរសម្នាក់ឈ្មោះ កូរីហូរបានចាប់ផ្ដើមបង្រៀនថា គ្មានព្រះទេ ថានឹងគ្មានព្រះគ្រីស្ទឡើយ ហើយថាគ្មានអំពើបាបនោះទេ ។ គាត់ស្អប់អ្នកដឹកនាំនៃសាសនាចក្រ ដោយប្រកាសថាពួកគេបានកំពុងបង្រៀនពីសណ្ដាប់ដ៏ឆ្កួតលីលា ។ ការបង្រៀនដ៏ខុសឆ្គងរបស់គាត់បានដឹកនាំមនុស្សជាច្រើនឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ។ កូរីហូរត្រូវបាននាំទៅជួបនឹងអាលម៉ា ដែលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានបង្រៀនថាអ្វីៗទាំងអស់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះបង្កបង្កើតដ៏អស្ចារ្យ ។ នៅទីបញ្ចប់ កូរីហូរមិនអាចនិយាយរួចដោយសារអំណាចនៃពញរះ ហើយបានដឹងពីសេចក្ដីពិត ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី នៅពេលគាត់បានស្នើសុំឲ្យគាត់និយាយរួចវិញ អាលម៉ាបានបដិសេធ ដោយនិយាយថា គាត់នឹងបង្រៀនគោលលទ្ធិខុសម្ដងទៀត ប្រសិនបើគាត់អាចនិយាយរួចនោះ ។ កូរីហូរបានសុំទានអាហារពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ រហូតដល់គាត់ត្រូវបានក្រុមអ្នកបែកចេញពីសាសន៍នីហ្វៃ ដែលហៅថាសាសន៍សូរ៉ាំ បានវាយគាត់ស្លាប់ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

អាលម៉ា 30:1–18

កូរីហូរ ជាអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ចំអកដល់គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ

មុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន សូមចោះរន្ធតូចមួយនៃបាតកំប៉ុងសូដា ហើយឲ្យវាហៀវចេញចោលចុះ ។ សូមបង្ហាញកំប៉ុងដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ដោយមិនប្រាប់ថាវាទទេនោះទេ ។ សូមសួរថា តើនរណាចង់បានវា ហើយតើពួកគេនឹងហ៊ានចំណាយប៉ុន្មានសម្រាប់វា ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ឈានមកខាងមុខ ពិនិត្យមើលកំប៉ុង ហើយប្រាប់សិស្សក្នុងថ្នាក់នូវអ្វីដែលមាននៅខាងក្នុង ។ ( ជំនួសឲ្យកំប៉ុងសូដា អ្នកក៏អាចប្រើប្រអប់ទទេមួយ កាតាបមួយ ឬប្រអប់កាដូទទេមួយដែលជាធម្មតាវាមានអ្វីដែលសិស្សនឹងចូលចិត្ត ។

តើការបង្រៀនខុសឆ្គងដូចជាកំប៉ុងសូដានេះដោយរបៀបណា ? ( ជាញឹកញាប់ វាទាក់ទាញពីខាងក្រៅ ប៉ុន្ដែខាងក្នុងវាទទេស្អាត ។

សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ សិស្សនឹងរៀនអំពីបុរសម្នាក់ឈ្មោះកូរីហូរ ។ នៅពេលសិស្សសិក្សា អាលម៉ា 30 សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យគិតពីរបៀបដែលការបង្រៀនរបស់កូរីហូរបានធ្វើឲ្យគាត់ និងអ្នកដទៃទទេស្អាតខាងវិញ្ញាណ ។

