អាលម៉ា 40

សេចក្តីផ្ដើម

នៅពេលអាលម៉ាបានព្រមានដល់កូនប្រុសរបស់គាត់ កូរីអានតុន អំពីលទ្ធផលនៃអំពើបាប គាត់ដ៏បានបង្រៀនអំពីជីវិតក្រោយសេចក្ដីស្លាប់ដែរ ។ គាត់បានពន្យល់ថា តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវរស់ឡើងវិញ ។ គាត់បានបង្រៀនអំពីពិភពវិញ្ញាណ ដែលអ្នកស្លាប់ ដោយផ្អែកលើជម្រើសរបស់ពួកគេនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ រង់ចាំទាំងនៅក្នុងស្ថានបរមសុខ ឬ ក្នុងគុករហូតដល់ការរស់ឡើងវិញ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងមានឱកាសបង្រៀនដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ មុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន សូមរៀបចំក្រដាសដែលមានការណែនាំសម្រាប់ភាពជាដៃគូ ។ សូមយល់ពីការណែនាំនីមួយៗ ដើម្បីអ្នកអាចជួយសិស្ស នៅពេលពួកគេរៀបចំបង្រៀន ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

អាលម៉ា 40

អាលម៉ាបង្រៀនកូរីអានតុនអំពីពិភពវិញ្ញាណ និងការរស់ឡើងវិញ

សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀនមុនពេលបង្រៀន ៖

តើវាអាចកើតមានសម្រាប់យើងដើម្បីរស់នៅក្រោយពីយើងស្លាប់ទេ ? តើនរណានឹងត្រូវរស់ឡើងវិញ ?
តើយើងនឹងទៅកន្លែងណា នៅពេលយើងស្លាប់ ? តើវាមានសភាពដូចម្ដេចនៅទីនោះ ?
តើអ្វីទៅជាការស់ឡើងវិញ ? តើរាងកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើងនឹងខុសពីរាងកាយខាងសាច់ឈាមរបស់យើងដោយរបៀបណា ? តើយើងនឹងធ្វើអ្វី ក្រោយពីយើងបានរស់ឡើងវិញ ?

សូមឲ្យសិស្សស្រមៃថា ពួកគេគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ហើយថាពួកគេមានការណាត់ជួបនឹងនរណាម្នាក់ដែលកំពុងស្វែងរកចម្លើយនឹងសំណួរដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀននេះ ។ សូមពន្យល់ថា អាលម៉ា 40 គឺជាការបន្ដនៃការបង្រៀនរបស់អាលម៉ាដល់កូនប្រុសរបស់គាត់កូរីអានតុន និងរួមមានចម្លើយទៅនឹងសំណួរទាំងនោះ ។

សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 40:1 ដោយស្ងាត់ៗ ។ សូមឲ្យសិស្សរកមើលមូលហេតុដែលអាលម៉ាបានពិភាក្សាពីការរស់ឡើងវិញជាមួយនឹងកូនប្រុសរបស់គាត់ ។

ហេតុអ្វីបានជាអាលម៉ាបង្រៀនកូរីអានតុនអំពីការរស់ឡើងវិញ ?
នៅពេលអ្នករំឭកពីជម្រើសរបស់កូរីអានតុន ហេតុអ្វីបានជាគាត់អាចបារម្ភអំពីការរស់ឡើងវិញ ?

សូមបែងចែកសិស្សជាដៃគូ ។ សូមឲ្យដៃគូនីមួយៗនូវលេខមួយ ៖ 1, 2, ឬ 3 ។ សូមឲ្យដៃគូនីមួយៗធ្វើការហាក់ដូចជាពួកគេជាដៃគូផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដោយរៀបចំបង្រៀនមេរៀនដ៏ខ្លីមួយដើម្បីឆ្លើយតបនឹងសំណួរនៅលើក្ដារខៀនដែលស៊ីគ្នានឹងលេខកិច្ចការរបស់ពួកគេ ។ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យរៀបចំ សូមឲ្យពួកគេនូវច្បាប់ចម្លងនៃការណែនាំដែលស៊ីគ្នានឹងលេខរបស់ពួកគេ ( សូមមើលខាងក្រោម ) ។ នៅពេលសិស្សធ្វើការ អ្នកអាច ដើរមើលក្នុងថ្នាក់ ដើម្បីអ្នកអាចស្ដាប់ និងជួយនៅពេលចាំបាច់ ។

