មេរៀនទី 90
អាលម៉ា 32
សេចក្តីផ្ដើម
ក្រោយពីធ្វើជាសាក្សីដល់ការក្បត់សាសនារបស់ពួកសាសន៍សូរាំក្នុងទម្រង់នៃការថ្វាយបង្គំ អាលម៉ានិងដៃគូរបស់គាត់បានចាប់ផ្ដើមបង្រៀនព្រះបន្ទូលនៃព្រះដល់ពួកសាសន៍សូរាំ ។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមទទួលបានជោគជ័យខ្លះក្នុងចំណោមប្រជាជន ដែលក្រីក្រ និងដែលត្រូវបានកាត់ចេញពីសាលប្រជុំរបស់ពួកគេ ។ ដោយការប្រៀបធៀបព្រះបន្ទូលនៃព្រះទៅនឹងគ្រាប់ពូជមួយ អាលម៉ាបានបង្រៀនប្រជាជនពីរបៀបដើម្បីទទួលបានព្រះបន្ទូលនៃព្រះ និងបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
អាលម៉ា 32:1–16
ពួកសាសន៍សូរាំដែលបន្ទាបខ្លួនបង្ហាញថា ពួកគេបានរៀបចំដើម្បីស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ
សូមឲ្យសិស្សស្រមៃថា អ្នកគឺជាមិត្តម្នាក់ដែលបានសួរគេពីរបៀបដែលអ្នកអាចដឹងថា តើដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺពិត ។ សូមសួរពួកគេថា តើពួកគេគួរនិយាយអ្វីដើម្បីជួយអ្នកឲ្យទទួលបានទីបន្ទាល់មួយ ។
ក្រោយពីសិស្សចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេហើយ សូមសរសេរនៅលើក្ដារខៀន របៀបទទួល និងពង្រឹងទីបន្ទាល់ ។សូមប្រាប់ថា ពេញមួយមេរៀននេះ អ្នកនឹងសរសេរនូវគោលការណ៍ និងទស្សនវិស័យដែលពួកគេនឹងរកឃើញអំពីរបៀបទទួល និងពង្រឹងទីបន្ទាល់ ។
សូមរំឭកសិស្សថា អាលម៉ានិងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់បានអង្កេតឃើញពីការថ្វាយបង្គំខុសឆ្គងរបស់ពួកសាសន៍សូរាំ ជាក្រុមក្បត់មួយនៃពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ ដោយសារតែការសោកស្ដាយរបស់គាត់ចំពោះភាពទុច្ចរិតរបស់ប្រជាជន គាត់បានអធិស្ឋានសុំការលួងលោម និងកម្លាំងដើម្បីអាចបង្រៀនដល់ពួកគេ ។ ( សូមមើល អាលម៉ា 31 ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 32:1–3 ឮៗ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកមើលតើក្រុមសាសន៍សូរាំមួយណាដែលបានបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើសារលិខិតរបស់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ សូមឲ្យពួកគេរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
យោងតាម អាលម៉ា 32:3 តើប្រជាជនទាំងនេះកំសត់ដោយរបៀបណា ? ( « ពួកគេមានសេចក្ដីកំសត់ខាងអ្វីៗនៃលោកិយ ហើយពួកគេក៏កំសត់ក្នុងដួងចិត្តដែរ » ) ។
-
តើអ្នកគិតថា « សេចក្ដីកំសត់ក្នុងដួងចិត្ត » មានន័យយ៉ាងណា ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ សូមឲ្យពួកគេបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី អាលម៉ា 32:4–12 ។ ( សិស្សអាចផ្ដល់យោបល់ថា សេចក្ដីកំសត់ក្នុងដួងចិត្តរួមមានការបន្ទាបខ្លួន ការប្រែចិត្ត និងការត្រៀមខ្លួនដើម្បីស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។
-
តើសំណួរនៅក្នុង អាលម៉ា 32:5 បង្ហាញថា ពួកសាសន៍សូរាំមានសេចក្ដីកំសត់ក្នុងដួងចិត្តដោយរបៀបណា ?