សូមប្រាប់សិស្សថា ក្រោយពីសង្គ្រាមនឹងសាសន៍លេមិនហើយ ប្រជាជនអាំម៉ូន ( ពួកសាសន៍អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃ ) និងពួកសាសន៍នីហ្វៃបានមានសេចក្ដីសុខសាន្ដមួយរយៈ ។ បន្ទាប់មក កូរីហូរបានរំខានដល់សេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់ពួកគេ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 30:6, 12 ដោយរកមើលពាក្យមួយដែលរៀបរាប់ពីបុរសនេះ ។ ( ពាក្យនោះគឺ អ្នកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ។សូមពន្យល់ថា និយមន័យមួយនៃពាក្យនេះគឺ « នរណាម្នាក់ ឬ អ្វីមួយដែលបន្លំផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អដ៏ពិត ហើយដែលប្រឆាំងនឹងព្រះគ្រីស្ទដោយបើកចំហរ ឬ ដោយសម្ងាត់ » [Guide to the Scriptures, “Antichrist,” scriptures.lds.org] ។

សូមរៀបចំលំហាត់ខាងក្រោមជាក្រដាស ឬ សរសេរនៅលើក្ដារខៀនមុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ។ ប្រសិនបើអ្នកសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន សូមឲ្យសិស្សចម្លងវាទៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ វានឹងជួយពួកគេឲ្យឃើញពីរបៀបដែលសាតាំង និងអ្នកទាំងឡាយដែលបម្រើវា ប្រើគោលលទ្ធិខុសឆ្គងដើម្បីទាក់ទាញយើងឲ្យធ្វើអំពើបាប ។

ការបង្រៀនខុសឆ្គងរបស់កូរីហូរ ជាជនទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ

ការបង្រៀនខុសឆ្គង	សារលិខិត
1. អាលម៉ា 30:13–14	. អ្នកមិនអាចដឹងពីអ្វីមួយថាពិត រហូតដល់អ្នកឃើញវា ។ ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកមិនអាចដឹងថា នឹងមានព្រះគ្រីស្ទនោះទេ ។
2. អាលម៉ា 30:15	. គ្មានរឿងបែបនោះជាអំពើបាបនោះទេ ។ គ្មានបទដ្ឋានជាសកលណាថាអ្វីជាការត្រូវ ឬខុសនោះទេ ។
3. អាលម៉ា 30:16	. ប្រជាជនរីកចម្រើនដោយការខិតខំផ្ទាល់របស់ពួកគេតែឯង ។ គ្មានរឿងបែបនោះថាជាដង្វាយធួននោះទេ ។
4. អាលម៉ា 30:17 ( ការចាប់ផ្ដើមដោយ « មនុស្សគ្រប់រូបបានចម្រើនឡើង … » )	. វាមិនអាចទៅរួចឡើយដែលដឹងអំពីអ្វីៗដែលនឹងកើតឡើងនៅក្នុងអនាគតកាលនោះ ដូច្នេះអ្នកមិនគួរជឿលើព្រះគ្រីស្ទ ឬធ្វើតាមពាក្យនៃមនុស្សដែលនិយាយថា ពួកគេជាព្យាការីនោះទេ ។
5. អាលម៉ា 30:17 ( ចាប់ផ្ដើមដោយ « អ្វីៗក៏ដោយដែលមនុស្សបានប្រព្រឹត្តិ … » )	. ការអភ័យទោសនៃអំពើបាបគឺជាគំនិតដ៏ឆ្កួតលីលាមួយ ដែលចេញមកពីសណ្ដាប់ដ៏ខុសឆ្កង ។
6. អាលម៉ា 30:18	. គ្មានជីវិតក្រោយពីការស្លាប់នោះទេ ដូច្នេះយើងមិនត្រូវបារម្ភពីការកាត់សេចក្ដីក្រោយពីជីវិតនេះឡើយ ។

សូមបែងចែកសិស្សជាដៃគូ ។ សូមឲ្យពួកគេអាន អាលម៉ា 30:12–18 រួមគ្នា ។ សូមណែនាំពួកគេឲ្យផ្គូផ្គងការបង្រៀនខុសរបស់កូរីហូរ ដែលនៅផ្នែកខាងឆ្វេងនៃលំហាត់ទៅនឹងសារលិខិតនៃការបង្រៀនទាំងនោះដែលនៅខាងស្ដាំ ។ ( ចម្លើយ ៖ 1–ឃ, 2–ក, 3–ង, 4–គ, 5–ខ, 6–ច ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យវិភាគការបង្រៀនរបស់កូរីហូរ និងអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេរៀន សូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖

តើការបង្រៀនអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានប្រឆាំង ដូចជាការបង្រៀនរបស់កូរីហូរនេះ ?
យោងតាម អាលម៉ា 30:18តើការបង្រៀនរបស់កូរីហូរអ្វីខ្លះដែលដឹកនាំប្រជាជនឲ្យធ្វើ ?
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាការបង្រៀនទាំងនេះដឹកនាំប្រជាជនឲ្យចុះចាញ់នឹងការល្បួង ?
តើយើងអាចរៀនអ្វីបានខ្លះពីខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីគ្រោះថ្នាក់នៃគោលលទ្ធិដ៏ខុសឆ្គងនោះ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យដឹងពីគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ សាតាំងប្រើគោលលទ្ធិខុសឆ្គងដើម្បីទាក់ទាញយើងឲ្យធ្វើអំពើបាប ។

សូមឲ្យសិស្សស្រមៃថាខ្លួនគេនៅក្នុងស្ថានភាពដូចខាងក្រោម ៖

មិត្តភក្ដិម្នាក់អញ្ជើញអ្នកឲ្យលេងល្បែងវីដេអូ ។ នៅពេលអ្នកមកដល់ផ្ទះមិត្តរបស់អ្នក អ្នកដឹងថា ល្បែងនោះគឺហិង្សា ហើយថាវាមានលក្ខណៈនៃការស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ ។ នៅពេលអ្នកស្ទាក់ស្ទើរនឹងលេងល្បែងនោះ មិត្តរបស់អ្នកសុំអ្នកឲ្យពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកមិនចង់លេង ។

តើអ្នកនឹងនិយាយថាដូចម្ដេច ? ( សិស្សអាចពន្យល់ថា ល្បែងនោះរំលងបទដ្ឋាននៃសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។
ប្រសិនបើមិត្តរបស់អ្នកចាប់ផ្ដើមរិះគន់សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក ដោយនិយាយថា វាកម្រិតសេរីភាពរបស់អ្នក តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងណា ?

អាលម៉ា 30:19–60

កូរីហូរទាមទារទីសម្គាល់មួយពីអាលម៉ា ហើយបានគរដោយអំណាចនៃព្រះ

សូមសង្ខេប អាលម៉ា 30:19–30 ដោយការពន្យល់ថា កូរីហូរបានបង្រៀនគោលលទ្ធិខុសឆ្គងនៅក្នុងទីក្រុងនៃសាសន៍នីហ្វៃបីខុសគ្នា ។ នៅទីបញ្ចប់ គាត់ត្រូវបាននាំទៅជួបនឹងមេចៅក្រមនៃដែនដី និងនៅមុខអាលម៉ា ដែលជាអ្នកដឹកនាំនៃសាសនចក្រ ។ អ្នកអាចបង្ហាញថា អំណះអំណាងចម្បងរបស់កូរីហូរមួយគឺថា អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្របានដាក់ប្រជាជននៅក្នុងសេវកភាព—ដោយសាសនារបស់ពួកគេបានយកសេរីភាពចេញពីប្រជាជន ។ គាត់ក៏បានចោទអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រពីបទការចង់បានផលចំណេញផ្ទាល់ខ្លួនពីការបម្រើរបស់ប្រជាជន ។

សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 30:31ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលការចោទប្រកាន់ដែលកូរីហូរបានធ្វើទាស់នឹងអាលម៉ា និងអ្នកដឹកនាំផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។

សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 30:32–35 ដើម្បីរកមើលនូវរបៀបដែលអាលម៉ាឆ្លើយតបនឹងកូរីហូរ ។

តើអ្នកបានឃើញពីសេចក្ដីពិតនៃចម្លើយរបស់អាលម៉ានៅក្នុងជីវិតនៃអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រដោយរបៀបណា ?