សូមជួយសិស្សជាដៃគូ ឬក្រុម

នៅពេលសិស្សធ្វើការជាដៃគូ ឬជាក្រុម សូមគិតពីការដើរមើលក្នុងថ្នាក់ ហើយស្ដាប់ការពិភាក្សារបស់ពួកគេ ។ ការណ៍នេះអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងពីពេលវេលាដែលពួកគេត្រូវការដើម្បីបំពេញកិច្ចការរបស់ពួកគេ ។ វាក៏អាចឲ្យអ្នកស្ដាប់សិស្សចែកចាយគំនិតដែលអាចចង់យោងនាពេលក្រោយក្នុងមេរៀននេះ ។ សូមចំណាំថា ជាញឹកញាប់សិស្សនឹងមានអារម្មណ៍ស៊ាំនឹងការដែលអ្នកស្ដាប់ការពិភាក្សារបស់ពួកគេ នៅពេលអ្នកសរសេរដល់ពួកគេចំពោះការខិតខំប្រឹង និងគំនិតរបស់ពួកគេ ។

ដៃគូទី 1—អាលម៉ា 40:1–5

សំណួរ ៖ តើវាអាចកើតមានដល់យើងដើម្បីរស់នៅក្រោយពីយើងស្លាប់ទេ ? តើនរណានឹងត្រូវរស់ឡើងវិញ ?

សូមរៀបចំប្រើ អាលម៉ា 40:1–5 ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងសំណួរទាំងនេះ ។ នៅពេលអ្នករៀបចំ សូមសម្រេចថាផ្នែកណានៃមេរៀនដែលដៃគូនីមួយៗនឹងបង្រៀន ។ សូមត្រៀមខ្លួនដើម្បីធ្វើដូចខាងក្រោម ៖

សូមឲ្យព័ត៌មានខ្លះសម្រាប់វគ្គដែលអ្នកដាក់នោះ ។ ( នៅពេលអ្នកបង្រៀនពីព្រះគម្ពីរ សូមពន្យល់នរណាកំពុងនិយាយ នរណាកំពុងស្ដាប់ ហើយកាលៈទេសៈផ្សេងទៀតដែលអាចជួយដល់អ្នករៀនឲ្យយល់ពីវគ្គនេះ ។

សូមអានខគម្ពីរដែលឆ្លើយតបនឹងសំណួរ ។ សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលសេចក្ដីពិតក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះជួយឆ្លើយនឹងសំណួរទាំងឡាយ ។ នៅពេលអ្នកធ្វើដូច្នោះ សូមប្រាកដថាគ្រប់គ្នាយល់ថា ដោយសារតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវរស់ឡើងវិញ ។អ្នកក៏អាចផ្ដល់យោបល់ថា អ្នកដែលអ្នកកំពុងបង្រៀនគួរសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ អាលម៉ា 40:1–5 ។

សូមចែកចាយពីមូលហេតុដែលសេចក្ដីសន្យានៃការរស់ឡើងវិញសំខាន់ដល់អ្នក ។ អ្នកក៏អាចសួរឲ្យអ្នកដែលអ្នកបង្រៀនថា ហេតុអ្វីបានជាពួកគេកោតសរសើរដល់សេចក្ដីសន្យានៃការរស់ឡើងវិញ ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានបង្រៀន ។

ដៃគូទី 2—អាលម៉ា 40:6–14

សំណួរ ៖ តើយើងនឹងទៅកន្លែងណា នៅពេលយើងស្លាប់ ? តើវាមានសភាពយ៉ាងណានៅទីនោះ ?