-
តើភាពក្រីក្របានដឹកនាំពរជ័យសម្រាប់ក្រុមនៃសាសន៍សូរាំនេះដោយរបៀបណា ?
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីការទទួលបាន និងការពង្រឹងនូវទីបន្ទាល់មួយ ? ( នៅពេលសិស្សចែកចាយគោលការណ៍ខុសគ្នា សូមសរសេរវានៅក្រោមចំណងជើងនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមប្រាកដថា ពួកគេរកឃើញនូវគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ ការបន្ទាបខ្លួនរៀបចំយើងឲ្យទទួលព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាការបន្ទាបខ្លួនសំខាន់នៅក្នុងដំណើរការនៃការទទួលបាន និងការពង្រឹងនូវទីបន្ទាល់មួយ ?
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី អាលម៉ា 32:13–16 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀបពីរខុសគ្នាដែលមនុស្សអាចបន្ទាបខ្លួន ។ ( មនុស្សអាចជ្រើសរើសដើម្បីបន្ទាបខ្លួន ឬ ពួកគេអាចត្រូវបានបង្ខំឲ្យបន្ទាបខ្លួន ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីការបន្ទាបខ្លួនពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យរកឃើញនូវគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ យើងត្រូវបានប្រទានពរច្រើនជាង នៅពេលយើងជ្រើសរើសដើម្បីបន្ទាបខ្លួនជាងនៅពេលយើងត្រូវបានបង្ខំឲ្យបន្ទាបខ្លួន ។តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាប្រសើរជាងក្នុងការជ្រើសរើសដើម្បីបន្ទាបខ្លួន ?
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដើម្បីបន្ទាបខ្លួនអ្នក « ដោយសារតែព្រះបន្ទូល » ? ( អាលម៉ា 32:14 ) ។ តើការណ៍នេះអាចអនុវត្តដល់ឥរិយាបថរបស់យើងនៅក្នុងសាសនាចក្រ ថ្នាក់សិក្ខាសាលា ឬ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារដោយរបៀបណា ?
អាលម៉ា 32:17–43
អាលម៉ាបង្រៀនដល់ពួកសាសន៍សូរាំពីរបៀបសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ
សូមពន្យល់ថា អាលមារកឃើញគំនិតដ៏ខុសឆ្គងមួយ ដែលមនុស្សជាច្រើនមានអំពីការទទួលបាននូវទីបន្ទាល់មួយ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 32:17–18 ឮៗ ខណៈពេលដែលសិស្សផ្សេងទៀតស្វែងរកនូវគំនិតដ៏ខុសឆ្គងនេះ ។
-
តើគំនិតដ៏ខុសឆ្គងអ្វី ដែលមនុស្សជាច្រើនបានមានអំពីការទទួលបាននូវទីបន្ទាល់ ?
-
តើវាខុសអ្វីនឹងការទាមទារទីសម្គាល់មួយមុនពេលជឿនោះ ? ( អ្នកអាចរំឭកសិស្សពីគំរូរបស់សេរេមនៅក្នុង យ៉ាកុប 7:13–16 និង គំរូរបស់កូរីហូរនៅក្នុង អាលម៉ា 30:43–52 ។ អ្នកក៏អាចឲ្យពួកគេអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា 63:9 ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ទីសម្គាល់ជាច្រើនគឺជាលទ្ធផលនៃសេចក្ដីជំនឿ មិនមែនជាអ្វីដែលយើងអាចទាមទារមុនពេលយើងមានសេចក្ដីជំនឿនោះទេ ) ។
សូមពន្យល់ថា អាលម៉ាបានបង្រៀនប្រជាជនថា អ្វីដែលជាសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 32:21 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលនិយមន័យរបស់អាលម៉ានៃសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមបង្ហាញថា ខគម្ពីរនេះគឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចណែនាំសិស្សឲ្យគូសចំណាំវាតាមរបៀបមួយ ដើម្បីឲ្យគេងាយនឹងរកវាឃើញ ។
សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 32:22 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលការប្រឹក្សាពីបរៀបដើម្បីទទួលបាន និងពង្រឹងទីបន្ទាល់ ។ សូមឲ្យពួកគេរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមបន្ថែម ចងចាំសេចក្ដីមេត្តាករុណានៃព្រះ និង ជឿលើព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ទៅលើបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
-
ហេតុអ្វីបានជាសកម្មភាពទាំងនេះសំខាន់នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ?