សូមឲ្យសិស្សពីរនាក់មកខាងមុខថ្នាក់ ។ សូមឲ្យពួកគេអាន អាលម៉ា 30:37–45 ឮ ដោយមានម្នាក់អានសម្ដីរបស់អាលម៉ា និងម្នាក់ទៀតអានសម្ដីរបស់កូរីហូរ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលអាលម៉ាបង្ហាញជាភស្ដុតាងនៃការមានព្រះមួយអង្គ ។

តើភស្ដុតាងអ្វីដែលអាលម៉ាបានផ្ដល់សម្រាប់បញ្ជាក់ជាការមានព្រះ ? នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប អ្នកអាចសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។ អ្នកក៏អាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំវានៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេដែរ ។ ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សានេះ សូមបញ្ជាក់ថា អ្វីៗទាំងអស់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះ ។
ក្នុងចំណោមភស្ដុតាងដែលអាលម៉ាបានបញ្ជាក់ តើមួយណាដែលមានអំណាចជាពិសេសដល់អ្នក ? ហេតុអ្វី ?

សូមឲ្យពេលសិស្សពីរបីនាទីដើម្បីសរសេរ ។ សូមឲ្យពួកគេសរសេរនូវភស្ដុតាងដែលពួកគេបានឃើញដែល « ធ្វើជាសាក្សីថា មានព្រះមួយអង្គ » ( អាលម៉ា 30:44 ) ។ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ចែកចាយនូវបញ្ជីរបស់ពួកគេដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។

តើភស្ដុតាងទាំងនេះជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកដោយរបៀបណា ? តើវាអាចពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿ និងទីបន្ទាល់របស់អ្នកតាមវិធីណា ?

សូមសង្ខេប អាលម៉ា 30:46–50 ដោយការពន្យល់ថាកូរីហូរនៅតែមិនទទួលយកនូវទីសម្គាល់ទាំងឡាយដែលគាត់បានទទួល គាត់បានទាមទារថា អាលម៉ាត្រូវបង្ហាញគាត់ពីទីសម្គាល់មួយនៃការមានព្រះ ។ ជាចម្លើយ កូរីហូរបានក្លាយជាគរដោយអំណាចនៃព្រះ ។ ដោយដឹងពីអំណាចរបស់ព្រះ កូរីហូរបានសរសេរអំពីមូលហេតុដែលគាត់បានបង្រៀនប្រឆាំងនឹងព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮនូវការពន្យល់របស់កូរីហូរនៅក្នុង អាលម៉ា 30:51–53 ។

តើអ្នកគិតថា កូរីហូរមានន័យយ៉ាងណា នៅពេលគាត់បាននិយាយថា គាត់បានបង្រៀនអ្វីដែល « ធ្វើឲ្យស្កប់ស្កល់ដល់គំនិតខាងរូបកាយ » ? ( អ្នកអាចពន្យល់ថា ការបង្រៀនរបស់កូរីហូរប្រាប់ពីបំណងខាងរូបកាយដ៏មិនសុចរិតរបស់ប្រជាជនជាជាងបំណងខាងវិញ្ញាណដ៏សុចរិតរបស់ពួកគេ ។

សូមសង្ខេប អាលម៉ា 30:54–59 ដោយការពន្យល់ថា កូរីហូរបានសុំឲ្យអាលម៉ាអធិស្ឋានដើម្បីឲ្យបណ្ដាសាអាចដោះចេញពីគាត់ ។ អាលម៉ាបានបដិសេធ ដោយនិយាយថា ប្រសិនបើកូរីហូរអាចនិយាយបានវិញ គាត់នឹងបង្រៀននូវគោលលទ្ធិខុសឆ្គងម្ដងទៀតដល់ប្រជាជន ។ កូរីហូរត្រូវបានបណ្ដេញចេញ ហើយបានដើរពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយសុំអាហារ ។ នៅទីបញ្ចប់គាត់បានទៅជួបនឹងពួកសាសន៍សារ៉ាហិមឡា ដែលបានបែកចែកពីសាសន៍នីហ្វៃ ហើយគាត់ត្រូវបានវាយដល់ស្លាប់ ។

សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 30:60 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលគោលការណ៍ដែលមរមនបង្រៀន ។

តើគោលការណ៍អ្វីដែលមរមនបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ?