សូមរៀបចំប្រើ អាលម៉ា 40:6–7, 11–14 ដើម្បីឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ ។ នៅពេលអ្នករៀបចំ សូមសម្រេចថាផ្នែកណានៃមេរៀនដែលដៃគូនីមួយៗនឹងបង្រៀន ។ សូមត្រៀមខ្លួនដើម្បីធ្វើដូចខាងក្រោម ៖

សូមអានខគម្ពីរដែលឆ្លើយតបនឹងសំណួរ ។ សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលសេចក្ដីពិតក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះជួយឆ្លើយនឹងសំណួរទាំងឡាយ ។ ( វាអាចជួយពេលអ្នកបង្ហាញថា នៅពេលអាលម៉ាបានប្រើឃ្លា « ភាពងងឹតខាងក្រៅ » គាត់មិនសំដៅលើសភាពចុងក្រោយរបស់សាតាំង និងអ្នកដែលត្រូវបណ្ដាសានោះឡើយ ។ គាត់បានសំដៅលើសភាពនៃភាពទុច្ចរិតរវាងពេលនៃការស្លាប់របស់ពួកគេ និងពេលនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ពួកគេ ។ សព្វថ្ងៃនេះ ជាធម្មតាយើងសំដៅលើសភាពនេះថាជាគុកខាងវិញ្ញាណ ។ នៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរទាំងនេះ សូមប្រាកដថាគ្រប់គ្នាយល់ថា នៅចន្លោះសេចក្ដីស្លាប់ និងការរស់ឡើងវិញ វិញ្ញាណទាំងឡាយនៃពួកសុចិរតនឹងរស់នៅក្នុងស្ថានបរមសុខ ហើយវិញ្ញាណនៃពួកទុច្ចរិតនឹងរស់នៅក្នុងគុក ។អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ថា អ្នកដែលអ្នកកំពុងបង្រៀនគួរសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកកេក្បែរ អាលម៉ា 40:11–14 ។

សូមចែកចាយពីរបៀបដែលការយល់របស់អ្នកពីសេចក្ដីពិតនេះមានឥទ្ធិពលដល់ជម្រើសដែលអ្នកនឹងធ្វើនៅក្នុងជីវិតនេះ ។ អ្នកក៏អាចសួរដល់សិស្សថា តើការយល់របស់ពួកគេពីជីវិតក្រោយសេចក្ដីស្លាប់បានជួយដល់ពួកគេយ៉ាងណាខ្លះ ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានបង្រៀន ។

ដៃគូទី 3—អាលម៉ា 40:21–26

សំណួរ ៖ តើអ្វីទៅជាការរស់ឡើងវិញ ? តើរាងកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើងនឹងខុសគ្នាពីរាងកាយនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងដោយរបៀបណា ? តើយើងនឹងធ្វើអ្វី ក្រោយពីយើងបានរស់ឡើងវិញ ?

សូមរៀបចំប្រើ អាលម៉ា 40:21–26ដើម្បីឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ ។ នៅពេលអ្នករៀបចំ សូមសម្រេចថាផ្នែកណានៃមេរៀនដែលដៃគូនីមួយៗនឹងបង្រៀន ។ សូមត្រៀមខ្លួនដើម្បីធ្វើដូចខាងក្រោម ៖

សូមអានខគម្ពីរដែលឆ្លើយតបនឹងសំណួរ ។ សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលសេចក្ដីពិតក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះជួយឆ្លើយនឹងសំណួរទាំងឡាយ ។ ( នៅពេលអ្នករៀបចំបង្រៀន វាអាចជួយពេលអ្នកយល់ថាពាក្យព្រលឹងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះសំដៅលើវិញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់ ។ សូមប្រាកដថាគ្រប់គ្នាយល់ថា ការរស់ឡើងវិញគឺជាការរួបរួមនៃវិញ្ញាណ និងរាងកាយដោយអ្វីៗទាំងអស់នឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញដល់ភាពពេញលេញ និងភាពឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេ ។អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ថា អ្នកដែលអ្នកកំពុងបង្រៀនគួរសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ អាលម៉ា 40:21–23 ។