សូមពន្យល់ថា ដើម្បីជួយដល់ពួកសាសន៍សូរាំឲ្យយល់ពី របៀបជឿដល់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ អាលម៉ាបានស្នើថា ពួកគេគួរធ្វើការពិសោធមួយ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាប្រជាជនធ្វើនូវការពិសោធវិទ្យាសាស្ដ្រ ? ( ដើម្បីស្វែងរកថាតើ ទ្រឹស្ដី ឬគំនិតមួយពិតឬទេ ។
សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីការពិសោធដែលពួកគេបានធ្វើនៅក្នុងថ្នាក់វិទ្យាសាស្ដ្រ ឬ កន្លែងផ្សេងទៀត ។ សូមជួយពួកគេឲ្យឃើញថា ការពិសោធតម្រូវឲ្យអ្នកស្រាវជ្រាវធ្វើសកម្មភាព មិនមែនគ្រាន់តែការទស្សន៍ទាយ ។ ដំណើរការនៃការទទួលបាន ឬ ពង្រឹងនូវទីបន្ទាល់មួយក៏តម្រូវឲ្យមានសកម្មភាពដែរ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 32:27 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនូវការពិសោធដែលអាលម៉ាបានអញ្ជើញពួកសាសន៍សូរាំឲ្យធ្វើ ។ សូមបន្ថែម ការពិសោធដល់ពាក្យសម្ដី ទៅលើបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើអ្នកគិតថា អាលម៉ាចង់មានន័យយ៉ាងណា នៅពេលគាត់បាននិយាយថា « ធ្វើការពិសោធដល់ពាក្យសម្ដី [ របស់គាត់ ] » ?
-
តើអ្នកគិតថា អាលម៉ាចង់មានន័យយ៉ាងណា នៅពេលគាត់បាននិយាយថា « ភ្ញាក់ឡើង ហើយដាស់សមត្ថភាពទាំងឡាយរបស់ខ្លួន » ? ( អ្នកអាចពន្យល់ថាពាក្យ សមត្ថភាពទាំងឡាយ សំដៅទៅលើសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការគិត និងធ្វើសកម្មភាព និងសម្រេចបាននូវអ្វីៗ ។ អាលម៉ាអញ្ជើញប្រជាជនឲ្យធ្វើសកម្មភាពលើពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ ។ អ្នកអាចបន្ថែម ភ្ញាក់ឡើង ហើយដាស់សមត្ថភាពទាំងឡាយរបស់ខ្លួន ទៅលើបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាក្នុងការ « អនុវត្តសេចក្ដីជំនឿមួយភាគតូច » ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរកឃើញនូវរបៀបដែលពួកគេអាចចាប់ផ្ដើមអនុវត្តការពិសោធនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ សូមឲ្យពួកគេអាន អាលម៉ា 32:28 ដោយស្ងាត់ៗ ។
-
តើអាលម៉ាបានប្រៀបធៀបអ្វីទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ? ( គ្រាប់ពូជមួយ ។
-
តើអ្វីខ្លះជាប្រភពនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន ព្រះគម្ពីរ ការបង្រៀនរបស់ព្យការីថ្ងៃចុងក្រោយទាំងឡាយ និងវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
តើអាលម៉ាបាននិយាយថាយើងត្រូវតែធ្វើអ្វីនឹង « គ្រាប់ពូជ » នេះ ?
សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ។ អ្នកអាចសរសេរវានៅក្រោម ការពិសោធដល់ពាក្យសម្ដី ដែលអ្នកបានសរសេរពីមុនមកនោះ ។ បញ្ជីអាចរួមមាននូវធាតុដូចខាងក្រោម ៖
-
ទុកកន្លែងសម្រាប់ឲ្យពាក្យសម្ដី ( ឬ គ្រាប់ពូជ ) នោះអាចដុះនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក ។
-
កុំបោះពាក្យសម្ដីចោលដោយការឥតជំនឿរបស់អ្នក ។
-
ចាប់អារម្មណ៍ថា ពាក្យសម្ដីនោះរីកឡើងនៅក្នុងអ្នក ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអ្វីដែលពួកគេបានអានអំពីការពិសោធនេះ សូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖
-
តើព្រះបន្ទូលនៃព្រះដូចជាគ្រាប់ពូជមួយដែលអាចដុះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងដោយរបៀបណា ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន វាអាចដុះឡើង វាអាចពង្រឹងយើង និង យើងត្រូវថែទាំវា ។
នៅពេលសិស្សពិភាក្សាពីការប្រៀបធៀបនៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះទៅនឹងគ្រាប់ពូជមួយ សូមឲ្យពួកគេអាន អាលម៉ា 33:22–23 ដោយស្ងាត់ៗ ។ មុនពេលពួកគេអាន សូមឲ្យពួកគេរកមើលការពន្យល់របស់អាលម៉ានៃ « ព្រះបន្ទូលនេះ » ។ សូមជួយពួកគេឲ្យឃើញថា វាសំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដើម្បី « ទុកកន្លែងមួយ » សម្រាប់ព្រះបន្ទូលបានដុះនៅក្នុងទ្រូងរបស់យើង ? ( សូមមើល អាលម៉ា 32:28 ។ ចម្លើយអាចរួមមាន យើងត្រូវបើកដួងចិត្តរបស់យើង ហើយថាយើងត្រូវទុកកន្លែងនៅក្នុងជិវិតរបស់យើងសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដែលមានអារម្មណ៍ថា ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ « រីកដុះឡើង » នៅក្នុងខ្លួនអ្នក ? ប្រសិនបើព្រះបន្ទូលនៃព្រះរីកដុះឡើងក្នុងខ្លួនអ្នក តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់ទីបន្ទាល់ និងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកបន្ទាប់ពីនោះ ?
-
តើនៅពេលណាដែលព្រះបន្ទូលនៃព្រះពង្រីកព្រលឹងរបស់អ្នក និងបំភ្លឺការយល់ដឹងរបស់អ្នកនោះ ?
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានពី អាលម៉ា 32:29–34 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ដោយរកមើលពាក្យ និងឃ្លាដែលពិពណ៌នាពីអ្វីដែលយើងរៀនអំពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សអានពាក្យ និងឃ្លាទាំងឡាយដែលពួកគេបានរកឃើញ ហើយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេបានជ្រើសរើសឃ្លាទាំងនោះ ។ សូមយោងទៅរូបភាពនៅលើក្ដារខៀន ហើយសូមសួរ ៖
-
ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងមិនទាន់បានឥតខ្ចោះ ក្រោយពីបានពិសោធហើយនោះ ? តើអ្នកគិតថា យើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះទៀតដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់ជារៀងរហូតមួយនៃដំណឹងល្អ ?