សូមប្រាកដថាសិស្សយល់ថា « អារក្សនឹងមិនគាំទ្រកូនចៅរបស់វា [ អ្នកដើរតាមវា ] នៅថ្ងៃចុងក្រោយនោះទេ » ។

តើការណ៍នេះខុសពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយកចិត្តទុកដាក់ពីយើងដោយរបៀបណា ? ( នៅពេលសិស្សពិភាក្សាពីសំណួរនេះ អ្នកអាចឲ្យពួកគេអានអាលម៉ា 36:3 ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នក និងសិស្សបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

អាលម៉ា 30:52 ។ « ខ្ញុំបានដឹងជារហូតមក មានព្រះមួយអង្គមែន »

អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែលនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីសារសំខាន់នៃការទទួលស្គាល់ទីសម្គាល់ដែលយើងបានទទួលទាក់ទងនឹងសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ៖

« ប្រសិនបើយើងមិនលះបង់ដើម្បីទទួលឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ យើងនឹងឈរនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់នៃការក្លាយដូចជាកូរីហូរ ជាជនទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ កូរីហូរមិនត្រឹមតែមិនជឿលើព្រះទេ ប៉ុន្ដែគាត់ថែមទាំងចំអកដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដង្វាយធួន និងវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ ដោយបង្រៀនខុសឆ្គងថា គ្មានព្រះ និងគ្មានព្រះគ្រីស្ទឡើយ ។

« កូរីហូរមិនគ្រាន់តែចង់បដិសេធព្រះ ហើយដើរតាមផ្លូវគាត់ផ្ទាល់ខ្លួនដោយស្ងាត់ៗនោះទេ ។ គាត់បានចំអកដល់អ្នកជឿ និងទាមទារថា ព្យាការីអាលម៉ាត្រូវបង្ហាញដល់គាត់នូវទីសម្គាល់មួយនៃការរស់នៅ និងអំណាចរបស់ព្រះ ។ ចម្លើយរបស់អាលម៉ាគឺមានន័យដល់សព្វថ្ងៃ ដូចកាលពីជំនាន់នោះដែរ ៖ ‹ អ្នកបានទទួលទីសម្គាល់ល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ តើអ្នកចង់សាកល្បងព្រះរបស់អ្នកធ្វើអ្វី ? តើអ្នកនៅតែនិយាយថា ចូរបង្ហាញខ្ញុំនូវទីសម្គាល់មួយនៅពេលដែលអ្នកមានទីបន្ទាល់នៃបងប្អូនរបស់អ្នកអស់ទាំងនេះ និងអស់ទាំងពួកព្យាការីដ៏បរិសុទ្ធផងឬ ? បទគម្ពីរទាំងឡាយត្រូវបានបើកត្រដាងនៅចំពោះអ្នក មែនហើយ ហើយគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់បង្ហាញថា មានព្រះមួយអង្គមែន មែនហើយ ហើយសូម្បីតែផែនដី និងរបស់សព្វសារពើដែលនៅលើផ្ទៃផែនដីមែនហើយ និងចលនារបស់ផែនដី មែនហើយព្រមទាំងពិភពទាំងអស់ដែលធ្វើចលនាតាមទម្រង់ធម្មតារបស់គេ ក៏ធ្វើជាសាក្សីថា មានព្រះបង្កបង្កើតដ៏មហិមាមួយអង្គ › [អាលម៉ា 30:44] ។