សូមចែកចាយពីមូលហេតុដែលអ្នកមានសេចក្ដីអំណរដែលរាងកាយ និងវិញ្ញាណរបស់អ្នកនឹងត្រូវស្ដារឡើងវិញនៅថ្ងៃមួយដល់ភាពពេញលេញ និងឥតខ្ចោះរបស់វា ។ អ្នកក៏អាចរៀបរាប់ពីរបៀបដែលជម្រើសរបស់អ្នកត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយចំណេះដឹងរបស់អ្នកថា អ្នកនឹងឈរនៅចំពោះមុខព្រះ និងត្រូវកាត់សេចក្ដីនៅថ្ងៃមួយ ។ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយពីអារម្មណ៍របស់គេអំពីគោលលទ្ធិនៃការរស់ឡើងវិញ និងការជំនុំជម្រះនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានបង្រៀន ។

ក្រោយពីសិស្សបានរៀបចំឆ្លើយនឹងសំណួរក្នុងកិច្ចការរបស់ពួកគេហើយ សូមរៀបចំឲ្យពួកគេធ្វើការក្នុងក្រុមតូចៗដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបង្រៀនដល់គ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងការដើរតួជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ក្រុមនីមួយៗគួរមានដៃគូបី ដោយដៃគូនីមួយៗបានរៀបចំចម្លើយចំពោះសំណួរខុសៗគ្នា ។ ( ប្រសិនបើមានសិស្សតិច សូមឲ្យក្រុមនីមួយៗបង្រៀនដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងមូល ) ។ សូមណែនាំសិស្សឲ្យក្លាយជាខ្លួនគេ នៅពេលពួកគេបង្រៀន និងនៅបេលពួកគេរៀនពីអ្នកដទៃអំឡុងពេលដើរតួ ។ សូមធានាពួកគេថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចបំផុសគំនិតដល់ពួកគេ និងដល់អ្នកដែលពួកគេបង្រៀន ប្រសិនបើពួកគេស្មោះត្រង់នៅក្នុងការណែនាំ និងចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ សូមស្ដាប់ នៅពេលពួកគេបង្រៀនដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយសូមផ្ដល់គំនិតនៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាបានបំផុស ។

ក្រោយពីសិស្សមានពេលបង្រៀនដល់គ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងក្រុមហើយ សូមគិតពីការសួរសិស្សនូវសំណួរខាងក្រោមខ្លះ ៖

តើអ្នកបានរៀនអ្វី នៅពេលអ្នកបានរៀបចំឆ្លើយនឹងសំណួរក្នុងកិច្ចការរបស់អ្នក ? តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកត្រូវបានបង្រៀនដោយដៃគូដទៃទៀត ?
ដោយដឹងថា កូរីអានតុនបានតស៊ូក្នុងការគោរពតាមច្បាប់នៃបរិសុទ្ធភាព តើអ្នកគិតថា ការយល់ពីលក្ខណៈនៃជីវិតក្រោយពីសេចក្ដីស្លាប់អាចជួយគាត់ឲ្យតស៊ូនឹងការល្បួងនាពេលខាងមុខដោយរបៀបណា ?
ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីពិតដែលយើងបានពិភាក្សាថ្ងៃនេះមានន័យដល់អ្នកយ៉ាងណា ?

សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 40:25–26 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលភាពខុសគ្នារវាងសភាពទីបញ្ចប់នៃពួកសុចរិត និងសភាពទីបញ្ចប់នៃពួកទុច្ចរិត ។ ក្រោយពីពួកគេរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយពីរបៀបដែលវគ្គនេះជះឥទ្ធិពលដល់ការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ អ្នកអាចចែកចាយចម្លើយរបស់អ្នកទៅនឹងសំណួរដូចគ្នានេះ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងការធ្វើឲ្យមានពរជ័យនៃការស់ឡើងវិញ ។