-
តើដំណើរនៃការជួយបណ្ដុះដើមឈើមួយ ដូចគ្នានឹងដំណើរនៃការពង្រឹងទីបន្ទាល់មួយដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮពី អាលម៉ា 32:35–40 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលការប្រឹក្សារបស់អាលម៉ា អំពីរបៀបដើម្បីបំពេញការពិសោធនេះ ។
-
យោងតាម អាលម៉ា 32:37–40 តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះបន្ទូលនៃព្រះបន្ដរីកចម្រើន ? ( សូមបន្ថែម ថែទាំព្រះបន្ទូល ទៅលើបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីថែទាំព្រះបន្ទូល ? ( ចម្លើយអាចរួមមានថា យើងអាចសិក្សាព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ អធិស្ឋានសុំការដឹកនាំនៅពេលយើងសិក្សា រកមើលរបៀបដែលព្រះគម្ពីរ និងការបង្រៀនទាំងឡាយរបស់ព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយអាចអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយចែកចាយអ្វីដែលយើងរៀន ។
-
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង នៅពេលយើងធ្វេសប្រហែសនឹងដើមឈើ ឬ មិនបានថែទាំវាឲ្យបានល្អ ? តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង នៅពេលយើងធ្វេសប្រហែសនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ដែលបានដាំនៅក្នុងទ្រូងយើង ?
សូមឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ នូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពី អាលម៉ា 32 អំពីរបៀបដើម្បីទទួល និងពង្រឹងទីបន្ទាល់មួយ ។ អ្នកក៏អាចផ្ដល់យោបល់ថា ពួកគេគួរសរសេរការសង្ខេបទាំងនេះទៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ អាលម៉ា 32:37–43 ។
សូមឲ្យសិស្សចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។ នៅពេលពួកគេចែកចាយ សូមប្រាកដថាពួកគេបង្ហាញថា ប្រសិនបើយើងថែទាំព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង នោះសេចក្ដីជំនឿ និងទីបន្ទាល់របស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់នឹងលូតលាស់ឡើង ។
សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 32:41–43 ដោយរកមើលការពិពណ៌នារបស់អាលម៉ាអំពីដើមឈើ និងផ្លែឈើ ។
-
តើមានកន្លែងណាទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនដែលមានការពិពណ៌នាពីដើមឈើមួយដែលមានផ្លែដែល « មានរសជាតិផ្អែមបំផុត គឺផ្អែមជាងអ្វីៗទាំងអស់ » ? ( អ្នកអាចរំឭកសិស្សអំពីការពិពណ៌នានៃដើមឈើជីវិតនៅក្នុង នីហ្វៃទី 1 8:11–12នីហ្វៃទី 1 11:9–24 ។
-
នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លីហៃ និងនីហ្វៃអំពីដើមឈើជីវិត តើដើមឈើ និងផ្លែឈើនោះតំណាងឲ្យអ្វី ? ( ដើមឈើតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ដូចដែលបានបង្ហាញតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ហើយផ្លែឈើតំណាងឲ្យពរជ័យដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈដង្វាយធួន ។ សូមមើលមេរៀនទី 12 នៅក្នុងសៀវភៅនេះ ។
-
នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លីហៃ និងនីហ្វៃ តើមនុស្សដើរទៅដល់ដើមឈើដោយរបៀបណា ? ( ដោយការកាន់តាមដំបងដែក ដែលតំណាងឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។ តើការណ៍នេះដូចជាការប្រៀបធៀបរបស់អាលម៉ា អំពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះទៅនឹងគ្រាប់ពូជដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេបានធ្វើតាមការអនុវត្តដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង អាលម៉ា 32 ។ សូមសួរពួកគេថា តើការអនុវត្តនេះបានជះឥទ្ធិពលដល់ជីវិតគេយ៉ាងណាដែរ ។ សូមគិតពីការចែកចាយបទពិសោធន៍របស់អ្នកផ្ទាល់ នៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—អាលម៉ា 32:21
សូមឲ្យសិស្សប្រើ អាលម៉ា 32:21 ដើម្បីសម្រេចពីរបៀបដែលមនុស្សនៅក្នុងស្ថានភាពខាងក្រោមកំពុងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ឬ មិនអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។
-
យុវនារីម្នាក់ចង់បានភស្ដុងតាងខាងរូបកាយថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺពិត មុនពេលនាងជឿលើព្រះគម្ពីរនេះ ។
-
យុវជនម្នាក់ឮថា យុវជនដ៏សាកសមទាំងអស់ត្រូវបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោង ។ ទោះបីជាគ្រួសារគាត់ក្រីក្រក្ដី ក៏គាត់បានសម្រេចចិត្តថានឹងបម្រើ និងរៀបចំដើម្បីបម្រើដែរ ។
-
យុវនារីម្នាក់ចង់ស្អាតស្អំពីអំពើបាបរបស់នាង តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នាងដឹងថា នាងត្រូវសារភាពការរំលងខ្លះដល់ប៊ីស្សពរបស់នាងដើម្បីបានប្រែចិត្តពេញលេញ ។ នាងបានណាត់ជួបនឹងប៊ីស្សពរបស់នាង ។
កំណត់ចំណាំ ៖ អ្នកអាចប្រើគំនិតនេះពេលបង្រៀនមេរៀននេះ នៅពេលអ្នកបង្ហាញពីវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ ឬ អ្នកអាចប្រើវានៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀន ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
អាលម៉ា 32:21–22, 26–27 ។ សេចក្ដីជំនឿដូចជាជម្រើសមួយ
ប៊ីស្សព រីឆាឌ ស៊ី អែជ្ជលី នៃគណៈប៊ីស្សពជាអធិបតីបានបង្រៀនថា សេចក្ដីជំនឿគឺដូចជាជម្រើសមួយ ៖
« ដោយសារតែវិបត្តិ និងឧបសគ្គដែលយើងជួបប្រទះនៅក្នុងពិភពលោកនាសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមណែនាំនូវការជ្រើសរើសមួយ— ជាជម្រើសនៃសេចក្ដីសុខសាន្ដ និងការការពារមួយ ហើយជាជម្រើសដែលសមរម្យសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។ ជម្រើសនោះគឺជាសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមប្រយ័ត្នថា សេចក្ដីជំនឿមិនមែនជាអំណោយដោយឥតគិតថ្លៃមួយដោយគ្មានការគិត បំណង ឬ ការខិតខំនោះទេ ។ វាមិនមែនមកដូចជាទឹកសន្សើមធ្លាក់ពីស្ថានសួគ៌នោះទេ ។ … ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា ‹ ចូរមកឯខ្ញុំ › ( ម៉ាថាយ 11:28និង ‹ ចូរគោះ នោះតែងនឹង [ ប្រទាន ] ឲ្យអ្នក › ( ម៉ាថាយ 7:7 ទាំងនេះគឺជាកិរិយាសព្ទដែលធ្វើសកម្មភាព—មក គោះ ។ វាគឺជាជម្រើស ។ ដូច្នេះខ្ញុំនិយាយថា ជ្រើសរើសសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមជ្រើសយកសេចក្ដីជំនឿឲ្យលើសពីការសង្ស័យ ជ្រើសយកសេចក្ដីជំនឿឲ្យលើសភាពភ័យខ្លាច ជ្រើសយកសេចក្ដីជំនឿឲ្យលើសពីអ្វីដែលមិនដឹង ហើយមើលមិនឃើញ និងជ្រើសយកសេចក្ដីជំនឿឲ្យលើសពីភាពទុទិដ្ឋិនិយម ។