នៅទីបញ្ចប់ កូរីហូរត្រូវបានផ្ដល់នូវទីសម្គាល់មួយ ។ គាត់បានក្លាយទៅជាគ ។ ‹ ហើយកូរីហូរបានលូកដៃមកសរសេរថា ៖ … ខ្ញុំដឹងថា គ្មាអ្វីសោះឡើយលើកលែងតែព្រះចេស្ដានៃព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចនាំការណ៍នេះមកលើខ្ញុំបាន មែនហើយ ហើយខ្ញុំបានដឹងជារហូតមកថា មានព្រះមួយអង្គមែន › [អាលម៉ា 30:52] ។

« បងប្អូនប្រុសស្រី អ្នកអាចដឹងនៅក្នុងជម្រៅនៃព្រលឹងរបស់អ្នករួចហើយ ថាព្រះទ្រង់នៅរស់ ។ អ្នកមិនអាចដឹងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់អំពីទ្រង់ឡើយ ហើយក៏មិនយល់ពីរបៀបរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ដែរ ប៉ុន្ដែពន្លឺនៃសេចក្ដីជំនឿស្ថិតនៅក្នុងអ្នក រង់ចាំដើម្បីដាស់ និងធ្វើឲ្យមានកម្លាំងខ្លាំងឡើងដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ និងពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលអ្នកបានកើតនោះ » ( « Seeking to Know God, Our Heavenly Father, and His Son, Jesus Christ » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2009, ទំព័រ 31–32 ) ។

គំនិតបន្ថែមទាំងឡាយសម្រាប់ការបង្រៀន

អាលម៉ា 30:1–6 ។ តស៊ូនឹងការបង្រៀនខុសទាំងឡាយ

នៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រៀន សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ។ អ្នកអាចសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ឬ រៀបចំវាជាក្រដាសចែកដល់សិស្ស ។

« ព្រះគម្ពីរមរមនសម្តែងសេចក្ដីពិតចំពោះសត្រូវទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ វាពង្រឹងពួកអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទដោយរាបសាប្រឆាំងនឹងការរចនាដ៏អាក្រក់ យុទ្ធសាស្ដ្រ និង គោលលទ្ធិនៃអារក្សនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ។ បែបផែននៃការក្បត់សាសនានៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន គឺស្រដៀងគ្នានឹងបែបផែនដែលយើងមាននៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះដែរ ។ ជាមួយនឹងព្រះតម្រិះដ៏ឥតព្រំដែនរបស់ទ្រង់ព្រះបានធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរមរមនលេចចេញជារូបរាងឡើង ដើម្បីឱ្យយើងអាចឃើញកំហុស ហើយចេះដឹងពីរបៀបតយុទ្ធនឹងគំនិតនៃការអប់រំនៃនយោបាយនៃសាសនា និង នៃទស្សនៈវិជ្ជាដែលខុសឆ្គងនាសម័យយើងនេះ » ( « The Book of Mormon Is the Word of God » Ensign, Jan. 1988, ទំព័រ 3 ) ។

នៅក្នុងការសិក្សារបស់យើងនៃព្រះគម្ពីរមរមនក្នុងឆ្នាំកន្លងមក តើគំរូអ្វីខ្លះដែលយើងបានឃើញពីមនុស្សដែលបានបង្រៀនគោលលទ្ធិខុសឆ្គងដល់ប្រជាជននោះ ? ( អ្នកអាចរំឭកសិ្សសអំពីដំណើររឿងរបស់សេរេមនៅក្នុង យ៉ាកុប 7 និងដំណើររឿងរបស់នីហូរនៅក្នុង អាលម៉ា 1) ។

អ្នកអាចពន្យល់ថា ពុំមែនគ្រប់មនុស្សណាដែលនិយាយប្រឆាំងទាស់នឹងព្រះអម្ចាស់ ឬ សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបានវាយភ្លាមៗដោយបណ្តាសានោះទេ ។