ការរំឭកចំណេះចំណានខគម្ពីរ

ការយល់របស់សិស្សអំពីវគ្គព្រះគម្ពីរនឹងបង្កើន នៅពេលពួកគេបង្កើតសំណួរដោយខ្លួនគេអំពីវគ្គនោះ ។ សូមឲ្យសិស្សធ្វើការរួមគ្នាជាថ្នាក់ទាំងមូល ឬ ក្រុមតូចៗ ដើម្បីសរសេរពីសញ្ញាដែលបង្ហាញពីវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដ៏សំខាន់ ។ ( អ្នកអាចជ្រើសរើសក្រុមនៃវគ្គមួយដែលអ្នកចង់ឲ្យសិស្សរៀន ឬរំឭក ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេអានសញ្ញារបស់ពួកគេដល់អ្នក ។ ពិន្ទុត្រូវបានទៅអ្នក ប្រសិនបើអ្នកទាយវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរត្រូវ ។ ពិន្ទុត្រូវបានទៅសិស្ស ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចទាយត្រូវទេនោះ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ប្រវែងនៃមេរៀននេះអាចឲ្យមានពេលសម្រាប់ធ្វើសកម្មភាពចំណេះចំណានខគម្ពីរនេះ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី ដើម្បីប្រាកដថាសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរៀបចំ និងចូលរួមក្នុងមេរៀននេះ អ្នកអាចប្រើសកម្មភាពនេះនៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀន បើមានពេល ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានពេលប្រើសកម្មភាពនេះជាផ្នែកនៃមេរៀនទេ អ្នកអាចប្រើវានាពេលក្រោយទៀត ។ សម្រាប់សកម្មភាពរំឭកផ្សេងទៀត សូមមើលឧបសម្ព័ន្ធនៅចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅណែនាំនេះ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

អាលម៉ា 40:11 ។ « នឹងបានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ គឺទៅជួបនឹងព្រះដែលទ្រង់បានប្រទានជីវិតដល់គេ »

ប្រធាន យ៉ូសែប ហ៉្វីលឌីង ស៊្មីធ បានពន្យល់ថាពាក្យនៅក្នុង អាលម៉ា 40:11 មិនបានបង្រៀនថា យើងនឹងត្រូវនាំទៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះភ្លាមៗក្រោយពីយើងស្លាប់នោះទេ ។

« ពាក្យទាំងនេះរបស់អាលម៉ា [អាលម៉ា 40:11–14] តាមខ្ញុំយល់វា វាមិនមានបំណងដើម្បីនាំគំនិតថា គ្រប់វិញ្ញាណទាំងអស់ត្រូវត្រឡប់ទៅវត្តមាននៃព្រះសម្រាប់កិច្ចការមួយចំពោះកន្លែងមួយនៃសន្ដិភាព ឬកន្លែងមួយនៃការដាក់ទោស និងនៅចំពោះមុខទ្រង់ដើម្បីទទួលការដាក់ទោសផ្ទាល់ខ្លួនគេទេ ។ ‹ នឹងបានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ › [ ប្រៀបធៀបនឹង សាស្តា 12:7] មានន័យសាមញ្ញថា ជីវិតរមែងស្លាប់របស់ពួកគេបានមកដល់ទីបញ្ចប់ ហើយពួកគេបានត្រឡប់ទៅពិភពវិញ្ញាណវិញ ជាកន្លែងដែលពួកគេត្រូវបានដាក់ទៅកន្លែងមួយស្របតាមកិច្ចការរបស់ពួកគេដោយសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ឬ ដោយមិនយុត្តិធម៌ នៅទីនោះដើម្បីរង់ចាំការរស់ឡើងវិញ ។ ‹ ត្រឡប់ទៅព្រះវិញ › គឺជាឃ្លាមួយដែលស្រដៀងគ្នាជាខ្លាំងទៅនឹងលក្ខខណ្ឌផ្សេងទៀត ។ ឧទាហរណ៍ ៖ បុរសម្នាក់ចំណាយពេលមួយរយៈនៅក្នុងតំបន់បេសកកម្មនៅបរទេសខ្លះ ។ នៅពេលគាត់បានដោះលែង ហើយត្រឡប់មកកាន់សហរដ្ឋអាមេរិកវិញ គាត់អាចនិយាយថា ‹ វាអស្ចារ្យដើម្បីត្រឡប់មកផ្ទះវិញ › ដោយឡែកផ្ទះរបស់គាត់អាចនៅកន្លែងណាមួយនៅក្នុងរដ្ឋយូថាហ៍ ឬអៃដាហូ ឬ ផ្នែកផ្សេងទៀតនៃភាពខាងលិច » (Answers to Gospel Questions, កែសម្រួលដោយ Joseph Fielding Smith Jr 5 vols. [1957–66], 2:85 ) ។

អាលម៉ា 40:11–15 ។ តើពិភពវិញ្ញាណនៅឯណា ?

ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានបង្រៀន ៖

« តើពិភពវិញ្ញាណនៅឯណា ? វាគឺនៅទីនេះ ។… តើពួកគេ [ វិញ្ញាណនៃអ្នកដែលបានស្លាប់ទៅ ] ទៅហួសពីព្រំដែននៃផែនដីដែលបានរៀបចំនេះទេ ? ទេ ពួកគេមិនទៅហួសទេ ។ ពួកគេត្រូវបាននាំមកកាន់ផែនដីនេះ » (Discourses of Brigham Young sel. John A. Widtsoe [1954] 376 ) ។

អាលម៉ា 40:11–15 ។ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់វិញ្ញាណទាំងឡាយដែលនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ?

« នៅពេលរាងកាយខាងសាច់ឈាមស្លាប់ វិញ្ញាណបន្ដរស់នៅ ។ នៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ វិញ្ញាណរបស់ពួកសុចរិត‹ នឹងបានទទួលស្ថានភាពនៃសុភមង្គល ដែលជាស្ថានបរមសុខដែលជាស្ថានភាពឈប់សម្រាក ស្ថានភាពសុខសាន្ត ជាកន្លែងដែលគេនឹងបានសម្រាកពីអស់ទាំងកង្វល់ ពីអស់ទាំងការបារម្ភ និងពីទុក្ខព្រួយ › (អាលម៉ា 40:12) ។ កន្លែងមួយហៅថាគុកខាងវិញ្ញាណត្រូវបានរក្សាទុកសម្រាប់ ‹ អ្នកដែលបានស្លាប់នៅក្នុងអំពើបាបរបស់ពួកគេ ដោយមិនបានដឹងពីសេចក្ដីពិត ឬនៅក្នុងការរំលង ដោយបានបដិសេធព្យាការី › (គ. និង ស. 138:32) ។ វិញ្ញាណទាំងឡាយនៅក្នុងគុកត្រូវបាន ‹ បង្រៀនពីសេចក្ដីជំនឿលើព្រះ ការប្រែចិត្តពីអំពើបាប ការជ្រមុជទឹកជំនួសសម្រាប់ការផ្ដាច់បាប អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយការដាក់ដៃលើក្បាល ហើយនិងគោលការណ៍ផ្សេងទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អដែលចាំបាច់សម្រាប់ពួកគេដឹង › (គ. និង ស. 138:33–34) ។ ប្រសិនបើពួកគេទទួលយកគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយទទួលយកពិធីការទាំងឡាយដែលបានធ្វើជំនួសនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ពួកគេនឹងស្វាគមន៍មកកាន់ស្ថានបរមសុខ » (ពិតចំពោះសេចក្តីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ [2004] ទំព័រ 46–47 ) ។

អាលម៉ា 40:13–14 ។ ភាពងងឹតខាងក្រៅ

នៅពេលអាលម៉ាបានប្រើឃ្លា « ភាពងងឹតខាងក្រៅ » គាត់បានសំដៅលើកន្លែងបណ្ដោះអាសន្ននៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណក្រោយពីសេចក្ដីស្លាប់ដែលពួកទុច្ចរិតនឹងត្រូវរង់ចាំការរស់ឡើងវិញ ( សូមមើល អាលម៉ា 40:13–14) ។ ព្យាការីផ្សេងទៀតបានយោងថាកន្លែងនេះជាគុក ( សូមមើល ពេត្រុសទី 1 3:18–20; គ. និង ស. 76:73; 138:28–42) ។