« ការពិភាក្សាដ៏បុរាណរបស់អាលម៉ាអំពីសេចក្ដីជំនឿ ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងជំពូកទី 32 នៃអាលម៉ាក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន គឺជាស៊េរីមួយនៃជម្រើសដើម្បីធានាពីការអភិវឌ្ឍ និងការរៀបចំសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ។ អាលម៉ាបានឲ្យយើងនូវការដឹកនាំដើម្បីជ្រើសរើស ។ សម្ដីរបស់គាត់គឺជាពាក្យនៃសកម្មភាពដែលផ្ដើមដោយការជ្រើសរើស ។ គាត់បានប្រើពាក្យ ភ្ញាក់ឡើង ដាស់ ពិសោធ អនុវត្ត ចង់ ធ្វើ និង ដុះ ។ បន្ទាប់មក អាលម៉ាបានពន្យល់ថា ប្រសិនបើយើងជ្រើសជម្រើសទាំងនេះ ហើយពុំបោះចោលគ្រាប់ពូជចេញដោយការឥតជំនឿទេនោះ បន្ទាប់មក ‹ វានឹងចាប់ផ្ដើមរីកឡើងនៅក្នុងទ្រូង [ របស់យើង ] › (អាលម៉ា 32:28) ។
« មែនហើយ សេចក្ដីជំនឿគឺជាជម្រើសមួយ ហើយវាត្រូវតែស្វែងរក និងអភិវឌ្ឍ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ យើងទទួលខុសត្រូវចំពោះសេចក្ដីជំនឿផ្ទាល់ខ្លួនយើង ។ យើងក៏ទទួលខុសត្រូវចំពោះការខ្វះសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងដែរ ។ ជម្រើសគឺជារបស់អ្នក» ( « Faith—the Choice Is Yours » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2010,ទំព័រ 31–32 ) ។
អាលម៉ា 32:40–43 ។ ការស្វែងរកទីបន្ទាល់ដែលនៅរស់មួយ
ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង នៃគណៈប្រធានទីមួយបានបញ្ជាក់ពីរបៀបដែលយើងអាចថែទាំទីបន្ទាល់របស់យើង ៖
« ទីបន្ទាល់ត្រូវការការថែទាំដោយការអធិស្ឋានដោយក្ដីជំនឿ ការស្រេកឃ្លានរកព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ និងការគោរពតាមសេចក្ដីពិតដែលយើងបានទទួល ។ មានគ្រោះថ្នាក់នៅក្នុងការធ្វេសប្រហែសមិនបានអធិស្ឋាន ។ មានគ្រោះថ្នាក់ដល់ទីបន្ទាល់របស់យើង បើយើងគ្រាន់តែសិក្សាធម្មតា និងអានធម្មតាក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ ។ វាជាវីតាមីនដ៏ចាំបាច់សម្រាប់ទីបន្ទាល់របស់យើង ។
« ការខ្ជាប់ខ្ជួនទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ការអធិស្ឋានដោយអស់ពីចិត្ត និងការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះអម្ចាស់ត្រូវតែបានអនុវត្តជាចាំបាច់ និងដោយបន្ដឥតដាច់ ដើម្បីឲ្យទីបន្ទាល់របស់អ្នកបានធំធាត់ឡើង និងរីកចម្រើន ។ យើងទាំងអស់គ្នាពេលខ្លះជួបនឹងកាលៈទេសៈខ្លះហួសពីការគ្រប់គ្រងរបស់យើង ដែលរំខានដល់ទម្លាប់នៃការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់យើង ។ មានរយៈពេលខ្លះដែលយើងជ្រើសរើសមិនអធិស្ឋានដោយសារមូលហេតុខ្លះ ។ មានព្រះបញ្ញត្តិខ្លះដែលយើងអាចជ្រើសរើសមិនធ្វើតាមនាពេលណាមួយ ។
« ប៉ុន្ដែអ្នកនឹងមិនមានឲ្យបំណងរបស់អ្នកសម្រាប់ការមានទីបន្ទាល់ដែលនៅរស់មួយឥតប្រយោជន៍នោះទេ ប្រសិបើអ្នកបំភ្លេចការព្រមាន និងការសន្យានៅក្នុងអាលម៉ា [ 32:40–43 ] » ( “A Living Testimony” » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2011 ទំព័រ 127–28 ) ។